Oeps! Te laat medicijnen besteld. Ja, er stond volgens mij nog een doosje, maar nee dus. Via 1177 had ik zondag meteen nieuwe besteld. Hier wordt een recept uitgeschreven voor, in dit geval maagbeschermers, voor bijvoorbeeld drie potjes à 100 stuks. Bij de apotheek krijg ik dan in eerste instantie één potje mee. Die andere twee blijven op mijn naam staan. Als ik dat eerste potje leeg heb, kan ik zonder tussenkomst van de arts potje twee, respectievelijk potje drie ophalen. Bij een willekeurige apotheek in Zweden. Daarna moet de huisarts eerst weer een nieuw recept uitschrijven en in 1177 vermelden.
Toen Heiko eergisteren naar Eksjö ging voor zijn bezoek aan de neurologe, liep hij daar de apotheek binnen om een potje Esomeprazol op te halen. Helaas, de huisarts had nog geen nieuw recept uitgeschreven. Gelukkig is omeprazol (een lichtere dosering) ook gewoon in de apotheek te koop en die nam hij mee. Vandaag stond het nieuwe recept wel in 1177 en reed Heiko naar de apotheek in Aneby. Ja, voor het eerste potje. Ik kan weer even vooruit. Onderweg van huis naar Aneby passeerde Heiko nog “de hoogste waterval van Zuid-Zweden!” Die was nu half bevroren en op de terugreis maakte hij daarvan een paar plaatjes. Is het niet schitterend, zoals de vorst met een waterval speelt?
Bij terugkomst trof hij mij geërgerd aan achter de laptop. De provider blijft mij bestoken met mail over het feit, dat de website te groot is en te veel tijd nodig heeft om te laden, als iemand de site bezoekt. Volgens hen is de simpelste oplossing, om een zakelijk pakket bij hun te nemen. Dat doen we qua kosten absoluut niet. Een andere oplossing zou zijn het verkleinen of comprimeren van onze website. Daarvoor werden een aantal (!) handleidingen meegestuurd. Daar ben ik zo maar niet klaar mee! Het meest vervelende is, dat ik me voor dit soort dingen nu beslist niet goed kan concentreren. Er zijn de laatste dagen te veel dingen die me tegenwerken en er lijkt alleen maar meer bij te komen. Toch heb ik een paar stapjes gezet vanuit hun handleiding en hen vervolgens de vraag gesteld, of het al verbeterd is. Zelf kan ik dat namelijk niet controleren. Voor alle zekerheid hebben we vandaag een grote back-up gemaakt van de website via het programma FileZilla.
Daar was de laptop een fors aantal uren mee aan het werk. De hele website staat bij Hostnet op de server en is nu gedownload naar de harde schijf van mijn laptop. Als we bij Hostnet weg zouden willen gaan, kan de website 1-op-1 geüpload worden naar een nieuwe provider. Mits we daar WordPress weer kunnen gebruiken. Dan hoeft niet alles (Wie, Wat, Waar enzovoort) opnieuw gemaakt te worden. We zullen zien wat het gaat worden. We hebben in ieder geval ons best gedaan en van Jan uut Assen hebben we al een goed alternatief gekregen.
Voor vanmiddag hadden we afgesproken, dat we naar onze vrienden Martin en Marijke zouden gaan. We waren door hen uitgenodigd, om daar te komen eten. Het is slechts acht minuten naar hun vakantiehuis te rijden. Het is altijd erg gezellig met die twee. Maar helaas moesten we de afspraak annuleren. Super teleurstellend, dat we opnieuw iets moesten cancelen vanwege mijn lichamelijke klachten! Daar word ik zo enorm verdrietig van. Alleen lukte het vandaag gewoon niet. Dat merkte ik al toen ik opstond. Veel pijn en down. Daarnaast heb je veel bijwerkingen van de medicijnen. De gabapentine en de morfine zorgen ervoor dat ik erg duizelig en moe ben. En dat naast de pijn in de rug… Niet kunnen concentreren en totaal geen energie hebben om iets te doen. Dan nog het huilen bij kleine tegenslagen en je bent klaar voor vandaag. De arts van de afdeling pijnbestrijding heeft inmiddels gebeld en daar mag ik volgende week woensdag weer terugkomen. Waarschijnlijk gaat hij opnieuw iets inspuiten. Iets dat verdooft. Alle hoop is daar nu op gevestigd. Gelukkig hadden Martin en Marijke alle begrip voor de situatie. Misschien gaan we binnenkort alsnog.
Na de middag trok Heiko zijn inmiddels bekende “stoute” schoenen weer aan voor een wandeling. Toen hij terugkwam vanuit Aneby, waar hij slechts een paar stappen buiten de auto had gezet, vertelde hij me hoe koud of het was. Het vroor vandaag minimaal 6 graden en er stond een heel klein briesje. Klein, maar voldoende om de gevoelstemperatuur richting de minus 10 graden te brengen. Ik was dan ook enigszins verbaasd, dat hij toch aan de wandel ging. Ter verdediging gaf hij aan, dat hij vanochtend geen muts op had, geen sjaal voor de mond langs had en geen handschoenen aan had getrokken. Voor aanvang van de wandeling deed hij dat allemaal wel. Tezamen met de dikke werkjas werden de eerste stappen richting het noorden gezet. Hij wilde nu het rondje achter ons huis langs nemen. We noemen dat het rondje Edhult – Västorp.
Bij de achterdeur zette hij de app Strava aan, zodat die app de route, de afstand, de duur en het hoogteverschil kon bijhouden. Bij terugkomst bleek het een rondje te zijn geweest van 5,68 kilometers, waar hij 1 uur en 10 minuten over had gedaan. Het overbrugde een hoogteverschil was 60 meter. De route liep over besneeuwde paden, met langs de kant besneeuwde takken van vele sparrenbomen. Op zijn route kwam hij niemand tegen. Behalve een forwarder, die omgezaagde bomen uit een perceel bos haalde en verzamelde op een plek waar een vrachtauto ze later op kan halen. Dus ook hier worden bomen gekapt. Het kappen is “in”!
Uiteraard nam Heiko weer een paar foto´s van zijn route, die toch wel behoorlijke hoogteverschillen heeft. Op twee verschillende plaatsen had hij nog een ontmoeting met reeën. Eerst sprongen er twee stuks vanuit een grasland de veilige bossen in en even later een koppel van vier stuks. Mooie dieren, maar oh zo schichtig. Het laatste stuk naar huis was met het gezicht in de wind. Ondanks de muts en sjaal was dat toch behoorlijk frisjes. Thuis volgde de beloning, in de vorm van wederom warme chocolademelk met slagroom. Ook voor vandaag heeft hij zijn gewenst aantal stappen gezet. De stappenteller kan tevreden zijn. Heiko zelf ook!
Dan een bericht waar je niet zo vrolijk van wordt: Er zijn verschillende tekortkomingen op het gebied van patiëntveiligheid in Höglandssjukhuset in Eksjö! Hierdoor lopen patiënten het risico verwondingen op te lopen. Dat stelt IVO (Inspectionen för Vård och Omsorg) na een inspectie op verschillende afdelingen van het ziekenhuis. In september voerde IVO een zorginspectie uit op de afdeling spoedeisende hulp en de afdeling chirurgie en geneeskunde van het ziekenhuis in Eksjö. Dit is overigens een onderdeel van de grotere inspectie die door ziekenhuizen in het hele land werd uitgevoerd. Het gaat volgens het rapport onder meer om plaatsgebrek en lange wachttijden. Vaak door een gebrek aan verpleegkundigen…
Ook komt het vaak voor, dat patiënten op de spoedeisende hulp, in gangen worden geplaatst. Eveneens worden opgenomen patiënten in veel gevallen (door ruimtegebrek) naar een andere afdeling gestuurd dan eigenlijk zouden moeten. Het rapport geeft aan, dat dit kan betekenen, dat de juiste behandeling bij de patiënt mis kan gaan. Tenslotte krijgen ze niet altijd begeleiding, zorg, medicijnen en voeding naar behoefte. Veel van de problemen worden bevestigd in de interviews met personeel en management, waar gesproken wordt over personeelstekorten. Het oordeel van IVO is, dat “het ziekenhuis de werkzaamheden niet zo plant, aanstuurt en controleert, dat de eis van goede zorg uit de Gezondheids- en Geneeskundige Zorgwet wordt gehandhaafd”. Het ziekenhuis moet uiterlijk 8 februari volgend jaar aan IVO melden, wat ze aan de tekortkomingen hebben gedaan. Wie had dat gedacht. Te kort aan ruimte? Er is nog niet lang geleden een gigantisch gebouw bijgekomen…
