Geen widgets gevonden in de zijbalk

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Ga er maar eens even voor zitten, want hier zijn de beloofde beelden van de koeiendans! Van gisteren, toen “de wichter” van Linnekulla na zeven maanden eindelijk weer van stal mochten. Naar de weide, naar de ruimte, naar de frisse lucht… En wij waren erbij! Zoals de koeien hebben genoten van de eerste momenten buiten, zo hebben wij weer van de koeien genoten! Ze maakten “bokkesprongen”, renden, loeiden, stoeiden. Allemaal geweldig!

Wanneer was het, dat Heiko en ik even naar boven liepen? Naar het bos voor het vakantiehuis Hagen? Die dag zagen we dat er in vele struiken, zo niet alle struiken, knoppen zichtbaar waren. Knoppen van blaadjes, die oh, zo welkom zijn. Met het weer van de laatste tijd zal het nu wel niet zo lang meer duren, dat het hier groen wordt. We weten inmiddels, dat het ineens heel snel kan gaan. De ene week heb je nog knoppen en de week later is het groen.

Vandaag stond in het teken van de aankomst van Heiko zijn oud-collega Marco en zijn vrouw Viviën. Toen Heiko in Nederland bij Monuta werkte, leerde hij Marco kennen en die twee hebben vervolgens heel goed samengewerkt. Bij Heiko´s afscheid beloofde Marco, om een keer in Zweden langs te komen. Mede vanwege de Covid-19 pandemie duurde dat iets langer dan verwacht. Overigens waren er meer die zeiden dat ze langs wilden komen, maar tot nu toe is Marco de enige die de daad bij het woord voegt. Marco en Viviën waren overigens vorige week dinsdag vanuit de Eemshaven in Nederland vertrokken. Met de nieuwe bootverbinding naar Noorwegen. De veerboot MS Romantika bracht hen in 19 uur tijd naar Kristiansand. Vervolgens reden ze naar hun eerste Zweedse camping in Torsby, waar ze voor een paar dagen een stuga hadden gehuurd. Daar verbleven ze een aantal dagen, om hun eerste ervaringen met dit land op te doen. Althans Marco, Viviën is hier jarengeleden eens geweest.

Vandaag reden ze ongeveer 5,5 uur in Zuidelijke richting, om ons te bezoeken. Vrijdag rijden ze vervolgens weer 5,5 tot 6 uur terug, in noordelijke richting om daar, volgens afspraak, meer medereizigers te begroeten. Speciaal voor ons maakten ze daarom een “ommetje” van 5,5 uur. Heel erg leuk! Rond de klok van half vier zagen we ze vanuit de richting Tranås aan komen rijden. Bij onze oprit hadden we een bordje met de tekst “Camping Leugs” neergezet, zodat ze het niet zouden missen. Dat laatste was nagenoeg onmogelijk, omdat wij op dat moment ook al midden op de weg stonden te zwaaien!

Na de eerste ontmoeting kregen we een cadeautje overhandigd. Het waren Nederlandse lekkernijen. Met nog eens een sleutelhanger met klompjes. Heel erg leuk en gewaardeerd! Hierna werd het echt tijd voor koffie en thee met rabarbertaart. Het was meteen “ouwe-jongens-krentenbrood”. Marco en Heiko kenden elkaar, ik had Marco een paar keer getroffen, maar Viviën kenden wij niet en zij ons niet. Toch was het meteen ontzettend gezellig en konden we merken, dat zij zich welkom voelden en op hun gemak. En dat was wederzijds. Perfect! Via WhatsApp hadden Heiko en Marco de laatste dagen contact gehouden en in een van die berichtjes hadden we aangegeven, dat ze deze avond niet hoefden te koken: ze konden bij ons aanschuiven.

Wat was het gezellig (bij-) praten. We leerden hen beter kennen en visa versa. Er werd gepraat over gezinnen en familie en uiteraard spraken de heren nog even over hun gezamenlijke werkgever van toen. Eveneens over hun huidige werkzaamheden. Toen ik ruim twee uur later met het eten wilde beginnen, wilden ze eerst graag even hun tent in onze tuin opzetten. Marco en Viviën zijn rasechte kampeerders. Al jarenlang en we kwamen erachter, dat ze elkaar ook tijdens het kamperen hadden leren kennen! Ja, dan moet er bij ons vanzelfsprekend ook gekampeerd worden! Ze zochten een leuk plekje en het duurde niet lang of de tent stond. Er waren zelfs al stoeltjes buiten gezet. De tent was ingericht en klaar voor de komende nachten!

In de tussentijd had ik me kunnen uitleven op het eten en konden we al vrij snel daarna aan tafel. Ik had gekozen voor het gerecht met de Falukorv. Omdat het zo typisch Zweeds is, is het hier al een traditie geworden: bij bezoek bestaat het eerste gerecht nagenoeg altijd uit Falukorv. Gelukkig was het ook vandaag een goede keuze, want het smaakte iedereen goed. Tijdens en na het eten werd er gewoon nog plezant en veel gepraat. We gaven ze hierna nog even een huis-tour en wezen hen op de keuken beneden. Daar waar ze onder andere gebruik kunnen maken van de douche. De route naar het toilet werd nog aangegeven, want die mist beneden (nog).

We vroegen naar hun ervaringen tot zover. Ze waren enthousiast: het land, de uitgestrekte natuur, de mensen… Nee, spijt van hun trip hadden ze tot zover niet! Van al hetgeen ze deze laatste dagen hadden meegemaakt, waren ze eigenlijk best wel onder de indruk. Ze hadden prachtige wandelingen gemaakt en het bleek al snel, dat ze ook van onze omgeving hoge verwachtingen hadden. Eigenlijk was dat Heiko zijn eigen schuld. Hopelijk kunnen we die verwachtingen een beetje waarmaken… Morgen? Voor nu eerst: welterusten!

2 gedachten over “Visite uit Drenthe!”
  1. Hallo daar, even een berichtje op de blog ipv de mail.
    Ik zie de camper staan, ben jij alweer zover Joke, dat jullie een weekendje weg kunnen? Hier in Fryslân is het zomers vandaag, bij jullie ook zie ik. Fijne dag en veel plezier in de tuin.

    1. Hej Rinske!
      Het rijden met de camper stoot waarschijnlijk meer dan in de auto, maar we gaan het wel binnenkort proberen!
      Inderdaad met het mooie weer begint het wel weer te kriebelen.
      Jij ook veel plezier vandaag!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.