Toen ik gisteravond naar bed ging, zette ik de wekker op zeven uur. Waarom? Hadden we een afspraak staan, zodat we op tijd van bed moesten? Nee, dat was het niet. Ik wilde eigenlijk gewoon weer eens wat vroeger uit bed. De laatste weken leek het steeds later te worden wat betreft het openslaan van het dekbed. Beiden slapen we niet zo goed en dan is het erg gemakkelijk, om ’s ochtends iets langer te blijven liggen. Dat wilde ik doorbreken. Zodoende ging vanochtend de wekkerradio aan mijn kant van het bed af. Om zeven uur. Met een duf hoofd heb ik dat ding uitgedrukt en ben verder gaan slapen. Om kwart voor acht stapte Heiko uit bed, waardoor ik wakker werd. Wow! Dat helpt wel zo’n wekker! Morgen probeer ik het opnieuw…
Mijn plan voor vandaag was, om verder te gaan met het fotoalbum. Maar er kwam, zoals gewoonlijk, weer van alles tussendoor. Even de brievenbus leeghalen, waarin we onder andere het eerste kerstkaartje van dit jaar vonden. Even een wasmachine aanzetten en later de was ophangen te drogen. Even kijken naar de maand afrekening van E-On, om te zien of ons verbruik nog onder dat van dezelfde maand vorig jaar was. Yes! We zijn er actief mee bezig en dat is terug te zien in het aantal gebruikte kWh. Dat de nota evenzogoed hoger is, komt door de stroomprijs en daar hebben wij (jammer genoeg) geen invloed op. Oh ja! Uiteraard werd het eten voor vanavond voorbereid en werden ook de gevleugelde vrienden buiten niet vergeten. En als je dan niet zo vroeg uit bed komt is het al snel na de middag, voor je aan het fotoalbum kunt beginnen…
Om veilig naar de brievenbus te lopen en om veilig de vogels te kunnen voeren, veegde Heiko de sneeuw op het paadje naar de voordeur en bij de keukendeur aan de kant. Er lag nu nog niet zo heel veel. Het zal vijf à zes centimeter zijn denk ik. Ook haalde hij weer een kruiwagen met hout op. De schoorsteen moet natuurlijk wel blijven roken hè? Het gaat nu hard met het verbruik. Er gaat alleen hout uit de houtstek en er komt op dit moment niets meer bij. Begin volgend jaar zal er weer behoorlijk gezaagd, gekloofd en gestapeld moeten worden, om alles weer aan te vullen. Het streven blijft om 100 m3 op voorraad te krijgen.
Heiko heeft zich voorgenomen, om elke dag een beetje aan te rommelen in de werkplaats/ schuur. Zoals eerder geschreven, gaat hij de werkplaats leegmaken en alles verplaatsen naar een werkbank/ -hoek in de garage. Vanochtend heeft hij alle kastjes leeggehaald en de inhoud naar de garage gebracht. Een deur verder. Daar lijkt het nu net, alsof er een bom is ontploft. Logisch, want alle kasten moesten eerst leeg, voordat ze verplaatst konden worden en tenslotte weer gevuld kunnen worden. De twee grote witte wandkasten zijn inmiddels van de wand gehaald en in de garage op de grond gezet. Morgen doet Heiko een poging, om die weer op te hangen. De werkplaats is in ieder geval al een stuk leger geworden. Het oude aanrecht wordt op Marketplace gezet. Het schijnt heel oud te zijn en volgens sommigen zou het een “schande” zijn als zoiets op de vuilnisbelt komt. Het oude aanrecht is in die ruimte waarschijnlijk eerst geplaatst en daarna is de wand wit gesausd…
Gisteren kreeg Heiko opnieuw “slecht nieuws” te verwerken. Zijn telefoon gaf hem opnieuw een reprimande, een berisping. Vorige week kreeg hij op maandag een bericht, dat hij minder in beweging was geweest vergeleken met de week ervoor. Nu kreeg hij een bericht, dat hij de afgelopen week nóg minder in beweging was geweest! Het dringende advies was om toch meer stappen te zetten. Vandaar dat hij eergisteren al eventjes de schoenen aantrok voor een korte wandeling. En vandaag weer. Het is er natuurlijk ook prachtig weer voor. Er ligt een dun laagje sneeuw, het is droog, er is weinig wind en het is niet te koud. Hij liep het pad op tegenover ons huis en koos daarna zijn route. In de sneeuw zag hij diverse sporen van reeën, die in dezelfde richting waren gelopen, dan wel het pad gekruist hadden. Leuk om te zien! Via de stappenteller kon hij achterhalen, dat er voldoende stappen gezet waren voor vandaag, waarna hij terug kwam. Uiteraard waren er een paar foto´s gemaakt.
Foto´s, die ik misschien volgend jaar kan gebruiken voor het album over het jaar 2022. Nu eerst het jaar 2021 af proberen te krijgen. Het is me in ieder geval gelukt, om weer een mapje met geselecteerde foto´s leeg te maken en ze in het digitale album te plaatsen. Het einde komt nu wel heel dichtbij en dat geeft een goed gevoel. Iets waar je zo lang in je hoofd mee bezig bent, kost energie. Daarom moet het binnenkort afgemaakt worden!
Alhoewel je er absoluut niet op rekent, omdat we eigenlijk nog nooit een prijs hebben gewonnen bij een loterij, ben je toch nieuwsgierig! Heel nieuwsgierig! Via onze kleinzoon Jelte hadden we een tweetal loten gekocht van de “Grote Clubactie”. In onze agenda hadden we dan ook bij vandaag geschreven, dat gisteravond de trekking was geweest. Vandaag kon je via hun website de trekking bekijken. En controleren of er een prijs op jouw lot(en) was gevallen. Het was niet moeilijk de site te vinden en de trekking te bekijken. Je kon in een bepaald vakje je lotnummer intypen. Dat deed ik. En… Vol spanning werd gekeken hoe in een soort rad de te winnen prijzen voorbij rolden… “Ff wachte nog”… En het rad eindigde op… “Helaas”! Tot twee keer toe! Geen prijs. Toch hebben we wel de gymnastiekvereniging in Onstwedde gesponsord!
Rond de klok van drie was Heiko terug en konden in huis al de lampen aan. Het is nu uiteindelijk de tijd van het jaar, dat het erg vroeg schemerig en donker wordt. Als je dan naar buiten kijkt, denk je dat het de hoogste tijd is om te gaan eten. De natuur houdt ons voor de gek en zorgt ervoor, dat ons biologisch klokje in de war raakt. Na het warm eten is het buiten zo gitzwart geworden, dat je het idee hebt dat het midden in de nacht is. De klok aan de wand geeft ons echter de juiste tijd, zodat we nog even blijven zitten. Tijd om ook even de buitenverlichting erbij aan te doen.
Even drie weersverwachtingen op een rij. Wat kan het verschillen! Eerst zouden we bijvoorbeeld op zaterdag de 10e december geen sneeuw krijgen. Een dag geeft Klart aan, dat er 13 millimeter sneeuw zal vallen en de dag erop zelfs 18 millimeter. Weer een dag later is het nog slechts 0,7 millimeter. Daarentegen zal er volgens de deskundigen 24 millimeter sneeuw vallen op de 17e december! Nee, er valt geen peil op te trekken. Wat wel nagenoeg gelijk blijft is, dat het ´s nachts onder nul blijft en zelfs overdag het kwik niet meer boven het vriespunt komt. Eigenlijk vinden we het allemaal best. Alleen zou het mooi zijn, wanneer de sneeuw blijft liggen. Of dat er toch nog een beetje bij valt. We zullen het wel zien, want gelukkig kunnen we het weer (nog) niet beïnvloeden. Het is gewoon mooi weer!
Terwijl de kerstverlichting aan de carport brandt en voor sfeer zorgt, schijnt het maantje tussen de bomen door. Werd dat ook niet genoemd in een liedje? “Zie de maan schijnt door de bomen…” Hopelijk heeft iedereen die hoopte dat Sinterklaas op bezoek kwam, daadwerkelijk de afgelopen dagen bezoek gehad van deze gulle man. En dat men zo “braaf” is geweest, dat hij ook nog eens cadeautjes heeft achtergelaten, waar men tevreden mee is. Was het ook nog eens gezellig, om deze avond met familie te delen? Dan ben je helemaal een tevreden mens! Wij ook. Want “ons maantje” leverde een mooie bijdrage aan een sfeervol plaatje.
