Geen widgets gevonden in de zijbalk

Onder het genot van fantastische en non-stop kerstmuziek begonnen wij vanochtend aan ons kerstontbijt. Daarvoor hadden we verschillende soorten brood in huis gehaald en gemaakt. Uiteraard ontbrak een kerststol niet. Verder werd de tafel extra gezellig gedekt en dan is het fijn (-er) ontbijten. Buiten genoten de vogeltjes van hun kerstmenu, want die mogen we nu natuurlijk niet vergeten. Het is sinds vier jaar weer eens een echte witte kerst hier in Ödarp en ook nog eens een hele koude kerst. Het vroor de gehele dag tien graden en daarbij stond er een beetje wind. Daardoor voelde het aan als min vijftien! Voor de lol gingen we er vandaag dan ook maar niet uit. Vooraf hadden we dat wel bedacht, omdat er een prachtig zonnetje aan de hemel straalde en de lucht mooi licht blauw was. Het bleef echter bij genieten achter het glas.

Heiko moest nog even het stookhok in. Dit keer niet om de houtkachel te vullen, maar om hem leeg te halen! Er zat zoveel as in, dat er nagenoeg geen hout meer bij in kon. Dat was al een hele poos geleden, dat het as zover naar de rand van het deurtje was gekomen. Het ligt veelal aan het hout. Dat brandt net niet lang genoeg door, waardoor de as niet volledig opbrandt. Heiko heeft al vaker met dit bijltje gehakt en heeft een speciale motblik en emmer hiervoor in gebruik. Beide bestand tegen een beetje hitte. Na vier emmertjes vol as te hebben weggebracht was de kachel leeg en kon er hout in gedaan worden en werd er gestookt. De pelletbrander werd op dat moment uit gezet.

De tafel was inmiddels leeggeruimd, zodat die klaar was voor: puzzelen! We pakten het onlangs gekochte puzzelkleed erbij en die werd op de keukentafel gelegd. Een paar weken geleden hadden we een mooie puzzel gekocht bij DollarStore in Eksjö. Die wilden we deze dagen samen maken. We begonnen met het zoeken van alle stukjes met een rechte kant, oftewel de rand van de puzzel. De meeste rechte stukjes vonden we snel, maar die laatste vijf maakten ons bijna gek! Pas na vier of vijf keer alle stukjes in handen te hebben gehad vonden we uiteindelijk het allerlaatste stukje. Daarmee was de rand helemaal vol en klaar. Daarna zochten we de stukjes met de blauwe lucht voor Heiko en het hekje voor mij. Telkens als je zegt: “Nu stoppen we!” zie je ineens weer een stukje van de puzzel liggen, die ergens past. Weet je dat zoiets heel verslavend is?

We kregen vanochtend al vrij vroeg diverse berichtjes van familie. Via WhatsApp kregen we niet alleen de beste wensen voor gezellige kerstdagen toegewenst, we werden ook nog eens bijna overspoeld met foto´s! Lachende gezichten en natuurlijk in schitterende kleren. In kersttenue! Gert en Elise en de drie kleinkinderen gingen naar Elly, de moeder van Elise. Peter en Daniëlle gingen met hun twee kinderen naar opa en oma Leugs in Hoogezand. Heiko zijn moeder kreeg van ons voor haar verjaardag een puzzel, met daarop een foto van ons huis. Ik denk, dat zij na hun visite, waarschijnlijk ook wel aan het puzzelen zijn gegaan. Grappig! Want dan zijn er drie, nee zelfs vier generaties aan het puzzelen met de kerstdagen!

Vier generaties? Ja! Via de WhatsApp had Heiko onze drie kleinkinderen in Onstwedde om hulp gevraagd. De twee oudsten van de drie, Merle en Daan, vinden puzzelen eveneens erg leuk en zijn er ook nog eens heel goed in. Hij kreeg een berichtje terug met de mededeling: “Help jij ons dan ook?” Bleek dat zij óók bezig waren met een puzzel. Zij hadden er eentje van 950 stukjes. Wij hadden slechts 50 stukjes meer… Hoe de stand van zaken was bij die twee weet ik eigenlijk niet. Daar hebben we niets meer van gehoord. En ook niet meer naar gevraagd eigenlijk. Want…

We gingen onze tweede uitdaging van vandaag aan: het proeven van de zelfgemaakte rijstevlaai! Die stond in de voorraadkast op zijn beurt te wachten. Koffiegezet, rijstevlaai opgehaald en van slagroom voorzien en er chocoladeschaafsel overheen gestrooid: het léék allemaal goed. Geproefd en… Heerlijk! Deze taart was een schot in de roos. Ho ho ho, wat lekker! Volgens Heiko zelfs lekkerder dan de rijstevlaaien, die je bijvoorbeeld bij de Hema koopt. Kijk, dat is nog eens een mooi compliment en ik moet zeggen, dat ik er zelf ook wel van kon genieten hoor. Dit recept komt voorin in mijn map met recepten voor cake, koek en taart!

Natuurlijk ging een foto van de rijstevlaai naar Heiko zijn ouders. Die hadden mij immers op het idee gebracht. Dat was op het moment, dat ik de eerste zondag van Heiko zijn bezoek aan zijn ouders, een foto toegestuurd kreeg van de koffie mét een stuk rijstevlaai. Daar kreeg ik meteen zo´n zin in, dat een recept binnen een uur was opgezocht en geprint. Bijna op hetzelfde moment, als dat wij hen een foto stuurden, kregen we eentje van hen! Ze zaten beide achter een advocaatje met slagroom! Wat mooi, dat Heiko ze geleerd heeft, om een foto met het mobieltje te maken met de zelfontspanner: prachtig!

Het was een mooie witte, eerste kerstdag. En het was, laten we maar zeggen, frisjes. Niet alleen de temperatuur was hier schuldig aan. Ook de wind speelde een rol. Toch klagen we totaal niet! Dit is toch immers waar je altijd op hoopt?

Wij bogen ons na de koffie weer over de puzzel. De tijd vloog ondertussen om, want je bent zo geconcentreerd bezig met die vervelende kleine puzzelstukjes, dat je de tijd helemaal vergeet. Heiko vroeg op enig moment, of we nog even aan de wandel zouden gaan. Nou, nee. Ten eerste vanwege de kou en ten tweede vanwege het eten. Het was op dat moment al drie uur geweest en we hadden bedacht om tegen vijf uur aan het kerstdiner te beginnen. Daaraan voorafgaand moest de grote beenham nog ongeveer anderhalf uur in de oven. Die kon er toen zo langzamerhand wel in geplaatst worden. Terwijl ik me met het eten bezig ging houden, legde Heiko nog een paar puzzelstukjes op de juiste plaats. “Hoezo verslavend, Heiko?”

Het was toch al half zes geweest, toen we uiteindelijk aan de keukentafel plaatsnamen voor het kerstdiner. Dat bestond, conform de Zweedse traditie uit Janssons Frestelse (niet op de foto) en beenham, aangevuld met spruitjes en boontjes als groente. Als toetje hadden we ijs met vruchtjes en slagroom. We waakten ervoor, om niet te veel te eten, zoals vaak het geval is met de kerstdagen. Het is uiteindelijk allemaal wel lekker, maar achteraf krijg je er spijt van dat je min of meer te veel gegeten hebt en dat wilden we voorkomen. Na het eten en de afwas namen we plaats op de bank en lieten we ons amuseren door een van de laatste kerstfilms van dit jaar. Eerste kerstdag 2021 liep ten einde…
Overigens staan de voorbereidingen van het kerstmenu onder de kerstgroet…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.