IJsvissen op groot meer

Website, website, website… Vandaag wilde ik het echt af hebben: de nieuwe layout van onze website. Compleet anders en volgens ons veel leuker, speelser, gevarieerder en gewoon uitnodigend om naar te kijken. Het heeft me (tussentijds) drie dagen gekost, om de juiste layout te vinden en om die vervolgens zo aan te passen, zoals wij het graag wilden hebben. Over deze zijn we beiden nu zeer tevreden. Bij dit sjabloon was het mogelijk om te kiezen voor een witte achtergrond of een zwarte. Omdat we deze keer echt iets anders wilden, kozen we voor zwart. De foto´s komen hier veel beter in uit. Het lijkt naar onze mening ook een stuk chiquer. We kunnen in dit sjabloon alles kwijt wat we willen. Vanmiddag rond vier uur kon ik de website weer online zetten. De berichten van vrijdag en zaterdag zijn geplaatst en te lezen in de nieuwe layout. Het zal vast even een kwestie van wennen zijn. Hopelijk is het daarna weer leuk om onze verslagen te lezen. We hebben inmiddels al wel vernomen, dat de website op de mobiele telefoon minder duidelijk te zien is. Dat is erg jammer uiteraard en we gaan kijken of daar nog iets aan te doen is.

Gisteren vonden we een grote envelop in onze brievenbus. Ons adres was er met de hand opgeschreven en ik dacht het handschrift te herkennen: dochter Daniëlle. We maakten de post snel open en het bleek inderdaad afkomstig te zijn uit Rotterdam. Er zaten schilderijen in van onze kleinzoons Noud en Mason! Beiden hadden voor mij een kunstwerk gemaakt in de vorm van een hart: “Een hart onder de riem”. Achterop had Daniëlle lieve teksten geschreven. Wat doet dat een mens goed.
“Dankjewel, lieve stoere jongens! De kunstwerken zijn schitterend!”

Gisteren, op zijn weg naar en van Eksjö zag Heiko, dat de parkeerplaats bij het elandpark in het plaatsje Skullaryd helemaal vol stond. Aan een paaltje langs de weg zag hij een bordje met de tekst: “IJsvissen” en daaronder een pijl richting de parkeerplaats. Precies tegenover het elandpark, aan de andere kant van weg 32, is een groot meer en toen Heiko die kant op keek was hij zeer verbaasd. Op het meer liepen meerdere personen! Hij reed eraan voorbij, maar dacht zo snel toch zeker een 40 tot 50 personen te hebben gezien. Die waren op het georganiseerde evenement “ijsvissen” afgekomen. Wij hadden eigenlijk helemaal niet door, dat het ijs van dat grote meer sterk genoeg zou zijn, om overheen te kunnen lopen. Vanwege de dooi, het was plus 5 graden vandaag, lag er zelfs water op het ijs. Heiko zag in een flits dat ze met een lange grove boor gaten in het ijs boorden en per tweetallen aan het vissen gingen. Jemig! Het ijs op het meer was dus sterk genoeg. Waarom schaatsen ze daar dan nooit op? De foto´s zijn van het internet gehaald hoor, Heiko zag het tafereeltje te laat om te kunnen stoppen en zelf foto´s te kunnen maken…

Vandaag was Heiko begonnen met een dieet. Een heel streng dieet. Noodgedwongen. Hij at vandaag geen vast voedsel! Waarom niet? Nou, dat komt omdat hij dinsdag voor een röntgenonderzoek van zijn darmen naar het ziekenhuis in Jönköping moet. Om duidelijke röntgenbeelden te kunnen krijgen moeten de darmen leeg zijn en goed zichtbaar gemaakt zijn via een contrastmiddel. Vandaar dat hij vandaag en morgen geen vast voedsel inneemt. Hij drinkt daarom alleen water, koffie, thee, frisdrank, enzovoort. Eveneens is hij begonnen te drinken met een drankje. Een soort smoothie met de smaak van zwarte bessen. Het schijnt de contrastvloeistof barium te bevatten en heet “contrastvloeistof READI-CAT 2”. Die vloeistof zorgt voor duidelijke beelden van de dunne darm. Vanochtend moest hij daarvan een deciliter opdrinken en vanmiddag twee. Voor hem dus vanavond geen pizza… Dinsdagochtend moet hij om 09:00 uur in Jönköping zijn en gaat hij door een scanner, die via röntgenstraling de darmen in beeld brengt. Dinsdagmiddag zal hij vast wel zin hebben aan een lekker broodje na twee en een halve dag “vasten”. Hij is dan ook vast wel paar kilootjes kwijt…

Vanochtend was Heiko verder gegaan met het kloven. De laatste blokken van het keiharde hout uit Eksjö zijn nu ook in kleine stukjes gemaakt en in de houtstek gestapeld. De rommel, in de vorm van spaanders en schors, werd meteen weer opgeruimd. Dit werkt toch het leukste. Hout halen, meteen kloven en stapelen. Dan is het weer aan de kant. De aanhanger is dan ook meteen weer beschikbaar voor andere dingen. Even later zag ik hem via het raam in de keuken, op de ladder staan. Boven in onze boswilg. Die boom had hij een tijdje geleden al afgetopt, omdat die veel te groot geworden is. De dag erna bekeken we de boom nog eens goed en we waren nog niet voor de 100% tevreden met het resultaat. Er zaten nog een paar takken bovenin die weg konden. Dat gebeurde vanmiddag. Omdat hij toen toch de snoeischaar in zijn handen had, liep hij naar onze grote appelboom. Daar begon hij de waterschotten en nieuwe loden te knippen. Totdat het te donker werd. Misschien morgen verder?

Wat kan het deze winter snel veranderen. En vaak. De foto links is begin vorige week genomen en de rechter foto is van vandaag. Het gras is weer helemaal groen. Zo hebben we het al een paar keer gehad dit jaargetijde: dan is het wit en een week later is het weer groen. Gevolgd door nieuwe sneeuw en vorst en ga zo maar door. Het zal nog vast nog niet de laatste keer zijn, dat er sneeuw is gevallen. Het is uiteindelijk nog maar februari. Dat is hier tenslotte de echte wintermaand. De maand, waarin de kinderen een schoolvakantie hebben die “sportlov” wordt genoemd. Vrij vertaald “een sportvakantie”, waarbij gerefereerd wordt aan de wintersport. De skigebieden draaien dan op volle toeren. Normaliter is die sportlov in week 8 (20 tot 26 februari), echter verschilt het per regio. In de regio Stockholm is het bijvoorbeeld in week 9 en nog verder naar het noorden is het in week 10.