Alles heeft een begin en een einde. Een zaadje wordt gepland, een plant komt tot leven en sterft weer af…
In januari van het jaar 2012 begonnen wij met een website, met als onderdeel daarvan een blog. Aanleiding was, dat we emigratieplannen naar Zweden hadden en de “achterblijvers” via die website wilden informeren over ons wel en wee. In eerste instantie uiteraard voor onze familieleden en verder voor goede vrienden, buren en oud-collega´s. Het duurde nog vijf jaar voordat ons huis in Blijham werd verkocht en we echt konden emigreren naar, het zo geliefde, Zweden. In het begin schreven we elke dag een aantal items. Telkens over een bepaald onderwerp. Op enig moment begonnen we met een verhaal één keer per dag. Onze website werd daarmee als het ware een dagboek. Een van de weinige websites, die dagelijks verslag deed van de Zweedse belevenissen van geëmigreerde Nederlanders.
Vele mensen gingen ons in de loop der jaren via de site volgen. Tot onze grote verbazing werden onze belevenissen, onze berichten, gemiddeld namelijk door bijna 300 personen gelezen! Menig lezer reageerde ook op onze berichtjes en sommigen kwamen zelfs spontaan bij ons langs! Allemaal heel erg leuk en motiverend. We hebben er zelfs een paar leuke vriendschappen aan overgehouden!
Een paar keer kozen we voor een andere layout van de website, wat veel werk met zich meebracht. Wat was dat echter leerzaam! Ook kregen we regelmatig storingen in de database van de site, wat na soms urenlange chats met Hostnet weer werd opgelost. Eveneens heel leerzaam. Echter, op het moment dat je er middenin zit, zijn het vooral frustraties en ergernissen die de boventoon voeren.
Dagelijks hebben we samen vele uurtjes in de website gestoken. Op de manier waarop wij het deden, kostte het gewoon erg veel tijd. Wat denk ik vooral te maken had met mijn streven naar perfectionisme… “De foto´s moeten goed recht staan, moeten voldoende kleur hebben, een juiste belichting en het juiste formaat”. Alleen het optimaliseren van de foto´s kostte al minstens een uur. Dan kwamen er teksten bij. Natuurlijk niet door mij alleen. Die over zijn werk gingen of technisch waren of over het hout en het verwerken daarvan kwamen van Heiko. De laatste tijd nam hij al steeds meer teksten voor zijn rekening. Dan heb ik het over ruwe teksten. Die werden door mij eventueel nog aangevuld en waar nodig aangepast of gecorrigeerd. Kortom, een verhaal, een item op de blog kost ons minstens vier tot zes uur. Daarom gingen we op enig moment over tot het plaatsen van een of twee berichten per week. Het werk en de tijd was het echter allemaal wel meer dan waard hoor!
Sinds eind augustus vorig jaar, het moment waarop ik met grote spoed naar het ziekenhuis te Jönköping werd vervoerd vanwege mijn hartinfarct, heb ik een grote diversiteit aan medicijnen gekregen. Die mix daaraan en ook de hevige pijnklachten in de rug, veroorzaken bij mij dagelijks grote vermoeidheid en concentratieproblemen. Voor de blog betekende dat, dat het nog meer tijd kostte. Te veel tijd. En om die reden moeten er nu keuzes gemaakt worden.
Na een kort overleg, we hadden er gelukkig hetzelfde idee bij, kiezen we voor meer tijd voor onszelf. Meer tijd besteden aan (gezamenlijke) hobby´s, waaronder het meer ontdekken van de omgeving, van andere delen van dit mooie land, hopelijk lange(-re) wandelingen maken met Sune… Het is om die reden, dat we samen hebben besloten te stoppen met onze website. Na bijna 12,5 jaar gaat de website uit de lucht. Dit is het laatste item, de laatste blog… De website blijft nog een poosje actief, om iedereen een kans te geven dit bericht te kunnen lezen, maar daarna zal de site verdwijnen…
Wij blijven hier in Ödarp zolang wonen als het ons gegund is.
Mocht je in de buurt zijn: kom gerust langs!
De koffie is snel gezet en in de diepvries hebben we altijd wel iets van gebak.
Wees welkom!
We bedanken iedereen, die dagelijks (of met een andere regelmaat) de items op onze blog las. In het bijzonder ook iedereen, die ons regelmatig een reactie gaf. Dat was altijd een verrassing in de positieve zin van het woord. En dan, zoals al genoemd, de lezers en lezeressen die zelfs bij ons in Ödarp zijn geweest! Hoe bijzonder was dat! Dat we spontaan mailverkeer hadden met velen! Zo geweldig! Opnoemen van iedereen die ons bezocht of mailde doen we niet, omdat we niet willen, dat we mensen vergeten en daarmee iemand tekort doen. Die bezoekjes en mailtjes koesteren we trouwens enorm! Het was heel bijzonder!
We hebben het maken van de blog écht met enorm veel plezier gedaan!
We gaan het absoluut missen…
We wensen iedereen al het goeds voor de toekomst!
Dat jullie dromen uit mogen komen!
Geniet van de kleine dingen en haal het meeste uit het leven!
Uit iedere dag!
Dat gaan wij nu ook (meer) doen!
Heel veel liefs,
Heiko en Joke Leugs
Ebba en Sune
Ödarp Björkhaga 1,
57396 Tranås
Sverige
PS Wil je met ons in contact blijven? Stuur dan een mailtje naar heikoenjoke@gmail.com.
Hej Heiko en Joke,
Wat jammer dat jullie stoppen met de blog, ik heb jullie verhalen altijd met veel plezier gelezen. Ook ik ben samen met mijn vriend bijna 10 jaar geleden verhuisd naar Zweden en het was leuk om jullie ervaringen te lezen en veel dingen te herkennen. Maar ik snap jullie beslissing en wens jullie nog heel veel plezier met het ontdekken van al het leuke dat Zweden te bieden heeft. Veel geluk, Jannie
Hej Jannie!
Nu heb je ons natuurlijk nieuwsgierig gemaakt naar jullie verhaal omtrent jullie emigratie. En waar jullie wonen. Hoe jullie het hebben ervaren.
We zouden contact kunnen houden via heikoenjoke@gmail.com.
Heel erg bedankt voor de fijne wensen!
Ha det så bra!
Hej hej,
De dag die ik vreesde is aangebroken! Met ontzettend veel plezier hebben we jullie belevenissen in Ödarp gevolgd. We gaan deze missen! Het was altijd een stukje Zweden meebeleven buiten de vakanties om. We houden contact en als we in de buurt zijn houden we ons graag aanbevolen voor fika in de tuin. Natuurlijk beginnend met het grootste en lekkerste gebakje/koekje 😉
Plaats je nog wel af en toe een filmpje van Sune op YouTube?
Groetjes uit Hoogeveen van de Smitjes
Hej Wilfred!
Wat lieve woorden!
We houden graag contact en jullie zijn altijd meer dan welkom hoor! Ook wanneer er als eerste wordt gekozen voor het grootste gebakje!
Had niet eens gedacht aan het YouTube-account en ga zeker filmpjes plaatsen!
Ha det så bra!
Lieve Joke en Heiko,
Wat heb ik genoten van jullie blog!
Het begon met lezen, toen een keer elkaar ontmoeten en daarna werden we vrienden.
Ik ga jullie blog zeker missen en zo ook het wel en wee van jullie ‘gezin’ (Ebba en Sune) en familie.
En dan al die heerlijke gerechten en taarten. De gezellige buren. Het huis en de tuin. Het weer. De foto’s. Te veel om op te noemen.
Dank jullie wel voor de verhalen, de altijd prachtige foto’s en de tijd en moeite die jullie hierin hebben gestoken.
Ik gun jullie de rust, jullie ‘eigen’ leven en een goede, met name minder pijnlijke, gezondheid.
Liefs, Ingrid
Hej Ingrid!
Heerlijk te lezen, hoe jij onze blog hebt ervaren! We gaan er haast van blozen!
Ja, we werden vrienden en we houden zeker contact.
Misschien stuur ik zelfs nog wel eens een paar foto´s mee 😉
Ha det så bra, kära vän!
Dag Heiko en Joke.
Dat was het dus, de laatste.
We hebben jullie belevenissen met heel veel plezier gevolgd en zullen de blog missen.
We wensen jullie gezondheid en geluk en veel plezier in het ontdekken van nieuwe mogelijkheden.
Het ga jullie goed.
Jelle en Rinske Tempel
Hej Jelle en Rinske!
Bedankt voor de lieve wensen.
Wij wensen jullie uiteraard ook al het goeds.
En ook voor jullie geldt, dat de koffie (bijna) klaar is hoor!
Ha det så bra!
Oskar schreef:
Hej hej,
Wat zullen we jullie blog gaan missen, maar tegelijkertijd begrijpen we het ook. We zeiden al wel eens vaker tegen elkaar, Joke en Heiko maken er ook iedere keer weer een heel uitgebreid verhaal van.
Verhalen die we beide hier altijd met veel plezier gelezen hebben.
Wij geven jullie groot gelijk dat julie dit besluit genomen hebben en meer voor jullie zelf kiezen.
Wij willen jullie dan ook bedanken voor alle mooie verhalen en nuttige informatie die jullie gedeeld hebben de afgelopen jaren.
Ik was net bijgelezen met jullie historie van de blog die als pdf waren opgeslagen.
Het moet zo zijn denk ik.
Het gaat jullie goed, en we spreken graag binnenkort af voor een Fika.
Groeten uit Oldemarkt
Oskar (& Nicoline)
Hej Oskar en Nicoline!
Bedankt voor de lieve woorden. Ja, na 12,5 jaar houden we het toch maar voor gezien.
Fijn, dat jullie zo hebben kunnen genieten van de blog!
Tot snel!
Ha det så bra!
Ik had het al verwacht. De tijd die jullie in een blogpost steken is best wel veel. Herkenbaar trouwens want het kost inderdaad veel tijd. Ik heb zelf ook wel overwogen om te gaan stoppen maar blijf toch doorgaan. Mijn voornaamste reden is geen dagboek maar een soort van database met allerlei informatie over de plekken waar we geweest zijn. Het laatste boek van Heiko ga ik zeker nog een keer lezen.
Bedankt voor alle berichten en een kijkje in het leven van jullie. Zetten jullie de laatste jaren ook nog om naar PDF?
Heel veel succes met het verder ontdekken van Zweden en blijf gezond !!!
Hej hej!
Je weet uit ervaring inderdaad hoe het gaat. Respect voor jou hoor, dat je zo uitgebreid op de site https://blogzweden.blogspot.com/ verslag doet!
Ook jij laat ons meekijken in jullie belevenissen. Daarvoor bedank ik jou weer! We blijven jou in de gaten houden hoor!
Nee, geen PDF´s meer. Dat zouden er te veel zijn om nog te doen. Dat vergt eveneens veel tijd namelijk.
Bedankt voor de lieve wensen!
Ha det så bra, Hans!
Nou ja zeg! Jammer hoor, van tijd tot tijd las ik jullie belevenissen. Maar ik snap het wel, het kost ook veel tijd. Ik heb een screenshot gemaakt van jullie stek en e-mailadres. Wie weet als we een keer naar Zweden komen…
Hopelijk gaat het nog wat beter met je klachten Joke! Bedankt voor de leuke verhalen.
Hartelijke groet,
Gerda
Hej hej!
De tijd was rijp. We hadden het er al vaker over gehad en de knoop doorgehakt.
Je weet, dat ook jullie meer dan welkom zijn!
Bedankt voor de lieve wensen.
Ha det så bra, Gerda!