Geen widgets gevonden in de zijbalk

Ja hoor! Het is weer eens zover. Heiko keek op Marketplace en net op het juiste moment blijkbaar. Er werden ongeveer 100 grindtegels van 50 x 50 centimeter aangeboden. Gratis! In Eksjö en daarmee ook nog eens in de buurt. Wij waren al langere tijd op zoek naar dergelijke tegels. Voor in de berging achterin de carport. Vaak werden die tegels op enige afstand van Ödarp aangeboden. Meestal niet gratis en heel vaak waren ze al binnen vijf minuten verkocht. Die tegels zijn hier roofgoed! Het schijnt, dat ze niet meer gemaakt worden. De aanbieder in Eksjö wil zijn oprit vernieuwen, maar had blijkbaar geen zin, kracht of de energie, om de oude grindtegels zelf te verwijderen.

Zodoende bood hij de hele oprit met grindtegels gratis aan. Dan moest degene die ze wilde hebben ze er wel zelf uithalen. Nou, dat is geen probleem. Alhoewel ,het zijn wel zware krengen. Heiko reageerde meteen op de advertentie en de man reageerde terug met de melding, dat er al meer liefhebbers waren, maar dat degene die er het eerste kon zijn, alles kon meenemen. Daarop antwoorde Heiko dat hij nog voor het middaguur in Eksjö kon zijn. Dat gaf de doorslag en hij kreeg het adres! Daarop koppelde hij de aanhanger achter de auto en reed naar het aangegeven adres. Er was niemand thuis, maar hij kon naar hartenlust de tegels oppakken en meenemen.

Heel enthousiast begon Heiko de tegels een voor een in de aanhanger te leggen. Die had hij achteruit de oprit opgereden, zodat hij ze meteen vanaf de grond in de aanhanger kon leggen. Lekker simpel. Toen er twintig tegels op de aanhanger lagen voelde hij de ruimte tussen de bandjes en de spatborden. Daarop durfde hij er nog vijf bij te leggen. Toen was het absolute maximum aan gewicht wel bereikt. Dat Eksjö een plaats is met een garnizoen, een legerbasis, werd even weer heel duidelijk. Terwijl Heiko met de tegels bezig was zag hij een tank en diverse militaire voertuigen rijden en er waren drie helikopters in de lucht. Vanuit het bos hoorde hij knallen, schoten. Er werd blijkbaar weer druk geoefend. Op de terugweg, via de weg 32 was het rijden met de zware last achter de Hyundai geen enkel probleem. Het venijn zat in het laatste stukje weg, wat kwalitatief niet zo goed is. Het asfalt is daar veel minder vlak, waardoor de vering van de aanhanger meer te verduren had. Met een slakkengang reed hij die weg naar huis en kwam gelukkig veilig en zonder schade thuis.

Daar werden de 25 tegels afgeladen en stuurde hij een berichtje naar de aanbieder: “Eerste vracht gehaald, kom na de middag terug voor meer.” Het was toen twaalf uur en daarmee moest hij eerst (samen met mij) een broodje eten. Met een lege maag gaat dat werk echt niet. Het heen en weer rijden, inclusief het opladen van de tegels en het thuis weer er afhalen, kostte precies twee uur. Na de lunch reed Heiko opnieuw naar Eksjö en qua tijd redde hij het aan het einde van de middag nog een keer. Er liggen nu in totaal 75 tegels naast de carport. Klaar om in de berging gelegd te worden.

Morgen haalt hij de laatste tegels op. Alle tegels boven de 50 stuks zijn trouwens niet meer nodig voor in de berging, maar kunnen bijvoorbeeld wel gebruikt worden als fundering voor de volgende houtstek. Het stuk grond waar de volgende houtstek moet komen ligt namelijk behoorlijk laag en er stroomt veel water naar toe in natte periodes. Als de bodem van de houtberging, de pallets, in het water komen te liggen zijn ze na twee jaar verrot. Dat is niet de bedoeling. Een paar tegels op de hoeken, drie of vier op elkaar, een paar balkjes eroverheen en daarop de pallets. Zo denkt Heiko het nu te gaan opbouwen. De grindtegels zijn daarbij een perfecte oplossing. Mooi, dat we hier op deze manier zo tegenaan liepen! Soms is geduld een schone zaak, zoals in dit geval. Dat blijkt wel weer. Eerst het zand voor het ophogen al gratis en nu deze tegels. Heiko is helemaal in zijn nopjes en ik geniet mee.

Op onze rondrit van afgelopen zondag zagen we op een bospaadje, langs de weg tussen Bordsjö en Blå Grindar, een drietal rollen in de sneeuw liggen. Om onze nieuwsgierigheid te stillen, zochten we op het internet op wat de inhoud van de rollen was. Ik had namelijk een foto gemaakt van de etiketten. Het bleek plastic te zijn. Daaruit trokken wij de conclusie, dat men de takken en toppen van de gerooide bomen binnenkort op een grote stapel of meerdere stapels gaat verzamelen. Daaroverheen wordt een soort plastic/ karton met vezels gelegd, om verder inregenen te voorkomen. Slechts een gokje hoor… We houden het in de gaten.

Dit laadstation voor elektrische auto´s zag ik vorige week staan op de parkeerplaats bij het grote Asecs winkelcentrum in Jönköping. Ik vroeg me af hoe dat eigenlijk werkte. Kan iedereen daar zomaar met zijn kabeltje inpluggen en zijn accu gratis opladen? Het blijkt inderdaad, dat steeds meer bedrijven of winkelcentra laadstations plaatsen, waar de klant gratis zijn elektrische auto kan laden. Ook worden er meer snelladers geplaatst. Zo wil men niet alleen bijdragen aan het duurzame imago van het bedrijf, de winkel of winkelcentra, maar ook aan de duurzaamheid van Zweden. Een elektrische auto tanken is relatief goedkoop, maar hoeveel kost het eigenlijk om de elektrische auto op te laden? In Zweden kost het meestal 2 tot 3 Zweedse kronen per kilometer (€.0,20 tot €.0,30) om je elektrische auto op te laden, als je hem thuis oplaadt. Gebeurt dat bij een laadstation, geldt in plaats daarvan een toeslag. Een elektrische auto met een actieradius van 300 kilometer in huis volledig opladen kost zo’n 75 kronen. Dat duurt ongeveer 10 uur. Sommige elektrische auto’s kunnen ook via snelladen opgeladen worden. Met bijzonder hoge spanning. Het opladen van een elektrische auto in een snellaadstation duurt ongeveer 20 minuten. De exacte prijs is afhankelijk van de elektriciteitsprijs op dat moment. Weer wat geleerd!

Nadat ik gisteren de ramen op de begane grond schoongemaakt had, deed ik dat vandaag op de bovenverdieping. Alleen de binnenkant hoor. De temperatuur is nog niet zodanig hoog, dat je het raam al wagenwijd open kunt zetten, zonder erbij te verkleumen. Vanuit ons slaapkamerraam keek ik naar de weg en onze tuin richting het zuiden en zag de zon achter de boomtoppen alweer langzaam richting de grond zakken. Desondanks zag het er nog erg mooi licht uit. Dat wilde ik ook nog even vanuit de tuin zien en zodoende liep ik even door de achterdeur naar buiten. Ik wilde het in het eggie zien, voelen en ruiken. Op de foto rechts ziet het er echt geweldig mooi uit, maar het was nog wel frisjes. Nog even geduld, dan gaan de temperaturen omhoog en kunnen we misschien weer op de veranda koffiedrinken. Onder het plastic golfplaten dak blijft de warmte namelijk hangen en is het er over het algemeen snel goed vertoeven.

´s Avonds aten we een beetje kleurloos. Ik had gekozen voor een visje, Pangasius. Die bakte ik in de koekenpan. Het is witvis en licht van kleur. Daarbij serveerde ik aardappelpuree, wat ook licht van kleur is, een beetje geel. Tenslotte kwamen er peertjes als groente (fruit) bij. Daarvoor nemen we, sinds we hier wonen, peren uit blik van de Willy:s, omdat we hier geen (rode) stoofpeertjes kunnen vinden. Die peertjes van de Willy:s vinden we trouwens erg lekker en zijn geen straf hoor. Maar ook die zijn nagenoeg zonder kleur. Wederom een klein beetje geel. Al met al was het een kleurloze maaltijd die op ons bordje lag. Ondanks alles toch heerlijk. De peertjes eten we er altijd koud bij. De aardappelpuree is zonder toevoeging al lekker, maar toch strooien we er meestal nog een beetje patatkruiden overheen. Dat hebben we gezien en geproefd in een restaurant en dat vonden we erg lekker eigenlijk. Sindsdien doen we het zelf ook. Misschien een tip?

Even iets heel anders: “Wist je, dat vorig jaar in Zweden een recordaantal honden werd geregistreerd?” Thuiswerken en quarantaine door de coronapandemie zijn waarschijnlijk de grootste redenen, waarom vorig jaar zoveel honden werden aangeschaft. Meer dan 78.000 honden (!) werden geregistreerd bij Jordbruksverket, een overheidsinstantie, die onder het ministerie van landbouw valt. Hun centrale hondenregister heeft nu in totaal 1.044.000 honden en 756.000 geregistreerde eigenaren in hun digitale boeken. Het jaar 2021 was ook een recordjaar voor het register van de Zweedse Kennel Club met 62.894 nieuw geregistreerde honden. Dit zijn de hoogste cijfers in ongeveer 50 jaar. Wat niet zichtbaar is in de statistieken is hoeveel honden illegaal het land zijn binnengebracht. Tussen 2019 en 2021 is de hondensmokkel helaas exponentieel toegenomen. Volgens de statistieken van de Zweedse douane is de stijging 140 procent! Een duidelijke tendens, die helemaal de verkeerde kant op gaat, aldus een woordvoerder. Gesmokkelde honden vormen namelijk in de eerste plaats een groot risico voor infectiebeheersing en kunnen ertoe leiden, dat (onbekende) ziekten het land binnenkomen. Voor wat betreft de ruim 78.000 honden: hopelijk is het baasje nog steeds blij met de trouwe viervoeter…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.