Geen widgets gevonden in de zijbalk

Gisteren waren we naar Tranås geweest. Dat hadden we verteld. Maar het niet aanwezig zijn van de kapper deed mij vergeten, om iets leuks te vertellen. Natuurlijk was de natuur onderweg nog steeds schitterend. Of misschien nog wel mooier. Het lijkt wel of de herfstkleuren intenser geworden zijn. Dat kan uiteraard, want nog lang niet alle soorten bomen en struiken laten hun bladeren al verkleuren. De een is nou eenmaal later dan de ander. Niets mis mee, want het “schouwspel der herfstseizoen” wordt over een langere periode uitgestreken en dat kunnen wij alleen maar toejuichen.

Zullen de koeien hier ook zo enthousiast over zijn?

Aan beide kanten van de weg stonden koeien. De ene kudde van een stuk of vijf meisjes, ze waren nog niet zo oud, konden genieten van de fantastische berg op de achtergrond. Die hadden nog behoorlijk veel gras, waar ze lekker van konden eten. De andere kudde, ook jongeren, had niet zoveel ruimte, echter zeker nog groene grassprieten genoeg. Maar zo te zien scheen ze dat op dat moment totaal niet te interesseren: ze leken meer van ons te genieten! Ze waren wel er-reg nieuwsgierig, waarom dat zwarte ding (onze auto) precies voor hen stil ging staan. En er bewoog ook nog eens iets in! Dan word je echt ontzettend benieuwd!

Dan moet je elkaar als groepje meisjes toch wel even waarschuwen, door te gaan loeien, zodat die anderen het eveneens allemaal even goed van dichtbij kunnen bekijken! Maar de ruimte was natuurlijk beperkt en wat moet je dan, als je wel wilt zien waarover die anderen zo enthousiast zijn? Ja! Je kijkt gewoon onder een ander koe-meisje door! Niet moeilijk doen, toch? Alleen is die ruimte ook weer beperkt en blijft er voor haar, als laatst aansluitende in de rij, nog maar een ding over: er letterlijk over de rug van een ander beter van worden, door van diezelfde rug een steuntje te maken! Ja! “Meisje 1624” kon eindelijk zien waarover iedereen zich zo druk maakte. Is ze niet geweldig? Of ze heeft genoten van hetgeen ze zag is gezien de uitdrukking op haar gezicht nog maar zeer de vraag…

Terug naar vandaag, waar onze ochtend in het teken stond van de voorbereiding voor het eten voor ons en onze gasten. Ik had Norbert en Cecile een echte Zweedse maaltijd beloofd en had daarvoor het beproefde recept met de falukorv uitgekozen. De falukorv werd alvast ingekeept en in alle inkepingen kwam een plakje kaas en een plakje tomaat. Heiko nam het snijden van de kaas voor zijn rekening. Om eerst even bij te kletsen voor we aan tafel zouden gaan, kozen we voor een drankje met een toastje met een zelfgemaakte eier- en een tonijnsalade. De eieren werden door Heiko gekookt en gepeld. Daarna werd de tonijnsalade gemaakt: “Even voorproeven Heiko?” Ha! Nooit een probleem hoor! Als nagerecht had ik gekozen voor een Zweedse appeltaart, waar Heiko de appeltjes voor schilde en even later de slagroom voor klopte. Zie jij ook wat ik zie? Bepaalde dingen vond hij leuker te doen (en te proeven) dan andere! Het was een gezellige tijd en de samenwerking ging top!

Na de middag ging Heiko de benzinetank van de zitmaaier vullen en werd even later de motor gestart. Het gras kon weer gemaaid worden. Dat was al enige tijd geleden. Het groeit niet meer zo snel, echter van een mooi vlak grasveldje was geen sprake meer. Sommige stukjes gras groeien sneller dan andere stukjes en daardoor zag het er gewoon niet zo fraai meer uit. Eveneens lag er op sommige stukken land gigantisch veel blad! Het had de laatste dagen nogal gewaaid… Met de zitmaaier konden de bladeren mee opgezogen worden en werd het in de twee opvangbakken verzameld. Binnen de kortste keren zaten de twee opvangbakken vol. Uiteraard gedeeltelijk met gras, maar voor het overgrote deel met blad. Dat ruimt op! In totaal werden niet minder dan twaalf opvangbakken leeggegooid, op het dijkje langs het beekje. Op enig moment begon het een beetje te miezeren, echter het gras kon volledig gemaaid worden en werd weer netjes. Of het de laatste keer is dit seizoen? Dit jaar?

Om vijf uur hadden we met Norbert en Cecile afgesproken. We spraken eigenlijk gewoon meteen verder, daar waar we vorige week waren gebleven. We hadden een primeur: Norbert componeert namelijk muziek! Dat is een hobby van hem en daar is hij best wel goed in. Door het Zweedse landschap, de ruimte, rust en de stilte was hij geïnspireerd. Hij had iets gemaakt, waar hij ook beelden bij heeft. Het is een muziekstuk geworden van 21 minuten. Er werd via de mobiele telefoon een stukje ten gehore gebracht. Toen hij het een beetje toelichtte kregen wij zelfs ideeën en beelden bij de muziek! Op een hele natuurlijke manier verschenen de beelden in ons hoofd. Erg bijzonder! Cecile doet ook een behoorlijke duit in het zakje. Zij is kunstenares en schildert en tekent veel. Door de muziek van Norbert is zij op haar beurt geïnspireerd om er tekeningen bij te maken. Die gebruikt gaan worden voor een filmpje ter illustratie van het muziekstuk. Maar daar houdt het niet mee op. Ze denkt er zelfs aan om een kinderboek te maken. Toen we bij hen in het vakantiehuisje waren, liet ze een paar schetsen zien. Knap hoor! Wat plezant, om deze twee enthousiaste en creatieve mensen te ontmoeten.

Tegen zes uur konden we aan tafel. De laatste hand was gelegd aan het eten en alles was klaar: de tafel was gedekt en alles stond gepresenteerd. Toen Norbert en Cecile de keuken binnenkwamen kregen we al meteen complimenten en er volgden nog een aantal, nadat men van het eten geproefd had. Dat is natuurlijk heerlijk om te horen, eerlijk is eerlijk. We sloten de avond af met een kopje koffie, terwijl er nog even gezellig nagebabbeld werd. Op enig moment gingen onze gasten naar hun vakantiewoning, om daar hun een-na-laatste nacht door te brengen. Vrijdag vertrekken ze. Terug naar Nederland, terug naar hun dochter. We weten zeker, dat ze van deze twee weken Zweden hebben genoten en weten nagenoeg zeker, dat we ze nog weer een keer gaan zien. Daarom “Vi ses, Norbert och Cecile. Det var jättetrevligt att träffa er!”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.