Voorbereiden knutselen klaar

Vanochtend vertrok Heiko om half acht richting Tranås, om tijdig op het werk te zijn. Vanaf deze week beginnen ze daar om acht uur. Het is voor die tijd nog te donker, om buiten aan de slag te kunnen gaan. Zijn opdracht voor vandaag was het opladen van de, op grote stapels gelegde, lange takken. Van de 15 bomen, die de vorige week waren omgezaagd. Het was de bedoeling, dat hij dat samen met collega Anton zou doen, maar die meldde zich maandag ziek met griep. Toen Kenth hem gistermiddag belde, gaf Heiko aan, dat hij dat klusje ook prima alleen kon doen. Samen zou het voor ongeveer drie uur werk zijn. Alleen zou het waarschijnlijk ongeveer vijf uurtjes zijn. Immers, als de takken zijn opgeladen rijd je vervolgens naar de stort met twee man en dat is toch zeker een kwartier per persoon. Als je dan vier keer heen en weer rijdt is dat een uur.

En inderdaad: Heiko moest vier keer met een volle aanhanger naar de stort en bespaarde zodoende een uur werktijd. En dus een uur minder op de factuur voor de klant. De takken werden wederom zo hoog mogelijk opgestapeld door ze om en om op de aanhanger te leggen en daarna vast te sjorren met een grote sjorband. De laatste kleine takjes en bladeren werden bijeengeharkt en toen was het alsof er niets was gebeurd! Alleen ontbraken er wel 15 bomen… Binnenkort komt er een graafmachine, die alle wortels uit de grond haalt en plantvakken graaft voor 7 nieuwe appelbomen. Die nieuwe aanplant zal waarschijnlijk aan het einde van de week of begin volgende week plaatsvinden.

Zoals ik gisteren al schreef, ging ik vandaag aan de slag met het zoeken van knutselvoorbeelden voor de kinderen. Wat kunnen ze doen met kastanjes, dennenappels, bladeren, lijsterbessen, enzovoort? Gelukkig is er meer dan voldoende te vinden op het internet. Een aantal voorbeelden ging ik downloaden en opslaan op mijn laptop. Daarna printte ik het een en ander uit. Dat kon nu weer, want de post was geweest en had de bestelde inktpatronen geleverd. Die waren uiteraard net leeg en ik had niets meer op voorraad. Wat een uitkomst, dat je dat gewoon via het internet kunt bestellen en thuis kunt laten bezorgen.

Tezamen met de knutselvoorbeelden, printte ik ook de foto´s voor de speurtocht in huis en in de tuin. Via Marijke uit Apeldoorn had ik de tip gekregen, om een foto-speurtocht te maken voor de kleinkinderen. Aan de hand van (detail-) foto´s moeten ze zoeken waar de betreffende foto is gemaakt. Ik heb daarvoor een aantal kiekjes gemaakt op diverse plekken van de eerste verdieping en van de begane grond. Daarnaast een groot aantal foto´s van plekjes in de tuin. Samen met papa, mama, opa of oma gaan de kleintjes dan op “jacht” en vult de volwassene het formuliertje in. Een speelse manier om het huis en de tuin van “opa en oma Zweden” te ontdekken.

Nadat Heiko de klus geklaard had voor wat betreft de takken van de 15 bomen, was er nog een ergens een hegje die geknipt moest worden en daarmee was de werkdag alweer om. Zijn laatste actie in Tranås was het vullen van de aanhanger met de dikkere stukken hout. Dat brandhout ging weer naar Ödarp. Thuis werd de aanhanger meteen leeggemaakt, want morgen zal die opnieuw mee gaan naar Tranås en gevuld worden. Morgen wordt er namelijk door Örtengren weer een beroep gedaan op Heiko. Dan gaan ze samen naar Jönköping, naar het Ryhov ziekenhuis. Om (hopelijk) de laatste dingetjes uit te voeren, alvorens er (opnieuw) een bezichtiging is voor de overdracht.

Wat een tegenstellingen in deze bomen! Wat maakt het een verschil of de zon schijnt of niet! In dit seizoen van de verkleurende en vallende bladeren is de verandering eigenlijk haast per dag waar te nemen. Helemaal wanneer er een behoorlijke wind gewaaid heeft. Dan kan het best zo zijn, dat de boom ´s ochtends nog blad had en ´s avonds niet meer. Dat overkwam onze gieterboom. Geen idee wat voor soort dit is, misschien wel onkruid, maar van de ene op de andere dag was hij kaal! Op een paar blaadjes na! Zo langzamerhand krijgen de kale(re) bomen overigens de overhand. Het bladerenrijk seizoen zit er zo goed als op!

In de loop van de dag ben ik gaan griezelen! We hadden gisteren een “griezelig ding” uit Eksjö meegenomen en die vond ik toch wel heel leuk, om bij de voordeur op te hangen. Het witte van het spook steekt lekker af bij het zwarte hout van onze portiek. Vanaf de weg is het duidelijk te zien, dat er iets hangt. Als je dichterbij komt gaat je haar toch écht wel recht omhoog staan! Eng hoor, vind je niet? Als het maar niet te eng is voor de kleintjes die binnenkort komen. Gelukkig is het spook heel gewillig en binnen twee tellen weg te toveren! Voor nu vind ik het wel grappig: ons Ödarp-geestje.

Wat zeker geen geest of spook is, is de sparrenschorskever. We schreven er al eerder over. Het blijkt, dat het kleine beestje, van amper 5 millimeter groot, samen met zijn familie voor enorme grote schade zorgt. Deze insecten hebben namelijk alleen dit jaar al bijna vijf miljoen kubieke meter sparrenhout vernietigd. In het grafiekje hierboven staat aangegeven, dat in Jönköpings län het beestje voor 518.000 m3 bos heeft beschadigd. Deze cijfers liegen er niet om en daarmee is dit jaar een recordjaar. In het negatieve welteverstaan. Doordat de sparrenschorskever met zoveel tegelijk in een bos aan het vernietigen zijn, hebben de boseigenaren geen tijd, om de dode bomen te verwijderen om de verspreiding te stoppen.

Sinds de hete zomer van 2018 zijn er door de kevers grote gebieden aangevallen en de sparrenschorskevers verspreidden zich explosief. In de recordjaren 2019 en 2020 werd al zeven miljoen kubieke meter aan bos aangevallen en vernietigd, want de boom gaat eraan dood. Warmere klimaten kunnen bomen verzwakken, waardoor de kevers zonder al te veel moeite in de bomen kunnen kruipen. De bast is immers zacht. Voor boseigenaren betekent de schade dit jaar een verlies van enkele miljarden. De beste manier om de insecten te stoppen is, om aangetaste bomen direct te kappen en te verwijderen. Verwacht wordt echter, dat er te veel aan dode bomen blijft staan, omdat de boseigenaren niet de capaciteit hadden om alles op tijd te kappen. Bij een warmer klimaat in de toekomst bestaat het risico op meer droogte en daarmee grotere en ergere aanvallen van de kevers. Een oplossing zou zijn, om een meer gemengd bos met verschillende boomsoorten aan te leggen, om het risico op grote plagen te verminderen. Het zal je bos maar zijn…