Geen widgets gevonden in de zijbalk

Gisteren, zaterdag, gingen we ´s ochtends meteen maar verder met het treffen van voorbereidingen op de storm die de naam Malik heeft gekregen. Voorbereidingen voor het geval de stroom vandaag uit zou vallen. Dat stond voor ons eigenlijk als een paal boven water. De vraag was alleen wanneer dat precies zou gebeuren en hoelang het vervolgens weg zou blijven. Vrijdag hadden we samen al even gebrainstormd over de te nemen acties. Een paar waren uitgevoerd en de rest deden we deze morgen. Voor alle zekerheid vulden we de drie 1,5 liter frisdrankflessen met water, die we gisteravond hadden klaargezet. Meteen vulden we ook de waterkoker en het reservoir van het koffiezetapparaat met water. Verder maakten we nog een volle kan met koffie voor in een thermo, zodat we voor de komende tijd in ieder geval in deze “primaire levensbehoefte” konden voorzien. Op de benedenverdieping plaatsen we op vele plekken waxinelichtjes met houdertjes, zodat we die snel en eenvoudig konden aansteken, op het moment dat het nodig was. Uiteraard werd ook een aansteker klaargelegd.

Alle zaklantaarns met oplaadbare batterijen werden volgeladen. De eenmaal volgeladen mobieltjes werden maar even spaarzaam gebruikt, zodat we ze langer zouden kunnen gebruiken. Jan uit Assen vroeg ons, of we wel eens hadden nagedacht over een powerbank. Een apparaatje waarmee je mobiele telefoons en tablets kunt opladen. Mits dat ding uiteraard zelf volledig opgeladen is. Het leek ons meteen goed en Jan heeft direct een voor ons besteld en als ze hier volgende week komen nemen ze hem mee. Buiten legde Heiko de grote kabelkatrol nog even plat, zodat die niet weg kon rollen en deed hij het grote dekkleed over de camper. Het tuinmeubilair op het terras werd nog eventjes in een hoekje gezet, waar de wind onmogelijk kon komen, het aggregaat stond al paraat, evenals de daarvoor benodigde benzine. De kettingzaag had Heiko nog voorzien van een nieuw geslepen ketting en de tankjes met benzine en olie waren gevuld en stonden erbij klaar. Verder konden we zo 1-2-3 niets meer bedenken. Kortom, wij waren, voor zover mogelijk, klaar voor de storm en de consequenties.

Verder vermaakte hij zich met het kloven van de laatste blokken hout, in afwachting van de stroomonderbreking. Het gekloofde hout kwam in de grote houtstek bij de vijver te liggen. Langzaamaan vernamen we in de loop van de dag, dat de storm daadwerkelijk op komst was. De windkracht nam geleidelijk toe en de windstoten werden heviger. Aan het einde van de dag lazen we, dat het er in Malmö al flink tekeerging en dat er inmiddels diverse bomen waren omgewaaid. Ook het dak van een ziekenhuis was niet bestand tegen Malik. Eveneens was men daar en op andere plaatsen alert op het stijgende water. Het was blijkbaar hoog water en door de wind vanuit het zuidwesten werd dat zeewater verder opgestuwd. Ergens las ik iets over zandzakken die gevuld waren, maar volgens mij was dat niet in Malmö. Tot het moment dat we naar bed gingen hadden we overigens nog steeds stroom! De erwtensoep kon daarmee gewoon op het fornuis warm gemaakt worden. Het smaakte prima!

In de nacht van zaterdag op zondag was het echter bar en boos buiten. De storm hield krachtig aan en het huis stond af en toe te kraken onder het natuurgeweld. Tijdens de storm van maandag de 17e januari, was het volle maan en konden we redelijk goed zien wat buiten allemaal gaande was. Deze nacht was het pikdonker en konden we slechts de geluiden horen. Beeld was er niet. Dat maakt het extra “angstaanjagend”. We sliepen heel licht en tegen half vier hoorden we ineens “pof” en zagen we, dat de wekkerradio´s uitgegaan waren. Oké: stroom weg. Dat duurde slechts een paar seconden. De wekkerradio´s sprongen namelijk ook weer aan. Omdat het buiten zo heftig tekeer ging en omdat ik veel pijn had aan pijn rug gingen we toch maar even van bed af. Even beneden zitten, kopje koffie erbij. Koffie? Nee, in de keuken hadden we geen stroom. In de kamer ook niet. Alleen boven. Hmmm… Vreemd. De lampjes voor het raam in de kamer gingen wel eventjes aan als we op de schakelaar drukten, maar gingen daarna ook meteen weer uit. Alsof er niet voldoende stroom was. De kachel was eveneens uit en ook de waterpomp werkte niet. Gelukkig zat er nog wel een beetje water in de leidingen en kon ik zodoende een beetje water in een pannetje doen. Dat zette ik op het kleine houtkacheltje in de keuken, die ik ondertussen had aangestoken. Vrij snel kookte dat water en kon ik een kopje oploskoffie maken.

Ongeveer twee uur later besloten we toch nog maar weer naar bed te gaan. Nog even proberen om een beetje te slapen. Heiko viel meteen in slaap, maar ik kon niet weer in slaap komen. Klaarwakker! Buiten nam de storm nog niets in hevigheid af. Tegen zeven uur gingen we opnieuw uit bed. Snel controleerden we, hoe het met de stroomvoorziening was. Helaas… Op dat moment was alles weg. Geen enkele volt of ampère meer in huis. We staken overal op de begane grond kaarsjes aan, zodat we lichtpuntjes hadden. Eveneens zorgden we ervoor, dat de houtkachels in de keuken en in de kamer ons van warmte voorzagen. Dat gaat overigens bijzonder goed en snel! Binnen een half uur was de temperatuur gestegen naar 22 graden. Ondertussen waren we wel al een paar keer naar het toilet geweest, hadden we ons gewassen en tandengepoetst en daardoor was het water zo langzamerhand op. Heiko startte toen het aggregaat en sloot de waterpomp daarop aan. Zodoende kon de watervoorraad weer aangevuld worden en was het even later weer mogelijk om het toilet op een normale manier door te spoelen en om de handen te wassen. Wel zo fijn!

Na een broodje en een kopje thee en nog een kopje oploskoffie was het licht. Toen zagen we het… In onze tuin zagen we met enig verdriet in ons hart twee grote, beeldbepalende dennenbomen platliggen. De ene boom, die al zo enorm scheef stond, na de storm van veertien dagen geleden, was nu bezweken. Dat hadden we wel verwacht. Daarvan had Heiko de wortels al doorgehakt, zodat de boom gemakkelijker kon vallen, maar wel een kluit mee zou nemen. Wat ook gebeurde. De boom was precies op de plek gevallen waar de camper eerder stond. Die had Heiko twee weken geleden meteen weggereden en achter het huis gezet. Gisteren had hij daar nog een dekkleed overheen getrokken en die goed vastgezet met een touw. Niet goed genoeg bleek vanochtend. Het kleed was er desondanks toch volledig afgewaaid.

Behalve deze grote dennenboom, net voor het trollenhuisje, lag ook die andere grote den plat. Die voor het vijvertje, waar we een viertal vogelhokjes aan hadden hangen. Vreemd genoeg was deze richting het zuiden gevallen, schuin over de groentetuin zeg maar. En dat bij een wind, die hoofdzakelijk vanuit het westen kwam. Dan zou de boom toch richting het oosten moeten vallen? Heel vreemd, maar wel een geluk bij een ongeluk. Nu is de boom veel eenvoudiger te verwerken. Als die richting het oosten was gevallen, zou die over de vijver zijn gegaan en was die moeilijker toegankelijk geweest. Maar toch is dit wel ontzettend jammer. Naast de hoge naaldbomen achter de vijver, die twee weken geleden omver waren gewaaid, is nu ook deze onderuit gegaan… Een heel ander beeld. Kaal…

De hele dag zagen we de boomtoppen om ons heen gigantisch heen en weer zwiepen. Voor zover we konden zien, is er nog een berkenboom tegenover ons huis omgegaan. Dat was een van de laatste op dat stuk land. Gelukkig konden we niet nog meer schade vanuit ons huis zien. En naar buiten waagden we ons vandaag echt niet. Twee keer moest Heiko even een paar stappen buiten zetten, toen het aggregaat even werd gestart om water op te pompen. We hadden zelfs een keer het koffiezetapparaat rechtstreeks op het aggregaat aangesloten. Dat werkte perfect hoor! We hadden, dat wetende, meer op het aggregaat kunnen aansluiten, maar we namen geen enkel risico. We wisten op dat moment, dat het werkte voor de waterpomp en dat was wel het meest belangrijk.

Toen het tegen half vijf weer donker werd raasde de storm nog steeds over Zuid-Zweden. En dus ook over Ödarp. Al nam die op dat moment wel langzaamaan in kracht af. Van afgelopen vrijdag hadden we nog een restje eten overgehouden en bewaard in de koelkast. Dat maakten we vanavond warm: in een koekenpan, op het houtkacheltje in de keuken. Perfect! Het “kamperen-in-huis”, het aanpassen aan de situatie, creatief zijn en in oplossingen denken, ligt ons wel. Niet dat we dit weekend meteen weer willen over doen hoor! Het is alleen goed om van elkaar te weten, dat we met een dergelijke situatie om kunnen gaan. En hoe we dat moeten doen.

We hadden vanochtend besloten, om de grote puzzel van 2.000 stukjes, op de keukentafel uit te rollen. Daar gingen we samen mee aan de slag. Heiko nam het deel aan de onderkant voor zijn rekening en ik ging verder met de boom. Het gaat niet zo heel erg snel met die puzzel, maar we zagen toch hier en daar resultaat. Feitelijk hebben we een groot deel van de dag op deze manier doorgebracht. Zoveel anders konden we immers ook niet doen. Uiteraard zorgden we er de hele tijd voor, dat beide kachels aanbleven, maar verder… Wachten tot de stroom terug zou komen. Via onze mobieltjes konden we het nieuws volgen en lazen we dat het in Zuid-Zweden goed tekeerging. Vele bomen waren omgewaaid, daken van huizen afgerukt en in Malmö was zelfs een grote bouwkraan omgewaaid. De Öresundbrug was in beide richtingen inmiddels afgesloten, het trein- en vliegverkeer lag stil en ongeveer 36.000 huishoudens (!) zaten zonder stroom…

Van het vroege opstaan, de slechte nachtrust, de verveling, de andere warmte en het kaarslicht waren we eigenlijk behoorlijk moe geworden. Zodoende gingen we al tegen acht uur naar bed. De stroom was toen net terug. Zij het net als vanochtend tussen half vijf en zeven: niet alle stopcontacten werkten en sommigen gaven slechts half stroom. Oftewel geen 100% 220 Volt. Bijzonder. Morgen, bij daglicht, wil Heiko kijken, of de drie hoofdzekeringen nog wel heel zijn. Aan de buitengevel, links van de voordeur, hebben we nog een klein wit kastje zitten, met daarin drie zekeringen van 16 Volt. Twee jaar geleden hebben we daar eens een zekering van kapot gehad. Daardoor hadden we geen drie fasen, maar slechts twee fasen en hadden we, als ik het me goed herinner, ongeveer hetzelfde verschijnsel. Misschien is daar opnieuw een zekering van geknapt. Maar tot dat moment was het eerst een kwestie van uitrusten. Eigenlijk meer bijkomen. Terwijl buiten de storm als een nachtkaarsje uit ging, gingen bij ons de oogleden voor de ogen langs. En onze Ebba? Die hebben we de hele dag lekker binnen gehouden. Heerlijk verwend, vertroeteld en geknuffeld en dat vond ons dametje helemaal niet erg!

2 gedachten over “Storm Malik raasde over Ödarp!”
  1. Heb nog aan jullie gedacht! Hoopte ook geen schade aan het huis. Een rots in de branding dus. Anderen kwamen er slechter van af, schreven jullie. En weer genoeg hout om te zagen en kloven.
    Inderdaad heel jammer van de mooie boom die nu zo netjes is omgewaaid. Zouden de eekhoorntjes de val hebben overleefd?
    Nu dan weer rustiger weer. Vandaag dinsdag, regen en triest weer.
    Niets aan.
    Wat betreft de power bank, hebben wij ook, alleen minder sterk, 15.000. Maar hier kunnen we ook goed mee vooruit.
    Hebben trouwens ook zo’n radio die je met een knopje moet draaien op zoek naar zenders. Ook een Solar schermpje, kunnen we hem “als de zon schijnt” gebruiken om op te laden. Tevens een handle om de lamp, handmatig van stroom te voorzien en je kunt er je mobiel mee opladen. Noemen ze dat ook niet: een slimme meid is voorbereid op de toekomst?
    Maar hoop hem niet of weinig te hoeven gebruiken.
    Zou het de laatste storm zijn geweest dit jaar?

    1. Hej hej!
      Gelukkig is het inderdaad bij de bomen gebleven wat schade betreft. Ik denk, dat de eekhoorntjes al wel weg waren hoor. Het ging ze vast ook te veel waaien.
      We krijgen maandag de powerbank en ben zeer benieuwd.
      Ja, we zijn “slimme meiden”!
      Fijne dag vandaag!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.