Nog één weekje en dan is het Moederdag! Ehhh… Een beetje verwarrend? Ja, dat snap ik. Vorige week zondag, de tweede zondag van mei, was het Moederdag in Nederland. In Zweden is het juist de laatste zondag van de maand mei. En net als in Nederland word je nu volledig tureluurs van alle reclame voor “de allerliefste Moeder van de héle wereld”! Van kaarten en tekeningen tot bloemen, van gebak en chocolade tot sieraden: je kunt haar alles geven. Op die ene dag in mei. Maar is het niet elke dag Moederdag? Je houdt toch elke dag van haar?
Oh… De schoenlappers bloeien! Deze planten waren over bij een klant waar Heiko gewerkt had. Hij mocht ze van die man dan ook wel meenemen. We hadden ze in Blijham ook en vonden ze ontzettend mooi. En nu hebben we ze hier ook! Ze hebben, zo te zien de verhuizing van Tranås naar Ödarp allemaal goed doorstaan. Een drietal stekken van de schoenlappers bloeit namelijk. Geweldig! Hopelijk volgen de andere drie stekken ook nog en wordt het een kleurrijke oever.
Voor de komende tijd zit ik er warmpjes bij! Althans letterlijk, niet figuurlijk. Nadat de pantoffels van Glerups mij ontzettend goed bevallen wilde ik graag sloffen voor de komende periode. Die hoge pantoffels zijn nu toch echt wel een beetje te warm. Sloffen leken mij voor de frisse ochtenden en avonden ideaal. Jammer genoeg hadden Glerups ze niet (op voorraad), wel Shepherd. Ook met een goede steun in de zooltjes. Daar bestelde ik ze en vrijdag werden ze bezorgd. En ook deze zitten meteen goed! Dus zoals gezegd: “ik zit er de komende tijd warmpjes bij!”
We hadden de camper vorige week achter ons huis geparkeerd, op de oprit. Daar kon die echter, naar onze mening, niet de hele tijd blijven staan. Vorig jaar hadden we de camper op het gras gesteld. Half achter de carport en dat is er wel een leuk plekje voor. Daar kon die wat ons betreft nu weer staan. Zolang we er niet mee weggaan. Voordat die daar gestald werd, moest nog wel eerst het gras gemaaid worden. Daar begon Heiko de dag mee. De zitmaaier werd uit de berging achter de carport gereden en anderhalf uur lang reed Heiko zijn rondjes over het gras. Veel kwam er niet af, want het was nog niet zo heel lang geleden voor de eerste keer gemaaid. Toch zag het er nadien wel weer keurig verzorgd uit. Na het grasmaaien werd de elektrische trimmer ter hand genomen en werden alle randjes en kantjes geknipt. Ook dat duurde minstens anderhalf uur. Toen dat klaar was, was het áf! Wij kunnen erg genieten van een keurig onderhouden tuin en dat deden we daarna dan ook vanaf de vlonder, waar we een kop koffie namen.
Na de koffie werd de camper daadwerkelijk op de tijdelijke rustplaats gereden. Tijdelijk, want we willen er uiteraard ook mee op pad. Samen stalden we de camper daar. Ik moest aan de achterkant uitkijken hoe ver Heiko achteruit kon rijden, zonder dat er tegen de carport aangereden werd. Vervolgens moest ik de twee oprijblokken aan de voorkant onder de wielen leggen. De grond loopt daar af richting de vijver, waardoor de camper behoorlijk voorover stond. Nu kunnen we ook weer “kamperen in eigen tuin!”
Tijdens de koffie op de vlonder bedacht ik mij, dat we op het terras nog niets nieuws hadden hangen. Op de plek waar het klein vogelhokje, die we “Geert” noemden, had gehangen.
Het vogelhokje hadden we daar weggehaald, omdat de wespen er een nest in maakten in plaats van vogels. De vogels begonnen daar wel aan een nest, maar de wespen namen het over.
Daar waar we dagelijks zitten vonden we geen goede plek voor een wespennest. Het hokje werd daar weggehaald en een kale, lege plek bleef over.
Tot vandaag! Ik herinnerde mij dat we nog een paar tuinlampen hadden liggen. In een kast in de garage. Die zou daar heel goed kunnen hangen.
Heiko zocht later op de middag een lampje op en monteerde die op het hoekje van het terras, aan de wand van de serre. Die hangt daar mooi! Nu nog even een kabeltje eraan met een stekker die in een stopcontact in de serre kan, zodat de lamp ook daadwerkelijk kan branden. Dat zou super zijn! Het lijkt nu overigens ook al heel mooi!
Dachten we dat alle kikkervisjes dood waren: niets is minder waar! Ondanks het feit, dat ik niets meer in de vijver zag liggen op de plaats waar de kikkerdril had gelegen, keek ik daar toch nagenoeg elke dag even. En warempel! Vanmiddag zag ik toch weer zowaar kikkervisjes zwemmen! In groten getale! Puh! Dan zijn ze dus niet allemaal dood! “Zet hem op, kikkervisjes!”
Heiko vertelde me, dat hij tijdens het grasmaaien altijd heel voorzichtig met de zitmaaier om een paal heen moest rijden. Om te voorkomen dat hij langs het talud omlaag zou gaan met de zitmaaier. Het bleek te gaan om de paal, die in het grasveld staat op de plek waar de vlaggenmast heeft gestaan. Daar stonden twee van deze palen met daartussenin de vlaggenmast. Tijdens de storm van vorig jaar in januari was de vlaggenmast afgeknapt. Toen bleek eveneens dat er één paal verrot was. De verrotte paal werd verwijderd en de goede paal bleef staan. Een echt eiken paal. Maar waarom stond die paal daar eigenlijk nog? Er is geen vlaggenmast meer en we kijken op Marketplace regelmatig naar een echt exemplaar van aluminium. “Waarom haal je die paal er dan niet uit, Heiko?” Ja, dat vond hij toen eigenlijk wel een heel goed idee. Het was uiteindelijk een behoorlijke “sta-in-de-weg” tijdens het maaien en je moest er ook nog eens omheen met de trimmer! De paal werd even later opgegraven en het gat daarna gevuld met stenen en zand.
Ergens op de dag werd de nieuw aangekochte trimmer van Parkside, na hier twee dagen in de doos te hebben gestaan, uit die doos gehaald. Alle onderdelen werden keurig uitgestald en een voor een in elkaar gezet. Heel moeilijk was het niet eigenlijk. Alleen het monteren van de de kop met de twee draden was even puzzelen. Daarvoor werd de handleiding geraadpleegd. Gelukkig was er een hele duidelijke beschrijving bij, dus dat lukte ook weer.
De trimmer is compleet gemonteerd en staat klaar voor zijn eerste werkje. Er moet alleen nog even benzine in. Voor het trollenhuisje moet er getrimd worden nu alle bosanemoontjes zijn uitgebloeid en het gras en onkruid daar weer gaat groeien. Dat wil wel met de elektrische trimmer, maar een motor trimmer heeft toch meer kracht. Daardoor gaat het een stuk sneller en gemakkelijker. Volgende week waarschijnlijk.
´s Avonds belden we weer met Heiko zijn ouders. Opnieuw buiten, vanaf de veranda. Heiko zijn moeder liet ons onder andere weten, dat ze klaar was met “Diamond Painting”. Ze had een eerste “projectje” gekregen van Elise. Een aantal ansichtkaarten, maar die waren nu af. Het was een probeersel geweest, om te kijken of ze dat wel leuk vond om te doen. Nou, dat is zeker geslaagd! Ze vintd het fantastisch leuk om te doen! De laatste weken zit ze nagenoeg elke avond in de kamer bij haar eigen tafeltje met een felle lamp erboven, terwijl Heiko zijn vader naar de televisie kijkt. Op dit moment is het even over met de diamanten, omdat ze door de kaarten heen is.
Gelukkig heeft Elise inmiddels een nieuw project voor haar besteld. De foto van de achterkleinkinderen tussen de tulpen, waarover ik gisteren schreef. Helaas heeft Elise nog geen tijd gehad om dat langs te brengen. Wel hadden ze van Elise een serie dvd´s gekregen van de “Flying Doctors”. De serie die zich afspeelt in Australië en die eerder op de televisie te zien was. Dat vinden ze beiden ook erg leuk en daar kijken ze dan samen naar, als er niets anders interessants op is. Het programma “Vandaag Inside” met Wilfred Genee, Johan Derksen en de oud-voetballen René van der Gijp willen ze er in elk geval niet voor missen. Morgen komt premier Rutten bij de heren aan tafel en dat zou wel eens vuurwerk kunnen worden. Daar kijken ze al naar uit.
Nou ja zeg! Zitten we in de kamer, kijk ik toevallig naar buiten, loopt er een reetje voor ons trollenhuisje! Heel rustig, zoekend naar eten. Op enig moment steekt ze de weg over, nog steeds zoekend naar iets lekkers. We hebben haar zeker tien minuten kunnen bewonderen, voordat ze het bos inging. Wat een mooie afsluiting van de dag!
