Na een hele rustige startup vanmorgen én na de spelletjes Wordfeud met Jan uit Assen, begon Heiko tegen elf uur met het schoonmaken van de veranda. Het huilen van de dennen is nu echt wel voorbij en daarmee kon de veranda zijn jaarlijkse schoonmaakbeurt krijgen. Er komt altijd aanslag op de balken en aangezien die wit geverfd zijn, zie je het extra goed. Heel veel piepkleine zwarte stippen van aanslag en vuil. Oei! Eerst haalde hij nog maar even een klein, beginnend wespennestje weg! Gelukkig was het vuil relatief eenvoudig te verwijderen, met een doek en een sopje. Maar de aanslag is wel zó erg, dat na twee vakken van het dak, een schoon sopje gehaald moet worden. En er zijn 11 vakken te gaan. Ook de voor- en achterzijde werden uiteraard meegenomen in de schoonmaakbeurt. Net als de vloer: eerst stofzuigen en daarna dweilen. Toen de vloer schoon en droog was maakte hij de tuinmeubels schoon, want ondanks het feit, dat ik die nog niet zo lang geleden had gedaan waren ze nu geel… Hierna kon alles teruggeplaatst worden. Net als de kussens. Mooi! De voorkant is weer lekker fris!
Terwijl Heiko met de veranda bezig was, zette ik mij achter de laptop om de website bij te werken. Tijdens onze afwezigheid met de caravan was het er niet van gekomen, ondanks dat de laptop wel mee was. Ik had het geprobeerd, maar de internetverbinding was zo ongelofelijk traag, dat het me onmogelijk werd gemaakt. Vandaag ging het gebeuren! Heiko had gelukkig al de nodige verhalen geschreven, zodat de grote lijnen op papier stonden. Nu was het een kwestie van aanvullen, corrigeren, foto´s erbij zoeken, foto´s vergroten of verkleinen, inzoomen en bijknippen. De teksten aanvullen kostte toch nog veel tijd. Heiko schrijft bijvoorbeeld over het bezoek aan de kalksteengroeve. Maar daar wil ik dan meer over weten. Net zoals over de Julita Gården, over Örebro en over de studentenfeesten… Er is meer dan voldoende informatie te vinden over dat alles en allemaal erg interessant. Zo ben je nogal wat tijd kwijt met het doorlezen van die informatie én met het vertalen, het samenvatten en het plaatsen op de website. Maar ik klaag niet hoor! Het is superleuk werk en reuze leerzaam. Aan het einde van de dag had ik drie dagen “verwerkt”.
Even iets anders doen dan achter de laptop zitten en dat betekende, dat ik me door de stapel strijkgoed heen heb “geworsteld”. En toen ik toch in de kelder was, pakte ik meteen mijn naaimachine, om een paar broeken in te nemen. Die zaten mij te ruim. Een week of wat geleden had ik ze allemaal gepast en zaten ze goed. Alleen dat was nadat ze gewassen waren. Eenmaal een poosje aan, werden ze vervelend ruim. Wat is er nu meer storend, dan een broek, die bij elke paar stappen moet worden opgetrokken? Bij een paar broeken kon zeker een centimeter of vijf à zes uit de boord verwijderd worden. Terwijl ik daarmee bezig was, kwam Ebba me gezelschap houden. Meteen ging ze naast me liggen en begon ze heerlijk te spinnen. Dan moet je haar wel aaien en knuffelen. Of niet dan? Zo lang als ik daarna nog met de broeken bezig was, bleef Ebba bij me.
Hierna ging ik ook voor een poosje de tuin in. De benen strekken. Én de armen! De beide bessenstruiken hadden vele nieuwe scheuten en die houden de zon tegen, die de jonge besjes zo nodig hebben. Rode en zwarte bessen dragen overigens vruchten aan takken van minimum twee jaar oud. Dat die struiken van ons ouder zijn is daarmee wel bewezen. En uiteraard is de beste tijd om de struiken te snoeien in de winter. Maar bij oudere struiken, zoals de twee bij ons in de tuin, verwijder je in de zomer overtollige en kruisende scheuten. Dat deed ik en daardoor krompen de struiken aanzienlijk. Er zaten namelijk veel meer nieuwe scheuten in dan dat zo op het eerste gezicht te zien was. Alleen maar goed, dat er dus gesnoeid werd! Nu kan er voldoende licht in de struik komen en de besjes (beter) gaan groeien.
Nadat Heiko de veranda voor tweederde klaar had vond hij het eerst welletjes. Het poetsen en wrijven, uitknijpen, stofzuigen en dweilen bezorgden hem een pijnlijke elleboog. Daar heeft hij trouwens meer last van sinds de laatste behandeling bij de fysio. Hij had de laatste keer een andere behandeling gekregen, met een trilapparaat en dat heeft geen goed gedaan. Donderdag mag hij weer heen, maar dan kiest hij zeker weer voor de acupunctuur. Stilzitten deed hij echter niet. Hij maakte een begin met het kloven van het hout, dat hij mee had gekregen vanuit Eksjö. Dat is een kwestie van blokje hout oppakken, op de kloofmachine leggen, twee hendeltjes omlaag drukken en de klover doet het werk. De gekloofde blokken in de kruiwagen gooien en daarna alles stapelen in het houthok.
Geen zwaar werk en geen verdere belasting voor de elleboog. Tegen half zeven kwam hij weer binnen. Het was nog niet klaar, maar hij had last van een “binnenlandse oorlog”: zijn maag begon geluid te maken. Was het zo langzamerhand tijd voor eten? Ik schrok op van mijn laptop, omdat ik totaal niet door had, dat het al zo laat was. Samen verzorgden we het eten, lieten we het ons smaken. Heiko vertelde me nog, dat hij een drietal wespennestjes had verwijderd. Uit de container! Het waren allemaal (nog) kleine, maar als hij ze niet had ontdekt waren ze zeker groter geworden. Dan is het link, om zonder kleerscheuren de container in en uit te komen. De wespen willen immers hun nesten beschermen. Na het eten belde ik met mijn tante in Annen. Plezant bijpraten, over haar en onze belevenissen en plannen. Altijd een gezellig moment!
Dat corona niet alleen maar negatief is, is inmiddels bekend: er wordt veel minder gevlogen en veel minder geproduceerd door vervuilende fabrieken en zodoende zijn lucht en het water véél schoner geworden dan vóór de coronacrisis. Een ander positief punt is, dat er in Zweden in maart en april minder inbraken te melden zijn. Volgens de politie is de coronapandemie daaraan debet, omdat mensen veel meer thuisbleven. Het aantal inbraken in woningen én diefstal uit winkels is maar liefst met 13% gedaald, volgens opgave door de politie. Overigens worden veel van dit type inbraken toegeschreven aan buitenlandse bendes. Met het sluiten van de grenzen én het feit, dat de mensen thuisblijven, al dan niet in quarantaine, is dit type criminaliteit drastisch gedaald. De drugscriminaliteit is echter toegenomen én men is beducht op misdaden als huiselijk geweld. Exacte cijfers zijn daar nog niet over bekend. Het aantal verkeersongevallen is eveneens afgenomen. Met 8,8% zelfs. Het moge duidelijk zijn, dat de oorzaak ligt in het feit, dat men minder onderweg is om besmetting van corona te voorkomen. Minder verkeer is duidelijk minder ongevallen.
