Na de korte tussenstop bij Sietse reden we dinsdagmiddag tegen kwart over een de grens met Duitsland over. Eigenlijk was het niet eens zo druk op “der Deutsche Autobahn”, wat op zich al best bijzonder is. De A1, die wij na Bremen oprijden, is een van de belangrijkste snelwegen van Duitsland en daarmee meteen ook een van de drukste wegen. Af en toe werd het drukker, maar nooit voor lange(re) tijd! We zijn nog wel zeker vijf keer flink geschrokken, als er een auto ons niet meer voorbij reed, maar voorbij vlóóg! Tjonge, wat durven sommige bestuurders toch veel afzien. We denken, dat ze zo rond de 200 kilometer per uur zeker hebben gereden. Beslist niet minder. Zoef! En ze waren uit het zicht verdwenen…
Wij deden het rustig aan en namen na anderhalf uur een pauze. Dit keer met koffie en… een saucijzenbroodje! Die zag ik liggen bij de supermarkt en leek me wel lekker voor onderweg. Even afbakken (in een speciale pan) en smullen! Daarna reden we moeiteloos en zonder verkeersopstoppingen Hamburg door. Tijdens een pauze na deze grote stad keken we weer op de fantastisch handige app Park4Night en vonden we een camperplek voor een overnachting. Het was een kwartiertje rijden vanaf de snelweg A1 in het dorpje Lütjensee. De campers konden op een grote parkeerplaats staan, welke was omringd door bomen. Recht tegenover een camping, dat gelegen was aan een groot meer. Het bleek te gaan om een wel zeer rustig plekje, waar we heerlijk hebben geslapen.
Maar niet voordat we een eenvoudige warme maaltijd hadden genuttigd. Bij dezelfde supermarkt als van de saucijzenbroodjes hadden we twee dikke, lekker gekruide, kant en klare gehaktballen van Koning uit Oude Pekela (bekend in de hele regio) meegenomen. Die aten we met enige regelmaat toen we nog in Blijham woonden. In de veronderstelling, dat we nog een blikje groente in de camper hadden, zou dat met een beetje aardappelpuree ons avondmaal zijn. Helaas bleken er geen worteltjes of boontjes meer te zijn en daarmee werd het een (w)arme hap zonder groente deze keer. Dat was op zich niet erg, omdat de nadruk nu meer op die lekkere gehaktbal kwam te liggen. Toen we gingen slapen waren we de enige camper op die plaats. We werden wakker met buren! Die hadden we niet meer gehoord, waarmee wel duidelijk is, dat we best wel vast geslapen hebben.
De ochtend van woensdag de 17e augustus begon met een schitterende zonsopkomst. Het was rond half zeven, want rond half acht wilden we wegrijden. Daarmee reden we op tijd weer terug naar de snelweg A1, om koers te zetten naar de haven in Travemünde. We zouden er volgens de navigatie ongeveer een half uur over doen, maar het werd toch bijna een uur. Met de camper gaat het allemaal ietsjes trager, hoewel we op de snelwegen gemiddeld rond de 110 kilometer per uur reden. Daarnaast natuurlijk de regelmatige stops.
In Travemünde kwamen we mooi vroeg aan en konden we ons melden bij een van de poortjes, om ons in te checken voor de boot naar Malmö: identiteitskaarten laten zien, een kaartje krijgen voor aan de spiegel, een incheckkaartje en twee sleutelkaarten voor de hut.
Tegen half tien mochten we de boot oprijden, opnieuw tezamen met een heleboel andere campers en caravans. Deze keer kwamen we benedendeks te staan. Nu hadden we namelijk gevraagd om stroom gedurende de reis, omdat we de koelkast vol hadden met vleeswaren. Een aantal droge worsten, paardenworsten en stukken grillworst vulden de koelkast.
Het zou jammer zijn als die te warm werden en zouden bederven. De koelkast werkt ook op de accu, maar op 220 Volt toch net even beter. We bleken niet de enige te zijn die stroom wilden hebben. De bemanning legde kabelhaspels uit voor meer campers en daar konden we heel eenvoudig op inpluggen. Toen dat geregeld was en de gele sticker weer op het luikje van de gasflessen was geplakt, gingen we naar boven om onze hut op te zoeken en de spulletjes achter te laten. Deze keer hut met nummer 508. Helemaal vooraan op het schip, links in de hoek.
We besloten om, net als tijdens de heenreis, een uitgebreid ontbijt te nemen in het restaurant. Lekkere vers afgebakken broodjes, scrambled eggs, worstjes en gehaktballetjes en meer. Uiteraard met een lekker bakje koffie. Daarna liepen we nog even over het dek om Travemünde uit te zwaaien. Daarna terug naar de hut om te gaan slapen. Wel eerst de gordijnen dicht, omdat de zon er precies op stond en voor te veel licht zorgde. Ongeveer vijf uur later werden we weer wakker en besloten we om ons te gaan douchen. In de hut is een eigen “badkamer” en deze reis maakten we voor het eerst gebruik van die douche. Lekker fris liepen we daarna naar buiten het dek op.
Bij de bar kochten we een kopje koffie en genoten we van de zeer rustige overtocht. In de lucht hing een soort sluierbewolking, waardoor het zonnetje er niet altijd door kon komen. Het wateroppervlak was bijna als een spiegel. Dat hebben we ook wel eens anders meegemaakt… We beleefden het moment wederom, dat we met de boot onder de Öresundbrug door voeren. Wat is dat toch een geweldig kunstwerk. Fantastisch!
Op enig moment klonk uit de luidsprekers in de plafonds van het schip een stem, die ons meedeelde dat we over een uur zouden aanleggen in de haven van Malmö. Een paar minuutjes na zevenen konden we de camper weer opzoeken, de stroomkabel inrollen en opbergen en wachten tot het grote luik open ging. Dat duurde nog twintig minuten, maar toen reden we weer op vaste grond op het haventerrein van Malmö. De douane was al naar huis, waardoor we in een keer door konden rijden richting snelweg E6.
Een half uurtje later passeerden we de stad Helsingborg en reden wij via de E4 verder in noordelijke richting. Op de borden stond Stockholm en Jönköping aangegeven. Bij parkeerplaats “Skåneporten” stopten we voor een kop koffie. Eigenlijk een beproefde stop. Mede omdat daar schone toiletten zijn. We voelden ons nog fris. Vooral na de koffie en weer een saucijzenbroodje. Er zitten immers vier in de verpakking en ze laten liggen zou zonde zijn! We besloten de reis nog even voort te zetten. Ondanks dat het al behoorlijk begon te schemeren om half negen.
Vanwege de snel invallende duisternis besloten we de app Park4Night weer te raadplegen, om een camper-overnachtingsplaats te zoeken. Die vonden we bij het dorpje Hamneda. Net buiten het dorp, bij een oude kerkruïne was een parkeerplaats, waar vier campers konden staan. We waren de eerste die daar overnachtten die avond. De volgende ochtend bleken er nog twee campers bij ons te staan. Er zijn waarschijnlijk meer reizigers, die de app Park4Night raadplegen of iets soortgelijks.
“Fris en fruitig” begonnen we donderdag de 18e augustus na het ontbijt aan het laatste traject richting Ödarp. Dat verliep voorspoedig. Net voorbij Ljungby werden we nog wel een paar kilometer omgeleid vanwege wegwerkzaamheden aan de E4. Eind volgend jaar moet een stuk weg van ongeveer 15 kilometer klaar zijn en is het hele traject van de E4 vierbaans. Althans tot aan Stockholm. Wat hebben de mannen en vrouwen daar nog veel te doen! Voor de rest was het als altijd erg rustig op de Zweedse wegen.
De laatste tussenstop van deze reis was ergens in de buurt van Vaggeryd. We reden van de snelweg af, volgden een paar kronkelpaadjes, om uiteindelijk onze camper langs een oprit te parkeren. Midden in een militair oefenterrein! De pauze was er niets minder om en we hebben geen bezoek gehad van militairen. Wel kregen we de kans om de heide goed te bewonderen. In deze tijd van het jaar bloeit dat en dat geeft prachtige plaatjes. Die kleuren fleuren de omgeving behoorlijk op!
Nog voor de middag waren we weer thuis. Uiteraard werd als eerste Ebba begroet. Die vond het wel heel erg fijn dat we terug waren. Ze miauwde aan een stuk door, gaf ons kopjes, viel voor ons neer om geaaid te worden: wat een thuiskomst! Even later vond ze het toch ook fijn, dat ze weer naar buiten kon. De hele dag bleef ze echter bij ons in de buurt en “riep” ze continue om aandacht of om een reactie van ons te krijgen. Blijkbaar erg angstig dat we haar weer alleen zouden laten. Oftewel, ze was heel erg blij dat we er weer waren. De afgelopen dagen was ze trouwens prima verzorgd door de buurvrouw. Er stond voldoende eten en water klaar en haar kattenbak was mooi schoongehouden. Fijn hoor, zulke buren.
We kijken terug op een korte, maar fantastische tijd in Nederland! De test van het reizen met de camper is in zoverre geslaagd, dat het was zoals we dachten: afzien. De reacties van familie en vrienden, het verblijf op de camping met de muzikale avonden maakten echter alles meer dan waard!
