Geen widgets gevonden in de zijbalk
Een van de vele bomen die de storm niet hebben overleefd…

De aangekondigde storm die de naam Otto had gekregen en door sommigen werd vergeleken met orkaan Gudrun, viel uiteindelijk erg mee! Althans in onze regio. De storm heeft wel over Zweden geraasd, maar alleen over het zuidelijkste deel. Volgens de berichten zijn daar vele bomen ontworteld of afgeknapt en hebben de reddingsdiensten er veel werk aan gehad. Ook zitten er ongeveer 5.000 mensen zonder stroom. Heel vervelend allemaal. Zeker ook de angst die erbij een aantal mensen was toen de storm zo tekeer ging. Bij ons heeft het slechts hard gewaaid. Van een storm zou ik niet willen spreken Deze keer hadden wij geluk en ging die net langs ons heen. Alle preventieve maatregelen kunnen weer afgebouwd en opgeborgen worden.

Gelukkig: de Volvo is weer klaar! “Hoezo? Was die dan onklaar?” Nou en of! Het laatste ritje met de Volvo had Heiko vorige week vrijdagmiddag gedaan naar Frinnaryd. Daarna belde hij met de garage en maakte een afspraak voor de vrijdag een week later. Dat was gisteren. De Volvo bonkte heftig rechtsvoor en er werd meteen aan een kapotte springveer gedacht. Die grote, zware springveer die de grootste klappen opvangt als je door kuilen gaat. Zo van het ene op het andere moment was die stuk. Om negen uur stond de Volvo zodoende buiten op het parkeerplaatsje voor de garage van de keten MECA in Aneby. Heiko kreeg een leenauto mee en reed daarmee weer terug naar huis. Ze zouden bellen wanneer de reparatie klaar was. Dat was om twee uur in de middag. De leenauto, een Skoda, werd weer gestart in Ödarp en vijfentwintig minuten later stond Heiko weer voor de balie bij de garage. Wat bedraagt de schade? Oei! Dat viel tegen: ruim €.750,-! De veer was vervangen en eveneens de stabilisatiestang. Daarnaast was de olie ververst en het oliefilter vervangen.

Nadat er was afgerekend reed Heiko langs de apotheek in Aneby, om voor mij herhalingsmedicijnen op te halen. Dat werd een behoorlijke lading. Fijn dat ik inmiddels een “vrijkaart” heb en geen eigen bijdrage meer hoef te betalen. Dat “fijn” is uiteraard zeer betrekkelijk. Je moet namelijk wel veel medicijnen gebruiken om die vrijkaart te krijgen. De volgende en laatste stop in Aneby was bij supermarkt ICA voor een paar boodschapjes. Én een paar lekkere verse broodjes. Met een veilige en goed verende auto, zonder vreemde geluiden, reed Heiko daarna naar huis.

Gisteren had Heiko een “momentje over”. Wat zou hij gaan doen? Buiten iets doen was geen optie. Daar was het veel te koud. Het staartje van de storm “Otto” waaide hier en die was guur! Toen hij mij vroeg of ik nog een klusje voor hem wist was mijn antwoord er binnen een minuut! Ik was net terug uit de kelder en had langs een ietwat vieze wand van de keldertrap gelopen. Spontaan zei ik dan ook: “Je mag dat wandje wel opnieuw een sausbeurtje geven”. En dat vond Heiko meteen goed! Hij vertrok meteen, kleedde zich om en zocht de nodige attributen bij elkaar. Ongeveer een uur later kwam hij boven en vertelde mij, dat het klusje geklaard was. Wow! Dat was snel! En wat is die kelder-trap-wand weer lekker fris geworden! “Toppie, Heiko!”

Puh! De klus zit erop! Dat is, dat het vierde boek van Heiko nu door mij voor de eerste keer helemaal doorgelezen is. Hier en daar zijn er kleine fouten ontdekt en aangepast. Of dat er een zin werd uitgehaald en plaats maakte voor een nieuwe. Uiteraard onder behoud van het origineel geschrevene. Het is en blijft natuurlijk het boek van Heiko. We kunnen binnenkort het boek samen doornemen. Wellicht wordt morgen alles even nagekeken en kan ik eventueel aangebrachte wijzigingen toelichten. Als we het met z´n tweetjes hebben doorgenomen komt fase twee: nogmaals het boek lezen en dan misschien op sommige verhalen een toelichting of aanvulling geven of (naar mijn idee) een verbetering aanbrengen. Deze eerste keer werd er vooral gelet op grammatica. Straks dus op het verhaal zelf. We zijn een stapje dichter bij het publiceren!

Voor vanochtend had Heiko afgesproken met buurman Lennart in Västorp. Die had een hele tijd geleden gevraagd of Heiko zijn fruitbomen zou kunnen en willen snoeien. Lennart heeft te veel last gekregen van zijn reuma in de handen, waardoor hij het niet meer kan doen. Aangezien Heiko ondertussen veel ervaring heeft opgedaan met het knippen, werd zijn hulp gevraagd. Toen Heiko op de afgesproken tijd de oprit bij de gepensioneerde huisarts opreed, stond die al buiten op hem te wachten. De ladder lag al klaar en ook een houten trap en een grove snoeischaar. Lennart en zijn vrouw Irene hebben vier fruitbomen in de tuin staan en er werd begonnen met de grootste. Een minimaal zestig jaar oude appelboom, die vorig jaar niet veel vruchten had gegeven. Een grote jongen en het snoeien zou dan ook de nodige tijd kosten. Lennart bleef nog even kijken toen Heiko de eerste takjes weghaalde en liep daarna naar binnen. Er zaten heel veel waterschotten in de boom en het knippen duurde dan ook een aantal uren. Om half een werd Heiko geroepen voor een fika. Een uitgebreide broodmaaltijd met koffie en twee stukken pruimentaart met slagroom na. Ja, iemand die hard werkt moet goed eten volgens de huisarts en vanzelfsprekend was Heiko het daar mee eens! De tijd van de fika niet meegerekend, duurde het snoeien drieënhalf uur. Heiko besloot het voor gezien te houden en meldde de buurtjes, dat de andere bomen een andere dag aan de beurt waren. Daarvoor was alle begrip en zodoende reed hij weer naar huis.

Thuis dronken we samen een kopje koffie, waarna de klok geraadpleegd werd en besloten werd dat de auto nog wel even afgespoeld kon worden. Er was immers nog minstens anderhalf uur daglicht over. De hogedrukspuit werd uit de garage gehaald en aangesloten op stroom en water. Mijn auto werd als eerste afgespoeld. Aan de hogedrukspuit hangt een reservoir met zeep en het apparaat mengt het water zelf met die zeep. Erg handig, alleen werkt het niet zo goed met koud water. Op zich kunnen we de slang vanaf de kraan richting de hogedrukspuit ook op de warme kraan aansluiten, maar dan komt er water door met een temperatuur van tachtig graden! Op de slang van de hogedrukspuit staat dat er water doorheen mag van maximaal veertig graden. De helft! Helaas. Met koud water afspoelen dus. Het ging er ook alleen om, dat het ergste zand er afgespoeld werd. Honderd procent schoon wordt het niet op deze manier.

Het idee om de auto ook met een sopje en een spons schoon te maken trok Heiko vanmiddag niet. Het waaide nog behoorlijk. Zoals gezegd, was het het staartje van de storm Otto. De temperatuur was rond het vriespunt. Dat maakte dat de gevoelstemperatuur vele graden onder nul was. Nadat de Hyundai “schoon” was, werd ook de Volvo nog afgespoeld. Daarna werd de hogedrukspuit weer weggezet in de garage. Nadat Heiko alles weer had opgeborgen en de Hyundai onder de carport had gereden, zag hij dat er behoorlijk veel kleine takjes uit de boswilg, die vlak achter ons huis staat, waren gewaaid. Hij besloot om een bladhark te pakken en dit bij elkaar te pakken in de kruiwagen. Och, dat blad van de vorige herfst kon hij toen ook meteen wel even meenemen.

Nadat de kruiwagen even later was geleegd, bedacht hij, dat er meteen ook wel een paar kruiwagens met hout opgehaald konden worden. Dat werden er drie stuks. Onderweg van de houtstek naar het stookhok, passeerde Heiko onze grote appelboom. Daar stond de ladder tegenaan, omdat het snoeien nog niet klaar was. Nadat de grijpvoorraad hout op niveau was en de kachel en passant weer gestookt was, stapte Heiko nog even op de ladder en ging verder met het snoeien van onze eigen fruitboom. Ondertussen was het daglicht nagenoeg verbruikt en moest dat snoeien na een half uurtje gestaakt worden. En zo verging het Heiko vandaag eigenlijk precies net als mij gisteren. Hij viel van het ene in het andere klusje.

Er werden zelfs nog “even” een paar stammetjes hout gekloofd voor de houtkachel in de kamer…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.