Toen Heiko de struik – heg zo mooi had gemaakt was het verschil met de andere bosjes in en om de zitkuil wel weer heel groot. Te groot, naar mijn eigen idee. Nou had ik al weer genoeg werk gedaan, zodat mijn rug niet meer “soepel” voelde, maar éven die hedera terugsnoeien van de bunker moest toch kunnen. Toch?!? En daar ben ik dan ook heel rustig mee begonnen. Nee, niet met de motorheggenschaar, of met de elektrische, maar gewoon de “handheggenschaar”. En dat wil prima. Je bent iets langer onderweg, maar dat is niet zo erg.
    
Het grote nadeel van mijn karakter is echter, dat op het moment dat ik de bunker mooier had, ik toch ook nog maar éven in de zitkuil aan de slag ben gegaan. Want in eerste instantie, dachten wij dat de klimop daar door was. Geen nieuwe blaadjes, terwijl ja er anders bij kon staan, terwijl hij weer nieuwe blaadjes aanmaakte. De laatste week gelukkig wel weer, waardoor het niet meer netjes leek. Tja en toen moesten de boerengeraniums ook netjes… Toch denk ik dat ik er goed aangedaan heb, want ik begon met bewolking en eindigde in de zon!