Geen widgets gevonden in de zijbalk

Eindelijk! Niet alleen zijn er een paar roodborstjes in Ödarp te vinden, maar we hebben ze ook nog eens goed op de gevoelige plaat vast kunnen leggen! Het zijn er inderdaad twee stuks zoals we gisteren al schreven. De foto´s zijn van een en dezelfde hoor. De twee vliegen als verliefde tieners achter elkaar aan. Hoe leuk! Zouden ze hier al een van de broedkastjes hebben uitgezocht? Wat zou dat mooi zijn, om aan de Björkhaga jonge roodborstjes te mogen ontvangen. Eerst maar eens afwachten of we ze nog langer zien.

Deze gevleugelde vrienden zien we vaker. Veel vaker. De koolmees is hier toch wel qua aantal, koploper. Gevolgd door de pimpelmees. Daarnaast zijn er momenteel wel erg veel merels te zien en vinkjes. Niet alleen rond Ödarp. De Vlaamse gaai is ook een vaste gast en vanmiddag werden we vereerd met een bezoekje van meneer en mevrouw Goudvink! In levenden lijve! Die zijn toch wel een beetje groter dan de andere meesjes. En zo mooi van kleur, het mannetje dan. Helaas zijn de gemaakte beelden nou niet echt je-van-het…

Heiko was nog even met een lege aanhanger naar Eksjö gereden om weer een vrachtje bomen te halen. Dat had hij immers gisteren al met de Fin afgesproken. Het was onmogelijk om al het gezaagde hout in een keer mee te nemen. Dat kan ons aanhangertje niet tillen. Het maximum gewicht ligt ongeveer op 500 kilogram voor deze as. Dus telkens als de wielen bijna de spatborden raken, stopt Heiko met het vullen van de aanhanger. De Fin was vandaag zelf ook weer buiten bezig toen Heiko daar aankwam en samen gooiden ze de blokken populier op de aanhanger. Het was de grote boom die Pentti zaterdagmiddag alleen had geveld en waarvan hij de foto´s had gestuurd. Perfect! Morgenvroeg gaan we naar het ziekenhuis in Eksjö, voor mijn botontkalkingsonderzoek. Dan nemen we de aanhanger ook weer mee. Op de terugreis pakt Heiko dan wederom een vrachtje mee.

Na de middag ging Heiko naar de kelder, om de waterfilters te vervangen. Dat doen we vier keer per jaar, bij elke kwartaalwisseling. Het is nu 1 april geweest en daarmee tijd voor het wisselen. Normaliter kost dat ongeveer een half uurtje tijd, maar deze keer was hij er zeker twee uur mee bezig. Toen ik naar beneden ging om poolshoogte te nemen, vertelde Heiko me dat hij het ene filter niet meer waterdicht kon krijgen. De rechter op de foto hierboven. Het is een hardplastic stolp met schroefdraad, die je ergens omheen draait. In die plastic stolp zit het witte, stoffen filter dat kleine vuildeeltjes tegenhoudt.

Bovenaan in de stolp, waar de schroefdraad begint, ligt een afdichtring. Dat is de smalle witte ring op de foto hiernaast. Alleen was die nu juist kapot. Waarschijnlijk is dat de reden van de lekkage. Wat Heiko ook probeerde aan alternatieve afdichtingen: het bleek niet te werken en die stolp bleef lekken. Dat betekende, dat we vanaf dat moment geen water meer hadden! Jeetje zeg. Water genoeg in de put, pomp werkt goed, drukvat werkt perfect, maar nu kan het niet verder de leidingen ingepompt worden, omdat het filter niet meer goed afsluit. Morgen in Eksjö meteen na het ziekenhuisbezoek op zoek naar een loodgieter. Hopelijk heeft die zo´n afdichtring op voorraad…

Doordat we de matrassen gisteren hadden verkocht wilde ik graag een begin maken met het aanpakken van de logeerkamer. Om die om te bouwen tot “fitnessruimte”. Wat klinkt dat… overdreven? Het wordt tenminste een kamer, waarin we onze oefeningen kunnen doen en kunnen werken aan onze spieren en lichamelijke conditie. Alles werd er eerst uitgehaald en op de achterste overloop gezet. Als je alle spullen daar zo ziet staan: wat stond er veel in! Heiko hielp me daarbij en nam het technische gedeelte voor zijn rekening. Hij hing de lamp hoger en zorgde ervoor, dat er twee boekenplanken aan de wand kwamen. Daarna had ik het lampje uit: morgen gaan we verder!

We liepen vanmiddag ook nog even de tuin in. Slechts voor een paar minuten, zo´n tien tot vijftien. Nee, dat was niet lang, maar ik had al snel letterlijk een frisse neus. Het buiten zijn ging daar uiteraard om, maar te fris is ook niet goed. Het waaide en met de lage temperaturen van deze dag: naar binnen! Gelukkig zag ik de tekenen van het voorjaar nog! Het sedum laat jonge knoppen zien tussen de oude, verdroogde stengels. En op meerdere plaatsen komen tulpenbollen mooi boven. Als die allemaal zo doorgaan wordt het behoorlijk fleurig in de tuin. Zin in!

Van Wilma, een van onze trouwe blogbezoekers, kregen we onlangs dit krantenbericht. Het ging over de fika in Zweden, welke stond in de krant De Stentor. De titel luidde: “Lang pauzeren is juist wel een goed idee”. Het artikel gaat uitgebreid in op het Zweedse fenomeen “fika”, een nationale traditie. “Een uitgebreide pauze, met koffie of thee, kaneelbroodjes en informeel contact, is daar de normaalste zaak van de wereld. Ze doen het daar om tien uur ’s ochtends en om drie uur ’s middags en het is niet optioneel. Sterker nog, in sommige bedrijven is fika zelfs verplicht. Ja, ook al heb je een deadline en ben je heel druk. Fika legt het land bepaald geen windeieren. Zweden hoort namelijk bij de meest productieve en effectieve landen ter wereld, ondanks – of misschien juist dankzij – deze koffieleuttraditie.

Wat onze verre bovenburen doorhebben, is dat het gewoon moet: regelmatig pauze nemen. Je kunt nu eenmaal niet acht uur lang presteren, hoe graag je het ook wilt. Je hoofd heeft tussen het werken door af en toe een moment nodig, om af te koppelen en bij te tanken. En er is geen betere manier van pauzeren dan dat op een sociale manier te doen: ervaringen uitwisselen, gesprekken voeren, grapjes maken en lachen. In Nederland zullen we niet zo snel een fika invoeren – ik hoor de werkgeverslobby al hyperventileren! Maar wie weet kunnen we wel wat leren van de Zweden: regelmatig pauzeren is niet zonde van de tijd, maar geeft juist een enorme impuls aan de productiviteit en aan het werkgeluk. En gelukkige medewerkers, zo weten we, leveren betere resultaten en blijven langer gezond.” Wat een verhelderend bericht. Bedankt, Wilma!

2 gedachten over “Vogeltjes kijken…”
  1. Graag gedaan, Joke! Altijd leuk om iets Zweeds aan te dragen!
    Toch een leuk idee om te pauzeren met een fika. Zou niet verkeerd zijn. In plaats van rookpauze…..
    Daar maakten collega’s gretig gebruik van, maar ik niet rokende, viel dan buiten de boot. Met een fika is dat anders. Dan sta je niet in de stinkende rooklucht, maar in de heerlijke gebakken lucht van dat lekkers!
    Dus….. mijn goedkeuring zou het hebben.

    1. Ben het met jou eens, dat een fika een goede “aanvulling” zou zijn. Denk je niet, dat rokers alsnog hun pauze (daarnaast) nemen?

      Ik rook zelf al jaren, maar nam nooit een extra pauze. Nou wil ik hier niet “jantje Heilig” uithangen hoor. Alleen vond ik die stank zo erg. En nog! Meteen na een “pafke” handen wassen en het liefst tanden poetsen. Ik rook nu (nog), omdat ik dan even wat minder pijn heb. Het is slecht, dat weet ik, dat weet iedereen. Alleen is kwaliteit van leven ook een dingetje…

      Fijne dag vandaag. Al dan niet met een fika 🙂

Laat een antwoord achter aan Wilma Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.