Geen widgets gevonden in de zijbalk

  
Wat een vreemde gewaarwording: een dag niet bezig te hoeven zijn met de carport. Uiteindelijk was gisteren het laatste bergje grijs grind opgeschept. Dat werd verspreid over de oprit en daarmee was alles weg, opgeruimd, verdeeld en aangeharkt. Hè, fijn, dat klusje is geklaard. Een zwaar werkje, vooral in deze hitte. Een klusje, die verspreid over een aantal dagen is geklaard en dan in de vroege ochtenduren. We zijn erg blij met het resultaat. De oprit loopt nu vanaf de weg rechtdoor naar de carport en vormt een geheel met de oprit, die naar rechts doorloopt achter het huis. De ondergrond van de carport is daarmee klaar en biedt de mogelijkheid om verder te gaan bouwen aan de kapconstructie. Wanneer we daarmee verder kunnen weten we nog niet. Daarvoor moeten de temperaturen toch echt eerst een paar graden omlaag en niet te vergeten Heiko zijn gezondheid moet vele malen beter zijn.
 
Na de koffie ging Heiko het water in het zwembad even bijvullen, want die afkoeling van gistermiddag had hem goed gedaan. Dit bijvullen ging er met name om, om ervoor te zorgen, dat het water een beetje op niveau blijft en dat het water in het badje ook een beetje koeler wordt. Zelf ging ik even een poosje aan het werk met de digitale administratie en de website. Weet je nog, dat we gisteren hadden ontdekt, dat de zitgrasmaaier het niet deed? Vandaag keek Heiko er nog even naar. De verwachting was, dat die opnieuw naar de reparateur in Tranås moest. De aanhanger stond bij wijze van spreken al klaar voor vertrek. Voordat we dat deden wilde Heiko toch nog even iets proberen. Hij had de accu al twee keer aan de oplader gehad en daarbij geconstateerd, dat de accuklemmen behoorlijk roestig waren. Omdat de zitmaaier na gebruik zo enorm naar benzine ruikt, laten we de grasmaaier buiten staan. Als het dan een keer een beetje vochtig is of zelfs regent, gaan de accuklemmen (en wellicht meer) roesten.
 
De accu zelf moest goed zijn, want daar hadden we twee weken geleden een nieuwe ingezet. Door de roestvorming zou de overbrenging van de stroom, vanuit de accu naar de motor, wel eens minder goed kunnen zijn, bedacht Heiko. Zodoende draaide hij de accuklemmen los en schuurde hij alle delen even goed schoon. Daarna de klemmen er weer op, starten en… Hij liep! Zo simpel kan het dus soms zijn. Triomfantelijk reed hij daarna een rondje over het gras, wat ik gisteren met de gewone grasmaaier had “geknipt en geschoren”. De gewone maaier gooit het gemaaide gras er aan de achterkant namelijk uit en dat gras blijft daarna liggen. De zitmaaier vangt het gras op in de bakken, die achter op de maaier hangen. Om het gemaaide gras op te ruimen, reed Heiko met de zitmaaier nog eventjes snel over bepaalde gedeelten van het grasveld heen. Juist daar waar veel gras was blijven liggen. Wat fijn, dat de zitmaaier het weer doet en fijn dat het grasveldje er weer mooi bij ligt.

Ons vijfde kleinkind is vandaag geboren! Na een voorspoedig verlopen zwangerschap is vandaag in het Rotterdamse ziekenhuis de tweede zoon van Peter en Daniëlle geboren! Om 12:27 uur kwam hij via een keizersnee ter wereld. Zijn naam is Mason Ryan en hij is de kleine broer van Noud Levi. Wat een verrassing! Daniëlle was uitgerekend op de 22e juli had ze ons steeds verteld, maar vandaag tegen half drie kreeg Heiko ineens een telefoontje. Hij was op dat moment buiten. De zon scheen, waardoor het beeld op de telefoon niet zo heel erg scherp was. Na even goed kijken en de schaduw opgezocht te hebben, zag hij dat Daniëlle met beeld belde en een baby op haar arm had. “Oh! Jullie zoon is geboren!” We zijn voor de tweede keer opa en oma van het gezin Reit en voor de vijfde keer opa en oma via beide dochters en schoonzoons. Snel rende Heiko naar binnen, om het nieuws met mij te delen.

Daar was het beeld op de telefoon ook veel beter en konden we de eerste glimp van Mason opvangen. Moeder en zoon en vader Peter maakten het best, al was de vermoeidheid en de spanning uiteraard wel van de gezichten af te lezen. We begrepen dat de keizersnee voor vandaag gepland was en dat ze het zelf vanaf maandag wisten. Die informatie hadden ze uiteraard voor zichzelf gehouden, zodat het nu voor de rest van de wereld een verrassing was. Dat het een zoon werd wisten we wel al. Gelukkig hadden ze thuis alles al klaar staan en komt Mason in een warm nestje. Helaas was Noud net nu een beetje ziekjes en die was thuis, waar oma Elly voor hem zorgde. In augustus gaan wij deze nieuwe wereldburger bewonderen. Welkom in de familie, Mason Ryan!
 
Na dit heuglijke feit reden we eerst even naar Aneby. We konden namelijk een pakketje ophalen bij de Coop en ik wist precies wat er in dat pakketje zat: mijn nieuwe fotocamera! De kleine Canon was immers kapotgegaan, nadat er terpentine overheen gegaan was in de camper. De lens ging al moeilijk open en dicht, maar nu was het echt helemaal over en uit. Van een lezer kregen we nog de tip, om het op te geven bij de inboedelverzekeraar. Op zich helemaal juist, maar deze camera was inmiddels ouder dan vijf jaar en elektronica wordt in vijf jaar afgeschreven. Daarbij heb je dan ook nog een eigen risico, dus in dit geval was er geen vergoeding meer mogelijk conform de polisvoorwaarden. Aangezien fotografie mijn grote hobby is moest er gewoonweg weer zo´n compacte Canon fotocamera komen. Die beviel uiteindelijk perfect. Via het internet had ik die twee dagen geleden besteld en vandaag konden we die al ophalen. Blij mee! Het model dat ik nu heb heeft een iets groter bereik met de zoomlens en dat is natuurlijk fantastisch. Hier ga ik ongetwijfeld weer vele foto´s mee maken. Het mooie van deze kleine, compacte camera is dat je die gemakkelijk in een tas of jaszak kunt doen. De grote camera neem ik mee als we bijvoorbeeld een bijzonder evenement gaan bezoeken.

In de loop van de dag kregen we ook nog even een update van onze kussens va de camper. Lotta had een foto gepost op haar Facebookpagina. Daarop stond te lezen, dat alle lapjes stof nu waren geknipt en dat de volgende stap was, het in elkaar zetten van de hoezen voor de kussens. We begrijpen, dat ze het deze week rustig aan doet vanwege de hitte. De kussens zullen deze week dan waarschijnlijk ook niet klaar zijn. Heel begrijpelijk. Met deze hoge temperaturen is het geen doen om te werken en zeker niet in een klein en te warm atelier. Sterke, Lotta.
 
Vanwege de aanhoudende warmte willen we in de keuken graag het raam open kunnen hebben voor ventilatie. Helaas gaat warmte en vele vliegen hand in hand. Ook hier in Ödarp. Via het open raam komen veel vliegen de keuken in en dat is allesbehalve fijn. Je wilt er toch niet aan denken, dat ze in je eten hebben gezeten. Jig! Om dat te voorkomen maakte Heiko een hor voor het keukenraam. Bij Fyndlagret hadden we eerder een stuk horrenstof gekocht en met enkele latjes vanuit de garage maakte Heiko er een inzetraam van. Zo handig bedacht. Perfect! Nu kan het raam de hele tijd open staan, zonder dat die vervelende vliegen binnen komen. En wordt het weer koeler kan het raamwerk met hor er voor weggehaald worden en het raam weer dicht.

Vanmiddag tijdens het maaien hadden we gezien, dat er iets roods scheen door de aardbeienplantjes. Natuurlijk waren dat aardbeien. Die plukten we nog en al snel bleek, dat dit waarschijnlijk de laatsten zijn. We hebben een heel goed aardbeien jaar gehad. Uiteraard doordat de plantjes nu volwassen zijn. Zo volwassen, dat ze meerdere “jonkies” hebben gekregen, die zich al mooi in de grond om moeder heen hebben vastgezet. We denken er aan, om de aardbeien meer ruimte te geven, want zoals nu, zitten ze wel heel dicht op de grote aardappelplanten. Alleen nog even goed nadenken over hun nieuwe plekje. Moeten we dan toch de groentetuin nog uitbreiden?

4 gedachten over “Kleinzoon Mason Ryan geboren!”
  1. Gefeliciteerd ouders en opa’s en oma’s! Mooi kindje.
    En in augustus de nieuwe wereldburger gaan opzoeken!
    Heerlijk vooruitzicht toch?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.