Voordat hij weg kon rijden moest er wederom nog gekrabd worden. De auto had namelijk niet onder het terras gestaan, waardoor de vorst de ruiten te grazen had kunnen nemen. Daarna werd de motor gestart en vertrok Heiko naar Tranås. Gisteren had hij al een telefoontje gekregen van zijn baas, met de mededeling wat hij kon gaan doen. “Doorgaan waar hij vrijdag was gestopt.” Toen had hij een sleuf gegraven, waar een muurtje zou moeten komen. Dat muurtje werd gemaakt! Voordat de stenen gelegd konden worden, moesten er eerst twee aanhangers met zand gehaald worden, om de sleuf op te vullen. De klant wilde namelijk, dat het muurtje twee stenen hoog werd. Persoonlijk vond Heiko dat drie stenen beter was geweest voor de stabiliteit, maar dat wordt uiteraard veel duurder. Ja, er zijn meer stenen nodig.
Nadat het zandbed op hoogte was en waterpas, begon Heiko met het leggen van de zware betonnen stenen. Die lagen op een pallet op het grasveldje vlak bij de plek waar ze gelegd moeten worden. Het probleem was echter, dat die zware jongens een voor een bij een talud omhooggetild moesten worden… Het lukte om alle 30 (!) stenen te leggen en het muurtje was voor 95% klaar, toen Heiko de werkdag afsloot. Er moeten nog drie stenen op maat gezaagd worden. Daarna is het helemaal af en kan de ontstane bak gevuld worden met zand en kunnen er tenslotte lavendelstruikjes in gepoot worden.
Dat dieren soms zelfs een loopje met mij nemen… Deze zwarte specht deed dat! Ik zag hem vanochtend, toen ik wasgoed naar boven bracht. Er vloog “iets” wel heel dicht bij het raam langs en dan heb je mijn aandacht hoor! Al gauw kreeg ik de zwarte vogel in de gaten. Maar hoe snel ik ook met de camera reageerde: hij was sneller. Of ik kreeg het dier niet scherp of hij was net weg op het moment dat ik wilde knippen. Dat ging een poosje zo door. Hoewel ik veel geduld had kreeg ik hem maar niet goed in beeld. Dan maar een van internet lenen!
De zwarte specht is ongeveer 50 centimeter groot en is de grootste specht van Europa. Hij is vrij zeldzaam. Deze specht met zijn zwarte verenkleed heeft ook nog een beetje rood aan de kop. Deze vogel leeft van, in hout levende, insecten en hun larven en verkiest dan ook grote, oude bossen waar veel oude, rotte bomen te vinden zijn. Hij nestelt vooral in beuken, sparren of grove dennen en hakt daarin een nestholte van 40 bij 15 centimeter uit en dat met een ovalen invliegopening. Het wijfje legt daarin in april 3 tot 5 witte eieren en de ouders broeden deze in 12 dagen uit. Nou denk ik zelf, dat deze zwarte specht op zoek was naar eten en niet zozeer naar een plekje voor een nest. Alhoewel dat laatste natuurlijk wel heel mooi zou zijn: jonge zwarte spechtjes in Ödarp!
Tussendoor ging Heiko nog eventjes samen met de baas op pad naar een andere klant. Daar moest een heleboel gebeuren. Rondom het huis en dat werd samen met de klant doorgenomen. Het is de bedoeling dat Heiko van die klus de regie krijgt. Er moet veel gegraven worden, maar daarvoor komt een graafmachine. Een oprit van grus moet weg en vervangen worden door asfalt. Oude borders moeten weg en vervangen worden door schone zwarte grond en tegelijkertijd voorzien worden van een afscheidend muurtje. In de voortuin moeten een grote cirkel met een doorsnede van twee meter gegraven worden, waar later een boom in komt. Drie fruitbomen komen in de tuin, een schutting van 80 centimeter hoog op de scheiding met de buren, er moet een houten vlonder gebouwd worden bij de achterdeur en een kas… Kortom, genoeg te doen! De klant had alles uitgetekend met maten en tekst erbij. Perfect!
Intussen was ik zover klaar met de website. Het ging dit keer om formulieren. Als eerste werd het nieuwe contactformulier onder de loep genomen. Ik vond het wel zo netjes, dat de verzender een berichtje kreeg, dat we het formulier hadden ontvangen. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik kreeg steeds meldingen van de provider, dat er problemen waren met het verzenden van mailberichten. En ik stuurde niets! Nee, maar ik had aangegeven, dat iedereen, óók “spammers”, een bevestiging zouden krijgen! Omdat dat van die vreemde afzenders zijn, verslikte het programma zich daarin. Toen heb ik die bevestiging maar verwijderd…
Ten tweede maakte ik een nieuw formulier voor het Gastenboek. In de oude zat geen beveiliging, waarmee het makkelijker werd voor de digitale crimineel, om ons rommel toe te sturen. Je wilt niet weten wat je allemaal onder ogen krijgt! Met dit nieuwe formulier hopen we daar ook een einde aan te kunnen maken. Alle kleine beetjes helpen, nietwaar? Nee, een bevestiging in de vorm van een mailtje is ook hier niet van toepassing. Wel op het moment, dat er een berichtje is verzonden, komt er een bedankje in beeld. Zowel bij het formulier van het gastenboek, als van het contactformulier.
Heel voorzichtig en zachtjes kan ik vertellen, dat we niet zo veel spam meer krijgen. Niet meer via de berichten zelf, in de vorm van een reactie. Al een paar dagen kijk ik in de mailbox van onze site en die is elke keer leeg. Leeg! Op 8 april jongstleden had ik een programma toegevoegd tegen spam. Nou kun je het waarschijnlijk nooit helemaal spam-vrij krijgen, maar dit lijkt ontzettend goed. Wat een paar minuten, om een dergelijk programmaatje te installeren, dan voor verschil kan maken!
Ja, goed onthouden: de schoorsteenveger kwam vanmiddag weer langs. Weer, omdat we afgelopen vrijdag waren vergeten de kachel uit te laten. Toen was alles veel te warm om aan te kunnen werken. Nu werd als eerste de kachel in de kamer geïnspecteerd. En goedgekeurd! Daarna ging de nieuwe schoorsteenveger naar de zolder, waarna hij daadwerkelijk de schoorstenen schoonveegde. We kregen een compliment, want alles zag er keurig uit! Als laatste maakte hij de hout- en palletkachel schoon. Daar ging een beetje meer tijd inzitten. Toch weer minder dan ik had verwacht, want op het moment, dat ik de deur van het stookhok opende, om even te informeren hoe het ging, bleek het hok leeg te zijn! De schoorsteenveger was met stille trom vertrokken…
De “man in black” was er nog op het moment, dat ik aan het verven ging. Alle drempels zouden weer mooi zwart worden. Doordat je er met regelmaat op gaat staan slijt de laag verf er beetje bij beetje af. Zelfs door het schoonmaken kan dat gebeuren. De drempels tussen de twee overlopen en van overloop naar fitnessruimte kregen voor de eerste keer een kwastje verf. En ik moet zeggen, dat het allemaal weer stukken netter lijkt. Vind je ook niet?
