Zo zie je nog eens iets! Dat gold niet alleen voor mij dit keer. Het was voor ons twee: voor een ree en mij. Ze liep heerlijk rustig achter de vijver, toen ze mij in de gaten kreeg. Ze was nieuwsgierig, net als ik. We bleven elkaar een poosje in de gaten houden. Als ik mijn hoofd naar links draaide deed zij dat ook. Strekte ik mijn nek, werd de nek van het reetje ook langer. Heerlijk! Dat zijn van die fantastische momenten van het leven!
Heiko was vandaag vrij. Als er verder geen afspraken staan is dat de huidige “regel”: maandag, dinsdag en donderdag werken en woensdag en vrijdag vrij. Dat betekende vanochtend gezellig samen aan de koffie. Binnen. Het was nog niet echt zo heel fantastisch mooi weer. Het waaide gelukkig niet zo veel als gisteren, maar de temperatuur was niet hoog genoeg. De zon was niet te zien, die scheen waarschijnlijk achter de wolken. Na het bakkie leut moest er echter wel gewerkt worden: Heiko ging aan het schilderen met de achterwand van de carport. Hij kon immers de bovenkanten doen waar ik niet bij kon komen. Toen nam hij ook maar meteen het laatste stuk mee. Anderhalf uur later was de achterwand klaar en hiermee zijn alle wanden geverfd!
Nee, de kwasten en de verf in de kleur faluröd werden nog niet opgeruimd. De lange balk kreeg namelijk ook nog deze kleur. De balk, waar alle spanten op rusten. Daarna vond Heiko het welletjes. Voor nu. Eventueel kunnen alle spanten nog geverfd worden, maar echt noodzakelijk is dat niet. Wel gaan we de palen nog behandelen met blanke lak, zodat die eveneens beschermd zijn tegen de weersinvloeden. Er zijn nog een paar andere klusjes die we eerst wel willen oppakken. De carport moet nu maar weer even wachten.
Tuurlek! Vaak als ik zeg, of soms alleen maar denk, dat ik naar buiten wil gaan: verdwijnt de zon. Sterker nog: het gaat ook nog met regelmaat regenen. Over die frustraties heb ik volgens mij al wel vaker geschreven. Dit keer zou het haast weer mis gaan! De zon kon er niets aan doen, maar de lucht trok volledig dicht met donkere wolken. En ik wilde ook gaan verven! Dit keer gaf ik niet aan toe aan de dreigementen: ik zette alles buiten, wat ik meende te moeten gebruiken. En ik had mazzel: het werd lichter: de lucht brak weer open en de zon kwam af en toe terug!
En daarmee kon de emmer muurverf in de kleur “Middle Grey” echt geopend worden. De onderste rand, de kelderwand van ons huis, wilde ik verder verven. Vorige keer moest ik stoppen, omdat de emmer leeg was gegaan. Maandag had Heiko weer een nieuwe, volle emmer opgehaald van bouwmarkt ByggMax, waardoor ik nu gelukkig verder kon. De emmer met “Middle Grey” is wel iets donkerder van de emmer “Mellan Grå” die we eerder hadden. Beide betekenen “midden grijs”, maar er zit wel degelijk een tikkeltje verschil in: de verf in nieuwe emmer blijkt donkerder te zijn. Eigenlijk zijn we daar niet rouwig om, want we vinden het beide mooier lijken.
Het verven verliep voorspoedig. Na een onderbreking, dit keer in de vorm van een gezamenlijke lunch, ging ik dan ook nog verder met de zijkant van de keukentrap. Dat was eigenlijk mijn doel voor vandaag. Dat is een rare kronkel van mij: ik wil iets doen, maar dan begin ik met iets anders. Soms denk ik, omdat ik in feite beide wel zou willen doen, maar “bang” ben te stoppen, als het belangrijkste klaar is… Het was zo´n genot, om die lelijke zijkant van de trap mooier te zien worden! Met elke streek die ik met de kwast maakte. Mijn doel was uiteindelijk bereikt: de muren rondom het huis zijn klaar en de beide trappen ook. Heerlijk gevoel!
Heiko was intussen met de emmer met Faluröd verf naar de houtstek gelopen. Naar die, die hij als laatste had gemaakt en die inmiddels uitpuilt met gekloofd hout. De balken die daarvoor zijn gebruikt waren nog niet geverfd en zodoende zag het er een beetje “armoedig” uit. Daar wilde hij verandering in aanbrengen en dat is hem redelijk gelukt. Wat een kwastje verf niet kan doen! Nu zijn de beide houtstekken meer een eenheid geworden. Het is geen juweeltje, maar dat hoeft voor ons ook niet. Het is immers slechts een houtstek. De enige functie, die dat bouwwerkje heeft is, om het hout bescherming te bieden tegen neerslag. En dat doet het perfect!
Om half vier stapten we in de auto. We hadden namelijk om vier uur een afspraak staan bij de vårdcentral, de dokterspost. We gingen voor onze vijfde inenting tegen TBE. En ziekte, die door besmette teken veroorzaakt kan worden. Toen we met deze vaccinatie begonnen zei men, dat vier inentingen op een rij voldoende bescherming zouden bieden. Inmiddels zijn de onderzoekers van mening, dat er vijf inentingen nodig zijn, om voldoende bescherming te bieden. De verpleegkundige vertelde ons, dat we in hun computer, in de database staan en dat we over vijf jaar automatisch weer een oproep krijgen. Ja, voor een herhalingsvaccin. Tenzij de onderzoekers er tussentijds achter komen, dat het eerder moet of later kan. We wachten het af. Voorlopig zijn we in elk geval beter beschermd tegen hersen(vlies)ontsteking.
Wat is TBE? Dat is “tick-borne encephalitis”, een door besmette teken overgedragen ziekte, die het centrale zenuwstelsel aantast. Buitenactiviteiten verhogen het risico op contact met TBE-geïnfecteerde teken. TBE kan binnen enkele minuten na de beet via het speeksel van de besmette teek op de mens worden overgedragen. Er is geen specifiek medicijn tegen TBE, deze infectieziekte kan echter worden voorkomen met een vaccin. Wat zijn de symptomen? De tijd vanaf blootstelling aan het TBE-virus tot de eerste symptomen varieert doorgaans tussen 7 en 14 dagen. In de eerste fase van de infectie kan het virus niet-specifieke, milde symptomen veroorzaken: koorts, rillingen, hoofd- en spierpijn. Ongeveer 30% van de geïnfecteerden ervaart daarna een tweede fase, die neurologische aandoeningen kan omvatten. Van milde meningitis (ontsteking van de vliezen rond de hersenen en ruggenmerg) tot ernstige encefalitis (acute ontsteking van hersenweefsel). De encefalitis, die zich tijdens de tweede fase ontwikkelt, kan verlamming, blijvende complicaties veroorzaken. We hopen met onze inentingen dit te voorkomen…
Geïnfecteerde teken komen vaak voor in bossen en grasvelden. Waar? Van de Baltische staten tot Noord- en Oost-Europa. Ook in Europese groengebieden, zoals stadsparken zijn tekenpopulaties aangetroffen. In 2018 vond het grootste aantal bevestigde gevallen van TBE plaats in de EU/ EER-landen: in Tsjechië (712), Duitsland (583), Litouwen (384), Zweden (385) en Oostenrijk (170). In 2021 werden in Zweden maar liefst 548 gevallen gemeld. Dat is per 100.000 inwoners. Nederland is op bovenstaande kaart donkergrijs gekleurd: “niet berekend”…
Als de gang van de dokterspost in oranje tinten is geverfd en ze hebben er een schilderij hangen met tulpen… Dan kom je er gewoon niet onderuit! We moesten vanavond patat eten met een frikandel en een paar bitterballen. Wát een verwennerij! Waar we dat aan te danken hadden? Het was tenslotte Koningsdag in Nederland. En wat is er nu Hollandser dan frikandellen en bitterballen? De bitterballen had ik een paar weken geleden zelf weer gemaakt en haalden we uit de diepvries. De frikandellen had de Lidl vorige week te koop en lagen zodoende ook bij ons in de diepvries. Net als de patat trouwens. We hebben weer ouderwets zitten smullen!
