Goedemorgen! Vanochtend mochten wij de vakantiegangers uit Nederland weer ontvangen. Onze vrienden Klaas en Reinie kwamen tegen tien uur bij ons voor de koffie. Deze keer geserveerd met een heuse Semla. Uiteraard werd er weer volop gepraat. Zo vertelden ze, dat ze gisteren naar het Filmmuseum in Mariannelund waren geweest. Dat vonden ze op zich best leuk, maar de entreeprijs stond niet in verhouding tot hetgeen er te zien was. Erg jammer. Verder vertelden ze over hun eigen wandelingen deze week, onder andere naar de Seloberg en de Pukaberg. Ze waren duidelijk niet veel in het huisje aanwezig geweest. Wat zijn dit soort bezoekjes toch gezellig en wat mis ik dit soort contacten met de Zweed. Die zijn iets meer gereserveerd. Eerst familie, dan even niets en daarna buren en kennissen. Althans hier bij ons op het platteland. Tijdens onze ontmoetingen met vrienden uit Nederland vliegt de tijd altijd om. Het was al bijna een uur toen we de lunch namen en meteen daarna ging Heiko met Klaas en Reinie aan de wandel. Deze keer het rondje om het meer.
Daarvoor stapten ze met z’n drieën in de auto, om vijf minuutjes te rijden naar de juiste plek. Dat liepen wij eerder zelf ook al een paar keer en onlangs liep Heiko er nog met Jan en Dietske. Toen zonder sneeuw. Nu met hier en daar nog een beetje sneeuw op de paden. Op de besneeuwde stukken kraakte het onder de voeten en maakten ze met z’n drieën veel lawaai. Waar de sneeuw was gesloten was het geruisloos en konden ze genieten van de stilte. Klaas en Reinie kunnen, net als wij, erg genieten van de rust die dit land in zich heeft.
Halverwege de route stopten ze nog eventjes bij het inmiddels bekende picknick plekje. Klaas en Reinie namen plaats op een bankje en Heiko waagde zich op het ijs van het meertje. Daarvandaan maakte hij een leuke foto van “de oudjes”. De omstandigheden voor deze wandeling waren weer fantastisch. Weinig tot geen wind, zon en een wolkenloze hemel. Heerlijk! Dat was weer genieten. Volgens de app Strava liepen ze in totaal 1,5 uur en bijna vijf kilometer. Bij thuiskomst zorgde ik meteen voor koffie met iets erbij. Een kladdkaka (chocoladetaartje) deze keer, met sylt (jam) en slagroom. Verder had ik tijdens hun afwezigheid het warm eten zo ver mogelijk voorbereid, om te voorkomen dat het allemaal nog moest gebeuren terwijl we zo gezellig zaten te kletsen.
De gesprekken werden weer voortgezet en we verbaasden ons erover, dat hun vakantie er alweer bijna opzat. Alleen de zondag nog en dan is het maandag alweer tijd voor de terugreis… Als alles echter normaal verloopt in dit jaar, voor zover dat al mogelijk is met het oog op corona en Oekraïne, komen ze in september weer hierheen. Top! De warme maaltijd bestond vandaag uit een ovenschotel met falukorv, spruitjes en een sausje van onder andere kaas, geserveerd met rijst. Ter afsluiting nog een toetje, waarna ze even later weer in hun auto stapten en het vakantiehuisje weer opzochten. Tot maandag!
Twee jaar geleden viel bij iedereen die in Zweden woont, deze brochure in de brievenbus. Het was een informatieblad, uitgegeven door de Zweedse overheid, waarin een aantal voorbeelden van een crisis in beschreven staan. Bij de verschillende vormen daarvan staan allerlei aanbevelingen voor de bevolking. Wat kun je in dergelijke situaties doen en met name hoe kun je je erop voorbereiden, zodat de overlast iets beperkt kan worden. Vooral ook, hoe je de overheid in een dergelijk geval kunt ontlasten. Mede om te voorkomen dat iedereen bij een crisis meteen de overheidsinstanties gaat bellen voor hulp, heeft men deze brochure gemaakt. De verschillende crisis zijn bijvoorbeeld een overstroming, een windhoos, een ontploffing: alles met waarschijnlijk langdurige stroomuitval. Eveneens staat erin beschreven wat te doen bij een gewapend conflict. En dat laatste wordt de laatste dagen steeds meer onder onze aandacht gebracht…
Sinds de Russen het land Oekraïne zijn binnengevallen is de dreiging richting Zweden namelijk vergroot. Poetin wil niet hebben, dat Finland en Zweden zich aansluiten bij de NAVO, terwijl het uiteraard aan een land zelf is om te beslissen over zijn veiligheidssituatie. Nu Finland en Zweden zo intensief met de NAVO praten en Russische straaljagers het Zweedse luchtruim schenden en er regelmatig onbemande, grote drones over de kerncentrales vliegen, is het Zweedse leger in opperste paraatheid gebracht. Het budget voor het leger is enorm vergroot en met de nodige spoed wordt het leger en alle uitrustingen versterkt. Inmiddels verschijnen er artikelen in de krant, waarin wordt vermeld, dat iedere inwoner van Zweden tussen de 16 en 70 jaar volgens de wet de plicht heeft, om naar vermogen het land te helpen verdedigen in het geval van een oorlog. De minister-president heeft in een toespraak op de televisie gezegd, dat we ons moeten voorbereiden. Dat betekent dat de adviezen, zoals die in de brochure van twee jaar geleden staan, nu ineens erg actueel worden.
Een van de adviezen is om ervoor te zorgen, dat je contant geld in huis hebt. Mocht de stroom uitvallen, kun je niet meer pinnen en daarmee ook niets meer kopen. Een ander advies is om ervoor te zorgen, dat je in ieder geval voor een week eten en drinken in huis hebt. Een van de gevolgen daarvan is dat de plastic (camping-) jerrycans met een kraantje overal uitverkocht zijn. Om zonder stroom toch op de hoogte te blijven van het nieuws zijn er draagbare radiootjes te koop, die op batterijen werken. De aanschaf daarvan is eveneens een advies. Er zijn radiootjes te koop met zonnepanelen, zodat de batterijen langer meegaan. Ook zit er een opwindmechanisme (dynamo) in waarmee de batterijen eveneens kunt opladen. Op diezelfde radio zit daarnaast nog een zaklantaarn en een usb-aansluiting, waarmee je je mobiele telefoon kunt opladen.
Vanwege de toenemende bedreigingen, vooral ook via cyberaanvallen, zijn er al veel mensen in Zweden zich aan het voorbereiden. Zo ook wij. Wij hebben inmiddels ook zo´n radio besteld, maar de levertijd is erg lang op dit moment. Verder hebben we nagedacht over onze situatie hier en komen we tot de conclusie dat we geen problemen krijgen met de drinkwatervoorziening. We hebben een eigen bron en een aggregaat die stroom produceert, waarmee we het water omhoog kunnen pompen. Ook het verwarmen van ons huis zal geen probleem zijn, in verband met onze grote houtvoorraad en de aanwezige houtkachels. Eten koken gaat prima op de houtkachel en anders in de camper, op het campinggas. Eten hebben we altijd op voorraad in de koele voorraadkast en daarmee mag dat geen probleem vormen. Voor de verlichting hebben we voldoende kaarsen en waxinelichtjes in huis. Voor het aggregaat zijn extra jerrycans met benzine aanwezig en we zorgen ervoor, dat we voldoende gas in de gasflessen van de camper hebben. Volgens mij hebben we ons daarmee voldoende voorbereid, om in ieder geval een week te kunnen overbruggen. We denken zelf dat we er zelfs langer mee kunnen doen. Ik moet zeggen, dat het een hele vreemde gewaarwording is, om hier zo mee bezig te moeten zijn. Voorbereiden voor een grote storm, overstroming of bosbrand waardoor de stroom langdurig uitvalt is iets heel anders dan een eventuele oorlog. Wie had gedacht, dat we dat ooit nog zouden meemaken in de beschaafde westerse wereld… Hopelijk blijft het bij het treffen van voorbereidingen…
