Gisteren, aan het eind van de middag kleurde de omgeving oranje. Echt! Het werd eerst een beetje grauw in huis. Uiteraard doordat de zonuren waren verbruikt en het schemerig werd. Alleen was het daarna anders dan op andere middagen: het werd zacht oranje in de lucht. Over alles lag even later een oranje gloed. Wat maakte de lucht oranje? Volgens meteorologen: “Dit is het waas, een meteorologisch verschijnsel dat in de atmosfeer voorkomt en ook wordt gekenmerkt door de aanwezigheid in suspensie van zeer kleine deeltjes stof, klei-as of zand. Hoewel deze deeltjes erg klein zijn, zijn er genoeg om de lucht een ondoorzichtige uitstraling te geven, wat de atmosfeer die oranje tint geeft die in de lucht wordt weerspiegeld. Er zijn zelfs twee soorten waas.
De ene wordt “natuurlijk” genoemd en wordt gevormd door het transport van zand, water, zout (natrium) of andere elementen, die in de omgeving aanwezig zijn. Daarnaast is er “Type b”. Deze daarentegen staat bekend als een bijzondere gebeurtenis, waarvan de hoofdoorzaak vooral vervuiling of bosbranden is.” Gelukkig was daarvan bij ons geen sprake…
Vanochtend was de wereld weer een beetje oranje. En het zijn momentopnamen. Want nog geen tien minuten later leek het in de lucht weer “normaal”. Alsof er niets gebeurd was. Bijzonder toch? Nadat we in het oosten getrakteerd werden op een mooie, kleurige zonsopkomst, reed Heiko even later de maan tegemoet.
Hij ging om zeven uur vanochtend namelijk al naar Jönköping, voor het röntgenonderzoek van zijn darmen. De darmen waren na twee sterke laxeermiddelen goed schoon: geen belemmeringen voor duidelijke röntgenfoto´s. Hij was mooi op tijd bij het ziekenhuis en parkeerde even later de auto op een dek van de parkeergarage. Bij de betaalpaal opende hij de app van EasyPark en betaalde hij heel eenvoudig voor het parkeren. Via Swish. De app registreert je begintijd en de eindtijd kun je zelf aangeven. Die eindtijd kun je net zo ver naar voren zetten als je zelf wilt. Dat betaal je dan meteen. Maar… Het is namelijk zo, dat je de tijd stop kunt zetten zodra je weer vertrekt! Het te veel betaalde geld wordt dan meteen (via Swish) teruggestort. Superhandig!
In het ziekenhuis meldde hij zich bij een loket en nam plaats in een wachtkamer. Al snel werd hij opgehaald en naar een andere wachtkamer begeleid. Daar kreeg hij een kan met een liter “water”. Die moest hij gelijkmatig verspreid over een uur opdrinken. In het water zat een middeltje, dat de darmen beter in beeld brengt voor de röntgenfoto´s. Een contrastvloeistof. Het smaakte een beetje naar anijs vertelde hij mij later. Toen het uur om was en de kan leeg, moest het een drie kwartier inwerken, waarna hij opgehaald werd en zich moest omkleden. In een mooi ziekenhuispakje! Ik zal jullie de foto die hij mij stuurde besparen… In de ruimte waar de scanner stond kreeg Heiko nog een infuus ingebracht. Daar kwamen twee verschillende middeltjes in, waaronder opnieuw contrastvloeistof. Daarna gaven de darmen waarschijnlijk genoeg licht en konden de foto´s gemaakt worden.
Nog geen tien minuten later was het klaar.
De voorbereidingen namen véél meer tijd in beslag dan het maken van de foto´s op zich. Hij kreeg het advies mee om vandaag veel te drinken, zodat de contrastvloeistof weer uit het lichaam zal spoelen.
Terug bij de auto zette hij de digitale parkeermeter stop en meteen werd het te veel betaalde parkeergeld teruggestort op onze bankrekening. Top!
In de auto genoot Heiko van de twee goed belegde bolletjes, die hij vanochtend had meegenomen. Na twee-en-een-halve dag eindelijk weer iets eten! Wat zal dat vanochtend moeilijk zijn geweest: je weet dat er iets lekkers binnen handbereik ligt, lekker ruikt, vast heerlijk zal smaken, maar je mag er niet aankomen. Dat is toch bijna letterlijk “de kat op het spek binden”?
Het was tegen half een dat hij weer thuis was. Daar verraste ik hem met een kop koffie en een semla! Een groter plezier had ik hem niet kunnen doen. Zelf nam ik er ook maar een en tot mijn eigen verbazing vond ik het dit keer ook lekker. Normaal ben ik niet zo van de spijs. Vanochtend kwam er door het amandelspijs citroenrasp, een paar drupjes citroen en een beetje kaneel en melk. Dat bleek een schot in de roos te zijn. Tijdens de koffie praatte hij me bij en uiteraard vertelde ik ook mijn belevenissen van vanochtend. Na de tweede kop koffie ging Heiko naar bed. Hij was erg moe, met name omdat hij de afgelopen nacht erg slecht had geslapen.
Bij het verhaal van de vorderingen van de Fehmarn tunnel had ik nog veel meer kunnen vertellen. Bijvoorbeeld over het werken bij de bedrijven, die gecontracteerd zijn. Of het materiaal wat daar allemaal gebruikt wordt. Of over de financiën. En dat vond Wilfred wel interessant. Wat ik nog op de site vond was: “De Fehmarnbelt-verbinding wordt door de gebruiker gefinancierd. De inkomsten uit het verkeer door de Fehmarnbelt-tunnel zullen worden gebruikt, om de leningen terug te betalen die zijn aangetrokken om de bouw te financieren. Kortom, degenen die de verbinding gebruiken, zullen ervoor betalen. Hetzelfde model, dat de vaste verbindingen Storebælt en Öresund heeft gefinancierd. De kosten voor het gebruik van de Fehmarnbelt-tunnel zullen worden vastgesteld door de Deense minister van Transport, onmiddellijk voorafgaand aan de opening van de verbinding. In het voorjaar van 2020 werd het financieringsmodel van de Fehmarnbelt-verbinding goedgekeurd door de Europese Commissie.
Het totale financiële kader van de Fehmarnbelt-verbinding werd in 2015 (!) gesteld op 55,1 miljard DKK. Omgerekend 134.179.700 euro. 134 Miljoen, 179 duizend en 700 euro. Hiervan is 7,3 miljard DKK reserve. Het bedrag van de reserves is bepaald door de professionele dienstverlener EY (Ernst & Young Global Limited), op basis van een grondige externe audit van de risico’s en de economische aspecten van het project. Het rapport is beschikbaar op de website van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat via deze link: Ekstern kvalitetssikring af reserver og risikofordeling på Femern Bælt-forbindelsen. … De EU speelt een belangrijke rol bij de modernisering van de Europese infrastructuur. De EU-lidstaten zien deze verbetering als een voorwaarde voor een efficiënte interne markt en voor de groene transitie in de hele EU. Daarom steunt de Europese Commissie dit project via het programma Connecting Europe Facility (CEF). Voor de bouwfase heeft de EU het tunnelproject in totaal ongeveer 1,1 miljard euro (!) toegekend. De bijbehorende faciliteiten voor het achterland van het spoor hebben 117 miljoen euro, 870 miljoen DKK ontvangen…” En hoewel het totaalbedrag, naar mijn bescheiden mening, voor een dergelijk gigantisch project eigenlijk nog wel meevalt, zal het vast en zeker hoger uitvallen. Wat het uiteindelijk wordt weten we pas over minstens zes jaar. In 2029 staat de opening van de Fehmarn tunnel gepland. Wordt vervolgd dan maar?
Rond etenstijd reed een auto achteruit onze oprit op. Ik zag dat bij toeval, omdat ik het licht aan wilde doen. Twee tellen later wordt er aan de voordeur geklopt en doe ik open: buurman Lennart uit Västorp.
Hij had in verband met “Alla Hjärtans Dag”, Valentijnsdag voor ons een roos en een doosje fudge. Het doosje was in de vorm van een rood hart.
Heiko en ik waren even helemaal stil van verbazing… Wat geweldig!
We vroegen of dit traditie was in dit land. Hij antwoorde, dat daarvan geen sprake was. We kregen dit “gewoon” omdat wij “gulliga människor”, schattige mensen zijn, omdat we zo met ze meeleven en omdat ze ons zo aardig vinden. En weer viel er een stilte… “Enorm bedankt, Lennart och Irene!”
Er werd nog een poosje nagepraat over ons Valentijns cadeau van de buren. Wat attent van ze. Zelf doen we er eigenlijk nooit iets aan. Vorig jaar had Heiko mij nog een boeketje rode bloemen meegenomen. Maar dat was meer, omdat Kenth er min of meer op aangedrongen had. En omdat lekkere-eter Heiko twee dagen niets had gegeten, had ik hem wel een kaartje geschreven. Uiteraard stonden er rode bloemen voorop. Nee, met het eten heb ik me kunnen beheersen, om daar geen rode groente in te verwerken. Het waren gehaktballen met aardappelen en twee groenten. Spruitjes voor Heiko en prei voor mij. Voordat ik erop verdacht was waren de schalen bijna leeg! Dit overkomt mij zelden, dat eigenlijk zelfs de laatste kruimels werden opgegeten. Als we nu zouden zeggen, dat het eten ons niet smaakte zouden we liegen…
