Geen widgets gevonden in de zijbalk

Nou, dat verschil is wel te zien! Of niet soms? Het was weer tijd voor de vierwekelijks knipbeurt van Heiko zijn kapsel. Alle benodigde “martelwerktuigen” zoals Heiko ze noemt, werden er weer bij gepakt en het feest kon beginnen. Het was even spannend met de nieuwe tondeuse. Van de oude wisten we precies hoe we die af moesten stellen, zodat we de juiste millimeters knipten. Bij deze nieuwe was het even zoeken. Na enkele minuten was het alweer als vanouds en vielen de plukken haar op de grond, naast “het slachtoffer”. Bij de oren werd het geknipt, omdat je daar nou eenmaal niet goed met de tondeuse bij kunt komen. Ongeveer een half uurtje na het begin was de kritische klant gelukkig meteen tevreden. Hij lachte tenminste. Een beetje… Maar toch: “De knecht van de knappe kapper knipt knapper dan de knappe kapper knippen kan”!

Van mijn moeder had ik een heel oud lampje meegenomen. Een lampje, waarmee ze zelfs op de televisie is geweest. Bij het programma Kunstschatten van RTV Noord, van de noordelijke provincies. De opnames daarvan heb ik nog. Heel bijzonder om dat filmpje terug te zien en haar te horen praten. Het lampje was op het moment van de opname een paar honderd gulden waard, maar is voor mij van onschatbare waarde. We hebben de stroomkabel eraf gehaald. Die was niet meer te vertrouwen. De geelbruine glaasjes konden niet meer met de haakjes worden vastgezet. Er ontbraken er een paar. Plakken met de lijm van het lijmpistool werkte niet, waarmee we samen tot een andere oplossing kwamen: plak gummetjes. Dat werkte perfect! Na de renovatie kreeg het lampje vandaag ook een mooie plaats bij mijn knutselhoek, waar inmiddels meer van mijn moeder is verzameld.

De “dijkdoorbraak”, die Heiko gisteren zelf had veroorzaakt aan de overkant van de vijver heeft effect: het waterniveau is gedaald! Een deel van het bruggetje naar het eilandje is weer zichtbaar en er stroomt minder over aan de kant van de houtstek. Het beoogde doel is bereikt! Aan de overkant van de vijver is het nu echter wel een moeras geworden, maar dat deert ons totaal niet. Nog niet. We moeten nu afwachten wat het water met ons paadje aldaar gedaan heeft. Waarschijnlijk zijn de houtsnippers met het water mee gegaan. Of er nog iets van het paadje over is? We zullen het later weten.

Ergens, hij weet niet meer waar, vond Heiko een bijzondere munt. Er stond een afbeelding op van een persoon. Met een naam. Het leek op de Finse taal. Er stond namelijk Säästöpankkiviikko op. Als dat geen Fins is? Er stond echter geen getal op, waardoor je kon afleiden wat voor soort munt het was. Wel het jaartal 1967. Via Google kwamen we er al snel achter, dat het een herdenkingsmunt was van een minister-president van Finland, Urho Kekkonen.

Urho Kekkonen werd geboren op 3 september 1900 en overleed op 31 augustus 1986 in Helsinki. Hij was de dominante politicus in de Republiek Finland gedurende een groot deel van de tijd na de Tweede Wereldoorlog. Kekkonen was advocaat en vertegenwoordigde voor het presidentschap de Agrarische Unie. Hij was parlementslid 1936-1954, voorzitter van de Riksdag 1948-1950, Minister van Justitie 1936-1937 en 1944-1946, Minister van Binnenlandse Zaken 1937-1939, Minister-president van Finland 1950–1953 en 1954–1956 en president van Finland 1956–1982. Naast zijn uitgebreide politieke carrière was hij advocaat, politieagent en atleet in zijn jeugd, een veteraan van de Finse burgeroorlog en een enthousiast schrijver.

De munt werd op het internet te koop aangeboden voor 8 dollar, ongeveer 8 euro. We bewaren de munt nog maar een tijdje. Het is immers een bijzondere munt.

Bijna. Bijna! Bijna was de oude sneeuw weg! En toen kwam er vandaag alweer een beetje nieuwe bij. Een groot deel van de dag sneeuwde het, maar het was natte sneeuw. Daarmee is het waarschijnlijk morgen weer verdwenen. Toch was het wel weer een mooie winterse dag.

Deel VIII van de metamorfose van Björkhaga 1: de bouw van de carport. We hadden dit grote project nog niet genoemd… Nadat de twee oude ijzeren containers weggehaald waren, ontstond ruimte voor de bouw van een carport. Via het internet zochten we naar voorbeelden van een carport. Bovenstaand model fungeerde min of meer als “rolmodel”. Zo wilden we het graag hebben. Aan de hand hiervan werd een eigen schets gemaakt, met de door ons gewenste lengte en breedtematen. Eveneens werden alle benodigde materialen uitgezocht en maakten we een begroting.

In april 2021 werd als eerste een lijn gespannen langs de zijkant van de oprit. We wilden de kantsteen van de oprit in het verlengde van de kantsteen van de carport hebben. Het oog wil tenslotte ook wat. Langs die lange lijn werden de betonblokken ingegraven. Hier en daar zat er een dikke kei in de weg, maar met veel “domme kracht” werd dat opgelost. De betonblokken waren nodig, om het zand tegen te houden om de bodem van carport vlak te krijgen. Tussen de voorkant van de carport en de achterkant zat namelijk een hoogteverschil van ruim 40 centimeter. Zodoende moesten de betonblokken aan de voorkant worden in gegraven en aan de achterkant kwamen ze gewoon op het gras te liggen. Nadat de betonblokken lagen, werden de betonnen poeren op de juiste plaats ingegraven. Daarop zouden later de palen komen, die het dak moesten dragen. Ook bij dit graafwerk werd op veel keien gestuit. Op één plaats was het onmogelijk om een poer in de grond te krijgen. Daar werd een poer gestort met beton. Boven op die kei.

Binnen de betonblokken werd gezorgd voor een vlakke werkvloer, door de grond op te hogen. Ruim twintig (!) aanhangwagens vol vulzand werden gehaald in Frinnaryd. Daar had een man een groot gat gegraven voor zijn aan te leggen zwembad. We konden daar ongelimiteerd en gratis het zand weghalen. Hij wilde het graag kwijt en wij konden het prima gebruiken. Top! De afmetingen van de carport werden al een beetje zichtbaar. Die werd 9 meter lang en 5 meter breed.

Op de poeren werden de palen vastgezet. Die palen werden vervolgens door een dikke balk aan elkaar verbonden. Dat gebeurde aan beide zijden van de lange wand, waarna de liggers er bovenop gelegd konden worden. De liggers van ruim vijf meter lang, die de carport moest overspannen. Waarom zo breed? Omdat er een auto onder moest kunnen staan met daarnaast een aanhanger. Daarbij wilden we ook de deuren van de auto fatsoenlijk kunnen openen.

Onder het deel van de carport werd antiworteldoek gelegd en een vrachtwagen bracht ons grijze steentjes die verspreid werden. Op de liggers werden spanten gebouwd die tijdelijk onderling met elkaar werden verbonden. Er mocht natuurlijk geen domino-effect kunnen optreden. De carport kreeg steeds meer vorm.

De zelfgemaakte spanten werden bespijkerd met panlatten voor de zwarte, metalen golfplaten. De golfplaten waren te lang voor de dakconstructie, echter werden niet korter gemaakt. Met de overstek wat zo ontstond, kan er te allen tijde droog van voren naar achteren gelopen worden. Achter in de carport zou namelijk een berging komen. Toen het dak dicht was, was een mijlpaal bereikt!

De puntgevels voor en achter werden dichtgezet met plankjes en meteen geverfd. Evenals de lange zijgevel aan de linkerkant. Die wand wilden we “dicht” maken en de andere wand aan de tuinzijde open houden. Overigens hebben we tussen de planken ruimte gelaten, zodat toch een beetje wind erdoor kan waaien. Zo blijft de auto droog. De planken zijn allemaal afkomstig van de oude containers, die eerder op dezelfde plek stonden. Die waren met dit hout afgetimmerd en dat hout is hergebruikt. Goed hè?

In de achtergevel werd een raam geplaatst, zodat er altijd licht in de berging komt. In die berging werden grote, zware grindtegels gelegd. Ook werd daar stroom aangelegd en een lamp gemonteerd. Stel je voor, dat je een keer in het donker iets uit de berging moet halen… De berging werd afgesloten met een zelfgemaakte grote schuifdeur. De rails en de rollers voor die schuifdeur waren bewaard, toen we de serre twee jaar geleden hadden opgeknapt. Daar zat namelijk een schuifdeur in. De essentiële materialen daarvan had Heiko bewaard. Waarom een schuifdeur van 1,20 meter breed en geen gewone deur? Omdat de zitgrasmaaier in de berging staat. Die breedte is daarmee nodig om erin en eruit te kunnen rijden met deze machine. Op 10 oktober 2022 was de carport klaar. We zijn er heel erg content mee en het voldoet volledig aan onze verwachtingen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.