Het regende “pijp-en-stelen” vanochtend! Dat was even een rare gewaarwording. Niet beloofd en toch gekregen! Wat waren we daar blij mee. Het was immers al een poosje warm en droog geweest. Het gras, dat gisteren gemaaid was, liet al vele dorre plekken zien. Was het te kort gemaaid? Nee, waarschijnlijk was de droogte de schuldige. Met dit regentje gaat het vast weer goed komen. We willen natuurlijk het liefst allemaal een gazon, dat het hele jaar door prachtig groen is. Maar, helemaal als er veel op een gazon gelopen en geleefd wordt en het is daarnaast ook nog eens warm en droog geweest, is dat niet altijd realistisch. Daarom is het soms ook een kwestie van accepteren, dat het gazon niet perfect is en geduldig afwachten tot het gazon zich weer is hersteld.
In de loop van de ochtend reden we eventjes samen naar Aneby. Heiko voelde zich weer iets beter, met de nadruk op iets en wilde er wel graag even uit. In Aneby moest ik medicijnen halen van de apotheek en Heiko wilde het ritje graag even combineren met het laten afstellen van de nieuwe koplampen. Onderweg zagen we, dat er iemand van het wegenonderhoud actief was geweest. Maar dat moet wel een erg onervaren persoon zijn geweest. Een vakantiekracht misschien? Wellicht zijn ter plekke gaten gevuld, alleen nu zijn er heuvels ontstaan. Er is op de ene plaats veel te veel asfalt neergelegd, waardoor er een verhoging is ontstaan. Terwijl op een andere plaatst nog steeds een verlaging is. Vanaf Tranås is dezelfde “amateur” in mijn ogen bezig geweest om de weg professioneel te vernielen. Het wegcomfort is allesbehalve verbeterd met deze actie en degene die er verantwoordelijk voor is zou zich moeten schamen. Sorry hoor, maar wát een prutswerk!
Na de stop bij de apotheek reden we door naar de kleine garage. Ze zijn aangesloten bij de keten Mekonomen en we waren er al vaker geweest. Er werken drie personen en ze zijn over het algemeen uiterst behulpzaam. Heiko ging er naar binnen en vroeg of ze de koplampen even goed wilden afstellen. Daarop liep de monteur naar de balie en keek op de computer wanneer dat zou kunnen. “Huh? Dat is toch een klusje van 5 minuten?” Ja, dat was wel zo, maar ze hadden nu geen tijd. Volgende week woensdag! Nee, dat gaat niet. Dat is twee dagen te laat. Maandag moet de Volvo voor de herkeuring en daarmee moet het klusje vandaag of morgen worden geklaard. Nee, dat lukte volgens de monteur niet. Zei ik net, dat ze over het algemeen uiterst behulpzaam waren? Ik neem het meteen terug. Wát een afknapper! Heiko kocht er nog wel een klein knipperlichtje voor in de rechter buitenspiegel en zette die er ter plekke in. Een van de drie punten van het afkeuren van de Volvo is nu geregeld!
Toen hij dat knipperlichtje wilde afrekenen bleek, dat Heiko zijn nieuwe Mastercardpas niet werkte. Althans, hij pakte de gebruikelijke pincode niet. Dat vonden we wel een beetje vreemd. Gelukkig had ik mijn pasjes ook meegenomen en zodoende kon ik betalen. Daarop reden we eerst maar even naar een betaalautomaat. Even testen of we de pas daar wel konden gebruiken en of we de pas op die manier misschien eerst moest activeren. Dat hadden we trouwens ook al via de website van de bank gedaan. Maar nee. Ook hier werd de pas niet geaccepteerd. Na twee keer proberen stopte ik maar met testen, want ik wilde immers niet dat de pas werd “ingeslikt”, net als mij een paar maanden geleden was overkomen. Het enige dat Heiko nu kan doen is een keer naar het kantoor van Handelsbanken in Tranås gaan. Wellicht weten zij raad.
Van de bank reden we naar Optimera. We wilden graag vliegengaas halen, om een hor van te maken. Voor de balkondeur. Die deur zit op het westen en kan daarom het langst openstaan als het een warme dag is. De zon komt daar uiteindelijk pas ver na de middag. Zodoende kan het boven lekker luchten en koel blijven. Op de weg daarheen wist Heiko nog een garage te zitten. Een van de keten MECA. Daar waren we nog nooit geweest en Heiko vond het er altijd maar een beetje “zo zo” uitzien. Maar die lampen moesten wel goed afgesteld zijn voor maandag. Toch maar even proberen daar. De eerste reactie van Heiko was “Jeetje, wat is dat hier groot!” De tweede was “Wat hebben ze veel bruggen en monteurs!” Heiko keek zijn ogen uit. Dat was duidelijk een inschattingsfout. Het bleek een keurige boel te zijn en ook nog eens servicegericht. Want toen hij aan iemand vroeg of ze de lampen konden afstellen was het meteen: “Jazeker! Rij de auto maar even naar binnen”. Volgens mij was het nog niet eens vijf minuten werk. De lampen werden beide en een beetje omhoog gedraaid en klaar. Geweldig! Raad eens waar we de volgende keer met onze auto naar toe gaan voor een reparatie! Twee van de drie punten van het afkeuren van de Volvo zijn nu geregeld!
Nadat alle boodschappen waren gedaan, we hadden inmiddels ook vliegengaas gehaald en een paar échte boodschappen gedaan bij de supermarkt, gingen we terug. Heiko werd zienderogen weer meer vermoeid en we kregen beide trek in een broodje. We hebben de vreemde gewoonte, om met regelmaat rond elf uur te vertrekken. Of dat nu is omdat we boodschappen moeten doen, of dat we gewoon voor de lol weggaan. Dat dan je maag “een binnenlandse oorlog” begint, door lawaai te gaan maken, is niet vreemd. Dus maar snel naar huis. Onderweg werd nog wel een paar keer gestopt. De bloemen in de bermen staan zo mooi in bloei. En het grappige is, dat de meeste daarvan ook nog eens onkruid zijn!
En hoe staat het met de back-up van onze website? Niet goed niet. Gelukkig heeft men wel een nieuwe, goeie back-up kunnen maken op 23 juni jongstleden, maar verder zijn ze niet gekomen. Men houdt ons wel steeds op de hoogte en het schijnt een probleem te zijn, waar ze nog niet (vaak) mee geconfronteerd zijn. Onze pech… Door de contacten via de mail, begin ik niet direct met “Hoe staat het ermee?”, maar is het meer in de trend van “Hoe was jouw weekend? Is het bij jullie ook mooi weer?” Daar kwam een onverwacht antwoord op. “Hier in Albanië is het warm. Te warm!” Albanië! En ik maar steeds denken, dat ik met iemand contact had ergens in de Verenigde Staten! Ineens werd me duidelijk, waarom niet alleen ik soms moeite heb met het schrijven in de Engelse taal. In ieder geval wordt nog steeds druk gewerkt om ons probleem op te lossen. We zijn intussen ruim vijf weken en 58 mailtjes verder… Het kaartje geeft aan waar het land ligt, want dat moest ik toch echt wel opzoeken.
Morgen, op 1 juli, verdwijnen verschillende (maat-)regels tegen corona. De afgelopen weken is de coronabesmetting in Zweden flink afgenomen en hebben steeds minder mensen ziekenhuiszorg nodig. 57 Procent van alle volwassenen heeft ten minste één dosis vaccin gekregen en bijna een derde is volledig gevaccineerd. Daarom schrappen de overheid en het Zweedse Ministerie van Volksgezondheid een aantal regels tegen coronabesmetting. Het plan is, dat er later deze zomer nog meer regels verdwijnen. Als de besmetting tenminste blijft afnemen. Vanaf morgen mogen restaurants en bars weer gewoon open zijn. De gasten moeten nog aan tafel gaan zitten en er moet afstand tussen de tafels zijn. Maar aan elke tafel kunnen meer gasten plaatsnemen. Binnen kunnen er maximaal acht personen aan een tafel zitten en buiten mogen er zoveel zijn als men wil. Er mag weer meer publiek komen bij evenementen, zoals wedstrijden, concerten en in de bioscoop. Zo mag je binnen met 50 mensen zijn als iedereen staat en met 300 mensen als iedereen zit. De anderhalf meter regeling blijft gelden. Buiten mag je met maximaal 600 mensen zijn als iedereen staat en met 3.000 mensen als iedereen zit. Als je een zaal huurt voor een privéfeestje, mag je met maximaal 50 personen zijn. Het leven zal door deze versoepeling weer wat normaler beginnen te worden. Maar de pandemie is nog niet voorbij en men moet nog steeds voorzichtig zijn. We moeten nog de nodige afstand houden en niet afspreken als we klachten hebben. Gaan we de goede kant weer op?
Het Europees Milieuagentschap deed nog niet zo lang geleden een groot onderzoek naar schone lucht in Europese steden. De luchtkwaliteit in Groningen is de beste van Nederland! In totaal werden 323 Europese steden door de het milieuagentschap onderzocht. Groningen staat op plaats 32 en dat is beslist niet slecht! Van de negen onderzochte Nederlandse steden met meer dan 50.000 inwoners, scoort Amsterdam veruit het slechtst met plaats 182. Daarna Nijmegen met plaatst 136, vanwege “matige” luchtkwaliteit. Volgens het onderzoek zit het wel goed in Den Haag, Heerlen, Enschede, Breda, Utrecht en Rotterdam. Er worden overigens gegevens gebruikt van meetstations, die in de Europese steden hangen en die de hoeveelheid fijnstof en stikstofdioxide onderzoekt. En laat eveneens Zweden in die lijst genoemd worden! Want de inwoners van het Zweedse Umeå ademen de schoonste lucht van heel Europa in. Je wilt niet in het Poolse Nowy Sacz wonen, want daar is de lucht de meest vervuilde van heel Europa. Veel steden in Italië en Polen domineren de onderkant van de lijst. Volgens het EEA gaat het echter wel steeds beter met de Europese luchtkwaliteit. Ja, je bent en blijft in hart en nieren toch een echte “Grunneger” en dan moet je dit gewoon wel even melden hé?
