Vrijdag de 12e gingen we ´s morgens tegen half tien koffie drinken bij Heiko zijn ouders. Gelukkig hadden we op tijd afgesproken, want de opkomende zon scheen al vanaf zeven uur recht op onze voordeur. Onder de luifel was het meteen bloedje warm. In de wetenschap, dat we slechts vijf dagen in Nederland zouden zijn, wilden we Heiko zijn ouders graag zo vaak mogelijk zien. Waarom we zo kort in Nederland waren? Omdat deze reis voor mij een test was. Ik heb er erg tegenop gezien om deze rit te maken. De reis naar Oslo voor een concert van André Rieu, die halverwege moest worden afgebroken, zat me nog vers in het geheugen. We wilden reizen met de camper nu testen. Die rijdt weliswaar iets minder comfortabel dan de Volvo XC70, maar heeft als voordeel, dat we ons eigen bed hebben. Daar kunnen we goed op slapen.
Door de reis dan in kortere reisdagen te hakken, hoopten we dit tripje te kunnen volbrengen zonder al te veel extra pijn en ongemakken. Om die reden hadden we het verblijf niet meteen zo heel erg lang gepland. De boot terug moest immers wel ingepland worden en om risico´s in te dammen hadden we een retourboot op de 17e besproken. Rond het middaguur reden we uit Hoogezand, terug naar de camping. Daar zat Heiko nog even voor de camper onder de luifel en ik ging er even bij liggen. Op ons plekje was gelukkig inmiddels de nodige schaduw gekomen. We stonden namelijk tegen een bosrand aan, waardoor we op tijd schaduw kregen van de bomen en struiken en daarmee meteen ook verkoeling kregen. Voor deze keer de perfecte plaats!
Terwijl ik lag te slapen, kreeg Heiko bezoek! Er kwam nóg een bekende even langs. Iemand die we eveneens drie jaar geleden op deze camping hadden leren kennen: Jacob Heidema. Heiko en hij spraken een tijdje met elkaar en toen ik later uit de camper kwam zag ik ze in de schaduw van de bomen zitten. Op enige afstand van de camper, om mij niet wakker te maken met hun gesprek. Het was een gezellig weerzien! Hij vertelde van hun vakantie naar Luxemburg en hun verblijf op de camping in Kropswolde. Ook vertelde hij over de muziekavonden op de camping, op de woensdag- en de zaterdagavond. Heiko en Jacob hadden drie jaar geleden spontaan de muziek verzorgd op het veldje waar we nu weer stonden. Het jaar daarop werd de muziek georganiseerd door de campingeigenaren zelf.
Achter de boerderij is een groot plein, waar dat jaar lange banken en tafels werden geplaatst en waar een band van Auke Martin Korthuis de muziek had verzorgd. In de pauzes was ruimte voor “gastoptredens”. Jacob wilde dit keer graag samen met Heiko iets spelen en kwam zodoende vragen of wij er zaterdagavond bij waren. Niet, want we hadden al iets afgesproken met onze vrienden Geert en Froukje. We hebben nog gezellig met z´n drietjes gebabbeld en leuke herinneringen opgehaald met Jacob. Dat hij ons toen had geholpen met het bevestigen van een luifel en dat tijdens de gesprekken toen muziek ter sprake kwam. En daarna werden vaak de gitaren “even” gepakt. Terwijl ik op zoek was naar de foto´s kwam ik er trouwens achter, dat de eerste ontmoeting in 2018 was en daarmee al vier jaar geleden…
Na een kopje koffie reden wij vervolgens met de Renault naar Veendam. We wilden alvast een paar boodschapjes gaan halen. Thuis hadden we een lijstje gemaakt met dingen die we in Nederland wilden kopen. Gezien het korte verblijf begonnen we maar op tijd met inkopen doen. In het Autorama complex konden we al vele dingen van het lijstje afstrepen. Wat niet op ons lijstje stond, maar wel gekocht werd, waren een tweetal extra luchtige bloesjes. Uiteraard voor mij. Gezien de hoge temperaturen was het behoorlijk zweten en dan is het fijn als je een keer vaker iets schoons aan kunt trekken, zonder dat je meteen moet wassen. We hadden uiteindelijk vakantie!
Terug op de camping ruimde ik de boodschappen op en maakte alles klaar voor ons bezoek: Heiko haalde zijn ouders op! Dat was vanochtend spontaan afgesproken. Op de flat was het om te stikken van de warmte en zodoende hadden we gezegd, dat we ze tegen vier uur op zouden halen. Op de camping konden we namelijk heerlijk in de schaduw zitten en genieten van het campingleven. Iets wat ze beiden in hun leven veelvuldig hebben gedaan: kamperen. We hebben dus ook met hen vele leuke herinneringen over hun kampeer verleden opgehaald. Wat ging het toen anders dan nu! Zo moesten zij bijvoorbeeld bij een boer langs voor stro, om een zak te vullen waar ze op konden slapen! En alles ging in die tijd nagenoeg op de fiets! Vele mooie verhalen van toen werden verteld: waardevol!
Zelfs Wim en Janny kwamen nog langs om Heiko zijn ouders gedag te zeggen! De beide echtparen hadden elkaar vier jaar (!) geleden ook getroffen en wilden graag even bijpraten. Hoe leuk! Heiko en zijn vader gingen nog even samen de camping verkennen, terwijl Heiko zijn moeder en ik heerlijk babbelden!
Nadat we Heiko zijn ouders terug hadden gebracht in hun eigen auto, liepen Heiko en ik ook nog even over de camping, langs het slootje en maakten een prachtige zonsondergang mee. Het was als een plaatje zo mooi!
´s Avonds kwamen Wim en Janny zich bij ons melden met de vraag of er nog muziek gemaakt zou gaan worden. Ja natuurlijk! Daarvoor was de gitaar meegekomen. Tegen negen uur liepen we naar het centrale punt op het veldje. Daar staat een afdakje met een tafel en vier rieten stoelen. Eveneens is daar verlichting, zodat Heiko de teksten in zijn meegebrachte tekstboek goed kon lezen bij de invallende duisternis. In het begin zaten we er met z´n vieren, maar dat duurde niet lang. Meer en meer campinggasten kwamen naar het afdakje en even later telden we al twaalf personen. Ook eigenaresse Hilly kwam erbij zitten en genoot van de muziek. Het was weer net als vier jaar geleden. Reuze gezellig!
Zaterdagochtend: het was wederom een stralende, zomerse dag. Na een ontbijtje met een heerlijk meergranenbroodje meldden wij ons opnieuw om half tien in Hoogezand bij Heiko zijn ouders. De 13e augustus: de geboortedag van Heiko zijn vader. 92 Jaar geleden! Wat een mooie leeftijd. Helaas gaat het niet helemaal meer 100% met de gezondheid, echter desondanks werd de verjaardag wel gevierd met koffie en gebak! Cadeautjes zijn op die leeftijd moeilijk te bedenken, echter omdat we weten dat ze beiden heel erg graag puzzelen, hadden we een paar puzzelboekjes meegebracht. Onder elkaar vierden we deze verjaardag, wat tevens de belangrijkste reden voor ons was om naar Nederland te reizen. Na onze emigratie hebben we dat beloofd en daar houden we ons aan. Tijdens ons verblijf kwam er nog even iemand van thuiszorg langs en die had, heel attent, ook een kleinigheidje meegenomen voor de jarige. Verder waren er een aantal kaartjes in de brievenbus gedaan. De jarige Job werd beslist niet vergeten!
Tussen de middag aten we een broodje kroket! Iets waar ik al minstens een jaar naar uit had gekeken. Natuurlijk zijn die hier te maken, want dat gaat met dezelfde ingrediënten als de bitterballen. Maar dan nog zijn ze niet met de échte te vergelijken. In hun Airfryer maken ze regelmatig patat, frikandellen en kroketten warm en vandaag mocht ik eindelijk weer eens een broodje kroket eten. Lekker hoor! Na de afwas reden wij weer weg, zodat Heiko zijn moeder nog even kon slapen, voordat hun volgende bezoek zou komen.
Terug op de camping ging ik ook maar even weer liggen. Heiko ging aan het puzzelen en Wordfeud spelen met Jan uit Assen. Aan het einde van de middag reden we naar een Jumbo in Hoogezand om vlees in te kopen voor de barbecue bij Geert en Froukje! In Kolham werden we uiterst hartelijk ontvangen door onze vrienden, die op dat moment buiten zaten, in de schaduw van de garage. Op een plek waar het nog enigszins een beetje waaide. Wat hebben die hun huis in de loop van de jaren mooi gemaakt! Elke keer worden we weer verrast door iets moois! We begonnen gezellig te babbelen, tot het tijd werd om te eten.
Op hun vaste barbecue plaats was te weinig wind en was het daardoor te warm. Zodoende werd de barbecue verrold naar de oprit. De gasgestookte barbecue staat op wieltjes en daarmee was het verrijden eenvoudig te regelen. Het vlees werd deskundig door master chef en oud-brandweerman Geert gebraden en gebakken en daarna door ons allen met smaak opgegeten. Froukje had nog voor gebakken uien, paprika en champignons gezorgd. Alles smaakte ons heerlijk! Ook tijdens het eten werd gewoon doorgesproken en wat was het toch plezant! Herinneringen werden opgehaald, buurjongetje kwam nog even langs: we hebben met elkaar genoten!
De tijd werd door de gezelligheid vergeten en zodoende was het al kwart voor tien toen we de camping weer opreden. Daar zagen en hoorden we Auke Martin en een paar van zijn oud bandleden spelen en zagen we vele, zo niet alle, campinggasten aan de lange tafels zitten. We parkeerden de auto en liepen snel naar het plein waar het gebeuren plaatsvond. Daar troffen we Jacob Heidema en zijn vrouw Daphne nog. Een half uurtje konden we nog meegenieten van de muziek. Daarna was het over en spraken we min of meer met Jacob en Daphne af, dat ze ons een keer in Ödarp komen bezoeken! Uiteindelijk ging iedereen langzamerhand weer naar zijn tent, caravan of camper. Het was een bijzonder gezellige dag vandaag, maar eveneens een emotionele, drukke en vermoeiende dag en hadden we voor geen goud willen missen!
