Wat is zo´n weersapp op de telefoon toch handig! Zeker als je plannen hebt met je bezoek. Ik had gedacht, om aan het einde van de middag samen te gaan grillen en dat leek hun ook bijzonder gezellig. De weersapp vertelde ons, dat het sombere weer van de ochtend, na de middag zou verdwijnen. De temperatuur ging omhoog naar 22 graden, het werd zonnig, bijna onbewolkt, geen wind en het bleef droog! Prima omstandigheden voor het grillen. Dat idee legde ik tijdens het ontbijt op tafel en werd door iedereen aangenomen. We legden zodoende voldoende worstjes en hamburgers uit de diepvriezer, alsmede broodjes. Dat kon alvast ontdooien voor vanmiddag.
De verdere ochtend bestond uit koffiedrinken en wederom bijpraten op de veranda. De temperatuur was redelijk, alleen het regende. Onder het plastic golfplaten dak van de veranda heb je daar totaal geen last van en daar zat het dan ook heerlijk. Heiko glipte er nog even tussenuit, omdat hij Erling en Britt had beloofd hun heg te knippen. Onze vrienden zouden immers pas vanavond gekomen zijn en om die reden was de afspraak met onze buurtjes gemaakt. En een afspraak moet je nakomen. Er vielen wel een paar druppeltjes regen, maar een echte regenbui kon je het niet noemen. De elektrische heggenschaar werd gepakt en ook een extra batterij. In Västorp bij onze buurtjes zag Heiko, dat Britt al was begonnen met de heg. Ze deed dat met een hand-heggenschaar, je weet wel: zo´n “ouderwetse” met houten handvaten. Hmmm… Een goede poging, maar de heg was verre van vlak.
Erling vroeg Heiko dan ook, om met de elektrische ook nog eventjes over dat stukje te gaan, zodat het wat vlakker werd. Binnen een uur was dat klaar. Inclusief de snelle fika die Britt had klaargezet. Toen Heiko vertelde, dat onze gasten er al waren, voelden ze zich bezwaart. Daarop gaf hij aan dat hij best een uurtje weg kon en in ieder geval vandaag hun lage, veertig meter lange ligusterheg zou knippen en morgen de rest. Ze waren, net als vorig jaar, zeer tevreden over het resultaat. Toen Heiko even later in de Volvo stapte stond er een plastic tasje met zelfgebakken koeken en een grote bak met aardbeien uit eigen tuin op de bijrijdersstoel. Wat lief!
Tegen de tijd, dat we aan de lunch gingen
klaarde het al lichtelijk op.
De wolken werden als het ware middendoor gesneden.
De donkere wolken gingen naar het westen en de lichtere naar het oosten.
En hier scheen daarna het zonnetje met grote regelmaat!
Vanmiddag werden we getrakteerd op een paar oer-Hollandse creamcrackers.
Wat een smakelijke verrassing!
Je kunt hier enorm veel soorten knäckebröd krijgen,
maar de creamcrackers zitten er beslist niet tussen!
Ik verwende mij dan ook met twee crackers met kaas ertussen.
Wat een smulpartij!
Na de middag stapte Heiko met Koos en Carla in de Volvo:
ze reden een rondje door onze direkte omgeving.
Dat vonden ze prachtig, want nu kregen ze ook
een beetje een indruk van hetgeen wij dagelijks zien.
En waar wij, of Heiko alleen, regelmatig een wandeling maken.
Via Västorp werd naar Edhult gereden.
Daarna naar het meer en onderweg werd gestopt om foto´s te maken.
Ook de berg tegenover “Hälla” werd opgereden.
Op een hoog punt op die route werd natuurlijk gestopt.
Om te genieten van het uitzicht
en voor het nemen van “een paar” foto´s.
De rit werd in een rustig tempo gereden
en na ruim een uur waren ze terug in Ödarp.
Daar zetten ze vervolgens meteen alles klaar voor het grillen. De worstjes en broodjes waren ondertussen gelukkig ontdooid. De stoelen werden rond de grilplaats gezet en het vuurtje werd gestookt. Het hout wilde deze keer niet meteen branden, maar nadat Heiko er een paar handen vol berkenbast op had gegooid, ging het prima! In berkenbast zit olie en dat wil heel goed branden De krullen berkenbast liggen in overvloed bij de houtverwerkingsplaats en er kan zo een handjevol gepakt worden. Het heeft wel tijdelijk een behoorlijke rookontwikkeling tot gevolg, alleen brandt daarna het “kampvuur” wel!
Toen de grootste vlammen eruit waren prikten we allemaal een worstje aan de telescoopprikker en hielden we die boven het vuur. Voor de mannen een biertje erbij en voor ons dames een frisdrankje. Kletsen, kletsen en nog eens kletsen. Zeer ontspannen eten, drinken en praten. Opnieuw genieten met volle teugen! De worstjes, hamburgers en kippenpootjes werden achter elkaar aan gegrild en opgegeten. Een sausje naar keuze en een beetje aardappelsalade erbij, waarna de magen zo langzamerhand wel weer gevuld werden hoor. Ongeveer twee uur later was iedereen uitgegeten en ruimden we alles met vereende krachten weer op.
Uitgepraat waren we nog zeker niet. Daarom besloten we, om naar de veranda te gaan. Daar werd ook de avond afgesloten met koffie. Heiko pakte de gitaar en de map met songteksten erbij! Mooie golden oldies kwamen voorbij, zoals “Country Road”, “Hello Mary Lou” en “Roses are red my love”. Er werd spontaan meegezongen en zo vloog deze dag om.
Carla maakte op enig moment een filmpje van Heiko en die werd naar Siddeburen verstuurd via WhatsApp. Naar hun overbuurman Chris, waarmee Heiko een aantal jaren samen in een band had gespeeld. Voor Heiko een genoeglijke tijd! Mooie herinneringen vlogen in gedachten voorbij.
Om tien uur trokken onze gasten zich terug naar hun camper, om ons de kans en de tijd te geven tot rust te komen en ons klaar te maken voor de nachtrust. Tot morgen!
Op het moment, dat ik bezig was met de worstjes uit de plastic verpakking te halen, dacht ik ineens aan de grote wijzigingen met betrekking tot dit in Nederland. Via Nu.nl was dit te lezen: “Sinds 1 juli mogen supermarkten geen eten en drinken in plastic wegwerpverpakkingen aan klanten meegeven, zonder daar een toeslag voor te rekenen. Een rondje supermarkten leert, dat deze bedragen variëren van 0,01 euro tot 0,05 euro. Het verschilt per supermarkt of de toeslag boven op de prijs komt of dat die “voor rekening” van de winkel komt. Lidl brengt op de circa vijftig producten die bij hen onder de nieuwe regels vallen, een cent in rekening en zet daarmee het laagst in. Ze willen geen extra kosten doorberekenen aan de klant. Lidl kiest er sowieso voor de prijzen niet met die ene cent te verhogen. De toeslag wordt wel, zoals dat volgens de nieuwe regels moet, op de kassabon vermeld. De heffing staat bij hen overigens ook op de prijskaarten. De twee grootste supermarktketens van het land, Albert Heijn en Jumbo, hanteren eenzelfde beleid. Ze hebben de prijs niet verhoogd. De toeslag zit bij de prijs inbegrepen. Die toeslag bedraagt voor alle producten die het betreft 5 cent. Op de site van Jumbo staan voorbeelden, om welke producten het zoal gaat.
De nieuwe regels zijn van toepassing op eten en drinken in plastic verpakkingen, die je zonder verdere bereiding direct kunt consumeren. Dat zijn de verpakkingen, die gemakkelijk op straat kunnen belanden. Als er een alternatief is, gaat de prijs wel omhoog. Ook AH rekent 5 cent als zogeheten “SUP-heffing”. Dat SUP staat voor “Single Use Plastic”, plastic dat een keer wordt gebruikt. De prijzen blijven hetzelfde en dat geldt dan voor de producten, die je niet in de supermarkt kunt overhevelen in een zelf meegebracht bakje of beker. Dat is anders bij de koffie- en saladebar, die AH ook wel in de supermarkten heeft. En sowieso bij alle AH “To go’s”. Want daarvoor mag je wel je eigen bakje of beker meenemen. Of je kunt er een bij hen kopen. Ook kun je voor de salade of koffie kiezen voor een wegwerpbeker- of bakje. Dan betaal je 10 cent extra.
Bij Coop, dat tegenwoordig samen is met PLUS, betaal je voor alle producten in wegwerpplastic 5 cent extra. Bij deze winkels gaat het om zo’n driehonderd producten. Bij PLUS zijn ze nog niet zover. “Vanwege een technisch probleem”. Daardoor lukt het nog niet de toeslag op de kassabon te zetten, wat wel moet. Ze hopen dat het medio juli klaar is. Dirk was de enige supermarktketen, die daadwerkelijk de bedragen hanteert, zoals die werden geadviseerd vanuit de overheid. En dat is tussen de 5 en 50 cent. “We hebben dat aangepast naar 5 cent en verwerken dat in de prijs”, zegt een woordvoerder. “Wat een verduurzamende maatregel had moeten zijn, verandert nu in een punt om op te concurreren en dat is jammer.” Toch is Dirk overstag gegaan, omdat ze altijd de laagste prijs willen bieden. In alle gevallen mogen de supermarkten de toeslag zelf houden. Wel dient het geld dat daarmee binnenkomt, in verdere verduurzaming te worden gestoken. Aangezien de meeste supermarkten hebben besloten de prijzen niet te verhogen, is dat een gevalletje “vestzak broekzak”.”
