Statistieken
  • 0
  • 1
  • 32
  • 410.972
  • 1.135
  • 61
  • 1.218


Een bakker uit Stockholm verbrak gisteren het wereldrecord met een “monster” semla! Men hoopte het record te verbreken en ze deden dat uiteindelijk met een ruime marge. ‘s Werelds grootste semla weegt 300 kilo, twee keer zoveel als de bedoeling was. “Als je een record wilt bereiken, kun je het net zo goed overtuigend doen”, zei de bakker. Hij kon tot gisteren niet slapen. De nervositeit over de naderende recordpoging was te groot. “We hadden eerder vijf mislukte pogingen gedaan, maar we hebben het bij de laatste poging toch voor elkaar gekregen. Het is best cool om te zien. Het is iets meer dan 2.000 keer zo groot als een normale semla”, zegt hij. Het doel was, dat de semla 148 kilo zouden wegen, maar het laatste resultaat belandde op 300 kilo na enkele aanpassingen op het laatste moment. Rond middernacht was de semla klaar: gevuld met 130 kilo room en 30 kilo amandelspijs. Om het deeg voor de basis te bakken kostte alleen al zeven uur. Hoe smaken de semlor? “Het smaakt net zo goed als onze gewone semla. Het zijn immers precies dezelfde ingrediënten. Het probleem is om alles in de mond te krijgen. Dat is een beetje moeilijker omdat het zo groot is.” Mmm… als deze bakker nu in Tranås had gewoond, hadden we misschien een graantje… eh stukje, kunnen meepikken van dit heerlijke record. Helaas. We rijden er niet voor naar Stockholm.

Het zal je maar gebeuren: je wilt iets betalen en je pas werkt niet. En Swish, betaling via mobieltje, ook niet. En tot overmaat van ramp heb je geen contanten in je portemonnee. Dan ben je mooi (on-) klaar! Het overkwam alle klanten van de Swedbank. Een van de grootste banken van Zweden. Ze hadden namelijk een gigantisch probleem met hun IT-systeem. Duizenden bankklanten, welke duidelijk overstuur waren, schreven op de Facebookpagina van Swedbank, verhalen over de, soms gigantische, problemen die zich voordeden. Sommigen vertelden over het feit, dat ze niet konden betalen bij het onbemande tankstation of in de winkel. Mensen konden niet uitchecken, omdat ze niet konden pinnen. De digitale, contanten-loze samenleving vormt een grote kwetsbaarheid en tegen dit soort verstoringen en IT-crashes kunnen we ons niet volledig beschermen. De technologie wordt wel steeds betrouwbaarder, alleen is het ook nog steeds een probleem. Het verhoogt onze kwetsbaarheid, om uitsluitend op één methode te vertrouwen: óf alleen met pin óf alleen met Swish betalen. Er zijn manieren om ons voor te bereiden, om de schade te beperken. Zorg ervoor dat je niet afhankelijk bent van een individuele bank. Heb pasjes van twee verschillende banken. Een tweede manier is, om toch contant geld op reserve te hebben. Hmmm… en dat terwijl men contant geld wil verbannen…

Op Valentijnsdag verraste ik Joke met een mooi boeket bloemen. Het waren vooral de roze tulpen die de aandacht trokken. Nu, nagenoeg een weekje later, zijn de tulpen gisteren op de compostbak belandt. Het andere gedeelte van het boeket wilde Joke nog even bewaren. Het was voornamelijk nog gipskruid en een paar takken van de lijsterbes. En nu weet ik waarom ze die niet wilde wegdoen. Ze staan namelijk in bloei! Waren het in eerste instantie saaie takken, bruin, somber en zielig, zijn het nu nog wel bruine takken alleen nu met felgroene knoppen én witte bloemetjes! Geweldig!
 
Toen ik dat zag, nam ik vanmiddag van mijn werk ook een paar takken mee. Dit keer niet van de lijsterbes, want als we daar meer van op een vaas zouden willen zetten, kan ik ze wel bij onszelf uit de tuin halen. Nee, het ging om de takken van een kersenboom. Ook deze zijn nu nog behoorlijk saai. Toch zitten ze vol met knoppen en hier en daar komen er al een paar open. Ook hier zitten felgroene knoppen in. Of het ook witte bloemen worden weet ik zo niet. Wellicht, dat we binnen een week weten welke kleur ze hebben. Om eerlijk te zijn staan de takken zo zonder bloemen ook eigenlijk best wel leuk in de vaas.
 
Sinds we de “oude” cursus Zweeds in ons bezit hebben, een cadeautje van Klaas en Reinie, is Joke weer aan de studie! Dat wil zeggen, dat ze dagelijks ongeveer een half uurtje daadwerkelijk de cursus doet. Eerst leest ze het betreffende hoofdstuk door en noteert ze de woorden die ze niet (meteen) herkent. Dan luistert ze naar de singles, die de tekst letterlijk verteld. Zo weet ze de woorden te schrijven en hoort ze de uitspraak. Dan zoekt ze met Google Translate of het woordenboek de vertaling bij de woorden. Ze geeft aan, dat de lessen voor beginners best pittig zijn. Zij moet af en toe zelfs goed nadenken wat er staat. De stemmen van de personen die de verhaaltjes vertellen klinken ook “op leeftijd” en hoor je het plaatje kraken. Geen enkel probleem, want dat is alleen maar super leuk. Nog maar 15 van de 50 hoofdstukken, Joke!
 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.