Opnieuw leek het een mistige dag te worden. Het uitzicht om ons heen was dan ook voor de zoveelste dag op rij erg beperkt vanochtend. Het is opvallend hoe vaak we dit weerbeeld de laatste dagen hebben. Ik kan me niet herinneren, dat we dat vorig jaar in deze periode ook zo vaak hadden. Zijn de temperaturen misschien te laag nu of juist te hoog voor de tijd van het jaar? Het is deze dagen precies rond het vriespunt namelijk. In Nederland zouden we nu zeggen: “Het kan vriezen en het kan dooien!” Zo is hier nu exact. Gelukkig trok de mist in de loop van de dag wel op en konden we weer ietsjes verder uitkijken. Het bleef desondanks een hele trieste ochtend. Rond de middag trok het wolkendek even een beetje open en kon het zonnetje zich laten zien. Het kwik kwam de hele dag niet hoger dan twee graden boven nul.
Terwijl ik een paar klusjes in huis deed ging Heiko met de website bezig. Hij ging het zo ver mogelijk voorbereiden met teksten en foto’s. Op enig moment stopte hij en liet de laatste teksten en de eindcontrole aan mij over. Mooi teamwork! Ik keek behalve naar de tekst die hij had geschreven, ook weer eens een keer naar de statistieken. Het viel me direct op, dat de geplaatste items gemiddeld over de 200 keer bekeken worden! Binnen de eerste paar uur, maximaal een dag, na publicatie. Best wel veel eigenlijk. De dagen er na neemt het aantal bezoekers toe naar meer dan 300. In de eerste paar uur na plaatsing wordt er meteen dus al enthousiast gekeken. Alsof men erop zit te wachten. Mooi! Dat motiveert! Gemiddeld over een jaar kijken er 330 mensen per dag (de bezoekers) naar onze website en bezoeken 1.079 mensen onze site. Bezoekers klikken daadwerkelijk op items en zijn serieus, de “bezoeken” kijken even alleen maar even of komen per ongeluk op onze site terecht. Eveneens zal in dat aantal ook zogenaamde “hits” zitten van zoekmachines die spam versturen. Maar die 330 is top!
Heiko ging weer naar de keuken. Nu zou toch die afzuigkap weer opgehangen worden! Gisteren werkte alles tegen, zo leek het. Vannacht had hij er over nagedacht hoe hij het vastzetten het beste kon doen en dat idee werd vanochtend uitgevoerd. Feitelijk was het toen een fluitje van een cent! Het gebeurde niet op de manier zoals het eigenlijk moest, maar wel op een manier zoals het kon: “Wil het niet linksom, dan maar rechtsom!” Het resultaat telt. Toch? De afzuigkap zat weer stevig vast en kan als vanouds gebruikt worden. Er is zeker weten meer ruimte gekomen tussen het fornuis en de afzuigkap. Heel fijn. Nu kan ik veel beter in de pannen kijken en roeren. Daarna was het kastje wat erboven zat aan de beurt. Het zogenaamde kruidenkastje. Daar moest aan de onderkant een stukje van tien centimeter afgezaagd worden, omdat de afzuigkap datzelfde aantal centimeters omhoog was gekomen. In de garage werd dat met behulp van de cirkelzaag eenvoudig gerealiseerd en na twee keer paste het precies. Mooi geworden! En toen was het wachten op PostNord, die onze bestelling van Ikea zou brengen.
Alsof ze het wisten! Het kruidenkastje was nog maar net teruggeplaatst of er stopte een blauw bestelautootje van PostNord bij onze brievenbus. De post werd daarin gedeponeerd en daarna reed de chauffeuse onze oprit op. Ze had ontdekt, dat er ook een pakketje afgegeven moest worden. Heiko liep meteen naar buiten en nam het in ontvangst. In het grote pakket zaten de twee dunne plaatjes voor de achterwand van het fornuis en een dekbedovertrek. Verder zat er ontzettend veel verpakkingsmateriaal in de doos. Gelukkig allemaal papier en karton. De inhoud van het pakket verdween naar de keuken, behalve het dekbedovertrek uiteraard. En het verpakkingsmateriaal ging meteen naar de kelder. Na de middag zou Heiko naar Tranås rijden en dan dat afval gelijk meenemen naar de containers. Inmiddels was het tijd voor de lunch.
Ik was inmiddels achter de laptop gestapt om de website bij te werken en om aansluitend verder te gaan met het fotoalbum. Gisteravond en de avond daarvoor had ik al een mooie start, respectievelijk doorstart gemaakt en nu wilde ik er mee verder. Er was weer een aanbieding van Önskefoto en die duurde tot en met de 29e november. Maar die werd met twee dagen verlengd! Omdat ik al zo ver gekomen was, wilde ik proberen het album af te maken en die interessante aanbieding met 40% korting meepikken. Het lijkt misschien alsof het allemaal heel veel tijd kost en ja, dat is ook zo. Ik ben namelijk een “pietje precies” en werk erg nauwkeurig. Alle foto’s moeten natuurlijk wel de juiste details in het album hebben. Bijvoorbeeld allemaal met afgeronde hoeken, schaduw erachter met dezelfde kleur, mooie achtergrond foto per pagina, niet op elke pagina hetzelfde patroon aan foto´s, hier en daar een stukje tekst… Ja, dat kost veel tijd…
Heiko reed naar Tranås. Hij had een sms bericht ontvangen van de medewerker van de schoenenzaak. Zijn nieuwe sloffen met goed voetbed in de juiste maat waren binnengekomen. Die wilde hij ophalen en meteen een paar andere boodschapjes doen. Gisteren had ik bedacht dat ik misschien mee zou gaan, maar vandaag voelde het weer eens niet goed. Het was wederom een slechte dag zeg maar. Vandaag is het overigens precies twee weken geleden dat ik de injecties kreeg. Statistisch gezien en gebaseerd op eerdere ervaringen van andere patiënten, zou het vanaf nu beter moeten gaan. Ik hoop het echt. Het is namelijk alleen maar erger geworden… Anderhalf uur later was Heiko terug en bracht hij de boodschappen in huis. Omdat hij zijn jas en schoenen toch nog aan had, ging hij meteen nog even een paar kruiwagens met hout halen. Als er morgen sneeuw komt is het maar beter om de bak in de stookruimte met de een kuub aan grijpvoorraad brandhout, goed gevuld te hebben. We zullen er niet aan ontkomen, om deze winter door de sneeuw te moeten lopen met een kruiwagen met hout. Als je het een beetje kunt plannen is het wel slim om dat tussen de sneeuwbuien door te doen…
Volgende week komen onze vrienden uit Apeldoorn weer naar Zweden. Daarover hadden we al een aantal keren contact uiteraard. In een van die contacten werd aangeboden, om iets voor ons mee te nemen aan Nederlandse producten. Hagelslag bijvoorbeeld. “Oh ja, doe maar!” Ook had ik nog een paar andere dingetjes op mijn lijstje staan en die gaf ik eveneens maar door. Vandaag waren ze met z’n tweeën aan de rit om allerlei boodschappen te halen. Waaronder die voor ons. Mij werd gevraagd om bij de telefoon te blijven voor het geval ze vragen hadden over een bepaald artikel. Dat was maar goed ook. Vele keren was er Whatsapp contact. Nu onze reis naar Nederland op hele losse schroeven staat is het fijn dat ze die dingen voor ons mee willen en kunnen nemen. Daar zijn we heel blij mee en hen erg dankbaar voor!
