Geen widgets gevonden in de zijbalk

Gisteren waren we in Västorp. Het échte dorp bij ons in de buurt, ongeveer een kilometer vanaf ons huis, waar zeven huizen staan, waarvan drie permanent bewoond zijn. Het dorp ligt op een heuvel en daarmee heeft men daar een fantastisch uitzicht. Een heuse weidse blik. Momenteel is het uiteraard prachtig vanwege het seizoen. Alles mooi groen met diverse kleuren van diverse bloemen en planten.

Kleur van bloemen van vele struiken en planten vind je ook nog steeds in Ödarp. De stam fuchsia heeft er momenteel zeker honderd bloemen. Dat de takken niet knappen van het gewicht is me een raadsel. De knoppen van de clematis komen ook meer een meer uit en een drietal kleuren sieren de struik.

En dan hebben we nog de bloei van de fruitbomen en -struiken. De wilde appel bijvoorbeeld heeft er dit jaar wederom enorm veel. Niet denken in honderden, maar wel in tientallen. En dat is vele malen meer dan vorig jaar. Wat denk je van de zwarte bessen? Worden die al niet mooi groot en donker? Dat belooft veel goeds!

“Geduld is een schone zaak!” Dat geldt zeer zeker voor wat betreft ons tomatenplantje, welke we van Rob en Marijke kregen. Op 25 mei kregen we de stekjes van de gele struiktomaat en de dropplant. Een paar weken later mochten ze naar buiten, waarna we ze goed in de gaten hielden voor wat betreft water. De dropplant deed het meteen goed. In tegenstelling tot de tomaat, want die keek niet al te florissant uit. Maar hij heeft ons in de maling genomen: hij heeft nu 11 (elf!) tomaatjes! Een paar grotere al. Ze zijn nog allemaal groen. Het zal nu wel niet lang meer duren, voordat we eentje kunnen proeven!

Samen met collega Anton was Heiko in Tranås een ligusterheg aan het knippen. Hij had ongeveer uitgerekend, dat het hier om een heg ging van 120 meter lang, die aan alle drie kanten geknipt moest worden. Het hele perceel was omringd door deze heg. Kenth had ze daar naartoe gestuurd in de verwachting, dat ze daar de hele dag wel werk zouden hebben. Het was dan ook een hele lange, bij tijden hoge en zeer weeldig gegroeide heg. Maar ja, zet die twee mannen bij een heg en ze gaan als een gek met die motorheggenschaar aan de slag. Drie uur later konden ze Kenth laten weten, dat het klusje klaar was! Genieten!

Een mooi lange heg waar heel veel eer aan te verdienen viel. Nou moest Heiko er wel bij vertellen, dat ze in tegenstelling tot eerdere afspraken, het afgeknipte gewoon konden laten liggen. Ze hoefden niets bij elkaar te harken. De oudere dame die ze spraken wilde zelf een beetje beweging hebben zoals ze zei en zou het zelf bij elkaar harken en met behulp van een kruiwagen in de aanhanger gooien. Vervolgens zou ze het ook zelf naar de stort brengen. Kijk, dát scheelt een paar uurtjes. De klant was gelukkig zeer tevreden.

Na deze klus gingen ze eerst bezig met het verzamelen van spullen, die ze morgen in Mjölby nodig zullen zijn: een halve aanhanger vol met zand, twee zakken turfmolm, een waterslang met koppelingen, twee scheppen, een hark, een bijl enzovoort. Alles werd op de aanhanger gelegd en die parkeerden ze binnen. Voor het geval er vannacht nog regen zou komen, want dan zou het zand zo vies worden. Ook moesten ze 25 stekken ophalen voor de nieuw te poten heg. Die stekken stonden op het terrein achter een garage, op een stukje grond dat Kenth huurt en waar hij het “overschot” aan planten en bomen parkeert. Normaalgesproken is daar altijd iemand aanwezig, omdat de werkplaats overdag altijd open is. Maar nu hadden ze vakantie en zat het grote hek op slot. Oeps! Gelukkig heeft Kenth ook een sleutel van het grote, zware hangslot, maar waar? Die sleutel was al zo lang niet gebruikt en ondertussen is het bedrijf verhuisd. De sleutel werd niet gevonden… Daarop bedachten Heiko en Anton, dat ze met twee delen van een ladder ook wel over het hek heen konden klimmen, om binnen te kunnen komen en om de planten te halen. Zogezegd zo gedaan. Geen haan die er naar kraaide, dat daar twee mannen aan het “inbreken” waren.

Hun laatste klus van vandaag bestond uit het leggen van fijn grind op een betonnen dak. Die laag grind moet dienen als een soort drainage. Eerder hadden ze op dat dak een groot deel van de tegels verwijderd en het daaronder liggende zand weg geschept. Er zou namelijk sprake zijn van een lekkage. Na het wegscheppen van het zand heeft men het dak aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen, echter werd geen lekkage gevonden. Later bleek, dat er in de keuken van een appartement een afvoer lekte, waardoor de plafondtegels in de onderliggende winkel bruin werden. Oef! Al het werk voor niets geweest. Ze kregen de klus niet af, omdat het grind in emmertjes via de trappen naar boven gedragen moest worden. In het gebouw zat namelijk geen lift. Nadat het grind boven op het dak is verspreid zal het zand terug geschept moeten worden en kunnen de tegels opnieuw gelegd worden. En zo hou je de mannen van Örtengren een beetje bezig…

Ieuwww! Een ongenode gast in de serre! En behoorlijke grote nachtvlinder en daar is deze tantie geen fan van! Het is de Populierenpijlstaart, een goede vlieger, die tijdens het vliegen ook enigszins geluid maakt. Ook dat nog! Ze hebben een zogenaamde voorvleugellengte van 30 tot 46 millimeter. Dat is groot hoor! De vleugeltekening van deze pijlstaart varieert nauwelijks. Kenmerkend zijn de kastanjebruine vlekken tegen de binnenrand van de achtervleugel. In rusthouding steekt de achtervleugel soms een heel eind onder de voorrand van de voorvleugel uit. Sommige pijlstaarten hebben een sterke roze achtige of violette tint op de vleugels. Zoals deze dus. Een populierenpijlstaart vliegt tot een hoogte van 1.500 meter. En dat is weer hoog hoor! Uiteraard mag hij hier een poosje blijven, maar mijn favoriete bezoeker is hij niet!

Dan zie ik toch liever de verschillen in onze tuin! We hadden al een paar beelden van 2017 en nu met elkaar vergeleken en dit keer is het trollenhuisje aan de beurt. In feite was het toen een stukje “niemendalletje”. Er werd niets aan het huisje gedaan, laat staan dat er daar iets getrimd werd. Daar hebben de Leugsjes verandering in gebracht. Het huisje werd onder handen genomen en het stukje grond ervoor werd aangepakt. Hierdoor vormt het momenteel een deel van de tuin.

2 gedachten over “Tomaatjes gespot!”
  1. Dan hebben jullie al meer tomaten dan wij hier. Wel veel gele bloemetjes. Dus, rustig afwachten. Zal fijn zijn om ze te kunnen oogsten.

    1. Zal vast niet zo lang meer duren. Nog een aantal zonuren en dan gaan we ze proeven. Jij moet nog even geduld hebben dus. Nou ja, alle goede dingen komen langzaam toch? Oogsten uit eigen tuin is altijd leuk inderdaad!

Laat een antwoord achter aan Joke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.