Een bijzondere ochtend. De laatste ochtend van dit jaar. “Wat gaat de tijd toch snel!” En dat vond de maan vanochtend ook. Hij zat rond half acht nog fier in het westen, nog net boven de toppen van de bomen. Terwijl de zon in het oosten al opkwam. Die kleurde de maan oranje en dat gaf een schitterend beeld. Uiteindelijk verdween de maan in ongeveer een kwartiertje volledig uit het zicht. Dat was voor mij het teken, dat de laatste dag van dit jaar was begonnen!
Een verslagje van hetgeen we vandaag hebben gedaan zal een korte zijn. Ik heb me vanochtend met het huishouden en met de website beziggehouden en Heiko… Tja, Heiko… Die heeft in die tijd een paar uurtjes gepuzzeld. Verrassend hè? Uiteraard hebben we samen een paar eigen gebakken oliebollen gegeten en nog met neef Sietse gebeld. Wij zaten toen net op de bank met de koffie en oliebollen. Zodoende plaatsten we hem naast ons op de bank en zetten we het geluid op de luidspreker: konden we met z´n drieën het gesprek voeren. Heel gezellig en leuk! Na de middag hebben we ook samen nog een uurtje gepuzzeld. Met als resultaat dat die voor 80% af is. Eigenlijk wilde ik me er verder niet mee bemoeien, maar toen Heiko zei, dat het stukje met de vele bloemetjes, rechts onderin, “mijn deel” was, ben ik er maar even voor gaan zitten. Ik merkte toen zelf, dat het erg verslavend is…
Vanmiddag ging Heiko nog even darten. Dat ging deze keer opnieuw tegen de virtuele tegenstander Sietse. Die had blijkbaar vannacht flink geoefend! Gisteren won Heiko de set met 3-0 in legs van hem, maar vandaag verloor hij de set met 2-3 in legs. Het gemiddelde bleef ongewijzigd, met ruim 43 punten met de eerste drie pijlen. Hopelijk gaat dat nog een beetje beter worden in de loop van het nieuwe jaar.
Aan het einde van de middag maakten we samen de hapjes klaar voor de lange avond. We bleven in ieder geval op tot na de jaarwisseling en daarvoor moest er wel voldoende te “happen” zijn. Ik maakte een pasta-tonijn salade en bakte nog snel een paar eenhaps gehaktballetjes. Samen sneden we drie soorten kaas en drie soorten worst. Verder stonden er toastjes met drie soorten beleg op het menu. Heiko had zijn bekende gevulde eieren gemaakt en stond er onder andere eigengemaakte vlierbeswijn en bier klaar.
Vanavond hebben we het gezellig gehad met zijn drietjes. Vergeet Ebba niet! Die kreeg ook een paar snoepjes en lekkernijen. Wij hebben gebabbeld en het kaartenspel “pesten” gespeeld. Eens iets anders dan het spel Keezen. Wie gewonnen heeft laten we in het midden, het ging uiteindelijk om het spel. De hele avond kregen we tussentijds berichtjes van familie en vrienden, die ons al de beste wensen stuurden voor het nieuwe jaar. En foto´s van hoe zij deze avond doorbrachten. Zo waren we ver weg, maar toch ook weer heel dichtbij!
De laatste dag van het jaar 2021 alweer. Het jaar 2021, met zijn twaalf maanden, tweeënvijftig weken en driehonderdvijfenzestig dagen en ongeveer achtduizendzevenhonderdzesenzestig uren, is voorbij! Zo´n laatste dag van het jaar is leuk om even samen terug te kijken. Wat waren de vijf belangrijkste hoogte- en dieptepunten eigenlijk? Het eerste wat dan bij ons opkomt is, uiteraard zou ik bijna zeggen, corona. Het hele jaar heeft Covid-19 ons in zijn greep gehad. Het heeft ons en (bijna) alle anderen danig beperkt in ons doen en laten. Het reizen was zeer beperkt en verder hebben we drukke plaatsen en bijeenkomsten gemeden. We konden er niet omheen. Natuurlijk is het bezoek van “De Bende van Vijf” een hoogtepunt geweest. Dat Gert en Elise, Merle, Daan en Jelte hier geweest zijn: te gek! De geboorte van Mason, zoon en broertje van Peter en Daniëlle en Noud was een hoogtepunt! Verder is het fijn, dat de carport dit jaar gebouwd is en al voor een groot deel te gebruiken is.
Ook de aankoop van de camper was een positieve belevenis van het afgelopen jaar. Voor wat betreft de gezondheid mochten we in 2021 eigenlijk niet klagen. Al is het niet honderd procent. Tegelijkertijd realiseren we ons namelijk, dat er veel ergere dingen zijn. Een dieptepunt was wel de gezondheid van Heiko zijn ouders. Beiden zaten behoorlijk in de problemen. Gelukkig zijn ze er weer (gedeeltelijk) goed uitgekomen. Helaas wel met beperkingen, maar het gaat de goede kant weer op. Voor de rest hebben we genoten van de contacten die we hadden en hebben. Met de rest van de familie uiteraard, echter ook met onze vrienden, waarvan weer een paar ons hebben bezocht! En de contacten via de website, met de lezers! Dat die ons zelfs kwamen opzoeken in Ödarp geeft toch wel een heel bijzonder en warm gevoel. Zo veel dingen zijn te noemen, alleen die staan eigenlijk dagelijks in onze blog…
Vanaf half twaalf zaten we in de kamer en genoten we van het aftellen… Drie… Twee… Een…