Geen widgets gevonden in de zijbalk

Heiko had voor vanochtend afgesproken met de Fin in Eksjö. Een paar weken geleden had die hem een berichtje gestuurd met de boodschap, dat er nog een boom omgezaagd moest worden. Of Heiko nog steeds belang had bij het hout? Nou, binnen een paar seconde was daarop geantwoord met “Ja!” Wij stoken nu 100% op hout. Dat betekent, dat we ongeveer 50 m3 aan brandhout verstoken. Per jaar. Willen we voor twee jaar hout op voorraad hebben, dan moet er 100 m3 klaarliggen in de houtstekken. Waarom twee jaar? Omdat het hout eigenlijk twee zomers moet drogen. Tot nu toe stookten we steeds op hout dat slechts een zomer had gedroogd. De Fin stuurde toen ook een foto van de boom mee. Op de foto leek de boom niet zo gigantisch groot. Nadat de afspraak twee keer was verplaatst, werd vandaag eindelijk de kettingzaag achter in de Hyundai gelegd en werd de aanhanger daar achter gekoppeld. Om kwart voor tien was Heiko in Eksjö. De Fin was al buiten. Ondanks dat ze om tien uur hadden afgesproken, weet Pentti inmiddels dat Heiko altijd op tijd is. Als eerste laadde Heiko de laatste stukken hout op de aanhanger van de oude boom, die ze de vorige keer hadden gezaagd. Die met het keiharde hout. Daarna reed hij naar de plek waar de boom van de foto omgezaagd moest worden. Jeetje! Die was toch wel een beetje groter dan zoals het op de foto leek. Het was feitelijk een “trosje” bomen. Vanuit de wortel waren een vijftal stammen gegroeid. Twee hele dikke en drie iets minder dik. Ze begonnen met het zagen van die met de grootste omvang. Die helde over naar een kant waar voldoende ruimte was hem om te vallen. Met twee kettingzagen werd de boom van de takken ontdaan en werd vervolgens alles in stukjes van ongeveer vijfendertig centimeter gezaagd.

Terwijl Pentti met de laatste stukken bezig was, zaagde Heiko de tweede stam af. Die helde over naar een andere kant, zodat dit zonder risico voor Pentti gedaan kon worden. Nadat alles in stukjes was gezaagd werd alles verzameld op een stapel en reed Heiko de Hyundai met de aanhanger tot vlak bij de stapel. De aanhanger werd tot de maximale belasting geladen. Er bleef nog een behoorlijke stapel hout liggen en er moesten nog drie stammen gezaagd worden. Heiko raadpleegde even de telefoon om te kijken hoe laat het was. Hij moest namelijk om een uur thuis zijn, in verband met een beeldtelefoongesprek met kleindochter Merle. Ohhh… Het bleek nog maar elf uur te zijn. Ze hadden twee stammen binnen een uur verwerkt tot hapklare brokken voor onze kachel. Ze besloten om er nog eentje om te zagen. Dat was een dode tak, maar ook dat wil wel branden hoor! Sterker nog: die hoefde geen twee zomers meer te drogen. Die kon ´s avonds eventueel meteen in de kachel. Helaas bleef de afgezaagde stam in de takken van een andere boom hangen. Het koste de beide heren een beetje extra inspanningen, om de afgezaagde stam veilig op de grond te krijgen. Uiteraard was er maar een de baas: de kettingzaag!

Overigens bleek tijdens het zagen, dat de ketting goed geslepen was. De spaanders waren grof en de zaag ging als een mes door boter door het hout. Nadat deze derde stam was afgewerkt besloten ze er een punt achter te zetten. Er was een mooi begin gemaakt met het “trosje bomen” en er lag nog voldoende hout op de stapel, die met een tweede ritje met de aanhanger opgehaald kan worden. Op dat moment was het half twaalf. Ze vertrokken weer uit het bos en reden naar de weg. Een zandpad, dat nog volledig bevroren was en waar je feitelijk op kon schaatsen. Het was een mooie ijsvloer! Voordat Heiko wegreed bood hij Pentti een presentje aan: een doosje met wat drinken en etenswaren. Als dank voor het hout. We krijgen dat gratis van hem en daar zijn we hem heel erg dankbaar voor. Er zijn ondertussen al vele m3 hout daarvandaan gehaald en als we dat hadden moeten kopen á €.50,- per m3, zouden we al heel veel geld kwijt geweest zijn.

Pentti schudde meteen zijn hoofd en zei dat dat toch echt niet nodig was. Toevallig was zijn vrouw ook buiten met hun hondje en die werd er meteen bij geroepen. Heiko vertelde hun, dat hij “Tacksam” was, dankbaar was, voor al het hout. Zij reageerde daarop, dat haar man “Tacksam” was voor Heiko zijn hulp bij het zagen en opruimen van de bomen. Omdat Pentti een nieuwe heup heeft gekregen en die al twee keer zijn uit de kom heeft gehad, mag hij dat zware “bos-werk” eigenlijk niet meer doen. Heiko zijn hulp is daarom meer dan welkom. In ieder geval werd de geste zeer gewaardeerd. Ook werd afgesproken, dat ze een keer voor een fika bij ons komen. Die uitnodiging werd in dankbaarheid aanvaart en binnenkort spreken we concreet af. Dan kunnen ze met eigen ogen zien waar het hout naar toe gaat en welk huis er mee verwarmd wordt. Leuk! Om twaalf uur was Heiko weer thuis en had hij de Hyundai met aanhanger achteruit de oprit opgereden en achter het huis geparkeerd. Dicht bij de grote garagedeuren. Het was zijn bedoeling om te proberen de aanhanger vandaag nog leeg te maken en het hout meteen te kloven… Ja, Ja…

Maar eerst belden we op de afgesproken tijd met kleindochter Merle in Onstwedde. Ze was eergisteren jarig en toen hadden we haar ook al even gesproken. In de communicatie met moeder Elise was echter even iets mis gegaan. Elise zorgt namelijk voor een cadeautje voor Merle, namens ons. Deze keer hadden wij echter niet goed meegekregen wat het was. Merle had een groot “poppenhuis” van Playmobil gekregen en we meenden, dat ook wij daaraan hadden meebetaald. Voorgaande jaren belden we met de jarige en kreeg ze op dat moment ook een pakje voorgeschoteld van Elise. Dat pakje was dan van opa en oma Zweden.

Gisteren begrepen we later pas van Elise dat ze een separaat pakje namens ons had gekocht! Ook dat was van Playmobil: een ”kinderopvang”. Die wilde Merle heel graag hebben voor haar verjaardag. Dat pakje werd vandaag alsnog uitgepakt, onder toeziend oog van broertje Jelte. Ze was er zichtbaar blij mee. Via de beeldtelefoon kregen we te zien wat Merle inmiddels had verzameld aan Playmobil en dat was best veel! Er was al een extra tafelblad gecreëerd waar alles op kon staan, alleen was die alweer te klein! Donderdag had ze ´s middags al een feestje gehad met vriendinnetjes en klasgenootjes, vandaag kwam er nog visite én morgen nog. Ze was daarmee een paar dagen jarig.

Later vanmiddag ging Heiko toch nog aan het kloven. De blokken haalde hij met de kruiwagen uit de aanhanger en meteen werden ze een voor een gekloofd in de schuur. Zodra de blokken in de kruiwagen gekloofd waren, werden die naar de houtstek gereden. In houtstek twee werden ze gestapeld en nadat de kruiwagen leeg was, werd die direkt weer gevuld met hout uit houtstek drie. Efficiënt! Dat hout ging namelijk in de bak met de grijpvoorraad in de stookruimte. In totaal werden er zes kruiwagens met hout naar de houtstek gereden en vier volle weer mee terug genomen. Toen was de bak in de stookruimte vol en de aanhanger nagenoeg leeg. De laatste blokken worden morgen gekloofd, want ondertussen was het vijf uur. De aanhanger werd nog even onderdak gereden, in de carport naast de auto en daarmee werd de “werkdag” afgesloten. Tot morgen!

Zelf ben ik weer eens veel met de website bezig geweest. En nee, nog lang niet tevreden over het uitgekozen thema. Bah! Tussen een paar huishoudelijke klusjes door, toch maar weer even op zoek naar de juiste.

En die werd gevonden! Yes! Deze wordt nu aangepast naar onze wensen en dan…
Welterusten en tot morgen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.