Het kwam niet als een complete verrassing, dat het vanochtend (nog) wit was. Gistermiddag was het begonnen met sneeuwen en was tot een uur of negen doorgegaan. Om eerlijk te zijn was ik er wel even helemaal klaar mee. Maar… Toen de zon eenmaal opkwam en tegen de wolken en op dat witte goedje scheen, was het toch ook wel weer een prachtig tafereel. Niet alleen het weer is heel veranderlijk: wij mensen immers ook! Een half uur eerder wilde ik de sneeuw wel wegkijken, terwijl ik er nu foto´s van maakte…
De kogel is door de kerk: Heiko gaat medio deze maand alleen naar Nederland. Het was de bedoeling, dat we (vanzelfsprekend) samen zouden gaan. Heiko zijn ouders zijn de 20ste april 65 jaar getrouwd en dat is een speciale dag, die wilden we samen met hen beleven. Maar hoe ik ook mijn best doe, mijn rug blijft me parten spelen. Zoals gisteren ook weer en dan is het “slechts” een ritje van een half uur… De trip naar het zuiden is niet alleen het reizen: het is uiteindelijk ook slapen op een ander bed en overdag de nodige bezoeken (alhoewel die natuurlijk beperkt kunnen worden). Al met al reden genoeg, om Heiko weer alleen te laten gaan. Gistermiddag hebben we voor hem een vliegreis geboekt. Hij vliegt de 18e april vanaf Linköping, ongeveer anderhalf uur rijden…
Gistermorgen, net voordat we naar Eksjö vertrokken, zag ik een reetje. Hij stond aan de overkant bij de vijver. Even later waren het er twee. Drie! Vier! Meteen Heiko erbij geroepen, zodat hij ze ook kon bewonderen. En zoals wij hen aankeken, zo keken zij naar ons. We stonden namelijk inmiddels op het terras. Helaas hebben we er slechts drie tegelijk op de foto gekregen. Nadat ze verder naar het oosten waren gegaan, zagen we ze nog net in het bos verdwijnen. Die witte kontjes vallen uiteindelijk behoorlijk op. Wat was dat gisteren een leuk begin van de dag!
Maar dat waren nog niet alle reetjes die we zagen. Gistermiddag zagen we er nog eens drie stuks. Die renden de weg over, toen we van Blå Grindar naar Bordsjö reden. Terug van Eksjö. Heiko zag er eerst twee. Die waren al onderweg om over te steken. Even later zag hij in zijn rechter ooghoek ook nog nummer drie. Zie jij hem ook? We kregen maar liefst zeven reetjes te zien. Het waren allemaal momentopnames, want ze zijn sneller dan de wind. Zo zie je ze en zo zie je ze niet (meer).
Een van ons heeft een beleggingsverzekering lopen bij de ASR. Met als tussenpersoon Univé, omdat dat de organisatie was, die de polis destijds voor ons had afgesloten. Via de website van de verzekeringsmaatschappij ASR had ik een mail verstuurd, met daarin een vraag. Binnen twee tellen had ik al een mailtje terug. Een automatisch bericht wel te verstaan. Daarin werd aangegeven, dat ze mijn mail hadden ontvangen. Ze gaven verder aan, dat antwoord op mijn vraag langer kon duren dan normaal: “In verband met de vele schademeldingen door de storm van de afgelopen periode…” Wat heeft een storm, die overigens al een hele poos geleden over Nederland raasde, te maken met een levensverzekering? Die snapte ik niet helemaal. Tot ik in de gaten kreeg, dat het het algemene mailadres was. Beetje vreemd: je stelt een vraag over je beleggingsverzekering, komt terecht bij de algemene mail en vervolgens wordt de storm als excuus gebruikt voor het laat reageren. Ben benieuwd wanneer ik antwoord krijg. Hopelijk gaat de storm gauw liggen…
“Wie niet sterk is, moet slim zijn”. In dit geval was het meer “Wie de materialen niet in huis heeft…” Vanochtend was het een van de eerste dingen die Heiko deed: kijken naar de lekkage van het waterfilter. Gisteravond had Heiko de waterpomp weer uitgezet, omdat die behoorlijk lekte. Vanochtend zou hij een loodgieter bellen, om het weer in orde te laten maken. Om toch de wc door te kunnen spoelen zette hij de pomp eventjes aan, zodat de waterreservoirs weer vol konden stromen. En ook om vanochtend water te hebben om ons te kunnen wassen, water te pakken voor thee en koffie (!) en om een voorraadje aan te leggen voor de rest van de dag. Omdat het waterfilter zonder de juiste afdichtring bleef lekken, had Heiko daar een opvangbak onder gezet. Maar ja, die raakt voller en voller en werd daardoor zwaarder en zwaarder. Vannacht kwam Heiko op het ingenieuze idee, om dat water in een trechter te laten druppen, die met duktape vast te maken aan een pijp en die vervolgens boven de afvoerput te hangen. Dat werkte prima! Zo hoefde ik de zware opvangbak niet steeds leeg te gooien. Topper!
De problemen, uitdagingen bleven me nog even langer bezighouden. Dit keer van technische aard. Vanochtend vroeg kon ik onze website niet openen en kon ik ook niet in het programma van WordPress. Diverse dingen gecontroleerd, maar niet iets vreemds ontdekt. Daarom zocht ik contact met de provider, Hostnet. Ik ging aan het chatten. Dat vind ik persoonlijk de manier om contact met bedrijven te hebben. Vooral wanneer je graag snel antwoord wilt. En dat kreeg ik! Het bleek, dat het probleem bij hen lag. Toen ze dat wisten, was het een kwestie van opzoeken waar het probleem lag en die oplossen. Dat deden ze allemaal binnen een half uur! Prima geregeld!
Heiko had, zoals afgesproken, contact gezocht met een loodgieter in Tranås. De dame aan de telefoon gaf aan, dat de storing was gemeld en dat er zo spoedig mogelijk iemand langs zou komen. Ze kon echter niet beloven dat het vandaag nog zou lukken. Toen Heiko tussen twee klussen door even tijd had reed hij voor alle zekerheid maar langs die zaak, om het probleem duidelijk te maken en aan te dringen op spoed. Dat lukte en een uurtje later stonden er twee mannen van dat bedrijf bij mij op de oprit. Die wisselden het ene, lekkende waterfilter om voor een nieuwe.
Dat was volgens hen geen overbodige actie. Het waterfilter was al erg oud en de aansluitingen waren niet goed meer. Vandaar die lekkage. Echter… De oude koperen leidingen waren eveneens niet goed meer. Dat konden ze gelukkig ook meteen “moderniseren”. Alleen toen… Toen ging het eerste waterfilter ineens lekken. Wat ze ook probeerden, dat kregen ze niet meer dicht. Er zat niets anders op dan ook die te vervangen. Helaas hadden ze, op Heiko zijn verzoek, slechts eentje meegenomen naar Ödarp. Ze moesten zodoende eerst terug naar Tranås om een tweede waterfilter op te halen. Een uur later waren ze terug en daarna was het snel geregeld. Tegen half vier had ik weer normaal stromend water in huis. Wat een genot!
Heiko had vandaag een afwisselende dag op zijn werk. Hij begon voor de verandering met het snoeien van drie fruitbomen. Ja, ja… Dat nam de eerste 3,5 uur van zijn werkdag in beslag. Gelukkig hoefde hij het snoeihout niet mee te nemen. Om vanuit de tuin bij de auto te komen, die voor het huis stond, moest hij namelijk door het huis heen… Een beetje onhandig met losse takjes. De klant vertelde, dat hij een versnipperaar had en ging het zelf snipperen. Heel fijn!
Daarna werd hij naar een adresje gestuurd waar men in het grasveld een reuzen mol op bezoek had gehad. De vorst is weer nagenoeg uit de grond en de mol kwam meteen weer in beweging. De molshopen werden gladgestreken en er werd vervolgens graszaad ingezaaid. Een jaarlijks terugkerend klusje trouwens bij deze klant. Toch was dit waarschijnlijk de laatste keer. De man die in het huis woonde was zwaar gehandicapt en is in het afgelopen weekend overleden. Naar alle waarschijnlijkheid wordt het huis nu verkocht…
Daarna mocht hij naar een oud dametje. Ze vertelde Heiko later, tijdens de koffie, dat ze 94 jaar was! Daar komt hij al een paar jaar achtereen, om de bloembakken en potten te vullen met nieuwe plantjes. Vorige jaar in de herfst waren dat heideplantjes en nu viooltjes met een paar narcissen. Ze was erg tevreden, alhoewel ze er niet zoveel meer van zag. Het is haar dochter, die in zuid Zweden, in Skåne woont, die Örtengren drie keer per jaar opdracht voor geeft om dit te doen.
De laatste opdracht voor vandaag was het aanbrengen van boomschors tussen de eerder aangeplante tuin voor een groot bedrijf. Vorige week had Heiko de oppervlakten opgemeten en op basis daarvan had Örtengren 40 m3 houtsnippers gekocht. En daar laten bezorgen. Die mochten nu verspreid worden. Overal moest een laagje van ongeveer 7 centimeter komen. Een klus die morgen voortgezet kan worden. Wat de dag van morgen verder brengt weet hij nog niet, maar vandaag was het in ieder geval een zeer gevarieerd dagje. Leuk!
Gisteren kreeg Heiko nog een sms-bericht van Tele2: “Om de kwaliteit van ons netwerk verder te verbeteren, gaan we onderhoudswerkzaamheden uitvoeren, die betrekking hebben op breedband, telefonie en televisie. Dat wordt een onderbreking. De werkzaamheden vinden plaats tussen 2022-04-06 09:00 en 2022-04-06 15:00.” Met andere woorden: huize Leugs zal morgen tussen negen en drie zonder internet zitten. Dat wordt vroeg de nodige dingen met de laptop doen en dan…
