Nachtvorst! IJsbloemen op de ramen van de onverwarmde serre! Daarachter kwam de zon op: een mooi plaatje. Maar na dit genieten, moest er wel gewerkt worden.
Gisteren hadden we de boodschappen uit Nederland snel opgeruimd. Dat hield in, dat er van alles ook snel in de diepvries was gegooid. Maar ehhh… Waar was alles terechtgekomen? Daar moest ik vandaag eerst maar even iets in reorganiseren. De diepvries werd deels leeg gepakt en daarna weer overzichtelijk ingepakt. Ik weet nu weer precies wat er aan voorraad is en waar het ligt. Eveneens hield ik nog ruimte over in de laden en dat is zeker fijn. De koelkast werd meteen ook maar even weer netjes ingeruimd, zodat ook daarin alles op de juiste plek stond. Als laatste ging ik de voorraadkast in onze kelderhal beter inpakken. De niet ingevroren etenswaren en de niet gekoelde etenswaren, bewaren we daar immers in. Vandaag zorgde ik voor overzicht en deelde ik de planken in die voorraadkast opnieuw in. Wat het eten en drinken betreft kan de echte, barre winter komen.
Vorige week had ik in de kelder, in het stookhok, een lampje vervangen. De oude was kapot gegaan, na vele jaren trouwe dienst. Die lamp wordt ook veel gebruikt. Elke keer als we naar de ketel gaan, om weer hout in het vuur te gooien, moet dat licht aan. Maar, toen ik dat had gedaan flikkerde de lamp enorm en als ik de schakelaar, bovenaan de trap, indrukte knetterde het. Dat leek mij niet goed! Ik plakte de schakelaar af, om te voorkomen dat die per ongeluk gebruikt zou gaan worden en schreef een actiepuntje op voor Heiko. Een lampje vervangen: oké, maar verder moet je mij niets vragen naar elektriciteit. Gisteren had Heiko er geen puf meer voor, maar vanmorgen ging hij aan het analyseren, om erachter proberen te komen waar het probleem zat. Een voor een werden de lampen afgekoppeld en de schakelaar omgezet. Het bleef knetteren. Heel vreemd. Ook de stoppenkast werd opengedraaid en bekeken, maar daar waren geen losse contacten te zien. Toen de bewuste stop (zekering) er weer in werd gedraaid, klonk het alsof het de hele tijd knetterde en vonkte in de zekeringenkast. Ook had Heiko de indruk, dat het branderig begon te ruiken. Was dat verbeelding?
Meteen draaide hij die zekering er weer uit en ging op het internet op zoek naar een elektricien in Aneby. Hij kreeg de elektricien, die bijna precies twee jaar geleden ook bij ons was, aan de telefoon. Die zou er over een half uur kunnen zijn. Hij vroeg Heiko om het adres te sms´en en inderdaad: ruim een half uur later stond hij bij ons voor de deur. Hij deed eenzelfde onderzoekje als Heiko had gedaan. Keek eveneens in de stoppenkast en draaide daarin een schroef vaster. En waarschijnlijk was dat het hele probleem, want daarna knetterde het niet langer. Een los contactje. Zo simpel kan het soms zijn. Toen de beste man er toch was, vroegen we hem meteen of hij de oude stoppenkast kon vervangen voor een moderne nieuwe zekeringenkast. Eentje met aardlekschakelaar. Dat kon wel, maar dit jaar niet meer en de maand januari zat hij ook al helemaal vol. We spraken af, dat hij op maandag, 7 februari bij ons zal komen, om dat klusje uit te voeren. Hopelijk vriest het dan niet, want als de stroom eraf gaat, werkt de watercirculatiepomp van de kachel niet meer en zal het langzaamaan kouder worden in huis. En we hebben dan geen water meer. Op tijd een grote kan met koffie zetten dus!
Vanuit Nederland had Heiko nieuwe pantoffels voor me meegenomen. Het paar dat ik had kwam van Van Haren en ik wilde graag dezelfde weer hebben. De oude waren behoorlijk versleten en er zat niet zoveel warmte meer in. Die nieuwe wilde ik vandaag meteen in gebruik nemen. Heel belangrijk voor een koude-voeten-kleum die ik ben. De nieuwe pantoffels zijn exact dezelfde als ik had, maar nu een maatje groter. Op die manier kan ik er nu met dikke sokken in en kan er een isolerend zooltje ingelegd worden. De nieuwe inlegzooltjes, met de aluminiumfolie aan de onderkant, knipte ik op maat en legde ze in de pantoffels. Dikke sokken aangetrokken en ze zaten als gegoten! Hopelijk vanaf nu geen koude voeten meer.
Na de middag ging Heiko aan de slag met de tochtstrip, die rondom de keuken-buitendeur moest komen. Bij de bouwmarkten in Zweden kon hij die niet krijgen. Daar was alleen tochtband te koop. Hij wilde echter een strip langs de aanslagnaad van de deur maken. Zodoende had hij drie lengtes tochtstrip van twee meter meegenomen van de Praxis in Hoogezand. Die maakte hij nu op maat en timmerde die vast. Met hele kleine spijkertjes. De keuken-buitendeur zit op het noorden, noordwesten en dat is de koudste gevel van ons huis. Toen we een paar weken geleden strenge vorst hadden, in combinatie met een stevige noordwestenwind, was het best wel frisjes in de keuken. Toen bleek het bij deze deur te tochten. Dat probleem is vandaag opgelost en mooi op tijd. De “echte” winter moet immers nog beginnen.
Vanaf vandaag worden de dagen weer langer! Vandaag was het namelijk volgens de kalender de kortste dag van het jaar. Alhoewel het inderdaad overdag niet lang licht is, moet ik eerlijk zeggen, dat ik het dit jaar niet zo erg vind als eerdere jaren. Je went er waarschijnlijk aan. Onze dag met voldoende daglicht rekenen we op dit moment vanaf half negen ´s morgens tot drie uur in de middag. Oftewel zesenhalf uur. Voor half negen en na drie uur is het echt schemerig en heb je het idee, dat het erg vroeg, respectievelijk erg laat is. Vanaf nu krijgen we elke week een paar minuten meer daglicht en zijn we weer onderweg naar de lente! Is dat geen mooi vooruitzicht? Maar… Niet te vroeg juichen Joke, want eerst krijgen we nog wel winter. Een meteoroloog voorspelde, dat het deze keer geen milde winter zou worden. En dat het weleens een hele lange winter zou kunnen worden. “Ach, het zal wel”, denk ik dan. Het voorspellen van het weer is en blijft koffiedik kijken wat mij betreft. Vandaag was het echter wel een echte vorstdag. Vannacht had het ruim tien graden gevroren en overdag is het kwik niet boven nul geweest. We hadden zelfs vandaag hele lichte sneeuwval en mooie zonnige momenten. Zoals het er nu naar uitziet wordt het een witte kerst dit jaar.
Even een update met betrekking tot de coronapandemie. Afgelopen zaterdag was Heiko getuige van de persconferentie in Nederland, waarin Rutte vertelde, dat Nederland in een lockdown ging. Met ingang van de volgende dag, zondag om vijf uur in de ochtend. Heftig! Een week voor de kerstdagen ineens alle winkels dicht, behalve de supermarkten. Dat is nogal wat voor, zowel de ondernemers, als de consumenten. Erg begrijpelijk, dat een heleboel mensen daardoor onaangenaam zijn verrast en nu minder of geen cadeautjes voor onder de kerstboom kunnen kopen. Erg sneu, maar uiteraard is het voor een goed doel en het is gedeelde smart. De nieuwe restricties gelden immers voor iedereen. Hopelijk helpt het om het grote aantal besmettingen in te dammen en om de ic-bedden in de ziekenhuizen weer een beetje vrij te krijgen voor de niet-corona zieken.
De situatie in de, ons omringende, landen Denemarken, Noorwegen en Finland is dramatisch. Het aantal besmette personen met het nieuwe Omikron variant is enorm en dat heeft de regeringen van die landen genoodzaakt, om strengere maatregelen te nemen. Om een, voor ons, onverklaarbare reden is het hier in Zweden (nog) niet zo ernstig mis. Uiteraard is de Omikron ook hier aanwezig, maar het aantal ic-bedden, dat door coronapatiënten bezet wordt (goede graadmeter volgens mij) is op dit moment “slechts” 88. Ter vergelijking: in Nederland zijn dat er op dit moment 595 op een bevolkingsaantal van 18 miljoen. In het aantal van Zweden zit wel een stijgende lijn, maar dat zal niemand verbazen. Op 23 november lagen er 25 op de intensive care en nu, een maand later, 88. Op een bevolkingsaantal van bijna 10 miljoen mensen. In heel Zweden is 85,5% één keer ingeënt en 81,4 % van de bevolking in de leeftijd van 12 jaar en ouder twee keer ingeënt. Inmiddels is 26,5 % ook al ingeënt met de zogenaamde booster prik. Wij gaan die booster aanstaande donderdag halen in Aneby.
Vanwege de sterke verspreiding van het Omikron virus heeft de Zweedse regering wel alvast een paar extra maatregelen opgesteld. Uiteraard geldt hier ook de anderhalve meter en is regelmatig handen wassen verstandig. Aanvullend is nu geadviseerd, om drukte te vermijden. Zowel in het openbaar vervoer, als in winkelcentra en op andere plaatsen. Als het toch druk is, doe dan een mondkapje voor. Eveneens wordt aanbevolen, om zoveel mogelijk vanuit huis te gaan werken, indien de functie het toelaat. In de cafés en in restaurantjes mogen alleen zittende klanten aanwezig zijn, die op hun beurt voldoende afstand van elkaar moeten hebben. Feestjes in een uitgaansgelegenheid kunnen niet op kerstavond. Op bijeenkomsten voor meer dan 20 personen mogen alleen zittende gasten aanwezig zijn en maximaal 8 personen per gezelschap. Voor bijeenkomsten waar meer dan 500 personen komen geldt, dat de aanwezigen een geldig vaccinatiebewijs moeten tonen. In winkels en koopcentra moet voor iedere klant minimaal 10 m2 beschikbaar zijn. Een winkel met 200 m2 vloeroppervlak mag dus maximaal 20 personen tegelijkertijd in de winkel hebben. Sportscholen en sportverenigingen zijn normaal open en er mag gewoon getraind worden. Ook scholen zijn gewoon open, maar worden wel geadviseerd, om besmetting beperkende maatregelen te nemen. Vooralsnog kan het “gewone” leven in Zweden alsnog redelijk doorgang vinden, net zoals tijdens de andere corona golven het geval was. Toch blijft het allemaal een hele trieste situatie…
Wat een mooie foto, helemaal bovenaan. Het lijkt wel goud wat er blinkt! Zo mooi!
Je hebt echt eer van je fotograferen, Joke!
Bedankt voor leuke compliment! Bijzonder effect: zon scheen door bevroren ramen van serre. En net op dat moment nam ik een foto 🙂