Geen widgets gevonden in de zijbalk

   
Dinsdag 3 augustus, na vertrek van Sietse, schreef ik over het waarborgen van de privacy van onze gast. Het is uiteraard niet geheim dat Sietse hier was, maar we hadden er moeite mee zijn naam te vermelden. Dit uiteraard in verband met het risico op een inbraak in zijn huis. Je weet immers maar nooit wie er meeleest. Je hoort zulke vreemde verhalen. Nu is hij na twee weken weer thuis en geniet hij na van de mooie tijd hier in Ödarp. Net als wij. Ondertussen begon hier het normale leven weer en hadden wij woensdag (de 4e augustus) de groentetuin geïnspecteerd. Dat was al een poosje geleden en dat bleek ook wel: de rode bieten waren al ver gevorderd.
   
Super ver zelfs! De koeienmest die vorig jaar in de herfst over de tuin is gestrooid en er doorheen verwerkt is, heeft zijn werk goed gedaan. Vele rode bieten en hele dikke. Wát een verschil met het jaar daarvoor. Toen hadden we geloof ik iets van zes rode bieten. Slechts een zakje voor in de diepvries. Nu waren het negen zakjes à 500 gram die in de diepvries verdwenen. Zo heb je tenminste een beetje eer van je werk.
   
Het was neef Sietse opgevallen, dat hier de bermen niet gemaaid worden. Althans grote stukken daarvan niet. We legden hem uit, dat dit beschermde bermen zijn. Bordjes zijn daarvan getuige en voor de maaiers aanleiding om juist die gedeelten over te springen. Wij vinden en vonden het allemaal mooi om te zien, want het is immers ontzettend kleurig en fleurig. Het zou volgens ons pas medio augustus weer gemaaid worden, zodat alle planten (en onkruid) een kans hadden gehad te bloeien. Een dag later: bermen werden gemaaid! Niets medio augustus, medio juli!
   
   
Nu onze gast weer weg is, komt het tuinwerk ook hier weer op de agenda. De trimmer werd vandaag door Heiko ter hand genomen. Het gras en onkruid op het eilandje was weer behoorlijk gegroeid en dat is het beste kort te maken met de trimmer. Ach… Toen dat klaar was, ging hij meteen even verder met de wal van de vijver. Op het moment, dat de beide accu´s van de elektrische trimmer leeg waren, werd de heggenschaar er zelfs nog maar even bij gepakt. De heg aan de voorzijde had alweer enkele uitstekende takjes gekregen. Aan de zijkanten en aan de bovenkant. Tja, zo gaat dat. Met de motor heggenschaar is het een fluitje van een cent, om dat eventjes bij te werken. Net als bij de kapper: “Even de puntjes bijwerken”. Aan de bovenkant schuinde Heiko de zijkanten eventjes een beetje af en klaar!

   
Keurig strak en recht. Daar houden wij van. En als je nu denkt dat het toen klaar was, heb je het mis. Vervolgens werd namelijk de zitmaaier gestart, om het grasoppervlak maar weer eens te maaien. Dat was afgelopen zaterdag (vijf dagen geleden) ook al gedaan, maar toen was het gras nat en kon het niet “opgezogen” worden. Nu was het gras mooi droog en kon het afgemaaide gras van de vorige keer én het nieuwe kort gemaaide gras in één keer worden opgezogen in de opvangbakken van de zitmaaier. In totaal moesten de beide bakken achter op de zitmaaier zeven keer geleegd worden! Hoezo de moeite waard?

Tijdens het grasmaaien en het tuinieren springen ze ons telkens voor de voeten en zelfs over de handen. Groot, klein, mini: we hebben kikkers in alle soorten en maten. Kijk nu eens naar onze jongste telg… Is het niet schattig? Ze groot, of zo klein, als de nagel van mijn pink. Eigenlijk nog kleiner ook. We vroegen ons af of dit een bepaald soort is die altijd klein blijft, of dat deze uit kan groeien tot de kikker die je links op de foto ziet. Om heel eerlijk te zijn vind ik ze zo klein wel net zo leuk. Die grote was ongeveer zo groot als mijn handpalm en dan pak ik ze echt niet op. Natuurlijk zijn ze banger voor mij als ik voor hen, maar toch…

Zelf begon ik maar eens met de digitale administratie. Wat krijg je in twee weken toch veel mail! Dat alles was redelijk snel aan de kant. Toen maar eens kijken hoe de stand van zaken was met betrekking tot de back-up van onze website. Even slikken, want die was al een maand niet meer volledig gemaakt. Meteen maar even in de digitale pen geklommen en navraag gedaan. Al snel antwoord: men was nog steeds naar een oplossing aan het zoeken… Toen ik alles voor mezelf had gekopieerd besloot ik een update uit te voeren van WordPress en toen begon de ellende! Meteen na de update kreeg ik een melding, dat bepaalde programma´s binnen de website nu niet meer werkten. Dat was wel op te lossen hoor, maar dan moest “dit” even verwijderd worden en “dat” even weer geïnstalleerd worden. Met nadruk op “even”

Je voelt hem al aankomen… En het ergste was: alle teksten en foto´s kwamen niet meer in de berichten tevoorschijn! Aaaahhh!!! Gelukkig kon ik nagenoeg meteen een chat (digitaal gesprek) beginnen met onze provider. Die vroeg me nagenoeg als eerste, of ik had geprobeerd het programma (waar de site mee gemaakt wordt) te openen in een andere browser. Nee, dat zou toch niet? Het werkte momenteel alleen maar onder Internet Explorer. Toch geprobeerd het programma met Google Chrome te openen en… Warempel! Het werkte! Door de update was een wijziging aangebracht (zonder vermelding overigens) en werkte het nu onder Chrome… Alles werkte weer!

Maar ik was er nog niet voor vandaag. Doordat er de laatste weken vele foto´s waren genomen, moest de accu van de nieuwe Canon fotocamera aan de oplader. Even niet de goeie oplader gepakt, niet die van Canon, maar opladen deed hij wel. Daarna in de camera, even ter controle camera aangezet en… Huh? Er kwam een melding in beeld: “Communicatiefout met de accu! Heeft deze accu het logo van Canon?” Je kon antwoorden met ja en nee. Ik deed ja en kreeg toen de melding, dat er dan waarschijnlijk sprake was van een “corrupte accu” waarmee de fotocamera werd afgesloten. Nou moet het toch niet gekker worden! Nee, het was inderdaad niet een Canon oplader, maar wat dan nog? De tweede keer opgestart en toen nee geantwoord, waarna de vraag kwam of ik dan toch met deze accu wilde opstarten. Toen ik ja gaf deed de camera het weer als voor die tijd. Of ik deze melding nu in het vervolg krijg na elke keer opladen?
       
Donderdag 5 augustus werden, ter voorbereiding op onze reis naar Nederland, beide auto´s gewassen. De Hyundai was écht nodig. Daarmee waren we over landweggetjes gekomen, zowel droge als natte, waardoor de zijkanten wel verschrikkelijk vies waren geworden. Het was dus beslist geen overbodige luxe om die te wassen. Na de Hyundai werd ook de Volvo, waarmee we naar Nederland afreizen, gewassen. Die was lang niet zo vies en daarmee eenvoudiger te reinigen. Deze werd overigens ook van binnen schoongemaakt, zodat we in een schone auto de reis kunnen maken. Een paar spulletjes werden tijdelijk in het stookhok gezet, omdat we dan meer ruimte krijgen. Waarom? Om alles mee te kunnen nemen naar Nederland natuurlijk!
   
´s Middags waren we nog even naar een loppis gereden. Ik was namelijk al een tijdje op zoek naar een grote bloempot. Voor het kamerraam staat een grote plant, die een grotere pot nodig heeft en die hadden we niet meer. Bij deze loppis in Hestra waren we nog nooit geweest. Een collega van Heiko had hem er een keer op gewezen. We waren er een paar weken geleden bij toeval langs gereden en hadden de openingstijden genoteerd. De loppis bleek best groot te zijn en we vonden er in ieder geval een grote bloempot. En meer… De opbrengst van de verkopen gaat deels naar een goed doel in Afrika. Een mooi initiatief! Vanaf de loppis, waar we ongeveer een half uurtje rond hadden gelopen, namen we een toeristische route terug naar huis.
   
Zo gedurende de dag hadden we al vele voorbereidingen getroffen voor ons verblijf in Nederland. Koffers van zolder gehaald, nagedacht over wat aan eten en drinken mee zou moeten, kleinigheidjes voor de kleinkinderen ingepakt en onder andere kleding zoveel mogelijk klaargelegd. Batterijen van onder ander camera´s en e-reader werden opgeladen, snoertjes enzovoort alvast bij elkaar gelegd en noem maar op. Ooit had ik een keer een lijstje gemaakt, waarop we nu kunnen afvinken. Het lijstje heet “Wat moet er mee?”. Denk hierbij aan originele papieren (nu ook de QR-code voor vaccinatie corona), kopie reisverzekering, eventueel reservesleutels auto en een reservebril. Dankzij dat Excel-bestandje vergeten we niets. Althans niet vaak… Op een tweede lijstje “Wat nog te doen?” staat bijvoorbeeld: afvalzakken leeghalen, bloemen water geven, kaartjes voor komende verjaardagen alvast inplannen via het digitale programma, back-ups maken van de laptop, oliepeil van de auto controleren, ruitensproeier vloeistof bijvullen, buren informeren, enzovoort. Erg handig! Alsof we voor onze acties werden beloond, kregen we ´s avonds weer een mooie zonsondergang te zien. De hemel kleurde rozerood in langgerekte strepen. Mooi…

Vandaag, vrijdag 6 augustus: het einde van de warme zomer komt nu toch in zicht. De temperaturen zijn nu nog rond de 22 graden, echter als we terug zijn uit Nederland is het vast alweer een beetje minder warm. Zodoende dachten we, dat het zwembad wel weer opgeruimd kon worden. Het water eruit, schoonmaken, lucht eruit en opvouwen. Die kan weer een maandje of 10 in een afgesloten plastic krat op de zolder. Het grote blauwe kleed, dat ter bescherming tegen gaatjes onder het zwembad lag, ging in de wasmachine en daarna ook naar de zolder. Alleen de houten vlonder moet nog een plekje krijgen voor de winter. Daarna is er qua zwembadje niets meer te zien wat duidde op een fantastische zomer!
   
De laatste dagen ontdekten we ongeveer rond de dertig grote appels in de oude appelboom. Erg zuinig dit jaar! Zou dat komen door de grote snoeiactie van Heiko? Begin dit jaar heeft hij de oude appelboom letterlijk en figuurlijk een kopje kleiner gemaakt. De boom groeide en groeide en de kruin werd hoger en hoger. Maar wat heb je daar aan? De appels die daar heel hoog in de lucht aan de takken hangen, kun je immers niet plukken. Die bleven hangen, totdat ze half verrot op de grond vielen. De boom heeft wellicht even een hersteljaar nodig, voordat die weer meer appeltjes produceert. We zien het volgend jaar wel. Overigens is het altijd van jaar tot jaar erg verschillend met de opbrengst. Of dat met de bevruchting door bijen te maken heeft of door late nachtvorst waardoor er knoppen kapotvriezen? We zijn in ieder geval blij met dit aantal, want ze zijn normaliter erg lekker!
   
Vanochtend deden we de laatste boodschappen in Tranås. Na de supermarkt gingen we bij Jysk aan. Daar hadden we vier weken geleden een matras besteld voor in de camper. Zodra die er was, zouden we een sms-berichtje krijgen. Maar helaas. Er kwam geen signaal vanaf de kant van Jysk. Twee weken geleden hadden we er achteraan gebeld, maar toen werd er gezegd, dat het bestelde matras er nog niet was. Vandaag reden we maar eens langs. En wat bleek? Ze hadden een foutief telefoonnummer genoteerd. Het sms´je was nooit aangekomen op Heiko zijn mobiel. Wat dan weer een geluk was, was dat de bestelde maat van het beoogde model aanwezig was en die konden we meteen meekrijgen. Fijn, nu is de camper weer compleet en kunnen we er ook in slapen. Waarschijnlijk gaat dat na ons bezoek aan Nederland nog wel gebeuren…

Bij de winkel Fyndlagret, meteen onder Jysk, zagen we dat het kreeften seizoen weer is begonnen. Allerlei artikelen met daarop een kreeft afgebeeld waren wederom in de winkel te vinden. Allemaal bedoeld voor de speciale kreeftfeesten. Via Snapschat kreeg Heiko een foto binnen van de kreeftenvangst door Örtengren. Rivierkreeften worden in Zweden beschouwd als een delicatesse. De maand augustus is dan ook de maand van de kreeftfeesten, “kräftskiva”. Hierbij worden gekookte rivierkreeften gegeten. Ze worden gekookt in zoutwater met dille en vervolgens koud gegeten. Dit alles in combinatie met allerlei hapjes, bier en sterke drank. Dit gezellig feestje met familie en vrienden wordt vergezeld van gezang, lampionnen en feesthoedjes.

Op dit moment staat bijna alles klaar voor de reis. Morgenvroeg nog even koffie maken voor de reis, tandenborstels en tandpasta in de tas, deur op slot en gaan. Voor Ebba staat inmiddels eveneens alles in de hal. Onze buurvrouw Martina past op haar en zal haar om de andere dag van eten en vers water voorzien en de kattenbak verschonen. Heel fijn dat dit zo kan. Hoe sneu het voor Ebba ook is, dat ze in de bench moet blijven. En dan ook nog voor de eerste keer alleen… De vorige keer was Jikke er nog. Dat was eind september vorig jaar. Toen konden ze samen in de kelder vertoeven.
   
Van gastvrouw Froukje kreeg ik via Whatsapp de weersvoorspelling voor de komende week. Wij verblijven namelijk weer in hun B&G, Bed & Gezelligheid. We hadden al eerder een overzichtje gehad en gisteren ontvingen we nog eentje. Daar zijn we wel blij mee. Het is immers heel fijn ongeveer te weten wat het weer zal worden. Kán worden! Daar konden we de laatste dagen onze kleding een beetje op afstemmen. Het is duidelijk, dat de lange broeken en truien thuis kunnen blijven. Dat scheelt enorm, anders zouden we te veel kleren en te veel koffers meenemen. Nu maar hopen, dat de voorspellingen bewaarheid worden. Na het eten gingen we rond negen uur al naar bed. Morgenvroeg zullen we immers om vier uur vertrekken (in een eerder bericht stond per abuis vijf uur) en daarom rond half drie opstaan. Of we de komende tijd vanuit Nederland veel berichten zullen plaatsen is nog maar zeer de vraag. We willen immers zoveel mogelijk tijd doorbrengen met familie. Maar we komen terug!
*
Iedereen in ieder geval een fijne tijd gewenst. Nog een mooie (na-) zomer en blijf vooral gezond!
*

4 gedachten over “Weer met z´n drietjes…”
    1. Dankjewel Rinske. Jullie ook een heel fijn verblijf in Gafsele. Dat ligt nogal een stukkie hogerop zag ik… Wij zijn inmiddels terug in Ödarp. Eventueel op de terugreis een koffiestop bij ons?

  1. Hej Joke,
    Wat een prachtige foto, die met die witachtige boom! Welke soort is dat?
    Fijn dat er toch wat appels aan de eerder gesnoeide bomen zijn gekomen. Van die wisselende hoeveelheid oogst weten wij ook mee te praten. In het najaar moeten wij ook drastisch snoeien, want de appelbomen zijn daar hard aan toe. Wij hebben de laatste twee jaar ook erg last van rupsen die spinsels maken. Er groeien wel appels maar de kwaliteit is niet best.
    Onze druiven doen het in Zweden wonderbaarlijk goed. Ik zag in de zomer heel veel trossen hangen. Ben benieuwd hoe ze smaken, vorig jaar waren ze klein, maar wel zoet.
    Fijne vakantie in NL!
    Groet, Jet

    1. Dankjewel Jet. Tja die boom…ik ben geen kenner, maar volgens Heiko is het een wilg. Toen we hier kwamen was die op sterven na dood, maar ondertussen, na het nodige snoeiwerk, doet ie het weer uitstekend. Té goed misschien. Hij wordt eigenlijk een beetje te groot voor het kleine eilandje. Wat het fruit betreft: je kunt er inderdaad geen peil op trekken. Ons verblijf in NL ligt inmiddels achter ons. Het was weer fantastisch om familie, vrienden en kennissen te ontmoeten. We zijn nu alweer een paar dagen terug in Ödarp. Komen jullie dit jaar nog een keer naar Zweden om de druiven te plukken en te eten?

Laat een antwoord achter aan Joke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.