Lang leve de telefoon! Vanochtend tijdens het ontbijt spraken we over Jokes gezondheid. Ze had weer een vervelende nacht achter de rug en voelde zich deze morgen ook verre van lekker. Ik stelde voor om met de afdeling chirurgie te bellen en te vragen of het zin had naar de spoedeisende hulp te gaan. Wanneer dat echter een kwestie van pijn bestrijden zou zijn en dat we daarna weer naar huis zouden kunnen gaan, zag Joke daar liever vanaf. Van de reis, al snel een uurtje, en daarbij het wachten zou dat haar klachten eerder negatief dan positief beïnvloeden. Even los van medicatie. Met het telefoontje was ze het uiteraard wel eens. Niet geschoten is altijd mis, toch? Nadat ik de verpleegkundige had uitgelegd waarom er gebeld werd gaf ze plotseling aan, dat er aanstaande woensdag nog ruimte was voor een afspraak! Of ze dat maar voor ons moest vastleggen… Natuurlijk! Heel graag! Er werd uitgelegd, dat we dan een afspraak hadden met een vrouwelijke chirurg. Aan de hand van het gesprek zal zij een urgentie voor de operatie bepalen kregen we te horen. En zo kregen we ineens een afspraak waarbij we nog slechts twee nachten moeten overbruggen in plaats van twee weken!
Vanwege de stevige wind, die vandaag ook weer het land teisterde, was ik vandaag niet aan het werk gegaan. Het werk bestaat nu vooral uit het snoeien van bomen en daarvoor moet je een trap of ladder op óf in de boom klimmen. Geen leuke acties als het zo hard waait. Een dagje vrij, dus thuis maar eens even bekijken wat we kunnen doen. In elk geval iets wat laag bij de grond is. Ta da… gevonden! Elke keer als we grasmaaiden met de grote zitmaaier was het hoekje onderaan de keukentrap en voor het kelderraam een struikelblok. Je moest dat stukje gras met de hand knippen of met de trimmer. Met de zitmaaier wilde dat absoluut niet. Vanochtend bedacht ik mij, dat langs de weg naar Bordsjö ergens, net van de weg af en in het bos, een hoopje grijs grint/ grüs lag. Al zo lang wij hier wonen. Dat is absoluut van een klusje overgebleven, is vergeten en wordt nooit meer opgehaald en zeker niet gemist. Daar kon ik wel iets van gebruiken, heel goed zelfs. Het zou volgens mij vele malen beter lijken (en handiger zijn), wanneer het stukje gras zou worden vervangen door dit grint. En daarmee had ik mezelf weer een klusje bedacht. Soms moet je het ijzer smeden als het heet is. Dat gras moest eruit voordat het maaiseizoen begon en tegelijkertijd lag dat hoopje grijze grind daar maar te liggen en mij aan te kijken… Een en een was twee!
Eerst maar eens de matten en staptegels bij de betonnen trap weggehaald en daarna al het gras van dat hoekje afgestoken. Oei! Je kon niet zeggen dat het een vlak stukje grond was. Dan maar vlak máken door hier wat grond weg te halen en daar wat grond neer te leggen. Al snel was het een egaal stukje. Het overige afgestoken gras en zand kon ik weer prima achter in de tuin gebruiken ter opvulling. Toen het stukje “schoon” was, met de speciekuub en een paar grote emmers achterin de auto naar de plek waar het grint lag en een eerste ladinkje opgehaald. In de speciekuub leek het heel veel, maar eenmaal uitgespreid… Nog maar een keertje en daarna zelfs nóg een keertje rijden. Gelukkig was dit allemaal binnen 5 minuten te doen. Na het derde vrachtje was alles met een 5 cm dikke laag grijs grint bedekt. Daar komen vast geen wortels en onkruid meer door. Alleen leek dat grijze niet bij het grint/ gravel dat in het paadje met de flagstones lag. Daarom het grint vermengd met heel fijn grind (gravel, wat in een andere speciekuub in de houtcontainer lag) en nu lijkt het een geheel. Het witte bistrosetje, dat al een paar jaar in het gras tegenover dit hoekje stond, zal in het voorjaar in de buurt van het kelderraam komen op het grind. Daar waar nu de heideplantjes staan. Én het grasmaaien wordt gemakkelijker (hoeft het setje niet steeds verplaatst te worden) én het lijkt stukken beter. Al met al tevreden.
Deze beroemde Zweedse tennisser ken je vast nog wel: Björn Borg. Vele jaren was hij te zien op grote toernooien en hij ging met vele overwinningen naar huis. Dat de appel niet ver van de boom valt, bewijst zijn jongste zoon Leo. Hij debuteert namelijk dinsdag in Italië. Daar speelt hij zijn eerste wedstrijd als proftennisser. De belangstelling voor de Zweedse tennisser van 16-jaar is groot. Tijdens zijn hele tenniscarrière werd Leo vanzelfsprekend gevolgd door de vergelijkingen met papa Björn. De verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen. Wordt hij een van de grootsten in zijn sport? Nadat hij een goeie indruk heeft achtergelaten als junior speler, waar Borg momenteel op de 98e plaats in de wereld staat, is de 16-jarige nu klaar voor zijn professionele debuut. Het vindt plaats in een uitdagertoernooi in het Italiaanse Bergamo. Tegenstander in zijn eerste wedstrijd is Tseng Chun-hsin, een 18-jarige uit Taiwan en momenteel 301e is in de “senior ranking”. Borg heeft de afgelopen maanden aangetoond, in een geweldige conditie te zijn. Hij scoorde een overwinning in een juniorentoernooi in Israël, eind 2019 en een semi-finale plaats in Costa Rica in januari. Gaan we meer van deze Borg horen?
