Heiko had zich vanochtend gedoucht en uiteraard hadden we beiden al van het toilet gebruik gemaakt. Geen probleem. Alleen toen Heiko beneden kwam om een kopje thee te zetten, kwam er geen water uit de kraan! Wat is dat nu weer? Met zoveel smeltwater waardoor het grondwaterpeil goed op niveau is, kan het water in onze waterput absoluut niet op zijn. Er moet iets anders aan de hand zijn. Maar wat? Heiko ging naar beneden in het stookhok kijken waar ook de pomp staat, die het water omhoog pompt. Geen geluid. Vreemd… Normaal hoor je de pomp wel draaien als die het water omhoog pompt. Nu was het (te) stil. De stekker zat wel in het contact, echter het leek alsof de pomp geen stroom kreeg. Stekker eruit, stekker erin: geen effect. Tegenaan tikken, schudden: geen effect. Heiko dacht meteen, dat het nu tijd was de waterpomp te vervangen moest worden en belde zodoende met het bedrijf Rörservice AB te Tranås.
Die kwamen meteen na de ochtendpauze en hadden een nieuwe pomp meegebracht. De monteur wilde de pomp demonteren en draaide daarvoor een kapje los. Plotseling begon de pomp te draaien. Nou ja zeg! Wat is dat nu dan? De monteur kon toen echter met 100% zekerheid concluderen, dat het membraam (dat de druk tussen de pomp en de leiding/het drukvat meet) kapot was. Dat membraam, een soort veer, regelt de stroomtoevoer. Als de tegendruk hoog is, moet de pomp stoppen met pompen. Dat membraam geeft zodoende een signaal af, dat de stroom onderbroken moet worden. Als dat membraam stuk is, heb je twee mogelijkheden: óf hij pompt de hele tijd door óf hij doet helemaal niets meer. Dat eerste hadden we ruim een maand geleden al, maar ging ook weer over nadat er een andere monteur was geweest. Het onderdeeltje kon apart vervangen worden gelukkig. De pomp was nog goed, volgens deze monteur en het kapotte onderdeeltje kon er zo afgeschroefd worden en een nieuwe, een mooie doorzichtige, er weer op. Gelukkig had hij die ook in de auto liggen. Een half uurtje later was het probleem alweer verholpen en hadden wij weer normaal water. Hé, eindelijk een kopje koffie!
Na dit avontuur ging Heiko naar buiten om weer een aantal boomstammen te zagen. Die klus wordt steeds groter, omdat de omtrek van die boomstammen steeds groter wordt. De kettingzaag krijgt het zwaar te verduren en het benzinetankje moest twee keer bijgevuld worden. Eén mooie uitziende stam van ongeveer twee meter heeft Heiko gespaard. Dat wordt een bankje bij de grilplaats. Met nog twee “joekels” van stammen te gaan, gaf de kettingzaag het ineens op. Waarschijnlijk volledig uitgeput. Het was ook niet niks, om die grote boomstammen te zagen. Het was overigens voor Heiko een mooi moment om te stoppen. Er ligt nu weer voldoende om te kloven, echter dat is een klusje voor morgen. Of de dag na morgen…
Ik belde vandaag met mijn vriendin Froukje. Het was ondertussen alweer zo lang geleden, dat we elkaar gesproken hadden. Wel hebben we regelmatig contact via de WhatsApp, echter niet live. Hun B&G (Bed & Gezelligheid) is ons vaste logeeradres als wij in Nederland zijn. Ondanks het feit, dat ik alle tijd nodig ben voor het fotoboek, in verband met de deadline, wilde ik toch even achter de laptop vandaan. “Even” gezellig bijpraten met Froukje, die nu drie weken vakantie heeft. Ze vertelde onder andere, dat binnenkort hun badkamer volledig op de kop wordt gezet en wordt vernieuwd. Een van de laatste grote klussen na hun verhuizing. Ze had ook nog een verrassing voor mij (ons). Ze hadden er namelijk op gerekend, dat wij in december zouden komen en toen hadden ze een paar (kerst-)cadeautjes voor ons gekocht. Alleen wij kwamen niet in verband met corona en de pakjes bleven staan.
Tijdens het beeldtelefoon-gesprek “liep” ze even met me door het huis en eindigde in de logeerkamer. Daar stonden onze pakjes. “Wil je er eentje uitpakken?” vroeg ze me plotseling. In eerste instantie niet, maar de verleiding was te groot. Daarom pakte Froukje er een pakje voor me uit. Er bleek een mooie picknickmand in te zitten. Wát leuk! Wij hebben een picknickmand en die gebruiken we erg veel. Deze is echter handzamer. Dat had ze waarschijnlijk wel gezien. Deze nieuwe bevat zelfs bordjes en kopjes en is daarmee helemaal compleet. Dankjewel, Geert en Froukje! De volgende keer dat we bij jullie zijn, nemen we hem graag mee. Het gesprekje duurde overigens ruim anderhalf uur…
Nadat Heiko weer binnen was ging hij het kozijn van de hal naar de keuken nog even weer schuren en tenslotte verven. Gisteren had hij al opnieuw een klein laagje plamuur aangebracht, op de plek waar eerder de scharnieren zaten en aan de andere kozijnstijl, op de oude plek van het slotgat. Dat was voldoende uitgehard en na het schuren vond hij het voldoende strak om te verven. Wit! Spierwit! Nu is de eerste stap gezet naar het overschilderen van alle kozijnen in de hal, de lambrisering en het plafond. Alles wordt de komende weken wit geverfd. Daarmee sluit het mooi aan op de trapopgang die al wit is. Mooi helder wit.
Ohhh, wát een verschil met de verf, die we er drie jaar geleden opgeschilderd hadden! De nieuwe klus is daarmee vandaag gestart. De klus is meteen al een stuk groter geworden dan eerst gepland was. Het mooie van een kozijn met een deur, in dit geval een kozijn zonder deur, is dat het twee ruimtes met elkaar verbindt. Het kozijn is nu aan beide kanten opnieuw geschilderd. Aan de halzijde wilden we sowieso al met de witte verf aan de kwast aan de slag, echter nu moeten we ook de keuken doen. Het witte kozijn steekt namelijk wel heel erg schril af tegen de RAL9010 kleurige wanden. De komende tijd weer geen twijfel over hetgeen we moeten, of beter gezegd willen, doen.
Een grappig nieuwsitem: “Verhoogde verkoop van ijs tijdens de pandemie.” In een krantenartikel was te lezen, dat er in dit land in 2020 meer ijs dan ooit tevoren kochten. Alle drie de grootste ijsbedrijven hebben meer ijs verkocht dan normaal. Een van de redenen is waarschijnlijk, dat in de zomer van 2020 veel mensen thuis waren en niet elders op vakantie waren. Toen heeft men blijkbaar van de gelegenheid gebruik gemaakt om veel ijs te eten. Dat zeggen dezelfde drie grote ijsbedrijven GB, Sia en Triumf. De verkoop van ijs steeg vorig jaar namelijk met negen procent. Mensen hebben met name ijs gekocht om thuis te eten. Daarom waren het de grote verpakkingen schepijs en verpakkingen met meerdere los verpakte ijsjes, wat mensen het meest kochten. De producenten denken, dat mensen wilden genieten van het dagelijkse leven en in moeilijke tijden wat extra lekkers voor het gezin wilden kopen.
Als je hard aan het werk geweest bent, of dat nou is met schilderwerk of het maken van een fotoalbum: je moet goed eten om voldoende op krachten te blijven! Daarom dacht ik vanochtend, om maar weer eens een lekkere Falukorv uit de diepvries te halen. Het is een van onze favorieten. De worst wordt insneden en in die inkepingen komen kaas en tomaatjes. Die gaat samen met (meer) tomaatjes, kaas en gekruide aardappelschijfjes in een ovenschaal in de oven. Ongeveer een half uurtje. De worst met aardappelen werd geserveerd met ijsbergsla. Voor Heiko had ik daar een hardgekookt eitje bij gelegd en voor mij nog fijngesneden augurkjes. Die lust Heiko niet zo graag in de sla en ik ben niet gek op die ei tussen mijn slablaadjes. Op deze manier konden we een en ander zelf invullen. Het smaakte ons weer goed en ik weet zeker, dat we op krachten zijn gebleven!
