Hieperdepiep hoera! Elise is jarig: vrouw van Gert, mama van Merle, Daan en Jelte, dochter van Heiko, bonusdochter van mij, zus van Daniëlle en kleindochter van Heiko zijn ouders. Wat leuk, dat we haar verjaardag dit jaar met haar kunnen vieren en dan ook nog eens in Ödarp! Fantastisch! Een verkoudheid of was het aanval van hooikoorts die roet in het eten gooide? In ieder geval had ze erg slecht geslapen, ze had hoofdpijn, een loopneus en ze had ook nog eens koorts. We hadden echter afgesproken, dat we vanochtend naar de steengroeve zouden gaan en dus werden er een paar paracetamolletjes geslikt en Elise ging “gewoon” mee naar de steengroeve. Karakter!
De steengroeve was weer leuk om te laten zien. De diverse en zeer verschillende “putten” werden bij langsgelopen en van de wandeling en de natuur werd enorm genoten. Toch was het anders vanwege de gezondheidsklachten. Uiteraard werden er weer de nodige foto´s gemaakt, waaronder deze op het uitzichtpunt. Omdat het best frisjes was liepen ze na het uitzichtpunt snel terug naar de auto´s. Via een kleine omweg werd naar huis gereden. Ieder naar zijn eigen. Na de middag zouden ze weer bij ons komen.
Toen ze ´s middags in Ödarp kwamen konden we de jarige Elise verrassen met een versierde kamer. Vele slingers en ballonnen en eveneens een tekst met “Elise 35 jaar” kleurden de kamer. Daar werd de jarige blij van en ook de kinderen én Gert niet te vergeten. Uiteraard volgde verjaardagsgebak in de vorm van de beloofde, zelfgemaakte rijstevlaai. Vanzelfsprekend met slagroom en een beetje hagelslag ter versiering. Aan cadeautjes doen we niet. Dat hebben we jaren geleden al eens afgesproken.
Wel hadden we voor de kleinkinderen
nog een kleinigheid,
die ze mee mochten nemen naar huis. Mooi!
Alleen toen de knakworstjes op tafel werden gezet
was het cadeautje volledig vergeten!
Het werd een gezellige middag, die deels ook nog buiten werd doorgebracht. De beide jongens gingen nog even verder met het bouwen van een hut. Met de houtblokken van opa. Alleen moest alles vandaag ook weer worden afgebroken en worden teruggelegd. Dat was de afspraak, die papa aan het begin van de week had gemaakt: “Jullie mogen natuurlijk met de houtblokken spelen, maar dan moet het voor we vertrekken wel weer netjes worden opgeruimd…” Dat deden Daan en Jelte keurig volgens afspraak!
Dit was helaas ook meteen de laatste middag samen in Ödarp, omdat de “Bende van Vijf” de volgende dag weer naar Nederland zou reizen. Alhoewel de kids nog vrij zijn en ook juf Elise nog vrij is, moet Gert wel weer aan de slag voor zijn werkgever. We maakten het dan ook niet te laat. Na het warm eten, visstickjes, aardappelpuree, boontjes en worteltjes (waar de kleinkinderen gek op zijn) namen we afscheid.
Mis!
De zitmaaier werd nog door Heiko gestart
en Merle, Daan en Jelte mochten samen met opa
de berg op en neer!
En zelfs door de tuin!
Ook mama Elise stapte in en liet zich Ödarp van een hele andere kant zien.
Geweldig!
We maakten het niet te laat en daarom vertrokken ze rond zeven uur naar hun vakantiehuisje.
De volgende ochtend zouden ze om zes uur vertrekken…
We lieten ze uiteraard niet zomaar gaan: niet voordat we hebben ze stuk voor stuk bijna plat gekust en geknuffeld hadden…
Via een WhatsApp berichtje werden we door Elise geïnformeerd, dat ze vandaag, 2 augustus inderdaad om iets voor zes uur het vakantiehuisje hadden verlaten. Poeh! Vroeg hoor. Gert, Elise, Merle, Daan en Jelte zaten zodoende behoorlijk vroeg aan het ontbijt. Even ietsjes vroeger dan de eerste keer, dat ze gezamenlijk aan tafel zaten te eten. Dit was het laatste ontbijtje van deze week in Zweden. Zo te zien vonden ze het brood wel lekker! Wat overigens een geregel op de vroege morgen. En dat met drie kinderen: alles inpakken en zorgen dat de bagage in de auto komt en de schoonmaak van het vakantiehuisje… Dat vergt organisatie, discipline, planning en samenwerking. Petje af!
Wij gingen vandaag in Ödarp aan de slag met de laatste voorbereidingen voor ons eigen vertrek naar Nederland. De hele dag kregen we van Gert en Elise berichtjes over hun reis. Rond zes uur vanavond kwam het een seintje, dat ze veilig thuisgekomen waren. In ongeveer 12 uur hadden ze het volbracht, onder andere via de boot van Helsingborg naar Helsingör en de boot van Rødby naar Puttgarden. En ze hadden ook nog onderweg lekker gegeten! Blij, dat ze weer veilig en wel thuis zijn.
“Wat hebben we weer van jullie aanwezigheid genoten, lieve Gert en Elise, Merle, Daan en Jelte! Tot gauw!”