Zeg nou zelf: dit is toch een prachtig begin van de dag? De natuur, de hemel, de wolken die ons toelachen! Heerlijk hoor. We zagen dit vanochtend toen we aan het ontbijt waren. Vanuit de keukenramen hadden we er mooi zicht op. Eerst kwam de “big smile” in beeld, aan de achterkant van het huis. Dit werd ons in het oosten gepresenteerd. Echter duurde het jammer genoeg maar even, toen de wind hoog in de lucht de wolken deed veranderen van model en kleur en daarmee ook het tafereel. De roze wolk werd kleiner en donker. Aan de zijkant van het huis, aan de noordkant, werd door de zon nog een paar kleine wolkjes roze verlicht. Al met al was het na tien minuten volledig verdwenen. Maar het moment hadden we te pakken: deze ochtend lachte ons toe en heette ons gewoon welkom!
Vandaag was ik voor het eerst dit jaar weer een paar uur aan het werk voor Örtengren. Ik hoefde pas om tien uur te beginnen, zodat we de dag eerst samen konden starten. Om half tien reed ik naar Tranås. De eerste klus van dit jaar bestond uit het opruimen van stormschade bij een bestaande klant in de stad. Op de foto hierboven zie je, dat deze mooie zilverspar zijn top kwijt is. Of eigenlijk zijn twee toppen. De bovenkant van de boom was bezweken onder de zware storm van vorige week. De beide toppen lagen bij de buurman in de tuin en er hing nog een deel in de appelboom van de buurman. Over het hele grasveld lagen dennenappels verspreid. Daar was de buurman van onze klant niet zo blij mee. Eigenlijk was hij een beetje boos… Toen ik zei, dat we alle takken zouden weghalen en ook het gras weer nestjes gingen aanharken, zodat alle dennenappels weg waren, was hij gerustgesteld.
De ravage was best groot. Op de foto was een groot deel alweer opgeruimd, omdat ik de foto te laat maakte. Even niet op tijd aan gedacht. Met twee man zaagden we eerst alle zijtakken van de boomtoppen en daarna de stammen in kleinere stukken. De stammen waren voor mij en de takken gingen op een aanhanger. Twee ritten met takken, takresten en dennenappels brachten we naar de stort. Om drie uur ´s middags was alles bij de buurman van de klant weer netjes. Daarna gingen we naar de andere kant van de lange heg: naar de tuin van de klant. Daar vulden we de aanhanger van de klant met de takken, die we aan die kant hadden gezaagd. Het onderste gedeelte van de boom staat nog, maar die wordt waarschijnlijk morgen omgezaagd. Daar komen nog weer een fors aantal takken vanaf en daarmee zullen nog minstens twee ritjes naar de stort volgen. Die boom mag op een hoogte van 80 centimeter afgezaagd worden. Er zal later een houten blad op komen, waarna het een tafel met zitjes wordt. Overigens hielp de klant ons, door de volle aanhanger met zijn Quad vanuit de tuin naar de weg te trekken. Daar konden we de aanhanger morgenvroeg achter de auto koppelen en die als eerste legen. Vandaag lukte dat niet meer, omdat de stort om vier uur sloot.
Behalve het opruimen van de stormschade, moesten er ook drie fruitbomen gesnoeid worden. Een grote kersenboom, een appelboom en een pruimenboom. Daar was ik ´s morgens eerst alleen mee begonnen. Na de middag kreeg ik hulp van collega Urban, die me hielp bij het verzamelen en wegslepen van de vele takken. Deze klus wordt morgen voortgezet, want het snoeien is nog lang niet klaar. Aan het einde van de dag trof ik collega Håkan nog even kort. Die was ook al begonnen met het snoeien van fruitbomen. Het zijn op dit moment ideale omstandigheden. Het is droog, het is nét boven nul, het waait niet en het zonnetje is erbij. Heerlijk weer om buiten aan het werk te zijn!
Het weer hier is nou niet echt winterweer. Er wordt voor morgen zelfs regen voorspeld, terwijl het afgelopen nacht minus vijf was. Ik ben eens even gaan kijken hoe de winters in de loop der jaren uitzagen en kwam leuke weetjes tegen. Begin december werd volgens SMHI min 43,3 graden gemeten in Naimakka in Lapland, waarmee het al zo vroeg in de maand zo vroor. We vinden een koude record van Zweden in februari 1966. Het werd toen in de bergen van Lapland -52,6 graden! Een wereldrecord in koude: 98,6 graden onder nul, werd gemeten in Antarctica in 2018 en brak daarmee het vorige wereldrecord van 89,2 graden op dezelfde plaats. De gemiddelde temperatuur voor de binnenste delen van Antarctica ligt rond de -58 graden en is daarmee de koudste plek ter wereld. Eveneens is er een record gemeten in het vallen van sneeuw. Op één dag viel er meer dan 2,5 meter (!) sneeuw in Noord-Italië. Het jaar was ook 2018 en de sneeuwval werd de grootste gemeten in één dag. In Jomilien in de bergen van Lapland is in een maand tijd 4,2 meter sneeuw gevallen. Dat staat nu als record voor Zweden. De grootste gemeten hagelsteen woog iets meer dan een kilo en viel tijdens de zware hagelstorm die Bangladesh in 1986 trof. De grootste hagelkorrel gemeten in Zweden woog 200 gram. De grootste sneeuwvlok ter wereld viel in de Verenigde Staten en was 38 centimeter hoog en 20 inch breed, maar was eigenlijk een combinatie van vele vlokken die uiteindelijk een vlok vormden.
Wist je trouwens, dat elke sneeuwvlok uniek is? Temperatuur, vochtigheid en wind bepalen het soort sneeuw dat valt en ook wat voor sneeuw er op de grond ligt. Sneeuwvlokken vormen zich, wanneer onderkoeld water bevriest tot ijskristallen, op het oppervlak van kleine deeltjes die in de lucht zweven. Net zoals zich na een koude nacht ijs op de grond vormt. De ijskristallen worden dan groter en groter zolang er waterdamp beschikbaar is en worden uiteindelijk sneeuwvlokken. Elke sneeuwvlok is daadwerkelijk uniek en groeit anders. Afhankelijk van kleine variaties in de genoemde luchtdruk, temperatuur en vochtigheid. Alle sneeuwvlokken hebben een ding gemeen en dat is, dat ze zes hoeken of buitenste punten hebben. Ze kunnen worden onderverdeeld in 35 verschillende soorten sneeuwvlokken! De meest herkenbare sneeuwvlokken zijn dendrieten. Sneeuwvlokken zijn eigenlijk niet eens wit maar doorschijnend, wat betekent dat licht door sneeuwvlokken gaat. Het is echter niet mogelijk om te onderscheiden wat erachter zit. Dat we de sneeuwvlokken als wit waarnemen, komt doordat het licht erin wordt weerkaatst. Hopelijk gaat de temperatuur binnenkort weer naar beneden en zal de regen overgaan in sneeuw.
Begin december hadden Joke haar neef Sietse en ik een keer telefonisch contact en in dat gesprek hadden we het over het vele eten tijdens de kerstdagen. In datzelfde gesprek voorspelde Sietse, dat er vanaf de eerste week in januari, in de reclamefolders, van onder andere de Aldi, veel gezondheidsproducten en fitnessapparatuur zou worden aangeboden. Dat is standaard en ieder jaar hetzelfde, vertelde hij. Wij hadden dat hier eigenlijk nog nooit gezien. Althans het was ons nooit opgevallen. Hij stuurde ons begin januari foto´s van de folders: hij had gelijk. En wat schetste mijn verbazing toen ik vorige week boodschappen deed bij de Lidl? Op het bord bij de ingang stond een pagina van hun folder afgebeeld met daarop? Ja dus! Alleen maar gezondheids- en fitnessproducten. Niet alleen in Nederland wil men ons na de feestdagen aan het lijnen en aan het bewegen hebben. Hier in Zweden net zo! Tja, wellicht was het de andere jaren ook al zo, maar hebben we er nooit op gelet. Pas nu Sietse het benoemde zagen wij het ook. En zo gaat dat met veel meer dingen. Je ziet het wel, maar slaat er geen acht op. Totdat iemand je erop wijst. Ik herinner me een uitspraak van een docent Marketing. Die had het er ooit eens over, dat er zo veel rode Volvo Stations rondreden. “Oh ja? Nooit gezien.” Totdat we terugreden naar huis en inderdaad die rode Volvo´s zag rijden. Grappig!
