Geen widgets gevonden in de zijbalk

We hebben de winter nu echt achter ons gelaten. De laatste kleine eilandjes met sneeuw zijn verdwenen! We hebben ons groene grasveldje terug! Nou ja groen… Hier en daar is het groen en grote delen zijn geel. Dat herstelt zich echter wel weer, zodra de zon erbij komt. Overigens is het “groene” gras hoofdzakelijk mos op dit moment. Met name omdat het gras nog niet is gegroeid. Een paar jaar geleden hebben we ons daar erg druk om gemaakt en zijn we zeer fanatiek met een verticuteermachine aan de slag gegaan. Eveneens hebben we toen gemengde mest gestrooid met onder andere kalk en stikstof. Op dat moment zag het grasveldje er weer fraai uit. Een jaar later waren we weer terug bij af… In zo´n lange periode met sneeuw op het gras en veel nattigheid is het kansloos om het mos te bestrijden. Zodra de zon weer hoog aan de hemel staat doet die het werk voor ons. We steken er dan ook geen energie meer in. Het is zoals het is!

Ondanks dat het vandaag geen hele fijne dag was, was Heiko wel weer een beetje buiten aan het rommelen met hout. De garagedeuren open en een paar uurtjes kloven. Ook houdt hij het waterpeil in ons vijvertje nauwlettend in de gaten. Zodra dat zakt en hij erbij kan om een ijzeren rand weg te zagen, grijpt hij zijn kans. Voorlopig lukt dat helaas nog niet. Toen hij later op de dag nog even naar Tranås reed voor een paar boodschapjes, zag hij onderweg dat het smeltwater overal in de grond wegzakt. De greppeltjes worden weer droger, als ook de onder water gelopen stukken land. In Tranås bezocht hij behalve de supermarkt ook nog Kenth Örtengren. Even weer bijpraten. Terwijl hij daar was, trof hij de twee Nederlanders Johan en Anneke, die hij eerder een keer bij de Lidl had getroffen. Johan had hij voor het eerst, bij toeval, getroffen bij de chiropractor. Het was nu de derde ontmoeting, terwijl ze ons bij de tweede ontmoeting al hadden uitgenodigd voor een nadere kennismaking. Deze derde ontmoeting kon zodoende geen toeval zijn. De afspraak om een kopje koffie te halen werd dan ook ´s avonds na thuiskomst meteen gemaakt. Zondagmiddag gaan we naar hen toe. Ze wonen al een aantal jaren in Zweden, heerlijk rustig “på landet”. Zondag horen we de rest van hun verhaal.

Bij Kenth had Heiko ook een paar collega´s gesproken. Het snoeien van de fruitbomen was nu zo langzamerhand wel afgelopen, omdat de knoppen van de fruitbomen tot ontwikkeling komen en die wil je immers niet beschadigen. Voor de lastig te bereiken takken had Heiko onze eigen snoeischaar op een telescoop steel meegenomen naar het werk. Die is veel gebruikt door de collega´s. Vandaag nam hij die weer mee terug naar huis, omdat hij van de boswilg achter het huis nog een paar takjes wilde verwijderen. Heiko had deze boswilg een paar maanden geleden “koppie kleiner” gemaakt, maar vond dat de kruin nog een beetje te breed was. Zodoende werd de telescoop steel helemaal uitgeschoven en knipte hij op vier meter hoogte nog een paar takken weg. Nu ziet het er in elk geval weer een beetje beter uit. In het najaar maar even weer kijken hoe de boom zich heeft gevormd.

Deze dag vulde ik met enkele huishoudelijke taken en zorgde ervoor, dat de administratie weer in orde werd gebracht. Daarnaast werd ik tot twee keer toe uit mijn concentratie gehaald, doordat er iemand aan de deur was! Als eerste door de vuilnisman! We hebben namelijk vandaag de nieuwe huisvuilcontainer ontvangen! Dit betekent het einde van het tijdperk met de rode en groene plastic zakjes. In de groene zakjes moest het gft afval en in de rode het restafval. Alle zakjes kwamen wel in dezelfde grijze container. En alles kwam ook in een en dezelfde vuilnisophaalauto. Op de plek waar de vuilnisophaalauto´s geleegd werden, werden de rode en de groene zakje vervolgens gesorteerd. Dat hoeft nu niet langer: de nieuwe container heeft twee vakken en elk vak heeft een eigen deksel. Links kan het gft afval in, in papieren zakken en rechts kan het restafval in, in plastic zakjes.

Daarnaast kregen we nog een klein afvalcontainertje met drie vakjes, respectievelijk voor 1.) batterijen 2.) gloei- en ledlampen en 3.) klein elektronica (mobiele telefoon, scheerapparaat, elektrische tandenborstel, stroomkabels, enzovoort). Dat kleine grijze containertje kun je aan de grote hangen op het moment dat je die geleegd wil hebben. Deze hele omwisseling en andere manier van werken moet wel miljarden kronen gekost hebben lijkt mij. Alle inwoners een nieuwe container (grote en kleine) en allemaal nieuwe vuilnisophaalauto´s met gescheiden vakken. Alle overige afval, zoals papier, karton, plastic, glas en blik, kunnen we kwijt bij de vele afvalcontainers, de milieu straten die in alle dorpen staan. Het grove afval, zoals bijvoorbeeld een tv, een bank, een oude deur of een wasmachine kun je gratis naar de stort brengen. Goed geregeld!

Daar hield het niet mee op. Vandaag werd niet alleen een nieuwe vuilcontainer bezorgd, maar ook de resterende keramische stenen voor de houtkachel. Opnieuw stopte het busje van DB Schenker en dezelfde chauffeur bracht nu vier doosjes. Tezamen met de twee doosjes die eerder werden bezorgd is het hele setje nu compleet. Alle keramische stenen worden nu vervangen. Via YouTube heeft Heiko al een aantal filmpjes opgezocht, om te weten te komen hoe het moet. Het zag er naar zijn mening best wel complex uit. We gaan het zien. Wellicht gaat hij er morgen mee aan de slag.

Gisteravond hebben we trouwens nog een zelfgemaakte frikandel gegeten. De smaak was goed, maar het ziet er nog steeds niet uit als een “echte” frikandel. Vandaag ging ik zodoende opnieuw op zoek naar recepten om zelf frikandellen te maken. Op enig moment werd ik in verwarring gebracht! Is het nu een frikandel of een frikadel? Ik zocht het op. Vrijwel iedereen zegt frikandel, maar die n in het midden verdwijnt vaak op wonderlijke wijze als het woord in teksten wordt gebruikt. Dan schrijven veel mensen ineens frikadel. Dat blijkt te komen door een klein gebrek in het Groene Boekje: daarin stond in 1954 alleen frikadel. De frikandel was toen amper uitgevonden. De frikadel is het oudst. Het is een Frans woord “fricadelle”, dat ongeveer letterlijk “gehakt” betekent. Vier eeuwen geleden smulden mensen dus al van “een moye frickedel”, een soort gehaktbal. Frikadel staat daarom ook al heel lang in woordenboeken. In België zijn frikadellen nog steeds gehaktballetjes. En in Duitsland krijg je een grote gehaktbal als je een frikandel besteld. In de jaren vijftig bedacht snack fabrikant Gerrit de Vries uit Dordrecht de naam frikandel. Hij maakte eerst een soort gehaktballen, maar daar zat zoveel meel in dat het wettelijk geen gehakt mocht heten. Toen heeft hij er een worstvormige snack van gemaakt, die hij frikandel noemde. De gladde frikandel die we nu kennen, is ontwikkeld door een andere snack fabrikant: Beckers. Leuk te weten. In ieder geval ga ik binnenkort opnieuw een pond gehakt uit de diepvries halen en proberen om gladde frikandellen te maken!

Wist je, dat er jaarlijks 600 miljoen frikandellen verkocht worden in Nederland? Dat is 35 frikandellen per persoon! De frikandel behoort, met een aandeel van 30%, tot de populairste snacks. Een standaard frikandel weegt 70 gram. In snackbars zijn vaak ook grotere te krijgen tot wel 150 gram. Tijdens de afgelopen wereldkampioenschappen Voetbal kwam de “frikandel XXL” in zwang. Een frikandel van 250 gram en 450 Kcal., die in de volksmond “doelpaal” werd genoemd. Verrassend vond ik het om te lezen, dat vrouwen twee keer zoveel frikandellen eten dan mannen. 66% Tegen 34%. De vrouw versiert hem voornamelijk met mayonaise, mannen gebruiken mayonaise en tomatenketchup.

Mannen halen de frikandel vaker bij de snackbar. Vrouwen kiezen voor supermarkt frikandellen van Mora en Beckers. De meeste frikandellen worden ’s avonds gegeten. Er worden zelfs wedstrijden “frikandel eten” georganiseerd: het wereldrecord staat daarbij sinds 2005 op naam van Sjonnie Noordeinde uit Delft. Hij at 47 frikandellen in één uur! Fabrikanten variëren in ingrediënten, om zich te onderscheiden. In de snackbars ontstonden de varianten in types. Zo is er de frikandel speciaal. Dat is een frikandel met mayonaise, fritessaus, currysaus en gesnipperde uitjes. Deze wordt ook wel Curry Special genoemd. Een bak frites met aan beide kanten een frikandel heet Catamaran of waterfiets en in Limburg wordt dat “super supertje” genoemd. En een Duikboot is een frikandel speciaal bedekt met frites. Weer wat geleerd! De volgende keer bestel ik…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.