Ondanks dat er voor vandaag regen was voorspeld, kreeg Heiko toch de kans om verder te werken aan de carport. Tijdens ons ontbijtje regende het wel een beetje, maar van een dikke bui kon je niet spreken. Maar ja, ook van een miezerige bui word je uiteindelijk wel erg nat: Heiko bleef toch eerst maar even binnen. Deze keer ging hij voor de verandering eens met de website aan de slag. Ik had dat de laatste vier dagen als hoofdactiviteit gehad en was er wel eventjes klaar mee. Relaxen is echter niet mijn ding en daarom ging ik met een emmertje en een sopje naar de bovenverdieping, om daar het stof af te nemen en de badkamer schoon te maken. Eventjes de boel weer lekker opfrissen.
Tegen elf uur dronken we een kop koffie en daarna ging Heiko toch naar buiten. Ik ook trouwens, maar met een hele andere bestemming. Ik wilde graag weer een keertje naar Vetlanda. Er even tussenuit, want de laatste dagen had ik genoeg naar het beeldschermpje gekeken. Zodoende reed ik in zuidelijke richting. Heiko wilde begrijpelijkerwijs graag verder werken aan de spanten van de carport. Toen ik terugkwam zag ik, dat er vanmiddag twee spanten bijgekomen waren. Gisteren eentje, maar toen moest het wiel nog een beetje uitgevonden worden zeg maar. Nu ging het sneller. Hij was nu achteraan begonnen, zodat er een touw gespannen kon worden, vanaf de nok van het voorste spant naar het achterste spant.
Alle tussenliggende spanten moeten de nok precies bij het touwtje krijgen. Dan moet het in een lijn liggen en krijgen we later geen problemen als de dakplaten er opgeschroefd worden. Het derde spant was wellicht ook nog gelukt vanmiddag. Ware het niet, dat het tegen vier uur ´s middags begon te regenen. Alle gebruikte gereedschappen werden snel in de kruiwagen gelegd en onderdak gereden. Een troosteloze aanblik vanuit onze woonkamer…
Donderdag moest Heiko al om acht uur in Tranås zijn. Voor het laten maken van een röntgenfoto van de longen. Die foto kon gemaakt worden bij de vårdcentral aldaar. Het was de eerste keer, dat hij daar kwam en zodoende was het even zoeken. Omdat hij ook hout moest hebben voor de spanten van de carport, had hij de aanhanger meteen meegenomen. Het zou immers een beetje onzinnig zijn, om na de röntgenfoto eerst weer terug naar huis te rijden en dan opnieuw naar Tranås rijden om hout te halen. Alleen waar laat je de aanhanger op de parkeerplaatsen voor gewone auto´s bij de vårdcentral? Gewoon op het gras dus…
Het was kwart voor acht, toen Heiko bij de vårdcentral binnenstapte en in de wachtruimte was nog geen kip te bekennen. Ze zouden pas om acht uur beginnen. Hij was daarmee de eerste voor vandaag. Het ging allemaal heel vlot. Hij werd al voor achten opgeroepen en verzocht om in een kamertje zijn overhemd uit te doen. Zijn t-shirt mocht hij aanhouden. Toen naar de ruimte waar het röntgenapparaat stond, met zijn borstkast tegen een (koude) plaat gedrukt staan, diep inademen en adem vasthouden en een paar tellen later “Färdig!”, klaar! Nadat hem een mededeling gedaan was, dat de huisarts bericht zou krijgen, kon hij zich aankleden. Al met al stond hij na een kwartiertje alweer buiten. Overigens gaat het wel iets beter nu met Heiko. Alleen als hij even iets gedaan heeft is hij vrij snel daarna moe. Hopelijk komt er iets uit de röntgen, waarmee men verder kan helpen aan het herstel.
Bij de bouwmarkt ByggMax haalde Heiko een paar balken voor de volgende spanten. De acht balken voor de eerste vier spanten zijn verwerkt en zodoende wilde hij nu opnieuw acht halen. Voor de laatste vier spanten. Maar jammer genoeg lagen er veel kromme balken in het schap en die wilde hij begrijpelijkerwijs niet hebben. Met moeite kon hij er vier vinden die te gebruiken waren en die nam hij tenslotte maar mee. Hij kan in ieder geval weer twee spanten maken. Je begint nu echt te merken, dat bouwhout schaars wordt en dat de prijzen omhoog gaan. Het schijnt, dat men in Amerika een groot tekort heeft aan bouwhout en zodoende hoge prijzen biedt voor het hout uit Zweden. Waar de Zweden (en wij) de dupe van worden.
Nou ja, niet alle Zweden natuurlijk. Alleen diegene die aan het (ver-)bouwen zijn en al helemaal niet degene die zelf bos hebben en bomen verbouwen die klaar zijn om gerooid te worden. Mooie handel nu! Soms zit het mee en soms zit het tegen (ziekte in de bomen, stormschade, droogte, brand, enzovoort). Heiko kwam in ieder geval met vier balken met de afmeting 45 millimeter x 145 millimeter van 4,20 meter lengte thuis, waarmee hij twee spanten kan maken. Veel meer zou het vandaag toch niet worden, omdat het al vanaf het moment dat we opstonden regende en volgens de voorspellingen komt er nog veel meer. Anders gezegd: de bouw ligt stil. Regenverlet!
En wat moet je dan? Wel energie om iets te doen, maar dat kan niet buiten. Dan maar de kelder in, want daar is het droog. Daar liggen immers nog twee assen met wielen te wachten, totdat er een opbouw op gemaakt wordt, zodat het een karretje wordt. Gisteren kregen we een berichtje van een van onze trouwe lezeressen die schreef, dat ze ook een karretje achter de zitgrasmaaier hadden gemaakt. Die was reuze handig. De zitmaaier was ondertussen stuk gegaan, dat wil zeggen het maaigedeelte, maar als “tractor” fungeerde hij nog steeds prima. Vanochtend kregen we zelfs een kort filmpje waarop de “tractor” met aanhanger (een oude kruiwagen) te zien was. Geweldig, Rinske!
Heiko maakt de kar een beetje groter en op twee assen. Ook met het oog op de komst van de kleinkinderen. Misschien kan opa dan wat met de grasmaaier rondrijden, terwijl de kleintjes op de kar zitten. Wat is het toch fijn, dat er in de kelder altijd wel een paar balkjes en planken voor het grijpen staan. Voor de basis van de houtconstructie, vanaf het ijzeren frame met de wielen, was een brede en hoge balk nodig. Er werd even gekeken en… Ja hoor: gevonden! Op de juiste lengte zagen, ter plekke van het ijzeren frame een klein beetje smaller maken, twee houtdraadbouten vanaf de onderzijde erin en klaar. Het begin was gemaakt. Vanaf dat punt kon er verder opgebouwd worden. Even goed zoeken wat er aan hout aanwezig was voor een vloertje… Aha, die oude balkjes worden toch nooit weer gebruikt voor iets anders: zagen maar! De bodem moet uiteraard goed stevig zijn. De praktijk zal zijn, dat er van alles en nog wat ingegooid wordt straks en daarmee is het beter wanneer ze iets te dik zijn, in plaats van te dun.
Toen de vloer klaar was kon er nog een eerste opstaand schotje opgezet worden en daarna was het materiaal op. Voor de rest van de opstaande randen moet een andere grote plaat aangesproken worden, maar vandaag niet meer. Wel was er nog net even tijd om alles zwart te verven. Het begint al ergens op te lijken. De vraag dient zich ondertussen wel aan of de kar niet te degelijk wordt en daarmee te zwaar. Kan de grasmaaier dat wel trekken? Met name als de kar beladen wordt? Dat wordt nog een leuke test in de toekomst. Die kan nu nog niet gedaan worden vanwege de lekke band. Die moet de komende dagen eerst maar eens verwisseld worden. Lukt het trekken niet, omdat de kar te zwaar is geworden, was het in ieder geval toch een leuk projectje.
Yes! De back-up van onze website is eindelijk weer eens gelukt. Begin deze week had ik maar weer eens contact gezocht met het verre buitenland. Het maken van een back-up van onze website gaat nog steeds niet goed. Eens even weer informeren naar de status van ons probleem. Vandaag zag ik een gelukte back-up in het lijstje staan. Gemaakt op de 23ste van deze maand. Mijn contactpersoon schreef, dat er inderdaad eentje gelukt was, maar meldde tegelijkertijd, dat onze database zo langzamerhand dermate groot is geworden, dat de back-ups daarover struikelen. Of eigenlijk de internetlijn. Als je geluk hebt lukt het nog en als het te druk is op het internet gaat het mis. Daarom stelde ik de vraag of het mogelijk is, om vanaf een bepaalde datum een back-up te maken. Als we dat nu per jaar kunnen doen, maak ik een back-up van 2016, 2017, enzovoort. Helaas kon dat niet met hun software met het pakket wat we nu gebruiken: “Zilver”.
Als we meer diensten wilden afnemen kunnen we kiezen uit een drietal pakketten. De eerste kostte ongeveer €.10,- per maand, de tweede €.40,- per maand en de derde… Wilde ik niet eens meer weten. Ze hadden natuurlijk wel een punt, met het noemen van de grootte van onze site. Daarom overlegden Heiko en ik even en besloten we, om de eerste jaren uit onze website te verwijderen. Zodoende is nu 2015, 2016, 2017 en 2018 tot en met juli verdwenen. Alle berichtjes zijn verwijderd en alle foto´s van die tijd. We hadden 5.077 berichten geplaatst: 2.762 werden verwijderd. We hadden 28.328 foto´s geplaatst: 9.336 werden verwijderd. Dat schoonde op! Helaas ben ik er nog niet achter, wat dat voor een daadwerkelijk effect heeft op de grootte van de site. Die was ruim 16,7 GB. Een aantal mogelijkheden heb ik geprobeerd, maar ik kan nergens de grootte achterhalen. Iemand tips? Trouwens: de back-up hierna mislukte weer…
