Vanochtend begon Heiko met de tweede dag van het schilderwerk. Met een nieuw rollertje aan het handvat en met een tweede pot grijze verf ging hij verder waar hij gisteren geëindigd was. Gisteren had hij drie deuren gedaan en ook vandaag kreeg hij drie deuren af. De deuren moesten allemaal twee keer gerold worden, omdat het anders niet in een keer dekte. Een verfrollertje laat op het oppervlak maar een heel flinterdun laagje verf achter. Het lichte van de oude kleur kwam er zodoende eerst nog een beetje doorheen. Na twee keer niet meer. Nu kan het hang en sluitwerk er weer aangezet worden. Na deze drie deuren is de bovenverdieping klaar. Daar hebben we zes deuren, die allemaal dezelfde kleur moesten krijgen. Vier daarvan aan beide kanten en twee alleen aan de hal zijde. Morgen kan hij een verdieping lager verder gaan met zijn schilderkunsten. Daar hebben we in de hal bij de voordeur vier deuren, die opnieuw geverfd gaan worden.
Toen hij eerst zover klaar was met schilderen kwam de puzzel weer op tafel. Oh, het is echt een verslaving, Heiko! Die onafgemaakte puzzel rollen we momenteel elke keer weer op, als we de keukentafel moeten gebruiken. De doos en het puzzelkleed op de rol leggen we op het schoenenrekje in de hal. Dan is die zo voor het grijpen. Reuzehandig! Pakken, uitrollen en verder puzzelen. De puzzel heeft een prachtige afbeelding, alleen op verschillende plaatsen laat het plaatje nagenoeg dezelfde kleuren zien. Erg lastig. En als het nu om 100 of 250 stukjes ging, maar nee. Het zijn er 1.000 stuks. Met veel geduld kan Heiko er zomaar een uur of twee bij zitten. Turen, passen, proberen, terugleggen en door. Ondertussen heeft hij, denk ik, ongeveer een derde deel van de puzzel af. Daarmee wordt het in theorie steeds gemakkelijker, omdat je minder losse stukjes overhoudt waaruit je moet kiezen. Nog even doorbijten Heiko…
Terwijl er in het hele land druk “ge-boosterd” wordt heeft Zweden vanaf vandaag strengere regels aan de landsgrenzen. Buitenlanders, oftewel niet ingezetenen van Zweden, moeten aan de grenzen een negatieve Covid-19 test laten zien. Die test mag maximaal 48-uur oud zijn. Deze nieuwe maatregel was een paar dagen geleden al aangekondigd en moet ervoor zorgen, dat de verspreiding van Covid-19 en de verschillende varianten, wordt afgeremd. Dit regeringsbesluit leidde tot lange files bij de controleposten, aan het einde van de Öresundbrug, als men bij Malmö aan land komt. Diverse automobilisten werden teruggestuurd, omdat ze geen officiële test hadden laten doen. Ook in Finland is het mis, voor wat betreft de verspreiding van het nieuwe Omikron variant. Daar heeft men ook vastgesteld, dat een vaccinatiebewijs, de QR-code, onvoldoende is om de verspreiding van het virus te stoppen.
De regering aldaar heeft besloten, om de QR-code voorlopig tot 17 januari 2022, buiten werking te zetten. Het biedt volgens hen geen enkele bescherming. Het werd onder andere gebruikt als “toegangsbewijs” voor bars en restaurants, maar ondanks die controle nam het aantal besmettingen toe. Vanaf vandaag mogen de bars en restaurants in Finland geen alcohol meer serveren na vijf uur ´s middags. De bars moeten om zes uur sluiten en de restaurants om acht uur. Ondanks al het Omikron geweld om ons heen, blijft het in Zweden vooralsnog relatief rustig. Het aantal opnames in de ziekenhuizen stijgt wel langzaam, echter is in zijn totaliteit nog niet schrikbarend. Op de intensive care liggen nu 101 mensen met ernstige corona problemen.
Vanochtend vroegen we ons af, of er al uitslag binnen was gekomen van het onderzoek naar Heiko zijn polyneuropathie. Hij was op 3 december jongstleden naar het Ryhov ziekenhuis in Jönköping geweest. Daar onderging hij twee verschillende onderzoeken, naar de werking van de zenuwen in zijn voeten en onderbenen. Ondertussen ruim drie weken geleden. Ondanks het feit, dat we nog geen signaal hadden ontvangen, keek Heiko in zijn digitaal medisch dossier in 1177. Daar stond inderdaad een korte aantekening van de neurologe. Ze schreef, dat de uitslag van het EMG-onderzoek binnen was en dat er tekenen van een axonale invloed waren met een langdurig karakter. De resultaten kwamen overeen met een axonale polyneuropathie. “De patiënt staat ingepland voor een neurografie en als dat achter de rug is zal er een nieuwe uitslag opgesteld worden”. Ehhh… “axonale polyneuropathie”…
Wat is dat? “Polyneuropathie is een spierziekte. Bij polyneuropathie zijn de uiteinden van de zenuwen in armen en benen aangetast.” Heiko zijn vorm van polyneuropathie is nu benoemd als chronische idiopathische axonale polyneuropathie (CIAP). Dat is een aandoening van meerdere perifere zenuwen, vandaar het woord “polyneuropathie”. Het woord “axonale” geeft aan, dat niet de omhulling van de zenuwvezel, de isolatielaag, maar de zenuwvezel zelf, het axon, wordt aangetast. De ziekte is van lange duur. Dat verklaart het woord “chronisch”. Het tweede woord in de naam, “idiopatisch” geeft aan, dat de oorzaak van de ziekte niet bekend is. De diagnose wordt dus pas gesteld als andere mogelijke oorzaken van polyneuropathie zijn uitgesloten. Na verloop van jaren zullen, als gevolg van deze ziekte, de spieren in kracht afnemen en zal lopen moeilijker worden. Hopelijk duurt het nog heel lang voordat dit gebeurt…
Tussen Ödarp en Eksjö ligt het dorpje Bredestad. En het kerkje daarvan vind ik ontzettend mooi. Het heeft iets “lieflijks”. Daarom ging ik op zoek naar wat meer informatie. Het blijkt, dat Bredestad een cultureel en historisch interessant gebied is, met onder andere ijzertijdgraven en runensteen-fragmenten. Het kerkgebouw is een Romaanse stenen kerk uit het einde van de 12e eeuw of het begin van de 13e eeuw. Volgens de legende is hij op een offerheuvel gebouwd. In het jaar 1690 werd de kerk naar het westen uitgebreid met de toevoeging van de toren. Vandaag de dag heeft het kerkje geen traditioneel altaarstuk meer boven de altaartafel. In plaats daarvan werd in 1922 een glas-in-loodraam in het apsisraam geplaatst met een afgebeeld kruisbeeld. In het begin van 1750 werd een nieuw orgel geplaatst. De gevel en de kleurstelling van het orgel zijn nu nog in originele staat. En ik ontdekte, dat de kerk van Bredestad verrassend genoeg net niet in het dorp staat, maar in Bona…
Ook dit jaar kreeg ik veel vragen, om mijn Jack-Daniels-taart recept. En ik heb besloten, om het dit jaar te delen. Kopieer het, lees het helemaal goed door en bewaar het ergens want ik ben niet van plan om het elk jaar opnieuw te typen. Benodigdheden: * 100 gr suiker * 1 tl bakpoeder * 100 ml water * 1 tl zout * 100 gr bruine suiker * sap van 1 citroen * 4 grote eieren * 50 gr noten * 1 fles Jack Daniels * 200 gr gedroogde vruchten. Bereidingswijze: Begin met Jack Daniels te proeven. Je wilt natuurlijk wel zeker zijn van de kwaliteit. Neem een grote kom. Proef de Jack Daniels nog eens om écht zeker te zijn… Zoek de elektrische mixer. Klop de boter in een grote zachte kom. Voeg 1 tl suiker toe. Meng opnieuw. Je checkt nu nog eens de Jack Daniels… Doe je mixer ding uit! Breek 2 eieren en voeg ze toe aan de kom. Gooi er de gedroogde vruchten bij. Raap de vruchten op van de vloer, was ze en doe ze voorzichtig trug in de kom… Proef nog eens van de Jack Daniels… Mix in de elektriciteit… Als het gedruigd froot in de klopdinges vastzit maak het met je hand los… Vergleet ondertsssssss dewhiskey ni te proeve… Zift nu 200 gr zout of zo en zeef het citroensssap en plet jenoten… Voeg ene suiker leeepel bij of zoeiets. Vet de oooooven in en zet de cake in 180graden en probeer rechtop te blijven… Stuur nu misschien iemand naar de winkel voor een cake te halen… Successss!
