Wentelteefjes van oliebollen!

Dertig centimeter sneeuw! Wow! Fantastisch! In de afgelopen nacht is er opnieuw sneeuw bijgekomen. Op de takken van alle bomen ligt een mooi laagje sneeuw, wat het een beetje een sprookjesachtig beeld geeft. Onze heg ligt inmiddels weer half verstopt onder de sneeuw, die de sneeuwschuiver met veel geweld van de weg heeft afgeschoven. Ook de uitgang van onze oprit ligt vól! Het is de vraag of we er wel met de auto uit kunnen komen. Voorlopig laten we het liggen. We hoeven nergens naar toe en vanaf zaterdag of zondag gaat het alweer dooien. Heiko waagde zich nog wel even naar buiten voor een korte wandeling naar het vakantiehuisje “Hagen”. Hij had geluk: er was een auto naar boven gereden. Althans tot halverwege en in de sporen van de banden kon hij zijn voeten neerzetten. Alleen het laatste deel moest hij ploegen door dertig centimeter sneeuw. Zijn schoenen verdwenen er volledig onder.

Je kunt wel foto´s blijven knippen. Zoveel moois dat vastgelegd kan worden. Ondanks dat we dit beeld nagenoeg elke winter hebben, raken we er niet op uitgekeken. Het was helaas wel bewolkt, waardoor we er deze keer geen strakblauwe lucht en zonnetje bij hadden. Maar die grijze lucht was ook mooi! Terug van de wandeling veegde Heiko de sneeuw bij de brievenbus wel even weg. Vijf jaar geleden kregen we namelijk een briefje in de bus van PostNord. De strekking van de boodschap was ongeveer: “Als je post wilt blijven ontvangen, moet je er wel voor zorgen dat je brievenbus toegankelijk blijft voor de bezorger.” De sneeuwschuiver schuift de sneeuw naar de zijkant, waardoor de brievenbus, logischerwijs geblokkeerd wordt en niet meer bereikbaar voor ze is. Om die reden werd een stukje weg voor en na de brievenbus schoongeveegd. Daarna terug in huis waar het aangenaam warm was en de chocolademelk op hem wachtte.

Al dat mooie witte poeder zal vanaf zaterdag of zondag langzaam weer wegsmelten. Dat geeft eerst weer een hele trieste aanblik. In ons eigen bosje zag Heiko al grote bruine plekken van natte sneeuw en stromend water. Daar loopt het beekje langs, dat uiteindelijk achter door onze tuin loopt. Het water op de foto´s hierboven komt een paar minuten later bij ons achter het huis langs. Onze vijver stroomde al over, maar als je dit plaatje zo ziet en wetende dat alle sneeuw eind deze week weer gaat smelten, kun je wel nagaan met hoeveel geweld het water dan opnieuw door ons sluisje zal spuiten. Dan nog te zwijgen over wat het doet met de oevers… Het hoort erbij…

“Wentelteefjes van oliebollen!” Hoe kom je op het idee? Nou, dat zal ik verklappen. Een trouwe lezeres van onze blog, Rinske, schreef hierover in een reactie. Ik had er zelf nog nooit van gehoord. Zoals ze het echter beschreef en de ingrediënten noemde, leek het me wel heel lekker. En ook bij Heiko liep het water al in de mond toen ik het noemde. Rinske schreef me precies hoe het moest: “Maak van een ei en een scheut melk een beslagje. Een schep suiker en een theelepel kaneel erdoor kloppen. De (koude) oliebollen in plakken van ruim een centimeter dik snijden en om en om weken in het beslag. In een hete koekenpan om en om een bruin korstje geven en bestrooien met poedersuiker.” Het leuke is, dat ze Heiko al goed kent: “Of voor Heiko een dot slagroom!” Geweldig! Vanmiddag stonden er dus “oliebollen-wentelteefjes” op het menu in plaats van een boterham. Ze waren héél snel op! Bedankt voor deze lekkere tip, Rinske!

Behalve de korte wandeling buiten was Heiko de hele dag bezig met puzzelen! Die 2.000 stukjes komen natuurlijk niet zomaar op de juiste plaats te liggen. Tergend langzaam krijgt de puzzel meer vorm. We zijn begonnen in de vier hoeken en daarna zijn de twee grote cirkels die de aardbol afbeelden, aan de beurt. Dat deze vorm van puzzelen verslavend is schreven we al eerder, maar vandaag werd dat opnieuw door Heiko bewezen. Wat heeft hij een geduld! Af en toe help ik hem stukjes zoeken, vanuit de grote doos. Daarna ga ik snel weer weg…

Tijdens het opruimen en sorteren van alles wat in mijn knutselhok staat, vond ik nog een velours gordijn. Een van de vier of vijf die we in Blijham hadden. Voor de trapopgang naar boven hebben wij geen deur. Daarvoor is daar geen ruimte. Om toch de warmte beneden te houden, hebben we voor die opening gordijnen gehangen. Dat werkt uitstekend. Als we ´s avonds naar bed gaan is het duidelijk voelbaar, dat het achter de gordijnen zeker een aantal graden kouder is dan in de hal. Alleen ben ik na vijf jaar eigenlijk wel een beetje uitgekeken op deze gordijnen en wil ik er iets anders ophangen. Vandaar mijn interesse voor het grote velours gordijn. Het enige probleem was voor mij de kleur…

Het gordijn is donkerbruin en dat past “uiteraard” niet in onze hal. Nu wist ik dat ik nog een doosje met textielverf had. In de kleur grijs. Perfect! Ik zette de wasmachine aan, deed het gordijn erin en legde de verf in het zakje ernaast. Volgens het internet bestaat velours uit katoen en linnen is het daarmee prima te verven. Maar… Helaas bleek dat niet zo te zijn! Het gordijn kwam er na de wasbeurt in dezelfde kleur weer uit! Nogmaals werd het internet geraadpleegd en in tweede instantie lazen we dat velours “vroeger” van katoen en linnen werd gemaakt, echter “tegenwoordig” vooral van linnen, wol en synthetische materialen. En net dat laatste kun je niet verven. Ohhh… Kleine teleurstelling. Dan maar eens een keer in de winkel op zoek naar een paar andere, zware gordijnen. Met de juiste kleur.

In mijn knutselhok vond ik ook nog iets anders. Een aantal oude borduurwerkjes van mijn moeder! Ze horen in houten ringen, lijstjes te zitten, alleen had de lijm losgelaten. De ronde borduurwerkjes waren door de jaren heen vanzelfsprekend erg vergeeld. Omdat dit een heel mooi aandenken is van mijn moeder, wil ik proberen om ze weer schoon te krijgen en het liefst een beetje witter. Daarna zullen ze weer in de ringen gemaakt worden en een plekje in huis krijgen. Op het internet vond ik tips om het vergeelde weer witter te krijgen. Namelijk met een glansspoelmiddel dat je normaal gesproken in de vaatwasser doet. Dat deed ik en ze stonden een paar uurtjes in water met glansspoelmiddel. Schoner werden ze niet! Het textiel werkte vandaag niet mee. Maar we gaan verder. Wordt vervolgd!