Vanochtend was de eerste actie na het ontbijt, het wegbrengen van de Volvo. Twee weken geleden had Heiko een afspraak gemaakt bij de garage om de schokbreker linksvoor vast te laten zetten. De kop was losgeschoten van het chassis. Wellicht door de slechte weg die hij dagelijks rijdt tussen huis en het werk in Tranås. Tevens had Heiko een olielekkage ontdekt bij de motor en dat wilde hij ook graag verholpen zien. Of het echt veel kwaad kon weten we niet, maar het hoort niet te lekken, dus was er iets mis was onze redenatie. Een paar minuten voor acht was hij in Aneby bij de garage, bilverkstad MECA. Daar leverde hij de sleutel van Volvo XC70 in en kreeg hij de sleutel voor een leenauto weer mee. Ze zouden een seintje geven als de klus geklaard was. Bij het maken van de afspraak had Heiko een prijsindicatie gekregen: 11.000 sek, ongeveer 1.100 euro. Veel geld, maar veiligheid boven alles! De mankementen moeten verholpen worden. Bij thuiskomst eerst maar even een kopje koffie…
Daarna ging de medewerker van Örtengren naar buiten om weer een tuintje netjes te maken. Nu was onze eigen tuin aan de beurt! Gekleed in een jasje, met daarop reclame van Örtengren, begon Heiko met het trimmen. Alle randjes en kantjes moesten alweer getrimd worden. Dat had ik toch “net” gedaan? Groeizaam weer… Toen beide accu´s leeg waren ging hij, ter overbrugging van de oplaadtijd, met de kleinere loop motormaaier in het rond. Alle randen en de, voor de grote zitmaaier, moeilijk bereikbare stukjes werden gemaaid. Vervolgens was de eerste accu weer volgeladen en kon hij verder gaan met trimmen, terwijl de andere accu aan de oplader zat. Ook het eilandje werd getrimd en de waterzuiveringsbult. In totaal werden er vier accu´s leeg getrimd voor alle randjes en kantjes.
Toen het trimmen klaar was, was het half een en tijd voor een boterham. Maar er kwam op dat moment een ontzettend dreigende lucht aan, waar gegarandeerd regen uit zou komen. Heiko zette zodoende nog even voort, omdat hij ook nog met de zitmaaier rond wilde. Daarmee was ons grasveldje namelijk weer helemaal up-to-date. Tijdens het maaien begon het te regenen, maar niet zo hard dat het maaien onderbroken moest worden. Er werden twee overvolle opvangbakken met gras opgehaald. Daarmee lag ons gazonnetje er weer pico bello bij. Tijd voor een broodje! “Eitje erbij?”
Ja, de eerste dag van een nieuwe maand vandaag. In dit geval die van juni en dat is weer voor mij de dag, dat de administratie en foto´s bijgewerkt worden en dat alles weer veilig gesteld kon worden op harde schijven en in de cloud. Meteen is het ook de eerste dag van de maand, waarin we veel visite gaan ontvangen. Verschillende vakantievierende Hollanders komen deze maand bij ons langs. Gezellig, we zien er naar uit! Verder vieren we maandag “Nationaldagen”, een landelijke feestdag van Zweden, vergelijkbaar met Koningsdag. Volgens de weersverwachtingen wordt het 22 graden, dus gaan wij lekker van de zon genieten. Verder merkte Heiko vanmiddag op, dat het over drie weken alweer midsommar is. Ja, dat betekent opnieuw feest, maar eveneens dat de langste dag alweer is geweest. Jeetje, nee toch? Ja, ook dat is juni: de ommekeer. En verder gaan we naar André Rieu in Oslo! Eindelijk gaat dit concert door, nadat het twee jaar achtereen is uitgesteld vanwege corona. Kortom, de maand juni wordt een drukke maand voor ons. Maar wel een hele leuke, met veel afleiding en afwisseling en hopelijk heel mooi weer.
Na de lunch ging “de man van Örtengren” verder met onkruid wieden. Het strookje grond langs de binnenkant van onze lange heg voor het huis werd onkruidvrij gemaakt en het zand werd losgeharkt. Ook werden alle paardenbloemen uit het gras geplukt. Daarna werden de zijkanten van het flagstonespaadje afgestoken. Het gras heeft de nare gewoonte, om het grind rond de flagstones in te groeien. Een keer per jaar moet dat dan even afgestoken worden, zodat het er weer mooi strak bij ligt. Met die actie verdwijnt er altijd een beetje van dat fijne grind/gravel. Gelukkig is dat in voorraad. Meteen even aanvullen en… Klaar! Het onkruid wieden werd voortgezet in een aantal borders, waaronder die rond de veranda. Daar hebben we veel last van zevenblad. We houden echter vol en bestrijden ze door ze te blijven plukken en waar mogelijk met wortel en al eruit te trekken. Eens komt de tijd…
Het was inmiddels half vier en we hadden nog niets van de garage gehoord. Zelf maar even bellen, want volgens ons zouden ze om vier uur hun deuren sluiten. De auto bleek precies klaar te zijn en daarmee kon Heiko hun kant oprijden. Hij stapte meteen in de leenauto en haalde de Volvo weer uit Aneby op. Gewapend met de bankpas liep hij naar de balie, maar de man achter de balie gaf aan, dat er een netwerkstoring was. Ze konden de nota niet uitprinten en de betaalautomaat werkte ook niet. Er zat niets anders voor hen op, dan de nota later uit te printen en toe te sturen. De reparatie was goed gelukt vertelden ze en de nota bedroeg 11.300 sek. Die 300 sek is waarschijnlijk een standaardbedrag voor de leenauto. Ze hebben zich daarmee precies aan de offerte gehouden. De auto zou nu beter moeten rijden volgens hen en wellicht ook iets zuiniger in gebruik. Heel fijn in deze tijden met hoge dieselprijzen.
Bij thuiskomst was het opnieuw dreigend in de lucht. Toch werd het onkruid wieden nog eventjes voortgezet, zolang het nog kon. De grond onder de lange heg werd aan de straatkant nog voor een deel schoongemaakt. De linkerhelft werd gedaan, toen was de energie op. De laatste actie was een kruiwagen met hout naar binnen rijden en daarmee was het een zeer goed besteedde vrije dag vandaag. Wat kun je toch veel doen in een dagje met die tuinwerkzaamheden… Nu is het weer genieten van dat moois.
