Het was een groeizame zomer

Hoe mooi is het, om de dag te beginnen met het zien van een ree? Dat is toch geweldig? Dit keer was het een bokje die Heiko zag. Hij stond meters van de auto af, maar dit keer had Heiko de kleine fotocamera meegenomen. Juist voor dit soort momenten. Zijn mobiele telefoon zoomt lang niet zo ver in en dat doet de foto dan niet veel goeds. De kleuren worden valer en het onderwerp wordt minder scherp. Vandaar dat hij ervoor koos, om wat vaker deze camera mee te nemen. En hij kon het meteen vandaag al uitproberen! Helaas stond het reetje ook voor deze camera nog te ver weg…

Snoeien doet bloeien vertelde ons een keer iemand toen we nog in Blijham woonden. En dat is absoluut waar! Door te snoeien wil een plant, struik of boom proberen te overleven en zal twee tot drie keer zoveel nieuwe uitlopers produceren. Om die reden is het bijvoorbeeld ook zo belangrijk om de stekken van een nieuwe ligusterheg meteen na het poten terug te snoeien, zodat die zich gaat vertakken. Je wilt immers een dichte heg hebben en niet een paar dunne sprieten. Klanten van Örtengren kijken vaak erg gek op, dat je de stekken van een pas gepote heg terugsnoeit naar 40 centimeter. Toch levert dat, mits de heg ieder jaar tenminste een keer wordt gesnoeid, uiteindelijk een mooie dichte heg op. Heiko mocht vandaag ook aan het snoeien. Geen heg deze keer, maar veel bosschages. Vele meters seringenstruiken moesten uitgedund worden.

De dikste stammen er tussenuit zagen en het geheel op ongeveer twee meter hoogte aftoppen. Dat was de opdracht. Verder een paar stekelige rozenstruiken uitdunnen en twee té grote struiken naar normale proporties knippen met behulp van de nieuwe motor heggenschaar van Stihl. In totaal was hij hiermee zeven uur (!) bezig. Ondanks de droge en warme zomer is alles toch flink gegroeid! Een groeizaam jaartje dus. Het laatste uurtje van deze werkdag werd gebruikt, om samen met Örtengren een rondje in de stad te maken, om een paar werkadressen te bekijken. Eentje daarvan was in het plaatsje Sommen. Daar moet een 40 meter lange coniferenhaag aan beide zijden geknipt worden en ook lager gemaakt worden. Een uitdaging, omdat de heg nu ruim drie meter hoog is, niet in een lijn staat en zeker minstens 2,5 meter breed is. Volgende week mag hij daar naar toe samen met collega Anton.

“Wat Heiko kan, kan ik ook wel!” En dat gaat dan in dit geval over het zagen van takken. Een van de twee seringenstruiken, die bij de keukentrap, liet een tak een beetje te veel zijn eigen weg volgen. Die ging meer en meer richting carport hangen Daar werd ik niet vrolijk van! Je moest je namelijk al bukken als je er langs liep, of accepteren dat je een tak en bladeren in je haar had zitten. Niet! Even een handzaagje gepakt en… Whoppa! Weg was de tak! De struik lijkt aan die kant nu wel wat kaal, maar dat is een kwestie van een paar weken en dan zie je er niets meer van.

Na mijn “hoveniers-klus” ging ik bakken. Ik had een paar appeltjes zien liggen, waarvan het “huidje” een beetje gerimpeld was. Nou heb ik dat zelf ook en daar is natuurlijk niets mis mee! Alleen de appels waren niet meer zo heel lekker. Ze hadden gewoon te lang gelegen. Weggooien is zonde en daarom bakte ik er een taartje van. Een soortgelijke had ik ook al eens met sinaasappels gemaakt. Het is heel eenvoudig en snel: appels schillen, beslag maken en bakken maar. In een koekenpan op het fornuis. Niet in de oven. Binnen een kwartiertje stond een heerlijk geurend taartje op het aanrecht. En de smaak? Heel lekker fris! Dus weggooien van “ouder” fruit hoeft niet meer: gewoon even een taartje van bakken!

Onlangs waren we bij de Lidl, om de wekelijkse boodschappen te doen. We lopen altijd alles bij langs, ook de bakken met “non-food”, om te zien of ze nog iets nieuws hebben wat we willen proberen. Dit keer kwamen we ook langs keukengerei en kleding. “Kijk nou!” zei Heiko ineens: “Dat zal toch niet waar zijn?” Er stond een paar oude schoenen in het gangpad. Inderdaad onder het vak met nieuwe sportschoenen. Het lijkt heel aannemelijk, dat iemand die nieuwe schoenen héél mooi vond. Alleen er voor betalen wilde de persoon niet, zo lijkt het. Daarom zijn de oude schoenen uitgetrokken en nieuwe weer aangetrokken. Daarna is diegene “gewoon” de winkel weer uitgelopen. Je moet het maar durven. Ik zou slapeloze nachten hebben. Deze persoon vast niet. Wat een lef! Wat gemeen! Wat erg!

Vandaag hadden we een heerlijk temperatuurtje. Die lag zo rond de 18 graden en het zonnetje was er vaak bij. Het is na de stortbui van zondag de 28ste augustus eigenlijk meteen “frisser” geworden. Koud is een te groot woord. Het verschil is wel redelijk groot, want voor die dag lagen de temperaturen nog aldoor boven de 22 graden. Nu moeten we het doen met rond de 18. Voor deze week wordt het nog frisser, want hoger dan 15 graden komt het kwik niet. De vijver is nog steeds goed gevuld, maar van een overstroming is geen sprake meer. Blij toe! Hoe het na vrijdag, zaterdag en zondag wordt? Dan verwacht men weer behoorlijk veel water. We zullen het beleven!

Ja hoor, hij is digitaal ontvangen: de nota van E.On, onze elektriciteitsleverancier. De eerste, nadat ons contract van drie jaar afliep. Dat was op 31 juli, waarmee het gebruik van elektriciteit de hele maand augustus met de nieuwe prijzen werd berekend. Even slikken was het wel. Zoals het bij de meesten tegenwoordig gaat. Of het nou in Zweden of Nederland is: de prijzen zijn gigantisch gestegen.

We betaalden het vorig jaar over augustus 645 kronen, ongeveer 64,50 euro. Dit jaar wordt ons 1.469 kronen, rond de 147 euro in rekening gebracht. Meer dan twee keer zoveel. Het lijkt weinig, in Nederland betaalden wij toendertijd bijvoorbeeld 250 euro per maand. Maar hou er rekening mee, dat wij geen gas gebruiken. Alleen stroom. Ons contract was vastgesteld op 61,05 kronen per /KWh. Deze maand is dat 308,86. Verdere uitleg is volledig overbodig…

Het leven is momenteel wel heel erg duur. Niet alleen de stroomrekening is hoger: benzine en diesel is duurder dan normaal, de boodschappen werden nagenoeg allemaal duurder, maar het inkomen blijft gelijk… Daarom moeten we wellicht (nog) meer gaan genieten van de kleine(re) dingen! Want er zijn nog genoeg dingen waar we niets voor hoeven te betalen. Zoals de beelden van een ondergaande zon! Een paar wolkjes erbij en je hebt een gigantisch mooi uitzicht. Dicht bij huis ook nog, waarmee je er niet ver om hoeft te rijden (voordeel gezien dieselprijzen). Wij genieten enorm van dit soort beelden!