Het is maar goed, dat ik er een foto van gemaakt heb, anders zou je het niet eens geloven. Het was vanochtend slechts 5,6 graden! Het was wel een beetje vroeg nog, rond vijf uur, maar dan nog! Overdag komt het kwik de laatste dagen boven de twintig graden en ´s nachts is het koud! Dat wilde ik wel eens even nader onderzoeken. Via diverse sites kon ik achterhalen, dat het de laatste nachten daadwerkelijk om en nabij de vijf graden is geweest. De komende nachten gaat het kwik stijgen en zal uiteindelijk aan het eind van de volgende week rond de tien graden uitkomen. Om eerlijk te zijn valt me dat een beetje tegen. Wat ik precies verwachtte weet ik eigenlijk niet eens, maar toch iets van dertien-veertien graden zou naar mijn idee beter bij dit weer passen. Misschien de eerste volle week van juni.
Gisteren had Heiko het voorste gedeelte van de veranda afgenomen. Dat wil zeggen, de balken en de hoogste vier planken van de wanden. Hij was er bewust ´s ochtends aan begonnen, omdat we er ´s middags beslist niet kunnen werken. Zó warm wordt het daar met de huidige temperaturen. Vanochtend maakte hij zijn klus af, door het achterste deel te doen. Daarna kon ik aan de slag. Ja, het gele stuifmeel kon worden verwijderd. We willen immers nu ook graag op de veranda zitten. Daarvoor moesten de tafel en stoelen wel eerst schoon. Omdat dat al een groot gedeelte is, besloot ik alles maar te doen. Ook de wanden, want die hadden hun glans ook volledig verloren. Doordat Heiko de hoogste gedeelten had gedaan hoefde ik niet steeds op een krukje te staan. Bedankt, Heiko!
Nee, dat was geen pretje. Want ondanks het feit, dat het nog voor de koffie was dat ik daar begon, was het er al behoorlijk warm. Toch doorzetten, want het moest nou eenmaal (van mezelf) gebeuren. Ohhh… Wat was het allemaal vies! Had ik gisteren nog een grote mond over de auto van Heiko… Ik begon maar vooraan, waarna er al vrij snel kussens in de stoelen en in het bankje konden worden gelegd. Aan de grote kast was eigenlijk niet eens te zien dat er iets op zat, maar het doekje zei genoeg! Langzamerhand kwam ik uiteindelijk bij het achterste gedeelte, waar de tuinset een hele andere kleur kreeg. Het antraciet kwam weer tevoorschijn. En dat kon je van alles eigenlijk wel zeggen.
Met name bij de donkere spulletjes was het verschil duidelijk te zien. Het hekwerk nam ik ook meteen af, want zelfs dat was niet door de dennen gespaard gebleven. Begrijpelijk. Stof gaat immers overal doorheen. Het zat zelfs in het kastje, waar Heiko de barbecue spulletjes in bewaard. Die is nog niet schoon. Dat doe ik wel een keertje als het niet zo warm is. Hetzelfde geldt voor de grote grijze kast. Het werd me qua temperatuur te gek. Je begrijpt dan vast wel, dat we de koffie niet op de veranda hebben gedronken, maar dit keer op het terras. Onder de parasol. Wat toch een rijkdom, dat je op meerdere plaatsen kunt zitten.
Maar we bleven niet lang zitten. Gisteren had ik me bijvoorbeeld voorgenomen om beide auto´s schoon te maken. Door het spontane bezoek van Gerrit en Johanna had ik de mijne niet meer gedaan. Het bezoek was uiteindelijk veel leuker-der! Toch wilde ik die van mij nog heel graag even afspoelen. Met de hogedrukreiniger. Alleen wordt dat beestje een beetje onhandelbaar. De schakelaar fungeert al een poosje niet meer goed, maar wanneer we er een steen opleggen, blijft hij ingeschakeld en werkt hij best. Echter na vanmiddag niet meer. Twee stenen en een plantenbakje hielpen niet eens meer, waardoor Heiko er tenslotte met zijn volledig gewicht op moest gaan staan, om het apparaat aan te zetten. En ineens… Huh? Hoor ik water stromen in het stookhok? Oh! De slang was losgeraakt van de kraan en het water liep door het hele stookhok heen!
Erger nog: het droop van het plafond! Door de druk, waarmee het water door de slang liep, op het moment dat die losschoot van het koppelstukje, was het water omhoog gespoten… Snel kraan dicht, slang weer goed vastgemaakt aan koppelstuk en opnieuw aan de slag. Gelukkig zit er een waterputje in het stookhok, waar het grootste deel van het water heen liep. De rest droogde snel vanwege het weer. De machine werkte even later weer prima, waardoor ik de auto kon afspoelen, met een sopje afnemen en daarna weer kon afspoelen. Hoewel Heiko dus elke keer even zo lang op de schakelaar van de machine moest staan. Klusje geklaard, want de auto van binnen schoonmaken was niet nodig. “Ik ben Heiko niet!” Die gaat overigens binnenkort een oplossing bedenken voor de hogedrukreiniger, want zo kunnen we er niet langer mee werken. Toch missie volbracht!
En met dat goed gevoel in de broekzak gingen we aan het grillen. Het zou mooi weer blijven, we hadden broodjes en worstjes in de diepvries, sauzen waren er genoeg en daarmee stond niets ons in de weg! Vanochtend waren de worstjes reeds ontdooid en daarmee kon ik alles in de keuken verzamelen, terwijl Heiko het vuur voor zijn rekening nam. En als een echte pyromaan had hij dat in een mum van tijd voor elkaar. Hij had zelfs plaids en kussentjes op de stoelen en het houten bankje gelegd. Persoonlijk dacht ik alles te hebben gepakt, totdat Heiko mij vroeg hoe hij de worstjes moest grillen. Oh ja! Met de uittrek vorkjes en die had ik inderdaad niet gepakt.
Nadat Heiko dat alsnog even had gedaan kon het grillen beginnen. Het vuurtje brandde goed en daarmee waren de worstjes redelijk snel gaar. We hadden worstenbroodjes gepakt, waar die worstjes precies in pasten. Een sausje erover en een beetje salade erbij en het feest kon beginnen. Wat was dat weer gezellig: buiten eten, rond het “kampvuurtje”. Daarbij is het natuurlijk ook nog eens heel prettig wanneer het allemaal smaakt! We konden genieten van het grillen, met uitzondering van de kou! We zaten de hele tijd in de schaduw en het waaide er een beetje. Net genoeg om koud te worden. Jammer. Toch maar op zoek naar een ander, meer zonnig, plekje voor de grilplaats?
“En wie hebben we daar?” Natuurlijk ons dametje Ebba! Die was niet alleen de hele dag al buiten geweest, ze kwam ook nog weer eens regelmatig bij ons. Even kijken hoe het ons verging. Dit bezoekje hadden we voornamelijk te danken aan de heerlijke geurtjes, die om ons heen hingen. We boden haar een stukje worst aan, nadat die was afgekoeld, maar dat hoefde ze niet. Toch niet de juiste geur? Gelukkig bleef ze wel een poosje bij ons in de buurt. Af en toe ging een van ons twee even naar haar toe, om haar aandacht te geven.
Heiko had gisteren en vandaag onder andere geholpen met de veranda en de hogedrukreiniger. Doordat hij dus diverse andere dingen had opgepakt, had hij niets gedaan aan het project carport. En dat wilde hij zo graag! Daarom ging hij na het eten van de worstjes toch nog een paar poeren ingraven. De eerste ging prima. Natuurlijk is en blijft het een zware klus, maar het ging tenminste. In tegenstelling tot de tweede. Heiko vernam al vrij snel, dat er een grote kei hem de doorgang belemmerde. Die werd uitgegraven en op dat moment werd duidelijk hoe groot die was. Hem er “even” uitpakken kon niet en daarom pakte Heiko een ijzeren staaf en een schep. Die staaf drukte ik naar beneden, de steen daarmee omhoog, terwijl Heiko de steen heel voorzichtig beetje bij beetje naar zich toe trok. En… We hebben het gered! Heiko daarmee ook, want hij heeft dit weekend toch nog iets aan de bouw van de carport gedaan!
Aanzienlijke vermindering van aantal nieuwe besmettingen van corona in verschillende regio’s in Zweden! In veel delen van het land gaat de verspreiding van het virus de goede kant op en daalt het aantal nieuwe gevallen sterk. Vaccinatie en warmer weer hebben volgens de deskundigen hieraan bijgedragen. Staatsepidemioloog Anders Tegnell gelooft, dat de daling de komende weken zal doorzetten. In onder meer Stockholm en Sörmland is het aantal bevestigde gevallen de afgelopen week met ongeveer 40 procent (!) afgenomen. Laten we hopen, dat dit ook tot uiting komt in de zorgbehoefte van patiënten met covid-19. De daling is vergelijkbaar met wat we hier vorig jaar te zien kregen. Toen hadden we half april een piek en de verspreiding van de infectie nam toen steeds sneller af en bleef vervolgens tijdens de zomer op een laag niveau. Warmer weer (dat het gemakkelijker maakt om buiten te zijn), steeds meer mensen gevaccineerd en dat er beperkingen blijven gelden zijn volgens de epidemioloog drie belangrijke redenen voor de verminderde verspreiding. Als we onze levensstijl niet te snel veranderen, denkt hij, dat de ontwikkeling op dezelfde manier zal doorgaan. We hebben op veel plaatsen vier tot vijf weken een positieve trend gehad, maar we moeten het uiteraard niet als vanzelfsprekend beschouwen! Advies en aanbevelingen zijn nog steeds belangrijk!
