Langzaamaan gaat het de goede kant weer op met Heiko, hoewel vermoeidheid door verminderde longinhoud en hoesten nog wel degelijk aanwezig zijn. Vanochtend was de quarantaine periode voor hem voorbij. Hij was vijf dagen in huis gebleven. Daardoor had ik me voorgenomen, om naar Aneby te rijden. Er zijn medicijnen die ik moest halen. Omdat ik me vandaag weer minder fit voelde dan de dag eerder en omdat ik er zeker van wilde zijn, dat ik niet was besmet, deed ik ook maar even een zelftest. Vooral in een apotheek, waar uiteraard zieke(-re) mensen komen, wil je niemand besmetten. En wat blijkt? Uitslag van de test positief! Het was ook bijna niet te voorkomen. Voor Heiko was in isolatie gaan geen mogelijkheid, omdat toen het virus bij hem was geconstateerd, het ontzettend warm was. Om dan in onze slaapkamer te moeten vertoeven… Nee, dat kon beslist niet. Helaas blijven we dus nog even samen in quarantaine…
De laatste dagen zijn qua weerstype niet te vergelijken met die van een week geleden. Hadden we toen de T-shirts nat van zweet, is het nu van de regen. Afgelopen nacht bijvoorbeeld is maar liefst bijna 14 millimeter water gevallen. Dat is toch best wel veel. Voor de komende weken blijft het wisselvallig. Zowel wat betreft de temperaturen, als wel of niet nattigheid. Natuurlijk kan die voorspelling nog veranderen, want het weer blijft het weer: niets zo wisselvallig!
We weten zeker, dat er in ieder geval een blij is met die regen: de natuur! Je zag het met name vandaag, na de zoveelste bui, dat het gras weer iets groener werd. Werden de bladeren nou ook groener? Nee, gezichtsbedrog. Of er was stof door de regen van het blad afgespoeld… We hebben mazzel gehad, dat er zaterdag en zondag in de vijver getrimd kon worden, want dat is na vannacht echt niet meer mogelijk! Er staat op de diepere plaatsen zeker al wel weer twintig centimeter water en dat maakt het er doorheen lopen wel heel erg moeilijk. Onmogelijk gewoon. Zal het vijvertje dit seizoen nog weer droog komen te staan? Denk het niet. Onze timing was dus goed.
Bij de vijver staat de “Moeras-lathyrus” in bloei. Dit is een plant uit de vlinderbloemenfamilie. Het is een wilde bos, chaotisch gewoon. De vele blaadjes groeien van links naar recht en van voor naar achter, waardoor er totaal geen structuur in zit. Dit maakt het een leuke plant! En voor het huis zat de Japanse anemoon, ook wel herfstanemoon genoemd, behoorlijk in knop. Sterker nog: er zat al een bloem in! Deze plant wordt tussen de 120 en 150 centimeter hoog en bloeit tot oktober. Daarmee hebben we nog een tijdje om ervan te genieten. De bloemen kun je op een vaas zetten, maar dan laat je de bijen in de steek, die door deze bloemen worden aangetrokken. De natuur gaat voor!
Ons taludje is nu toch wel bijna aan het eind van zijn latijn. Dat wil zeggen, dat de diverse (wilde) bloemen aan het eind van hun bloeiperiode zijn. De enigen die momenteel nog bloeien zijn de akkerklokjes. Op zich erg fleurig. Maar de rest van de plantjes zijn vergeeld, verdroogd en verdord. Daarmee is het tegelijkertijd een beetje een rommeltje aan het worden. Wat mij betreft mag het taludje nu getrimd worden. Heiko vindt het jammer om dat nu al te doen en daarmee wachten we nog even. Ik denk, dat de hommel het met Heiko eens is: die had het nog heel erg druk om lekkers uit de paarse klokjes te halen!
Gisteren ontdekten we ineens, dat we een ziekte hebben in beide perenbomen! In de stam van de beide bomen zitten grote scheuren. De bast scheurt over een groot deel open en van de oudste perenboom valt de bast er zelfs af. Ook zit er zomaar ineens één dode tak in de perenboom. De onderste tak. Terwijl de rest nog heel gezond lijkt. Wat is dit nu weer? We hebben al even gegoogeld en komen met de mogelijke oorzaak: bacterievuur. Dit is een plantenziekte, die veroorzaakt wordt door een bacterie (Erwinia amylovora). De ziekte verspreidt zich razendsnel. In een mum van tijd kunnen andere planten, stuiken en bomen in de tuin ook aangetast worden. Het lijkt alsof alles door vuur verschroeid wordt. Typisch is het bruinzwarte verkleuren, verdorren en verschrompelen van de bloesems, bladeren, twijgen en vruchten.
Perenbomen zijn meest gevoelig voor deze ziekte, vandaar dat deze ziekte ook perenvuur genoemd wordt. Bacterievuur is niet schadelijk voor mens en dier, het is een echte plantenziekte. Deze plantenziekte is weliswaar een bacterie, maar is niet te bestrijden met antibiotica. Erger nog: genezing is helemaal niet mogelijk. De geïnfecteerde planten (-delen) moeten verbrand worden. Net nu de “oude” perenboom voor het eerst na vier jaar zeker tien vruchten heeft… Heiko wil nog even overleggen met Kenth Örtengren. Als hij de ziekte bevestigt, zal er niets anders opzitten, dan de twee perenboompjes te kappen. Dat zou jammer zijn, maar helpt waarschijnlijk erger voorkomen!
Vanavond moest Zweden het in het EK Damesvoetbal het opnemen tegen zijn zwaarste tegenstander in het toernooit tot nu toe: gastland Engeland. De Engelsen hebben alle wedstrijden in het EK gewonnen, hebben een doelsaldo van 16-1 en betreden met de steun van het thuispubliek achter hen de Bramall Lane-arena in Sheffield. Bovendien met twee rustdagen meer dan Zweden. Voor het eerst in het toernooi waren Zweden niet langer vanzelfsprekende favorieten! De beide teams begonnen zeer offensief te spelen, maar in de 34e minuut kwam de koude douche: een vrijstaande aanvalster van Engeland pakte haar kans na een voorzet en maakte haar zesde doelpunt van het toernooi. Zweden kwam voor het eerst in het EK in het nadeel te staan. Met hernieuwd vertrouwen en het gejuich van het thuispubliek achter hen, nam Engeland het spel over. De Zweden deden een poging om het tempo verder op te voeren, maar slaagden er niet in, de gelijkmaker te maken voordat het fluitsignaal voor de rust klonk.
In de tweede helft kopte rechtsback Bronze na een corner 2-0 binnen voor Engeland. Opnieuw na volledig vrij te zijn achtergelaten in het strafschopgebied. Twee wissels aan de Zweedse kant volgen. Met nieuwe energie in het offensief bleef Zweden via tegenaanvallen op de gelijkmaker jagen. De Engelse keeper speelde meerdere keren geweldig en voorkwam, dat Blackstenius de impasse kon doorbreken. Engeland wist in de 68e minuut hun voorsprong weer uit te breiden naar 3-0. Maar daar bleef het niet bij! Enkele minuten later sloeg Kirkby toe met een schot van buiten het strafschopgebied, waarna de keepster de bal langzaam over de doellijn zag rollen: 4-0 was een feit. Dat was ook de eindstand. Zweden is vanavond uitgeschakeld: ze werden in de halve finale “vernederd” door Engeland. Zweden is daarmee klaar met het spelen van het kampioenschap. Morgen spelen Duitsland en Frankrijk nog een halve finale. De winnaar daarvan speelt zondag de finale tegen Engeland.
Uiteindelijk door dit spelletje werd het voor ons laat. Rond de klok van tienen zat er nog licht in de lucht. Daarna doofde de dag langzaam maar zeker…
Rinske schreef:
“Spijtig dat jullie toch nog covid hebben opgelopen, wees er wel voorzichtig mee en ga niet te snel weer aan het werk. Long covid is geen pretje, weet ik uit de naaste omgeving. Beterschap maar en ik zal duimen dat jullie weer beter zijn voor de reis.
Afgelopen zaterdag om 5 voor 12 ‘s morgens is de laatste dakpan geplaatst. Een prachtig resultaat, net of hebben we een nieuw huis, ik zal een foto sturen via de mail. Precies een week werk gehad, mooi hè. Dat kwam ook omdat het steeds mooi weer bleef: niet te warm en meestentijds droog op een paar nachtelijke buien na. Verder gaat alles hier prima, we rusten nu maar even op onze lauweren.”