In de nieuwsberichten lazen we over het regenfront dat over Zweden trok. Met name over het gebied waar wij ons huis hebben staan. Deze verstoring kreeg de naam Hans en Hans zou heel veel regenwater met zich meebrengen in zeer korte tijd. Wegen zouden overstromen, net als kelders, modderstromen zouden zeer waarschijnlijk ontstaan en vele beekjes zouden buiten hun oevers treden. Code rood werd zelfs afgegeven en dat gebeurt niet snel. Oh jee, hoe gaat dat aflopen in Ödarp? Zou de garage onderlopen? En toen kwam er een bericht van de reddende engeltjes uit Flisby, Rob en Marijke. Nadat we overleg hadden gehad en zij de nodige acties uitgezet hadden, kregen we van Marijke een mooi verslag. Alvast voor jullie website schreef ze erbij. Hier volgt haar verslag:
Als wij weer in Nederland zijn en zo af en toe verlangen naar Zweden, kan het gebeuren dat Heiko en Joke ons een foto van ons huis in Flisby sturen. “ Kijk eens hoe mooi ze er bij ligt in het zonnetje, alles is in orde hier hoor,” met een dikke glimlach van Joke. Toen wij dus afgelopen zaterdag langs Ödarp reden konden we het niet laten een mooi plaatje van de Joke en Heiko residentie te schieten. We dachten dat ze het vast wel fijn zouden vinden om even een berichtje uit Zweden te krijgen tijdens hun vakantie in Nederland. Maar toen ik zaterdagavond in de app klom om ze een berichtje te sturen pakten donkere wolken zich samen.
Het begon met alarmerende berichten op Facebook, maar al snel werd er serieus gewaarschuwd op de site van het Zweedse KNMI, het SMHI. Precies het deel waar wij onze woning hebben, en Joke en Heiko hun stulpje, zou het noodweer worden. Er werd een code rood afgegeven voor Jönköpings Län, zet je schrap voor hevige regenbuien met kans op overstroming en ernstige verkeersoverlast. Dus samen met de vrolijke boodschap dat het huisje in Ödarp er mooi bij staat, voelden we ons verplicht ook de waarschuwingen van het SMHI aan onze vakantie vierende vrienden in Nederland door te geven. Natuurlijk is het altijd leuk om te horen dat het rotweer is thuis als je zelf lekker op vakantie bent. Maar overstromingen gun je niemand, hoe lekker het weer ook is op je vakantiebestemming. Maar Heiko en Joke dachten verder en zagen in hun fantasie hun kelder al onderlopen. Het pleintje achter het huis, grenzend aan de garage, loopt af naar het huis toe. Dat betekent dat bij heftige regenval de garage kan overstromen.
Omdat dat eigenlijk niet de bedoeling is heeft Heiko, in een grijs verleden, eens een metselkuip ingegraven op het laagste punt, vlak voor de garagedeuren. Het plan was daar een klokpomp in te hangen met een vlotter. Omdat de ingegraven metselkuip het eerst gevuld is met water wanneer het regent, slaat de pomp automatisch aan en pompt het water weg. Dat werkt alleen als de pomp ook daadwerkelijk in de metselkuip ligt en niet in een doos in de garage is opgeborgen. Al snel kwam daarom het verzoek via de app of wij even langs konden gaan in Ödarp voordat het noodweer zou losbarsten. Heiko vertelde van de metselkuip en de pomp en vroeg of wij ervoor konden zorgen dat de pomp op zijn plek kwam. Ons appverkeer met Heiko en Joke ging dus al snel over de code van de sleutelkast: 9076539 (fictieve code, echte code bij de redactie bekend) en de instructies voor het aansluiten van de pomp. Na de laatste instructie te hebben ontvangen besloten we de volgende dag in de middag naar Ödarp af te reizen. Het paste goed in ons plan om de weekboodschappen in Tranås te doen, Ödarp ligt nl. op de route.
We werden de volgende dag, vroeger dan normaal en beetje gespannen, wakker op een zonovergoten zondagmorgen. Nog geen vuiltje aan de lucht dus we konden rustig ontbijten, en zelfs tijdens de lunch was het nog droog. De eerste druppels vielen op het moment dat we het pad in Flisby afdraaiden en de Zweedse radio de auto vulde met zomerse hits. Op de rit via Askeryd werd het steeds grijzer en de druppels steeds groter. Eenmaal aangekomen bij het grote grijze huis regende het stevig en het zag eruit als een herfstdag waarop de regen nooit meer zal stoppen. Overal grijze lucht en vlagerige horizontale regen terwijl de autoradio ons vrolijk herinnerde aan de “Svensk Sommar”.
Het was toch ook wel een beetje raar toen we de juiste sleutel hadden gevonden en in het ons bekend halletje stonden. Het was een beetje schemerig en er was geen mens te bekennen. We misten het gebruikelijke warme welkom, de geur van verse koffie of de rokende barbecue. Snel de schoenen uit en voorzichtig naar de kelder, we wilden Ebba natuurlijk niet te veel van slag brengen. De pomp was snel gevonden en aangesloten, Heiko had het netjes voorbereid. Er zat al water in de metselkuip dus we hebben direct proefgedraaid. Voldaan en toch een beetje trots als redders van de kelder reden we een half uur later het erf af. De rit door het bos naar Tranås was ook in de regen mooi. Na de boodschappen voor de hele week te hebben gedaan bij de Willy’s reden we nog even langs bij de put, alles was nog in orde, wij konden met een goed gevoel naar huis. De regen bleef en werd erger, maar dat kon ons niet meer schelen, wij waren ondertussen thuis aangekomen, de boodschappen binnen en de houtkachel aan, kom maar op met die Zweedse zomer, wij zijn er klaar voor.
Dankjewel voor dit prachtige verslag Marijke én voor het plaatsen van de pomp uiteraard!