Verjaardagscadeautje in elkaar geknutseld

   
Wat was het gisteren een hele leuke dag. Iedereen enorm bedankt voor de ontvangen felicitaties! Ik ben zeer tevreden aan mijn nieuw levensjaar begonnen! En alsof ik door “mens en dier” nog niet genoeg verwend was, deed de natuur ook nog eens een duit in het zakje. Gisteravond kregen we een lucht-kleuren-spektakel te zien. Tijdens het ondergaan van de zon, het was toen ongeveer kwart voor zes, werd de lucht wederom een schouwspel. Het begon vrij gematigd moet ik zeggen. Echter nog geen twee tellen later was het volledig anders: er kwam meer en meer kleur in! Gauw nog even met de camera naar buiten. En weer naar binnen. Een paar minuten later weer even kijken: weer naar buiten voor een foto! Dat herhaalde zich een paar keer. Het duurde al met al misschien eens tien minuten. Maar wel leuke! Want zelfs achter het huis, daar waar het zonnetje de boel nog kon bereiken, werd het roze gekleurd. Mooi!
 
Vrijdag kreeg ik al een verjaardagscadeautje. Per post. Het was van onze vrienden Thomas en Tineke. Ze hadden een kaart en een “knutsel-droog-boeket” gestuurd! Net iets voor mij! Prachtig! Dat wilde ik meteen wel gaan maken, alleen was het niet iets, dat ik zo maar “even” kon doen. Dat kon ik wel al snel zien. Daar moest ik echt wel even tijd voor maken, iets dat ik vrijdagmiddag niet had. Er zat gelukkig een boekje bij, waarin alles stap voor stap werd uitgelegd. Gisteren was er geen tijd voor. Jammer, want ik kon niet wachten om er mee te beginnen.
      
Vanochtend daarom meteen aan de slag gegaan. Wat toch een mooi pakket: alles zat erin! De ring met haak, touw voor het vastbinden, 2 soorten lint en natuurlijk de droogbloemen. De stelen daarvan moesten eerst allemaal op een bepaalde lengte worden geknipt. Daarna kon er begonnen worden met het vastmaken aan de ring. Daarvoor had ik het eerst maar even “in concept” op tafel gelegd. Toen wist ik hoe het ging lijken en of het goed verdeeld was. Daarna ging het nog weer redelijk snel ook. De droogbloemen-ring hangt inmiddels in de slaapkamer. Vond het een leuk idee, dat zelf knutselen! Bedankt, Thomas en Tineke!
   
   
Een heel ander verhaal is die van de sansevieria. Wat een schitterende bloei zit daar toch in! Het is onlangs wederom een paar centimeter gegroeid. Niet alleen in de hoogte, maar zeker ook in aantal “bloemetjes”. Rinske vertelde, dat er witte bloemetjes in komen en ik denk, dat het begin ervan inmiddels te zien is. Zit dat niet hier, aan het uiteinde van deze knopjes? Het lijkt er toch verdacht veel op. Er zit overigens een zoetige geur aan dit stengeltje. En om het met iets te vergelijken kan ik eigenlijk niet. Hopelijk komen er binnenkort daadwerkelijk witte bloemetjes aan!

Witte bloemetjes hebben we al wel in de tuin. De eerste sneeuwklokjes laten zich namelijk zien! Het sneeuwklokje is één van de vroegst bloeiende planten. Vanaf januari kunnen de eerste witte bloemen al verschijnen. Het zijn van die bloemen waar wij tuinliefhebbers zeer gelukkig mee zijn, omdat zij de eerste voorbodes zijn van het aankomende tuinseizoen. De planten staan het liefst op een beschaduwde grond en worden zo’n 25cm hoog. Het sneeuwklokje is een bolgewas, dat zich uitstekend laat verwilderen. Plant je er een groepje, dan zal de pol zich binnen een paar jaar goed weten uit te breiden. Ze doen het prima in een goed gedraineerde bodem, op een plaatsje in de halfschaduw of volle schaduw.

Sneeuwklokjes worden het best in groepjes bij elkaar geplant. Wanneer ze eenmaal goed groeien en bloeien, plant je ze ook best snel uit. Plant de bolletjes uit, op een diepte van 7,5 tot 10 centimeter. In het voorjaar tijdens de bloei en zelfs nadien, tijdens de periode dat er nog blad aan zit, kun je de sneeuwklokjes in de tuin ook gewoon in kluit opgraven, delen en terug uitplanten. Zo kun je sneeuwklokjes trouwens ook het snelst vermeerderen, aangezien de ondergrondse bolletjes zich snel uitbreiden tot grote pollen. De gedeelde of gescheurde pollen zullen het volgende jaar al goed bloeien. Het is overigens niet alleen een voorbode voor het aankomend tuinseizoen, maar ook een teken van de lente!
   
Al een poosje zijn we op zoek naar een bankje voor in de keuken. Een zogenaamde “kökssoffa”. Het is hier heel gewoon, om een dergelijk bankje in de keuken te hebben staan. Die wordt bij de eethoek geplaatst. Vorige week vond Heiko toevallig een dergelijke bank op Marketplace. Voor een tientje konden we hem ophalen en dat deed Heiko donderdag, meteen na zijn werk. Bij thuiskomst riep hij mij, om het meubelstuk samen in de schuur te kunnen zetten. Hij keek niet echt vrolijk. “Nou, daar hebben we iets leuks gekocht!” Heiko bedoelde dat eigenlijk negatief, maar ik kon hem daar geen gelijk in geven. Of toch wel? Ik vind de bank namelijk geweldig! Wat totaal niet in de advertentie te zien of aangegeven was, is dat het niet eens gaat om een geijkte keukenbank, maar het blijkt een oud (misschien zelfs antiek) uitschuifbaar bed te zijn! Helemaal toppie!
 
Om een idee te geven, heb ik er een foto bij gezet, waarbij het bed is uitgeschoven. Ze bestaan nog steeds, worden nog steeds gebruikt in, zowel één-, als tweepersoons bed. Ja, hij is veel te fors voor in de keuken. Dat gaat niet lukken. De eethoek komt dan veel te ver de keuken in en daarmee houden we te weinig ruimte over. Op het moment, dat we er een andere bestemming voor zochten, kwam ik op het idee, om het bed als bank op de veranda te zetten. Daar, waar nu de tuinset staat. Dan kan die naar “elders”. En ja, het is eveneens een opknapper, want bijvoorbeeld de plank om op te zitten mist van het bankje. Het is nu nog te koud, om er mee aan de slag te gaan. Nog een paar weekjes wachten. Ik zie er naar uit, om daar mee te beginnen!
   
Vanmiddag dachten we nog visite te krijgen. Een tweetal auto´s reden wel heel erg langzaam bij ons voor het huis langs. “Die stoppen hier!” Dat deden ze inderdaad, alleen parkeerden ze de auto niet bij ons op de oprit. Dat deden ze op de weg tegenover ons. De eerste persoon stapte uit en toen hadden we meteen door, dat het ging om jagers. Zoals de eerste, was namelijk ook de tweede persoon gekleed in jagerskleding. En ze droegen een geweer. Het duurde even voordat ze naar het noorden liepen. Eerst keken ze namelijk nog een poosje op hun mobiele telefoon. Heel waarschijnlijk liep er in de buurt hun jachthond, met een zendertje. Via de moderne techniek, kunnen ze die volgen op de mobiel. Het duurde niet lang dat ze terugkwamen en vertrokken. We hebben geen schoten gehoord, waardoor we ervan overtuigd zijn, dat hier niets geschoten is!

En we hebben ook vandaag, op de laatste dag van deze maand, een themadag: het is de internationale dag van de… muisarm! Het initiatief begon in 2000 in Canada en vestigt de aandacht op verschillende soorten stressblessures.  Een muisarm is ook bekend onder de afkorting RSI. Dat staat weer voor Repetitive Strain Injury, blessures door herhaalde belasting. Waarom krijg je een muisarm? Doordat bepaalde spieren, gedurende lange tijd belast worden. Zoals wanneer dagelijks een computermuis gebruikt wordt. De muisarm is meestal te merken door pijn te voelen in de arm, nek, pols en vingers. De pijn wordt veroorzaakt doordat de spanning in de spieren toeneemt en dat spieren, banden, pezen of zenuwen overbelast raken. Stress kan ook het risico op muisarm vergroten, doordat je dan vaak de spieren aanspant. Wanneer er met een computermuis gewerkt wordt, wordt de hand in een onnatuurlijke positie gehouden. Zowel wanneer deze vastgehouden wordt, als wanneer erop geklikt wordt. De hand is naar achteren gebogen, er is een onnatuurlijk grote hoek tussen de onderarm en de hand en de spieren zijn continu gespannen. Bovendien wordt de hand meestal iets opzij gevouwen, met een draai naar de pink.

Wat zijn de beste tips om een muisarm te vermijden? Er is geen speciale behandeling voor een muisarm. Als de pijn te erg wordt, dan biedt de fysiotherapeut uitkomst. Het is natuurlijk beter om maatregelen te treffen, om te voorkomen dat je een muisarm krijgt. Hier zijn enkele eenvoudige tips om muisarm te voorkomen en bestaande problemen te verminderen: * Het is beter vaker korte pauzes te nemen, dan minder vaak en lang. * Verander met regelmaat van werkhouding. * Strek jezelf en strek je pols regelmatig. * Gebruik de muis niet. Leer in plaats daarvan sneltoetsen te gebruiken. * Verander de hand van de muis. In het begin is het moeilijk, maar het gaat met een beetje oefening steeds beter. * Zorg ervoor, dat de muis en het toetsenbord zich op een redelijke afstand van het lichaam bevinden: hoe dichterbij hoe beter. * Houd de pols recht, lichtjes naar de pink gedraaid wanneer u de muis gebruikt: probeer de pols in zijn natuurlijke positie te houden, om belasting te verminderen. * Verminder stress op het werk. Dat was de Internationale dag van de muisarm!

Vanavond belden we traditiegetrouw met Heiko zijn ouders. Ze namen snel op, waarmee duidelijk werd, dat ze al op ons zaten te wachten. Het is voor hen vanzelfsprekend eveneens een moeilijke tijd. Weinig afleiding door de pandemie. Wel hadden ze vanmiddag kleindochter Elise en achterkleindochter Merle op bezoek gehad. Dat was een aangename verrassing geweest! Naast huishoudelijk werk vinden Heiko zijn ouders lezen en onder andere kruiswoordpuzzels gelukkig wel leuk om te doen. Alleen zijn de boekjes bijna vol… We spraken bijna een uur , waarna we aan de koffie gingen: zij in Hoogezand en wij in Ödarp. Nadat de avond een beetje gevorderd was, namen we nog een drankje en een hapje. Ter afsluiting van dit weekend.