Geen widgets gevonden in de zijbalk

Vanochtend, eigenlijk vannacht om drie uur, was het weer tijd om alle klokken in huis een uur terug te zetten. Ondanks veel overleggen op Europees niveau heeft men nog steeds geen overeenstemming over het afschaffen van de zomer- en wintertijd. Helaas. Omdat wij de voordelen er niet echt van inzien en met ons vele anderen. Toen we vanochtend om zeven uur uit bed stapten was het dus feitelijk al acht uur. Mocht het verzetten van de klok nu helemaal aan ons voorbij zijn gegaan, werden we er wel aan herinnerd via Facebook. Daar kwamen een aantal grappige meldingen voorbij. Deze bijvoorbeeld: “Ik weet dat vannacht de klok terug moet, maar ik weet echt niet meer waar ik die heb gekocht!” Of deze: “De klok moet verzet worden”: op de bijgevoegde illustratie zie je dan twee tekenfiguren, die de klok van links naar rechts in de kamer verplaatsen. Grappig toch? Nou nog eentje dan. Wat dacht je van de uitspraak “Klok een uur terug: in alle opzichten een achteruitgang…” Een doordenkertje, waar jezelf van alles bij in kunt vullen. De wintertijd is in ieder geval weer een feit tot 26 maart 2023.

Een van de sparrenbomen in ons bosje, die tijdens de stormen in januari was omgewaaid, was in een berkenboom blijven hangen. Toen Heiko die sparrenboom loszaagde van de wortels, bleef de boom echter nog hangen. Hij zaagde ook de onderste twee meter er af, maar hoe hij daarna ook aan de boom trok en schudde: er zat geen beweging in. De boom kwam niet los! Heiko overwoog een lang stuk touw te halen en die aan de boom en aan de trekhaak van de auto vast te maken. Daar was het echter nog niet van gekomen en vandaag bleek, dat het ook niet meer nodig was! De berkenboom was in verband met de herfst zijn blad verloren en waarschijnlijk was de sparrenboom daardoor ook zijn grip kwijt geraakt. De boom lag ineens toch op de grond. Op de rechterfoto ligt hij precies in het midden van de foto op de grond, recht vooruit.

Dat vroeg om actie. Die boom kon natuurlijk niet te lang blijven liggen op de natte ondergrond. Nu kon Heiko er eenvoudig bijkomen, om de zijtakken eraf te halen en de boom daarna in kortere stukjes te zagen. Het was wel even goed opletten waar hij zijn voeten plaatste, want in ons bosje is het behoorlijk nat. Zeker nu het de laatste tijd zoveel heeft geregend. De korte stukken stam werden met behulp van de kruiwagen naar de houtbewerkingsplaats gebracht en daar onderdak gestapeld. De dunnere stukken kwamen meteen op de stapel met te drogen hout en de stukken met een grotere diameter werden apart gelegd. Misschien dat er morgen nog even gekloofd kan gaan worden. Dan is die boom ook weer “onder de pannen”.

Ondertussen is ons bosje al behoorlijk uitgedund, met dank aan de grote stormen. Volgend jaar moeten we de vele takken maar een beetje verzamelen en plaats maken voor nieuwe aanplant. De grote berk, die op de foto´s hierboven te zien is, is de volgende die nog weggehaald moet worden. Die staat ook al behoorlijk scheef. En dan hebben we nog een drietal grote sparrenbomen iets verderop liggen. Net aan de overkant van het beekje. Die moeten eveneens nog “binnengehaald” worden. Waarschijnlijk is dat beter te doen als het beekje en de grond bevroren zijn. Tegelijkertijd moet er dan geen sneeuw liggen natuurlijk. Nu is het zo verschrikkelijk nat. Heiko zit voorlopig nog niet zonder (bos-)werk. Maar het gaat niet meer zo snel. Hij moet het aantal “zwaar-werk-uren” erg beperken in verband met zijn rug- en heupklachten. Een uur, anderhalf uur per dag is het maximum. Dan moet het weer afgewisseld worden met andere werkzaamheden.

Naast houtstek nummer 1 hadden we de grote, één meter brede aluminium, sneeuwschuiver staan en het grote sneeuwschuifblad voor aan de zitgrasmaaier. Die parkeren we daar altijd, als de laatste sneeuw is verdwenen. Het leek Heiko een goed idee, om die alvast weer iets dichter bij ons huis te zetten. Aanstaande dinsdag is het immers alweer 1 november. Een maand, waarin we zeker sneeuw kunnen verwachten. Om niet verrast te worden werd de sneeuwschuiver daarom verplaatst. Het sneeuwschuifblad kwam in de garage te staan, waar binnenkort ook de zitgrasmaaier naar toe wordt gereden. Dan kan het schuifblad er aangezet worden en mag die eerste halve meter sneeuw komen wat ons betreft! We verheugen ons er al op, om weer mooie wandelingen te maken, terwijl we door de sneeuw ploegen.

Tussen de middag had ik de keukentafel gedekt voor de lunch. Een beetje uitgebreider dan normaal. Ik had zin aan een broodje met ham, kaas, gekookt eitje en tomaat. Alles stond op tafel klaar en de eieren had ik gekookt. Hmmm… Ik verheugde me al op dat lekkere broodje. Alleen het liep anders dan gepland. We houden beiden van een halfzacht ei. Dat wil zeggen: het witte stevig en het gele iets dunner. Maar, er was een ei in de eierkoker stuk gegaan. Toen de koker aangaf, dat de eieren klaar waren, bleek al snel, dat dat niet het geval was: de eieren waren nog bijna rauw! Iieuw… Mijn broodje spoelde bijna weg, nadat ik de eierschaal brak. Het was nagenoeg alleen maar dun! Het was maar goed, dat het ontbijtbordje een kleine opstaande rand had, anders had de hele tafel er onder gezeten. En eigeel plakt zo heerlijk! Nee, dit was niet wat ik in gedachten had. Jammer, maar helaas. Soms gaan de dingen anders dan ik in gedachten had. Het broodje zonder ei, maar met kaas, ham en komkommer en tomaat smaakte ook prima!

Omdat Heiko vandaag de motorzaag toch in handen had, wilde hij meteen een paar langere takken van een berkenboom in kortere stukjes zagen. Die hadden we een tijdje geleden even aan de kant gezet, in afwachting van de verdere verwerking. Het zagen daarvan is nauwelijks inspannend, als je dat via de zaagbok doet. Toen hij daarvoor de zelfgemaakte zaagbok pakte, zag hij dat die eerst gerepareerd moest worden! Die zaagbok is een enorm handig hulpmiddel als je dunnere stammen wilt zagen, maar dan moet die wel stevig en vertrouwd zijn. Het ding heeft veel te verduren, omdat je af en toe met de kettingzaag iets te ver doorgaat en in een plank van de zaagbok gaat. In de garage vond Heiko twee planken die voor de reparatie geschikt waren en gewapend met een zaag en een accuboormachine werd de zaagbok hersteld. Zo, die kan er weer even tegenaan!

Na de reparatie van de zaagbok werden de lange, maar dunne berkentakken een voor een in kortere stukken gezaagd en ter droging onder het afdakje van houtstek nummer 2 gelegd. Ook weer opgeruimd! In het bosje aan de overkant van ons beekje vond Heiko nog een paar stammen, die wel de moeite waard waren. Daarom werden die ook meteen tot hapklare stukken voor de houtkachel gezaagd. Over twee jaar is het zover en mogen die stukken hout ons verwarmen. Succes met het drogen!

Rond de klok van zes uur belden we via beeldtelefoon met Heiko zijn ouders. We bellen overigens via het programma Google Duo, wat de naam onlangs heeft veranderd in Google Meet. Heiko zijn ouders vertelden ons onder andere, dat ze gisteren een geweldige leuke dag hadden gehad. Kleindochter Daniëlle had ze opgehaald en ze waren samen naar IKEA in Groningen geweest. Niet dat ze daar iets nodig waren, maar gewoon even een dagje uit de dagelijkse sleur. Toevallig, heel toevallig, kwam dat ritje naar Groningen precies op het juiste moment. De dag ervoor was hun draadloze printer kapot gegaan. De Ikea-vestiging in Groningen zit nagenoeg naast de Mediamarkt en daar konden ze toen meteen een nieuwe printer kopen. Daniëlle was ´s morgens uit Rotterdam vertrokken en had haar moeder uit Oosterwolde opgehaald. Vervolgens waren die twee naar Hoogezand gereden. Uiteindelijk reed het viertal naar Groningen. Ze waren pas na de middag bij Ikea en liepen zodoende meteen door naar het restaurant. De magen gaven aan, dat het tijd was om iets te gaan eten. Daarna de winkel door, waar toch nog iets gevonden werd dat mee moest naar Hoogezand. Tegen vijf uur waren ze terug geweest en waren ze beiden bekaf van het geslenter. De gezelligheid overheerste echter. Ze hadden een hele gezellige dag gehad en een nieuwe printer, die Daniëlle meteen voor hun installeerde, zodat die gebruikt kon worden.

https://www.youtube.com/watch?v=gvC_qi6uafc

Dat bellen ging vroeger heel anders. Zeker zonder beeld. Weet je nog, dat je 008 kon bellen voor het verkrijgen van een telefoonnummer van een persoon, bedrijf of instantie? In binnen- en buitenland? De PTT had in 1979 1.500 mensen in dienst, die klaar zaten, om het juiste nummer op te zoeken. De Nederlandse telefoonnummers stonden nagenoeg allemaal in een computersysteem. De buitenlandse nummers moesten echter handmatig uit vele telefoongidsen gezocht worden. Doordat dit tijd in beslag nam werd je door de medewerk(st)er teruggebeld. Hun werk werd een stuk makkelijker en sneller, toen alle informatiecentra aangesloten waren op de centrale computer in Leidschendam. Nu zoek je op internet naar een telefoonnummer. Is het daar niet te vinden bel je met 1888, die je zelfs meteen kan doorverbinden. Om even terug in de tijd te gaan vond ik dit filmpje. Bijzonder leuk om te zien.

We sloten de dag vandaag af met een pizza. Wat een verschil met gisteren! Toen aten we “een zondagsmaal” op zaterdag! De grote beenham had ik gistermorgen zover gaar gebraden, dat hij gisteravond “slechts” nog ongeveer driekwartier in de oven moest. Daarna werd die op tafel gezet. Aan Heiko de eer om de ham aan te snijden. Dat deed hij maar al te graag, want zo kon hij zelf bepalen hoe dik de plakken werden! Niet te dun natuurlijk. De dikke vetlaag van twee centimeter aan de bovenkant was een beetje te donker geworden, maar dat maakte niets uit. Dat werd toch weggesneden. Die vetlaag is echter wel goed voor het garen van de beenham. Het vlees was mede daardoor super mals en heerlijk van smaak. Dat kwam onder andere door de bouillon, mosterd en honing. De maaltijd werd compleet door aardappeltjes uit eigen tuin en boontjes. Met zo´n gerecht moet je beslist niet op dieet zijn! Alhoewel we helemaal geen toetjesmensen zijn, had ik gistermiddag nog frambozen mousse gemaakt, welke we toen opaten. Lekker fris! Met een tevreden gevoel konden we daarna afruimen en op de bank plaatsnemen. Daar keken we naar een serie via Netflix. Karppi dit keer. Een Finse rechercheur, die een aantal moorden moet oplossen. Een leuke, spannende serie.

Nog even iets anders: we krijgen weer gezinsuitbreiding! Een paar van onze sanseveria´s, ook wel bekend onder de naam vrouwentongen, krijgen weer eens kleintjes. En niet een, maar een stuk of tien. Soms al van kinderen van de ooit door ons geplante moeder, dus eigenlijk krijgen we nu kleinkinderen van de sanseveria. En wat te denken van onze lidcactus: die heeft zowaar weer zeker zeven knoppen! Ze heeft een moeilijke tijd achter de rug, waarbij ze af en toe zelfs een hele “tak” of meerdere leden liet vallen. Het schijnt nu, dat ze richting kerst weer wil gaan bloeien!

6 gedachten over “Boom uit de boom gevallen!”
  1. Hej Joke, mag ik je een tip geven voor eieren koken?
    Leg de eieren in lauw warm water uit de kraan. Laat het water en eieren snel koken. Zet dan de knop meteen UIT. Laat de eieren en water, met de deksel erop, 8 minuten staan. Dus niet meer koken of verwarmen. Je krijgt altijd perfecte eieren op die manier en het is zo heel energie zuinig.

    Toen ik dit hoorde geloofde ik het niet, maar het werkt perfect. Iets korter voor wat zachtere eieren. Beginnen met lauwwarm water zorgt ervoor dat de eieren niet barsten.

    Veel succes ermee!
    Grory, Jet

    1. Hej Jet!
      Natuurlijk mag je tips geven! Heel graag zelfs!
      De volgende keer dat we eieren koken, gaan we het zeker op deze manier doen. Bedankt voor de tip!

      Fijne dag vandaag en groetjes thuis!

  2. Oeh! Dat ziet er lekker uit! Goed idee om een beenham ook maar eens ‘gewoon’ tijdens een niet-feestdag te eten. Heerlijk Nederlandse kost uit Zweden.

    Smaklig måltid!

  3. Nostalgie die telefoon en dat bellen voor een telefoonnummer.
    Ik weet nog, dat bij mijn eerste baantje op de publiciteitsafdeling van het nieuwe RAI gebouw, ook een telefoniste was, die met van die stekkertjes werkte. Heb me toen wel afgevraagd hoe dat werkte. Nooit erachter gekomen. Vond het wel een apart.
    Tja, en nu hebben we zo’n ding die je in je broekzak stopt… En kun je zelfs bellen en gebeld worden als je door de bossen loopt!
    Techniek staat voor niets!

    1. Zou ook niet weten hoe het werkte. Ken het zelf alleen maar van filmpjes en vond het ook reuze interessant.

      Wie weet wat de toekomst ons nog brengt 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.