Geen widgets gevonden in de zijbalk

Vanochtend troffen we onze vrienden aan het ontbijt. Zoals bij elk bezoek had ik dit keer wederom een uitgebreide ontbijttafel gedekt, want onze gasten moeten zich natuurlijk wel welkom voelen. Uiteraard zit dat niet alleen in een ontbijttafel, absoluut niet zelfs, maar als je er een beetje extra energie insteekt, wordt dat vast wel gewaardeerd. Daarbij komt dat ik het gewoon leuk vind om mensen te verrassen! Marco en Viviën vertelden, dat ze prima in de tvättstuga hadden geslapen. Het was er stil, donker en niet te warm. De juiste ingrediënten voor een goede nachtrust op hun eigen campingmatrasjes. Het ontbijt smaakte ons overigens allen goed, vooral de zelfgemaakte rozijnenbollen vielen in de smaak. Het ontbijt werd (uiteraard) gevolgd door een kopje koffie. “Hè Marco?”

Daarna was het de hoogste tijd voor hen om te vertrekken richting hun vakantiehuisje. Ze wilden dat zelf graag eerst verkennen, dan de auto uitpakken, vervolgens een paar boodschappen halen in Tranås, om tenslotte hun vrienden op te wachten. Die kwamen met dezelfde boot als waarmee Marco en Viviën waren gekomen, alleen 24 uur later. Heiko begeleide onze vrienden naar hun vakantiehuisje “Slogebo”, op jawel, “acht minuten afstand van ons huis”. De buitendeur was los en de sleutel zat in het slot. Heiko wees hen alles in het huisje en de eerste indruk was gelukkig prima. Belangrijk was ook dat het huisje rood was vertelde Marco toen. Niet voor hen zelf, maar voor hun vrienden. Oef, gelukkig was deze rood en daarmee goedgekeurd. Evenals de ligging. Het is een mooi ruim huis met drie slaapkamers, waarvan twee boven en een beneden. Erg praktisch als je met twee stellen bent. Heiko trok zich daarna terug en samen dronken Heiko en ik vervolgens een kopje koffie op de veranda.

Na de middag ging Heiko de tuin in. Daar zag hij dat de groentetuin nog omgespit moest worden. Dat wisten we uiteraard wel, maar het was er nog steeds bij gebleven. Deze keer liep hij er niet bij langs. Hij pakte een schep en gooide de bovenste laag over de kop. Bovenop lag namelijk de compost uit onze eigen compostbak. Toen Heiko die vorig jaar verplaatste had hij de compost, bestaande uit het afval uit ons keuken-gft-emmertje, uitgespreid over de groentetuin. Nu is het eronder gespit en hopelijk geeft het de grond nieuwe energie waar dit jaar diverse groenten op gaan groeien.

Post! Toen we zagen dat de postbode was gestopt met het blauwe autootje liepen we naar de bus en haalden we er, behalve reclamefolders, ook een pakketje uit. “Hè? Heb jij iets besteld?” Ach ja: de inktpatronen. Die hadden we vrijdag online besteld via 123ink.se en waren vandaag al geleverd! De printer gaf namelijk aan, dat het inktpatroon met zwarte inkt bijna leeg was. Nu is er weer eentje op voorraad. Net als eentje voor kleur. Heel verrassend zat er bij de levering een pakje speelkaarten en een pen! Die hadden we niet besteld. Daarmee willen ze hun klanten verrassen. Heel fijn! De verrassing is gelukt en wordt zeker gewaardeerd. Wellicht bestellen we de volgende keer weer bij 123ink. Dat is uiteraard wel hun bedoeling…

En ja hoor! Het ligt er weer: kikkerdril! Van de bruine kikker! Die ontwaakt als eerste amfibie doorgaans rond eind februari en trekt onmiddellijk naar het voortplantingswater. Onze vijver! De geslachtsrijpe mannetjes vormen in het water “paarkoren” en trachten vooral ’s avonds en ’s nachts door hun zacht geknor een wijfje te lokken. De voortplantingstijd loopt gemiddeld van half maart tot eind april. We hebben ze dit keer echter niet gehoord. Wellicht vanwege het koude weer: wij zaten in huis… De vrouwtjes worden in de oksels omklemd en zetten één en heel soms twee eiklompen af. Afhankelijk van de grootte van het vrouwtje bevat een eiklomp 700 tot 4.500 eitjes!

Parende bruine kikkers en kikkerdril zijn meestal opvallend geconcentreerd in bepaalde delen van onze vijver. Dat ze elke keer voor dezelfde plaats kiezen had ik niet verwacht. Toch is dit nu voor de vijfde keer op rij, dat we hun kikkerdril in de vijver hebben en op exact dezelfde plek als het voorgaand jaar. Nu weer 10 tot 14 dagen wachten. Dan komen de eitjes uit! We houden het goed in de gaten. Met name dat ze door het terugtrekkend water niet droog komen te liggen. Alleen 4.500 bruine kikkertjes in Ödarp is wel veel…

Ach en als je toch eenmaal in de tuin bent loop je even door. Ja toch? Dan ontdek je zomaar, dat je twee krokussen in de tuin hebt staan en dat de Grote Sneeuwroem bloeit. Die bloei is diepblauw met een kleine witte ster in het centrum. Deze mooie, kleine plantjes zijn ideaal voor zowel zonnige als schaduwrijke plekken in de tuin. Ze komen jarenlang terug en kunnen zich uitbreiden tot een helderblauw tapijt. Daar hopen wij op.

Heiko heeft vorig jaar slechts een paar Grote Sneeuwroem bolletjes langs de oprit in het gras gepoot en deze hebben zich al iets vermenigvuldigd. We hebben er alweer meer dan het vorig jaar! Nee, ze komen niet onder de messen van de zitmaaier, want het gras wordt uiteindelijk pas gemaaid wanneer de Grote Sneeuwroem al uitgebloeid is. Deze plantjes zijn zeer geschikt voor tuinen met de beruchte “dode plekken” of plekken die moeilijk te bereiken zijn. Het plantje bloeit al in het vroege voorjaar en doen dat ongeveer vier weken lang. Wanneer men het blad na de bloei laat afsterven, kunnen de voedingsstoffen in de plant trekken en ze sterker maken. Misschien staat er volgend jaar weer meer!

Dit plantje hebben we ook in de tuin staan. Het is de Paarse dovenetel, lid van de lipbloemenfamilie. Het plantje wordt maximaal 20 tot 30 centimeter en ze bloeien vanaf juni tot oktober. Dat ze het best groeien op een normale en/ of vochtige bodem is hier duidelijk te zien. Daar staan dan ook meer dan elders. Ondanks het feit, dat het eigenlijk onkruid is laten we toch een groot aantal staan. Het meest positieve aan de paarse dovenetel is namelijk, dat ze bijen aantrekken! En die hebben we weer nodig voor het bevruchten van alle fruitbomen. In dit geval weegt het voordeel groter dan het nadeel en laten we ze hun gang gaan. Daarnaast veroorzaakt het geen huidirritatie wanneer je ze aanraakt. Een heel groot voordeel in vergelijking met de gewone brandnetel!

Deze keer niet zondag- maar maandag-pizzadag! Vandaag ook met een ander concept! Normaliter kopen we een basis pizza en beleggen die zelf met alles wat we maar lekker vinden. Elk een helft. Deze keer hadden we een opgerolde pizza in een doosje met daarbij een potje met een lekkere mix van tomatensaus en kruiden.

Nee, dit keer geen ronde pizza, echter een vierkante. Daarop legden we ieder onze eigen voorkeur aan beleg en na ongeveer een kwartiertje in de oven konden we ervan eten. Héérlijk! Lekkerder dan de ronde pizza! De bodem was lekkerder en er zat meer smaak aan vanwege de kruiden. Nadeel was wel, dat het eigenlijk te groot was voor twee personen. Heiko kreeg er later last van, omdat hij te veel had gegeten. Het was ook zo lekker…

En kijk eens…

Zijn het geen pláátjes?

Niet zozeer de foto´s op zich, maar de inhoud.

De ondergaande zon…

Zonnestralen over het huis, in de boomtoppen!

De “goudkleurige” bomen tegen een blauwe lucht met donkerder wolken…

Een prachtig schouwspel aan het einde van een prachtige dag!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.