Vanochtend hadden we om half tien afgesproken met Rob en Marijke in Flisby. Om elf uur kregen we een rondleiding van Knutstorp, een paar kilometer bij hen vandaan. We werden uitgenodigd om daarvoor bij hen op de fika te komen. Dat vonden we een geweldig leuk idee en namen de uitnodiging graag aan. We werden door de eigenaren van Nygård kapell enthousiast begroet en ze lieten ons de laatste ontwikkelingen van huis en tuin zien. Als ze niet aan het kamperen zijn dan maken ze het in en om de vakantiewoning mooier en mooier!
Daarna was het tijd voor koffie. Rob zijn vader had voor de verandering iets gebakken. Hoe leuk is dat? Het was een lekkere noten cake, waarbij we slagroom konden pakken en zelfgemaakte jam. Natuurlijk werd er gezellig gebabbeld. Over de vakantie van Rob zijn ouders en het vertrek vandaag van Rob en Marijke zelf. Ze zijn alweer ruim vier weken hier: wat gaat de tijd snel (daar zijn we weer…).
Met Rob voorop, reden we een paar minuten voor elf naar Knutstorp, waar we nagenoeg tegelijk met onze gids aankwamen. Een verslag van de rondleiding volgt hierna in een nieuw bericht. We hebben een ruim anderhalf uur durende tour gehad en het heeft ons geen seconde verveelt. Sterker nog: we willen nog wel een keertje heen! Aan het einde kreeg Rob nog een mooi boek van de gids en gingen we rond half een elk weer naar zijn eigen huis. Tegen vier uur zouden onze vrienden vertrekken naar Malmö en om ze die tussenliggende tijd te gunnen met z´n vieren besloten wij naar Ödarp te gaan. “Erg bedankt voor het regelen van deze prachtige rondleiding, Rob en Marijke. We hebben daarvan en van het gezelschap erg genoten!”
Onderweg naar huis en gisteren onderweg naar en van Stockaryd zagen we, dat op vele stukken grond de eerste snit had plaatsgevonden. Wat is de eerste snede? De eerste snede is een van de belangrijkste sneden voor een melkveehouder: het is de eerste keer dat het gras gemaaid wordt. De eerste snede wordt meestal rond mei-juni van het land gehaald en ingekuild als voer voor de koeien. Voor in de winter, als er geen gras meer gegeten kan worden op het land. Het moment van maaien is sterk afhankelijk van de grassoort (vroege of late grasrassen), het weer (regen of droogte), bemesting en onkruidbestrijding. Het verwerken van de eerste snede wordt gedaan door de melkveehouder zelf of door een loonwerker. De ideale maaihoogte van gras ligt tussen de 7 en 9 cm. Om her-groei te stimuleren wordt er niet te kort gemaaid. Binnenkort kan men dus weer gaan maaien. Net zo lang totdat het gras stopt met groeien.
Ze zijn in Hoogeveen! De nieuwe plaatsnaambordjes! Sinds enkele dagen weten we ook, dat ze dit keer goed zijn. De eerste keer stond er immers Ödorp. Ik had Wilfred gevraagd, om het ontvangen pakje maar uit te pakken en de inhoud te controleren. Mocht er iets niet goed zijn, was het makkelijker om het een en ander vanuit Hoogeveen terug te sturen, dan vanuit Ödarp. Dat is echter niet nodig, want alles klopt als een bus! Nu is het wachten op Wilfred en zijn familie. Die komen eind juli in Zweden vakantie houden en dan komen ze ons ook bezoeken. Heel veel zin in! En nee, niet alleen vanwege de bordjes…
Vanmiddag namen we de tijd, om het cadeau van Marijke (die van Martin) op te hangen. Ze had drie borduursels gemaakt van vlinders en die voor ons ingelijst. Ze had me op enig moment gevraagd wat ik een leuke kleurencombinatie vond. Ze had me via WhatsApp een aantal voorbeelden van garen gestuurd. Nooit gedacht, dat daarvan iets voor mij gemaakt zou worden. Heiko en ik kozen ervoor, om ze in de hal te hangen. Daar krijgen ze de aandacht die ze verdienen, want ze zijn schitterend geworden. “Erg bedankt, Marijke!” Ik blijf de Marijkes (en hun mannen) bedanken. En weet je wat nou weer zo “toevallig” is? Ze gaan alle vier met dezelfde boot van Malmö naar Travemünde vanavond…
“Beschuit met muisjes!” Dat berichtje stuurde Heiko mij vanmiddag, toen hij even hout gehaald had. Het blijkt, dat het vogeltje in de houtstek nu ook moeder is geworden. Voor zover Heiko kon zien, zijn er van de vijf eitjes nu drie uitgekomen. Hij wilde niet te lang voor het nest staan kijken, omdat moeder behoorlijk zenuwachtig werd. Begrijpelijk! Maar wat voor vogeltje broedt daar nou? Gelukkig ben ik er inmiddels achter. Het is de grå flugsnappare, de grauwe vliegenvanger! Deze vogeltjes houden zich vooral op in bosranden en open bossen. Vanaf een of meerdere vaste uitkijkposten maken ze korte snelle vluchten achter vliegende insecten aan, die vaak in de lucht gevangen worden. Of van bladeren worden afgepikt.
Dit mooie vogeltje is grijsbruin van kleur. De bovendelen van hun lichaam zijn dof grijs gekleurd, de onderdelen vuilwit. Ze hebben geen strepen, met uitzondering van donkere strepen op het voorhoofd, keelzijden en de borst. Ze zijn vrij langgerekt door lange vleugels en lange staart en je ziet geen verschil tussen mannetjes en vrouwtjes. Nu zullen de jongen ongeveer twee weken moeten wachten en dan kunnen ze vliegen. Daarna worden de jongen nog twee tot vier weken gevoerd, waarna het ouderpaar aan het tweede nest begint. Het zijn mooie vogeltjes. Als ze volwassen zijn, want zeg nou zelf: die jongen zijn toch super lelijk?
Het was vandaag qua weer “bijzonder”: Jantje huilt, Jantje lacht” zeg maar gerust. Het ene moment regende het pijnpenstelen en wilde je de lange broek wel aan doen. Het andere moment scheen het zonnetje en kon de bikini wel aan. Tijdens de rondleiding vanochtend hadden we geluk en bleef het droog. Toen we binnen waren hoorden we het nog wel een paar keer regenen. Eenmaal in de auto naar huis was het ook mis. Op een droog ogenblik liepen we nog even door te tuin, om van alle bloemen te genieten. “Zo heerlijk rustig…”
